"I told you to take care of your skin!"
Saglit akong napapikit dahil sa lakas ng sigaw ni Benj. Hindi ako sumasagot dahil may karapatan siyang magalit. He's my manager and he wants the best for me pero hindi ako nag-iingat.
Pinisil ko ang isa kong palad at huminga nang malalim. I'll just wait for him to stop yelling at me. Matatapos din naman 'to.
"Bakit mo ba pinapagalitan si Yen? It's not like she wanted to damage her hand. Aksidente ang nangyari! Hindi niya kasalanan at kasalanan ng dalawang babae," pagsingit ni Shana.
"It's okay, Shan—"
"She should've stayed in her house! She didn't have to get some fucking fresh air! Ngayon, tignan mo ang nangyari sa kamay niya!" napayuko ako. Benj is really mad.
"Tama na nga 'yan! You're scaring her! Yen, angat mo nga 'yang ulo mo. Wala kang kasalanan." Naramdaman ko ang pagtabi sa akin ni Jerome.
"I'm okay... this is my fault," I said and smiled.
Narinig ko ang pagbuntong-hininga ni Benj.
"At isa pa, Benj! Sinabi naman ng doktor na hindi magkakaroon ng peklat! Inaalagaan niya ang katawan ni Yen! Itigil mo nga ang ka-oa-han mo," si Shana.
Nang natapos ang sermon ni Benj ay buntong-hininga akong pumunta sa parking lot. I was about to enter my car when I saw Mr. Damian. My forehead creased when I noticed that everyone was avoiding him. Para bang takot silang mapalapit kay Mr. Damian.
For no apparent reason I just realized that my feet were already moving to approach him. Mabilis kong hinawakan ang palapulsuhan niya kaya napatigil siya sa paghithit sa vape na hawak niya.
"Mr. Damian, are they avoiding you?" I whispered. Tumingin pa ako sa mga tao at parang ayaw talaga nilang lumapit kay Mr. Damian.
I looked at him again and he was now looking at me. Bumaba ang tingin niya sa palapulsuhan niyang hawak ko at muling nagbalik ang tingin sa mga mata ko.
"What do you think you're doing right now?" he coldly said.
That deep voice... nakakapanghina. Sobrang lalim.
Agad ko siyang binitawan nang mapagtanto na hinawakan ko nga pala siya. "A-ah... ano... I was just curio—" Napapikit ako nang padabog niyang sinarado ang pinto ng kanyang kotse nang nakapasok na siya sa loob.
Napakamot ako sa ulo at muli nang naglakad papunta sa kotse ko.
I can't stop thinking of him. People seemed so scared of him. What could be the reason? What did he do?
Pero kahit anong lamig niya ay hindi ako natatakot. I don't know why.
Pag-uwi ko sa bahay ay may dm si Ethan. I wonder what he's doing. Mukhang busy siya sa kapatid niya.
@ethanreal
Hey, Yen. Are you busy?
@hopelevisay
No. I just got home. Why?
@ethanreal
Hmmm. I just want to eat dinner with you because my family isn't here.
Napangiti ako dahil mukhang mayroon akong makakasamang mag dinner mamaya.
@hopelevisay
Sure. I'm also alone. Let's have a dinner later. :)
@ethanreal
Finally! See you later. It's my treat.
Hindi na ako sumagot. Ibinagsak ko ang katawan ko sa kama at tumulala sa sofa. Bigla kong namiss si Hale. Kamusta na kaya siya? Hindi niya pa ako tinatawagan.
Napahinto ako sa pag-iisip. Bakit naman niya ako tatawagan?
I chuckled and shook my head.
Pumunta ako sa cr at isa-isang tinanggal ang mga damit ko. Binuksan ko ang gripo sa bathtub at naglagay ng pabango para bumula. Nakatulala lang ako habang nakababad ang katawan ko sa bathtub.
I suddenly... miss my family.
Biglang bumigat ang puso ko. May mga luhang nagbabadyang tumulo kaya agad akong tumingala para pigilan ang mga luhang 'yon.
"No, it's okay, Yen. Everyone is busy," sambit ko sa sarili.
Pagtapos ay sinuot ko ang bathrobe at nilagyan ng towel ang buhok ko. Lumapit ako sa kama dahil tumutunog ang phone ko at napakunot ang noo ko nang hindi napamilyaran ang tumatawag.
"Hello?" I asked.
"Hi, babe. What are you up to?"
My brows wiggled when I heard his voice. It was Wane. "How di you get my number?"
He chuckled. "That's not important. Let's have a dinner later. I'll pick you up."
Mas lalong napakunot ang noo ko. He has a girlfriend but why is he asking me for a dinner? I can't believe you, Wane.
"I'm sorry, Wane, but I don't want to upset your girlfr—"
"She's not my girlfriend."
"Wane, please... If you don't mind, stop talking to me. Hindi mo nakita ang galit ng girlf—"
"She's not... my girlfriend," mariin niyang sambit kaya saglit akong napapikit.
"I have a dinner with someone later. Just ask your girlf—"
"She. Is. Not. My. Fucking. Girlfriend."
I bit my lower lip. Biglang lumamig ang boses niya and it scares me. Madalas kasi ay kalmado lang ang boses niya. Nagalit ba siya sa akin?
"I-I'm sor—"
"I'll pick you up later. Have you forgotten? I'm courting you, Yen." And after that, he hung up the call.
Napabuntong-hininga na lang ako.
Ethan's waiting for me. Um-oo na ako sa dinner namin kaya siya ang sisiputin ko. Isa pa, may girlfriend na si Wane.
I was now wearing a black sleeveless and backless fitted dress and black tacones altos. Nanatiling nakalugay ang hanggang dibdib kong buhok.
"Kanina ka pa?" tanong ko nang makitang nakaupo na si Ethan.
This is a luxury restaurant. Tahimik at puro mag partner ang naririto. I cleared my throat.
"Nah, kararating ko lang." Tumayo siya at ipinaghila ako ng upuan.
"Thanks," I said as I sat down.
Ngumiti siya at umupo. May mga pagkain na rin. Binuksan niya ang red wine at nilagyan ang wine glass naming dalawa.
"You said you were alone. Where's your family?" he asked while we were eating.
I wiped my mouth with the table napkin before answering him. "My dad's busy running our company. Nasa ibang bansa naman si Mommy at ang kapatid ko," I said.
He nodded. "Are you always alone?" tanong niya pa.
"Hindi naman. I'm with Nanay Sefa. Kasama namin siya sa bahay." Uminom ako ng wine.
"Oh, I see." Tumango-tango siya.
"Ako naman ang magtatanong, if you don't mind." Ngumiti ako.
"Yeah, sure. What is it?" tanong niya habang hinihiwa ang beef steak.
"Why did you become a celebrity?"
Ngumiti siya at uminom ng wine saka pinunasan ng table napkin ang bibig. "I wanted to be a pilot but one day... I was taking a different path... and then, here I am." He chuckled.
He chuckled but I could the see sorrow in his eyes.
"Can I ask why you took a different path?" I lowered my voice. Nahihiya kasi ako pero curious at the same time.
"Uhm... My parents died on the plane..."
Nanlaki ang mga mata ko. Parang may tumusok sa puso ko... suddenly... I was hurt.
"I-I'm sorry. I shouldn't—"
"It's okay. That was years ago. You can ask me more. Sasagutin ko, Yen," he said and smiled at me.
Hindi ko na tuloy alam ang isasagot ko. Baka kapag nagtanong ulit ako ay makasakit na naman sa kanya.
"Uhm—" Nagulat ako nang may biglang humila sa palapulsuhan ko para makatayo.
"Wane?" gulat kong tanong.
His eyes were cold. I could feel his anger. Mahigpit ang pagkakahawak niya sa palapulsuhan ko kaya nasasaktan ako.
"Let's go..." he coldly said. Maglalakad na sana kami pero hinawakan ni Ethan ang isa kong kamay.
"Can't you see? I'm still having a dinner with her," Ethan coldly said.
Nilingon siya ni Wane. Seryoso pa rin ang mukha niya at ganoon din si Ethan. What's happening?
Naagaw ng ibang tao ang atensyon. Nakatingin na sila sa amin pero ang iba ay walang pakialam dahil kagaya ng sinabi ko, this is a luxury restaurant. Puro malalaking tao ang nandito.
"This girl is mine. She's my girlfriend. Get lost." Napalunok ako nang lumabas na kami ng restaurant. Agad kong tinanggal ang kamay niya sa kamay ko.
"Why are you doing this to me, Mr. Castellano?" I said, trying to calm my voice.
Hindi siya nagsalita. He was just coldly looking at me.
"Hindi mo dapat ginawa 'yon. We were eatin—"
"Nagseselos ako... tangina."
Nanlaki ang mga mata ko. Napalunok ako at napakunot ang noo. "W-w-what?"
"Sabi ko... nagseselos ako."
"W-what on earth are you saying?" hindi makapaniwalang tanong ko.
"I like you... you're driving me crazy. Matagal na... malalim na."
Kumalabog ang puso ko dahil sa kaba. Is this a prank or what? Kinakabahan ako kay Wane.
"Y-you're just joki—"
Nanlamig ako nang hinila niya ang bewang ko palapit sa kanya at halos tumigil ang pintig ng puso ko nang maglapat ang mga labi naming dalawa. Nanlaki ang mga mata ko dahil sa gulat.
W-what did he do to me?
Nakatulala pa rin ako nang inilayo niya ang mukha namin sa isa't-isa. Gulat akong nakatingin sa mga mata niya.
"Yeah, I'm a jerk. I'm an asshole... and I am a selfish person... it kills me when you're with him... o kahit kaninong lalaki. Gusto ko... ako lang." He stepped forward.
I don't know what to say. My mind went blank.
"I know you don't like me but I'm willing to be a better person for you... tangina... malalim na 'to." He held my hand.
Sumama na yata sa hangin ang utak ko. Wala na akong maintindihan.
"Yen, please say something."
Nagbalik ako sa realidad dahil sa sinabi niya. Napatingin ako sa mapupula niyang labi.
"D-did you... d-did you just... k-kiss me?"
He bit his lower lip. "I'm sorry, Yen."
Hindi ko na alam ang sasabihin kaya mabilis akong tumakbo papunta sa kotse ko. Gulat na gulat pa rin ako sa nangyari at hindi ko mahanap ang tamang salita.
Wane Castellano kissed me?
God. His fans would probably kill me if they saw that scene. Sana walang paparrazzi na nakakuha ng litrato... kung meron, I don't know what to do.
I couldn't focus so I stopped my car. Itinabi ko 'yon sa gilid at tumingin sa front mirror. Bumaba ang tingin ko sa mga labi kong hinalikan ni Wane.
Did he really kiss me?
Napailing ako at napabuntong-hininga.
Pag-uwi ko sa bahay ay naabutan kong naglalakad si Dad sa hagdan papunta sa kwarto niya. Hindi ko na siya tinawag dahil alam kong pagod siya sa trabaho.
"Grabe! Excited na ako!"
Napangiti ako nang marinig ang boses ni Aster. She's finally here. Kanina ko pa siya hinihintay dahil gusto kong sabay kaming pumunta sa kasal ni Krisha.
"Sana all ikakasal 'no?" aniya.
"Gusto mo na bang ikasal? Mas magandang enjoyin mo muna ang buhay singl—"
"Oo na, Yen. Tara na?" Kumapit siya sa kamay ko.
Tumango ako at lumabas na kami. Kotse ko na lang ang gagamitin. Dinala ko ang driver ko para hindi kami mahaggard ni Aster.
"Ilang taon na ba si Krisha?" tanong niya.
"28," I answered.
"Ah baka sa 28 pa ako makakahanap ng asawa. Sana engineer," kinikilig na sabi niya.
My forehead creased. "Do you like engineers?"
She nodded. "Oo, mukhang masasarap kasi sila hihi. Rawr."
I chuckled and shook my head. "You and your fantasies."
Pagdating namin sa simbahan ay marami nang tao. May nakikilala rin akong mga businesswomen and businessmen. Ginawa talagang enggrande ni Krisha ang kasal niya. Nakakatuwa.
"Omg! Baka rito ko na mahanap ang engineer ko, Yen!" Mahina niya akong hinampas.
"Tigil mo 'yan, Aster. Are you hungry?" tanong ko kaya ngumuso siya.
"Omo! Is that Ethan?"
Napakunot ang noo ko at tumingin sa itinuturo niya. It was really him. Sobrang gwapo niya. Lahat ay nakatingin sa kanya. He was wearing a white long sleeve polo and red suit. Red kasi ang theme ng kasalang ito, pati yata ang party mamaya, e. I was also wearing a red fitted gown. Ganoon din si Aster.
"Woah! He's really handsome," napapailing na sabi ni Aster.
Biglang lumipad ang tingin sa akin ni Ethan at ngumiti kaya ngumiti na rin ako. I apologized to him because of what Wane did when we were having a dinner. Sinabi niya ngang hindi ko na kailangan gawin 'yon pero nag sorry pa rin ako kasi iniwan ko siya.
Hindi siya makalapit sa amin dahil alam kong pinipigilan siya ng manager niya. Hindi kami pwedeng ma-issue lalo na at may mga reporters dito. Sikat na businessman kasi ang mapapangasawa ni Krisha.
"Hey, beautiful ladies."
Napatingin ako sa gilid ko at nanlaki ang mga mata ko nang makita si Wane. He winked at me.
"Omg! Wane!" tumili si Aster.
"What are you doing here? Baka mapagalitan ka ng manage—"
"I don't care. Ang ganda mo sobra ngayon, inaakit mo ba ako?" ngumisi siya.
"Exit na ako, nakakabastos e. Edi sana all may manliligaw." Tinalikuran na ako ni Aster at kahit anong tawag ko sa kanya ay hindi na niya ako nilingon.
Muli akong tumingin kay Wane. "This isn't righ—"
"Then tell me what is right," he said.
I took a deep breath. Papatayin talaga ako ng mga fans niya. Alam ko kung gaano sila kabaliw sa isang Wane Castellano.
"Stick with your manager. Kinukunan na tayo ng litrato, wala ka bang pakialam?" bulong ko.
He chuckled. "I don't care as long as I'm with you. Ano ba, Yen? Gusto nga kita kulit mo ah." Nagulat ako nang inakbayan niya ako.
"W-what do you think you're doing?" utal-utal na tanong ko.
"I'm—"
Bigla na lang may nagtulak sa kanya palayo sa akin. Napatingin ako kay Ethan na kalmado lang ang mukha.
"Can't you see? Hindi ka niya gus—"
"Gusto ka ba niya? Hindi rin 'di ba? Tanga," ani Wane at hinawakan ang kamay ko.
Napapikit na lang ako at hinila siya sa likod ng simbahan.
"Wane, ano ba?" problemadong tanong ko sa kanya.
"Anong ano ba?"
"Why are you doing this?"
"Kasi nga gusto kita. Anong hindi mo maintindihan diyan?" binasa niya ng laway ang labi niya.
"Okay then. Gusto mo nga ako pero hindi 'to tama. You're a celebrity and I'm a model. Ayokong magkaroon ng issue so please, please, Wane... leave me alone," maayos na pakiusap ko.
"I won't," pagmamatigas niya.
"Why?" nanghina ang boses ko.
"Don't you recognize me?" seryosong tanong niya kaya napakunot ang noo ko.
"W-what?"
Pinasadahan niya ng kamay ang buhok niya at muling binasa ang labi. "Do you really not recognize me, Chayenne?"
Mas lalo akong naguluhan. "What are you—"
"It's me... Frost."