Jisung, Minho'nun içeri girdiğini duyunca beklediği köşeden çıkarak geldi. Anında diğerinin kollarına koştu ve büyük olan tarafından başından bir öpücükle karşılandı.
"Oouu."
Jisung, tanıdık olmayan derin bir sesin duymasıyla sıçradı. Büyük olana daha çok yaklaştı.
"Bebeğim sorun değil. Bu Felix, o iyi birisi."
"Sadece iyi birisi mi? Vay be, canım yandı."
"Ve biraz dramatik."
Felix, Minho'ya dilini çıkardı ve sonra kanepeye oturdu. Jisung'un ağzı gencin hareketini görünce hafifçe açık kaldı ve Minho'ya baktı.
"Sevgilim, sorun yok. Söz veriyorum."
Başını sallayan Jisung diğer gence baktı ve ona zayıf bir gülümseme verdi. Felix ona karşılık olarak göz kamaştırıcı bir gülümseme ve küçük bir el sallaması vererek Jisung'un biraz gevşemesine neden oldu.
"Ben Felix, tanıştığımıza memnun oldum."
"Ben Jisung."
Sesinin utangaç çıkmamasını istediği halde utangaç bir tonla konuşunca, büyük olanın küçük bir kahkaha atmasına neden oldu.
"Etrafımda utanmana gerek yok."
"Felix biraz dışarıda kalıyor ama."
Minho kollarını Jisung'un beline dolamadan önce kıkırdadı.
"İkiniz çok tatlısınız ama buraya bir sebepten dolayı geldim."
"Ne peki?"
"O seni arıyor."