Uzun zaman oldu değil mi djdjdjdjd
Selam arkadaşlar SOĞUK & SICAK ve Çember'e bölüm attım onlara da bakarsanız sevinirim. Okumasanızda sorun değil
Sizi seviyorum ❤❤❤❤
"Yolu biliyorsun Sadri" dedi adamına.
"Eee kuzen nasılsın?" Dedi gözlerini bana çevirdi
Sesini duyunca bile kanım donuyordu. İçime yayılan kin ve öfke artıyordu.
"Bunun bedelini ödeyeceksin biliyorsun değil mi?" Dedim sert bir sesle. Gülümsedi ve bacağını diğerinin üzerine attı.
"Herkes birşeylerin bedelini ödüyor sevgili kuzenim Turna" dedi gülümseyerek. "Sana Turna adını Akın verdi değil mi? Ya da sen öyle düşünüyorsun!"
Evet Akın vermişti. Özgür ve güzel olduğumu söyleyip bana Turna lakabı takmıştı.
"Sen Turna Özer! " dedi yüzü aniden değişmişti. Artık sert ve soğuktu. "Senin baban benim kardeşimin katili!! " dedi, yutkundum. "Ahmet! Umut!! Sadri!! Meltem!! Öldü! Sen Turna ! Sen neden yaşıyorsun? Akın neden yaşıyor!" Dedi gözlerim dolmuştu.
"Zilan ve çocuğum da öldü!! Sizin yüzünüzden !!"
"Onları sen öldürdün! Senin kurşunun ile öldüler!Ne istiyorsun benden, ne benimle derdin?" Dedim araba durmuştu.
"Aras benim yaşadıklarımı yaşayacak! Kaybetmek nasıl bir his tadacak!" dedi sert bir sesle. "İn arabadan!" Diye bağırdı. Arkasından silahını çıkardı ve bana uzattı. Kalbim korku ile güm güm atmaya başladı.
Bir ormana gelmiştik kapkaranlık bir orman. Kapı açıldı ve adam benim kolumdan tutup çekti.
"En azından sende öleceksin. Bunu bilerek ölmek güzel!" Dedim korktuğumu belli etmemeye çalıştım. Üzerimdeki mavi kot ve kırmızı çamur olmuştu.
"Bu ağacın altında öldürdüm Zilan'ı. İlk karnına sonra kafasına sıktım!! " dedi derin bir nefes aldı.
"Hepsi Eylül'ü siktiğim için oldu! Ama hatırlamıyorum dedim ya yalandı!! İnleyişleri kulağımda!! 17 yaşında genç ve bakire bir kız" dedi alayla. Tüm sinir sistemim çöktü o an .
"Sen neden yanlızsın Doğu hiç düşündün mü?" Dedim gözyaşlarıma rağmen dik durmaya çalışıyordum. "Kimse seni sevmiyor! Herkes ölmen için sıraya giriyor! " dedim bağırarak
"Yanlız öleceksin acı çekerek!! Leşine sahip çıkan bile olmayacak! Yaşarsam Doğu, yaşarsam eğer ölümünü zevk ile izleyeceğim." Dedim iğrenircesine. Yüzündeki sinir ve öfke beni mutlu ediyordu.
"Üzgünüm ama izleyemeyeceksin" dedi alay eder gibi . "Diz çokturun" diye bağırdı . Kaval kemiğime yediğim tekme ile yere düştüm . Acı ile yüzümü buruşturdum.
"Zilan'a söz verdim kuzen" dedi gülümseyerek.
Bir telefon geldi Doğu'ya cebindeki telefonu hopörlere verdi ve konuşmaya başladı.
"Söyle Etkin" dedi gözlerini benden ayırmadı.
"Abi!! Gemiler patladı abi!!! Limanı bastılar. Tüm gersey gitti!! Silahlar! Uyuşturucular hepsi!!" Dedi nefes nefese bir ses arkadan gelen silah sesleri Doğu'yu dehşete düşürdü.
"Kim lan !!?" Dedi bağırarak cinnet geçiriyor gibiydi.
"Abi Arslanoğlu gemileri patlattı. Şirketi ve limanı bastılar ,polis ile işbirliği yapmışlar herşey bitti abi!" Dedi tekrar. Gülümsedim ve kaşlarımı havalanırdım neşeyle.
"Ben bitti demeden bitmez duydun mu !! Şimdi kapat!!"
O an birşey oldu . Etrafımda yığılan adamlar vardı. Ses yoktu sadece yığılan adamlar vardı. Bir el kurşun sesi ve sonra yönümü ileriye çevirdim. Doğu ile göz göze geldim birkaç saniye. Ve o saniyelerden sonra yere yığılışını izledim.
"Aras?" dedim şaşkınlık ve neşeyle. Elindeki silahı indirdi ve koşarak yanıma geldi. Ayağa kalkamamıştım, ayaklarım korku ile titriyordu.
"Küçüğüm..." dedi sıkıca sarıldı. Titreyen ellerimi sırtına yerleştirdim. "Geçti" dedi saçlarımı okşamaya başladı.
"Geçti" dedim. Yüzümü avuçladı o koyu yeşil gözlerini bana çevirdi. "Çok korktum" dedi titreyen sesi ile.
"Nasıl buldun?" Dedim titremişti sesim "bizi " diye devam ettim.
"Konu sen olunca sınırları zorluyorum" dedi alnıma kocaman bir öpücük bıraktı.
"Aras?" Dedim gözlerinin içine bakarak. "Eski ailemi öldürmüş annem, babam, Ahmet, Umut hepsini. Hepsi gitmiş" dedim boğazım düğümlenmişti. Onlardan nefret etsemde beni onlar büyütmüştü .
"Biliyorum güzelim. Duydum bu gün. " dedi ayağa kalkmama yardım etti. "Aslı? Akın onlar nasıl?" Dedim telaşla onları tamamen unutmuştum.
"İyiler hastaneye kaldırıldılar. Sabah erkenden uğrayacağım" arabanın kapısını açtı binmem için.
"Hadi küçüğüm, eve gidelim" dedi gülümseyerek . Arabaya bindim, Aras kapımı kapatıp dreksiyona geçti.
"Bu oruspu çocuğundan da kurtulduk" dedi kemerini bağlayıp gaza bastı.
"Biliyor musun? Öfkesi sana değilmiş sadece. Sözde babam olacak kişi Doğu'nun abisini öldürmüş. O da beni bulabilmek için Tufan ailesini öldürmüş. Ama üzülmedim hiç biliyor musun Aras. Herhangi bir acı yada üzüntü oluşmadı içimde. " dedim kafami ona çevirdim.
"Ştt. Tamam geçti. Onlar iyi insanlar değillerdi Küçüğüm. Doğu'nun kardeşi Seyit kaza kurşunu yedi. Bilerek öldürülmedi. Sen Harun Özer'in kızısın. Sözde baban olacak o it hırsızlık yaptığı evden kovulunca intikam için seni götürdü. Doğu'nun babası biliyordu senin yerini tekm sırf sen ortaya çıkma diye onca para bastılar!" Dedi. Algılayamıyordum hiçbir şey. Saçma ve traji komikti.
"Aras eve gidelim. Sadece eve gidelim. Bedenen hiçbir yorgunluğum yok ama ruhum o kadar bitkin ki. Şu sokakta yürüyen adam babam çıksa hiç uğraşamam o derecedeyim" dedim yoldan geçen bıyıklı bir amcayı gösterip. Hafif tebessüm etti Aras. En azından bu kadar gamsız olabiliyorduk ikimizde.
Kendi evinin önüne arabayı durdurulduğunda yavaşça kapıyı açtım ve indim. Aras yanıma geldi ve elimden tuttu.
"Hatırlıyor musun küçüğüm? Bana demiştin ki; güçlü bir kadın olmak istiyorum diye" dedi kafa salladım. "Bugün o kadar güçlü ve soğuk kanlıydın ki. Başka biri olsa muhtemelen bu travmayı atlatamazdı." Dedi. Öyleydim ben güçlü bir kadındım. Çenesinin altına bir öpücük kondurdum ve elinden çekiştirdim.
"Hadi gidelim" dedim. Yüzündeki şaşkın gülümseme ile kapıyı açtı . İlk ayakkabımı çıkardım. Ayaklarım kavuştu ilk huzura.
"Sen yukarı çık ben Aslı ve Akın'ın doktoru ile konuşayım. Acil bir durum var mı diye. Sabah erkenden istersen gideriz hastaneye" dedi.
"Tamam. Gidelim. Aslı için gideceğim, Akın' dan nefret ediyorum." Dedim kaşlarımı çatarak. Ufak bir tebessüm gösterdi bana ve tekrar dudaklarımı araladım "Ben banyodayım." Diyip yukarı çıktım.
Burada birşeyim yoktu. Aslı'nın odasına girip kendime göre birşeyler aldım ve banyoya girdim. Sıcak suyu açıp altına attım kendimi. Vücuduma giren gevşeme uykumu getirmişti. Ama beynim düşünmekten uykuya konsantre olamıyordu.
O kadar kötü bir çocukluk geçirmiştim ki. Ahmet, Umut ayrı , Sadri ve Meltem ayrı bana neler yaşatmışlardı. Düşündükçe çıldırıyordum. Sürekli dayak yemekten dayak yemenin her ailede olacak şeyler sanıyordum. Ama hayır böyle birşey kabul edilemezdi. Benden tanımadığım Anne ve Babamın intikamını almaya çalışmışlar. Bana para karşılığı eziyet etmişlerdi. Muhtemelen kaçmasaydım bu işkence daha sürüyor olacaktı.
Üzerime sardığım havlu ile banyodan çıktım. Aras'ta benimle aynı anda içeri girmişti. Bana baktı ilk yukarıdan aşağıya kadar süzdü ve tekrar gözlerime baktı. Kapıyı örttüğünde içime giren sıcaklık tuhaf hissettirmişti. Adım adım yaklaştı ve ellerini yavaş ve sakince belime yerleştirdi. Vücudumdaki hissettiğim titreme nasıl bir tehlikede olduğumun habercisiydi. Kulağıma doğru eğildi kokusu ciğerlerimin en derinine kadar inerken. kalbim yerinden çıkacakmışcasına atıyordu.
"Sen benimsin küçüğüm" dedi sakince kulağıma kullandığı cümle tüylerimi diken diken ederken üzerimdeki küçücük havluyu çekti ve yere bıraktı. dikkatlice beni incelerken refleks olarak ellerimle vücudumu kapatmaya çalıştım. Ellerimi tuttu ve beni duvara yasladı.
" Benim olanı benden gizleme küçüğüm" dedi. Dudaklarıma kapanırken saniyesinde dudaklarımdan karşılık buldu. İlaç gibiydi herşeyin yorgunluğunu yok ediyordu.
Ellerimi boynuna saraken parmaklarımda saclarına dolandı. Aras hızlıca üzerindeki beyaz gömlekten kurtulup gelişi güzel bir yere firlattı. Belimden tutup kucağına aldığında ayaklarımı beline koladım. Dudaklarımız ayrıldığında yeni farketmiştim ki ikimizde nefes kalmıştık. Sırtım yatağa değdiğinde gözlerim Aras'a çevirdim. Utanma duygusu o an o kadar baskın gelmişti ki.
Aras üzerindeki kıyafetlerden kurtulup yavaşça üzerimde yerini aldı dudaklarımızı tekrar birleştiğinde kafamdaki tüm düşünceler yok olmuş gibiydi.
Kabimin atışı gittikçe artıyordu her dokunuşu her onu hissedişimde kalbimin onun için attığını anladım. O benimdi, ben onun bu değiştirilemezdi.
"Küçüğüm " dedi boğuk bir sesle, vücuduma bıraktığı ufak öpücükler çileden çıkarıcı güzelliğe sahipti. Parmaklarını parmaklarımın arasına geçirdi ve başımın üzerine sabitledi. Sanki uzun zamandır bu hazzı istiyormuşum gibiydi.
Utanmaz ve arsızca.
"Çok güzelsin... herşeyden güzel ve özelsin " dedi. İçimde bıraktığı etki tarif edilemezdi. Her taraf yanıyordu sanki. dokunduğu her yer yanıyordu. Saçlarını çekiştirdiğimi yeni farketmiştim. Ellerimi omuzlarına sabitledim.
Yanıma uzandığında kolunu kafamın altına soktu ve kendine çekti. Kafamı göğsüne yasladım soluğumuzu dengelemye çalıştık bir müddet.
"Delice bir güzelliğe sahipsin" dedi sıkıca sarıldım.
"Artık geçti değil mi Aras?" Dedim gözlerimi kapatarak.
"Geçti güzelim. Herşey geçti" dedi. Beni kendine çekti iyice ve boynuma öpücükler bıraktı.
"Bugün seni ona teslim ettiğimde o kadar aciz hissettim ki kendimi. Sevdiği kadını koruyamayan bir adam gibi. O orospu çocuğuna güvenmem gerektiğini biliyordum. Herşeyiyle yok ettim onu. Kimse benim küçüğümü benden alamaz" dedi. Boynuma bıraktığı ufak öpücükler ağzımdan ufak bir kıkırtı kaçmasına sebep oldu. Huylanmıştım.
"Aras?" Dedim bir çocuk gibi.
"Bebeğim?" Dedi beni taklit eder gibi.
"Benim onunla kan bağım olması senin için sorun mu?" Dedim. Kafasını kaldırdı ve kızgınlıkla baktı gözlerime.
"Asla! kimse sikimde bile değil. Seni seviyorum bu yeterli bir sebep sorun olmaması için. Sen mi dedin o piç ile akraba ol diye" dedi gülümsedim ve boynuna bir öpücük koydum.
"Teşekkür ederim. Beni sevdiğin için " gözlerimi kapattım tekrar. Çenesini kafama sabitledi.
"Teşekkür ederim. Arabamın önüne atladığın için"
☆
Instangram Hayal.dekiask