Sweet Vittoria Reigns

By solaceinstellar

250 65 0

The day I fell in love with him was also the moment I took the first step in dancing with the devil. More

PANIMULA
KABANATA - 1
KABANATA - 2
KABANATA - 3
KABANATA - 4
KABANATA - 5
KABANATA - 6
KABANATA - 7
KABANATA - 8
KABANATA - 9
KABANATA - 10
KABANATA - 11
KABANATA - 12
KABANATA - 14
KABANATA - 15
KABANATA - 16
KABANATA - 17
KABANATA - 18
KABANATA - 19
KABANATA - 20
KABANATA - 21
KABANATA - 22
KABANATA - 23
KABANATA - 24
KABANATA - 25
KABANATA - 26
KABANATA - 27
KABANATA - 28
KABANATA - 29
KABANATA - 30
KABANATA - 31
KABANATA - 32
KABANATA - 33
KABANATA - 34
KABANATA - 35
KABANATA - 36
KABANATA - 37
KABANATA - 38
KABANATA - 39

KABANATA - 13

8 2 0
By solaceinstellar


"May ipapalinis ka daw, Sir?" magalang kong tanong.

Napalunok siya at tila may gusto sa aking sabihin. Napatingin muna siya kay Katie na parang timang na nagnining-ning ang mga matang nakatingin sa kanya.

Hindi ko alam kung iismid ba ako o matatawa. Diyos ko Katie mahiya ka naman! Gusto ko siyang sigawan.

"Katie," pukaw ko sa kanya na patuloy nakatingin kay Lucas na ngayon ay mariin ng nakatingin sa akin.

Namalayan yata ang paglalaway niya kaya dali-dali siyang umalis sa namumulang mukha.

Bumagsak ang balikat ng naiwan kaming dalawa. Nagsisisi tuloy ako na pinaalis ko ng una si Kate. Sana pala sinabi kong palit nalang kami kung ano mang ipinagawa sa kanya, para hindi ko na makasama si Lucas.

I put on my polite facade when I faced Lucas. "Saan ipapalinis mo, Sir?"

He gulped and looked at me with so much intensity in his eyes that my knees would turn jell-o any minute now. Ganyan na lang lagi. Tuwing titingin siya ay agad akong nanghihina. Para akong lulutang na hindi ko maintindihan.

I don't know it it's just me or I'm one of the many who was deeply attracted to him like a moth to a flame.

Tumango siya. "Follow me." Tinahak namin ang pasilyo hanggang nasa harap kami ng isang pinto. Ang malapad niyang likod ay nag-fe-flex ang muscle sa bawat galaw niya.

Pinagbuksan niya ako at nag-aalinlangan pa akong pumasok. "Dito?" Pinanliitan ko siya ng mga mata.

He played with his lip using his finger as he slowly nodded. I sighed and entered the room. His room was very spacious and had a full view of the resort, too. Glass wall ang likurang dingding ng kwarto niya. Tinted iyon kaya hindi siya kita dito sa loob.

Ang itim na king-sized bed ay nakaharap sa glass wall. Hindi kalayuan sa paanan nito ay may sofa at sa isang sulok ay may mini-library kasama ang isang study table. May isang pinto pa doon na hula ko ay ang bathroom yata.

Nadinig ko ang pagsarado niya ng pinto. Hinarap ko siya at tinaasan ng kilay. "Saan dito?"

"The scene you saw a while ago...—"

"Tinatanong ko kung ano at saan ang lilinisin ko hindi ang nakita ko kanina," malamig kong saad.

"I was telling her to go away from me, Vittoria. Magkaibigan lang kami ni Kazandra,"

Mariin akong pumikit. "Tabi," utos ko sa kanya na nakatabon sa pintuan. Aalis na lang ako dahil wala naman pala siyang ipapalinis dito.

"No," he said firmly. "I won't let you leave until you don't believe me,"

"Lucas." Nauubos na ang pasensya ko. "Hindi na mahalaga kung ano ang pinaniniwalaan ko. Buhay mo 'yan, gawin mo ang gusto mong gawin. But please, don't..." do these to me. Umaakto kang parang pag-mamay-ari ko. nagpapaliwanag ka na parang tayo.

"Not to me. Mahalaga sa akin ang pinaniniwalaan mo. Kazandra is not my woman unlike what you're assuming. She's just a family-friend,"

Tumango ako. "Iyon lang ba? Okay na," sang-ayon ko na lang para matapos ang usapan.

Gusto ko na lang lumayo sa kanya. Being alone with him in a secluded room doesn't sit well with me. Being with him is being prone to temptaton. Having him near me made me so excited.

He clenched his jaw. "Bakit ba ang hirap para sayo na paniwalaan ako?"

Natawa ako. "At bakit hindi? Isa kang propesyonal na babaero. Para namang hindi kita nakita na iba-iba ang babaeng hawak sa pool noong nasa mansyon pa ako,"

"I'm not holding them!" he barked.

"Oh," kunwari'y nagulat kong saad. "But you fucked them?"

Kita ko ang pagkuyom ng kamao niya. "I didn't—"

"Napakasinungaling mo talaga, Lucas,"

"We didn't, Vittoria. Either you believe me or not, I did not have sex with any of them. I let them sleep in some room in the mansion pero ni minsan wala akong ginalaw na babae sa mansyon... except you," he whispered.

Nanlaki ang mata ko sa sinabi niya. Agad kong tiniim ang bagang ko. I tried diverting the topic because damn us if I won't. Baka kung saan na naman kami papunta... ang lapit pa naman ng kama sa amin...

Minasahe ko ang sentido. "Bakit mo ba kasi ako pinapunta dito kung wala ka naman palang ipapalinis?" inis kong saad.

"To tell you that I'm not with Kazandra. Ayaw kong may isipin kang mga ganyan—"

With the look in his eyes, alam ko namang nagsasabi siya ng totoo. He looks so desperate. Parang kulang na lang ay lumuhod siya para paniwalaan ko siya.

"Nasabi mo na. Ngayon, palabasin mo na ako—"

"I want you to believe me!"

"Bakit ba mahalagang paniwalaan pa kita?"

"Because I fucking want you, Vittoria!"

Umawang ang labi ko.

"Hindi pa ba obvious? If not, then I'm telling you now that you're keeping me up all night. You're always in my head. I always see you in everything I do... I like you very much, Vittoria." Umusli ang ugat niya sa gilid ng noo sa bahagyang pagtaas ng boses.

I filled my lungs with air. Sinubukan kong mangalap ng sasabihin pero wala akong nakapa. I epened my mouth to uttered some words but ended up being silent.

His confession rendered me speechless. Isabay mo na ang mga nagwawalang paru-paru sa sikmura ko. Lucas' words shaken them up violently that they went flying in chaotic direction.

Ginawa kong baston ang vacuum na hawak para suportahan ako sa pagtayo. My knees were literally shaking.

Dahan-dahan siyang umupo sa gilid ng kama. He spread his legs widely.

"Halika," sabi niya.

Pagkatapos ng sinabi niya, para akong napasailalim sa makapangyarihang mahika. This is dangerous. He's under my skin. I'm bewitched by his charms. Lured by his words. Walking towards him feels like walking straight into the lion's den.

How ironic. Na kung siya lang naman ang leon sa bitag na lalapa sa akin ay payag ako sa kahit anong gusto niyang gawin sa akin.

God, that doesn't sound right... but it's the truth.

"Upo dito." Tinapik niya ang epasyo sa gilid niya.

Ngumuso ako. Binitawan ko muna ang hawak na vacuum bago umupo sa gilid ng kama. Sinubukan kong may pagitang espasyo sa pagitan namin. Pinagpawisan ako sa mga paglilinis ko kanina kaya mas mabuting malayo ako sa kanya dahil baka mamaya ang baho ko na pala.

Kumunot ang noo niya. "You're so far away. Lapit pa," he said softly.

Umiling ako. "Ayoko. Ayos na 'to—"

He scooted closer to me and I have to quickly move away from him. Nakapag-ayos at nag-retouch naman ako kanina bago ako pumunta dito... pero ewan ko ba, naco-conscious talaga ako sa sarili pag andyan siya.

Uusog pa sana ako muli ng mabilis niyang pinulupot ang braso palibot sa bewang ko upang pigilan sa muling ambang pag-usog.

Diniinan niya ang tingin sa akin. "Bakit ba layo ka ng layo?" Ang lapit na ng mukha niya sa akin. Nakatingin siya sa mga labi ko.

"Lucas ano ba..." Sinubukan kong itulak ang balikat niya pero parang pader siyang hindi nagalaw. "Layo ka nga, ambaho ko ng pawis oh," simangot ko.

Nagsampok ang kilay niya. He lowered his face on my neck and I did a sharp intake of breath when he sniffed me there.

"Hindi naman," sabi niya ng inangat muli ang tingin sa akin. "You even smell good,"

Nag-init ang pisngi ko at agad nag-iwas ng tingin sa kanya. Parang may karera ang tibok ng puso ko sa bilis ng tibok. Sana hindi niya naririning ang paghuhumerantado ng puso ko kasi malalaman niya na sobra akong apektado.

I played with my fingers as he was just silently looking at me. "Vittoria," he called out.

"Hmm?" ani ko pero ang mata ay nasa mga kamay. Masyadong plain ang mga kuko ko. Hindi gaya noong kay Kazandra na properly manicured.

Kinuha niya ang kamay ko at pinaglaruan iyon. "Makikipag-lunch ka pa naman sa akin diba?"

Tumingin ako sa kanya bago tumango. "Oo naman,"

"What about the Palawan tour?"

Bumunotong-hininga ako. "Pag-iisipan ko pa, Lucas."

He smiled and played his lower lip with his fingers.

"Ano?" sumimangot ako sa ekspresyon niya. "Lucas, maglilinis pa ako kung hindi mo alam. Hindi pwedeng ngingitian mo lang ako diyan. May trabaho pa ako," paalala ko sa kanya.

"I like it when you say my name." Binukadkad niya ang kamay ko at gumuhit ng mga bilog sa palad ko gamit ang hintuturo niya.

Muling nag-init ang pisngi ko hanggang sa leeg. Tinago ko iyon sa pag-irap sa kanya.

I like it, too, when he calls me Vittoria.

"W-wala ka ng sasabihin? Kailangan ko ng umalis. Baka hinahanap na ako ni Katie," usal ko.

Mas lalong nagsampok ang mga kilay nito. Ngumuso siya at tila nagtatampo ang mga mata. "You hate me,"

Napatikom ang bibig ko. Ayaw kong itanggi. Pero ayaw ko ding tahasang aminin. Though the hate that I was feeling wasn't from the pain or anger he caused.

I hate him because of his effects on me. The hold he doesn't know he has on me like a leash on a pet.

"Ikaw din naman," I pointed out. "You hate me, too."

Pagak siyang natawa. "I thought I did." Nilingon niya ako ng may kung ano sa mga mata.

Kumunot ang noo ko. Anong ibig sabihin noon?

Kuryuso man ay hindi na ako nangahas na magtanong. Natatakot sa magiging sagot niya. Nahihirapan na akong kunin ang pinapahiwatig ng mga galawan niya sa akin. Pinipilit kong hindi magpadala sa mga salita niya pero tuwing nakikita ko ang mga mata niya... hindi ko magawang manlaban.

Ayaw ko ng idagdag sa iisipin ang dahilan sa sinabi niyang iyon.

"Saan pala tayo mag-lu-lunch?" pag-iiba ko ng usapan.

His face lit up. Patuloy niyang pinaglalaruan ang mga daliri ko. "Ikaw? Saan mo gusto?"

I chewed my lower lip. "Kahit saan na lang,"

Naramdaman ko ang pagpisil-pisil niya sa palad ko bago muling pinagsiklop ang mga kamay namin. Hindi siya nakinig sa sagot ko dahil mariin siyang nakatitig sa mga kamay namin habang may munting ngiti sa kanyang labi.

May kung anong mainit na humaplos sa puso ko. Hindi ko mapigilan ang pagngiti din. Biglang umangat ang tingin niya at kita ko ang pagningning ng mga mata niya ng nahuli akong nakangiti.

Kung wala akong matinding self-control ay para na siguro akong kiti-kiting tumalon-talon dito. Maybe I'd be giggling like a teenage girl.

Kinikilig ako. Gusto kong paypayin ang sarili dahil nag-iinit ang batok ko sa ginagawa at titig niyang kakaiba.

"Ipagluto na lang kaya kita?" suhestiyon niya na tila may pag-aalinlangan pa.

Pinanliitan ko siya ng mata. Natawa siya sa reaksiyon ko. He brought my hand to his lips. He kissed it gently and suckled the skin.

Lumukso ang puso ko. Para akong naputolan ng hininga. Who thought one gesture can make your heart dead silent for a moment and then beats like a mad the next minute?

Sobrang nakakababae ng ginagawa niya.

Tumikhim ako. "D-dito? Sa room mo?"

Tinango siya at binaliktad-baliktad ang kamay ko habang pinagaaralan niya. "Kung gusto mo lang naman." Umangat ang tingin niya sa akin.

"I-ikaw bahala." Natuon na din ang atensyon ko sa kamay naming dalawa. Ang lapad ng kamay niya. Ang haba at din ng mga daliri. "Ikaw naman magluluto,"

Ngumiti siya. "It's settled, then."

Nanliit ang mga mata ko.

"What?" natatawa niyang tanong.

"Baka lagyan mo ng lason ah!" angil ko.

Humalkhak siya at pinilig-pilig ang ulo. He leaned on until our lips were inches apart. Pinigilan ko ang paghinga habang ang mga mata'y pasalin-salin sa kulay putik niyang mga mata. His were a deep set and very bewitching. Sobrang lapit niya na na nangangati ang palad kong abutin siya.

"Oh, Vittoria. The only poison I can make your lips taste is this..." Pinatakan niya ako ng malambot na halik sa labi at lumayo.

Namungay ang mata niya habang ngumuso ako. Gusto kong magprotesta sa paglayo niya.

Iyon lang? Bitin naman! Parang dikit lang naman iyon, eh!

Halos mapapikit ako sa naiisip. Gosh, para namang tigang na tigang ako sa takbo ng isipan ko.

Bakit, Torry, hindi ba?

"Let's get you outta here. You're not safe here with me," sabi niya at tumayo para buksan ang pinto.

Mabilis akong napatayo ng kinuha niya ang vacuum ko at ibang gamit panlinis at siya na ang nagbitbit.

"Lucas! Ano ka ba!" I hissed but it's too late because we met Katie on the corridor.

Agad na nagunot ang noo ni Katie ng nakitang hawak ni Lucas ang mga gamit ko.

"A-ah S-sir Elohim!" kabado kong halakhak. "Ako na ho jan!" Mabilis kong inagaw iyon kay Lucas at may multo ng ngiti sa kanyang labi sa inaakto ko.

Pinahid ko ang noo ko na tila may pawis doon. Nagkunwari akong pagod ng lumapit kay Katie.

"Grabe iyong nilinis ko Kat, ang kalat!" kunwari'y bulong ko sa kanya. "Sobrang dumi naman pala ng kwarto ni Sir Elohim!" bulong ko ulit.

Napalitan ng gulat ng mukha niya at sumulyap kay Lucas. I glanced at him too and saw him grinning at me while playing with his lips. Pinandilatan ko siya ng mata.

He really likes tormenting me this way. Ni hindi man lang kasi siya nag-e-effort na itago kung ano man itong ginagawa naming dalawa. Sublety was not his specialty.

Nag-paalam na si Katie sa kanya at gumayak na kami palabas.

"Pinapasok ka sa kwarto ni Sir?!" hindi makapaniwalang tanong sa akin ni Kat habang tinutulak ang cart.

"Oo, bakit?" takang tanong ko.

"Pinagbabawalan kasi kaming pumasok doon dahil ayaw yata ni Sir na kung sino-sino lang ang pumapasok," ika niya. "Siguro ay sobrang dumi na at nandidiri na si Sir linisin sa sarili niya kaya pinalinis niya sayo?"

"O-oo! Iyon nga!"

Tumango-tango siya hanggang makabalik kami sa quarter namin. Wala ng kwartong dapat linisin o palitan ng bed sheet dahil wala pang nag-check-out. Tuloy ay maaga pa lang nag-out na kami.

11:30 hanggang 12:30 ang lunch break namin pero dahil hindi aabot sa dalawang oras lang ang iginugol namin sa pag-lilinis ng room ni Lucas, ay 10 pa lang ay pinayagan na kaming mag-break ni Katie.

Bumalik ako sa room ko at nagpalit ng short at T-shirt. Nag-ayos na din ako ng kaonti at kahit maaga pa ay pinuntahan ko na si Lucas sa room niya.

Sinigurado kong walang tao na makakakita sa akin ng kumatok ako sa pinto niya. Ilang sandali pa bago bumukas at iniluwa niyon si Lucas na nakabihis na din ng navy blue na T-shirt at black short.

Kita ang gulat sa mga mata niya. "You're here..." Tumingin siya sa relo niya at pumagilid para papasukin ako. Mabilis naman akong pumasok.

Ngumuso siya matapos isara ang pinto. "Hindi pa ako tapos magluto. I thought you're out is 11:30." Naglakad siya papuntang kusina na agad kong sinundan.

"Ayos lang. Gusto ko din kitang makitang magluto,"

"Why?"

His barefoot made me smile. His flexing back on the other hand made me shudder. Ang lapad pala talaga ng balikat niya. Mataas din dahil tinitingala ko siya ng bahagya.

Pagpasok sa kusina ay nanuot agad sa ilong ko ang bango ng ano mang niluluto niya. The aroma of the spices made my mouth water.

"Para sure na hindi bubula ang bibig ko pag kumain na tayo," I teased.

Umangat ang sulok ng labi niya. "I told you that the only poison that you'll ever have is my lips. Was that your way of saying you want a kiss from me?"

Namula ang mukha ko sa sinabi niya. "Ang kapal mo naman!" 

Continue Reading

You'll Also Like

856K 27.7K 69
"Real lifeမှာ စကေးကြမ်းလွန်းတဲ့ စနိုက်ကြော်ဆိုတာမရှိဘူး ပျော်ဝင်သွားတဲ့ယောကျာ်းဆိုတာပဲရှိတယ်" "ခေါင်းလေးပဲညိတ်ပေး Bae မင်းငြီးငွေ့ရလောက်အောင်အထိ ငါချ...
2.8M 161K 50
"You all must have heard that a ray of light is definitely visible in the darkness which takes us towards light. But what if instead of light the dev...
266K 25.8K 62
Ryan and Aaruhi The story of two innocent hearts and their pious love. The story of one sided love. The story of heartbreak. The story of longing a...
870K 72.4K 34
"Excuse me!! How dare you to talk to me like this?? Do you know who I am?" He roared at Vanika in loud voice pointing his index finger towards her. "...