RHIAN
" Yoyon will you believe me when I say na wala naman kaming naging relasyon ni Abby. Ang totoo before pa kami makapagsimula tinapos na namin agad kung ano man yung nararamdaman namin para sa isa't isa. We do like each other back then. Pero tinigil na din namin dahil hindi pwede. Naisulat ko na sa palad ko ang future ko dinuplicate ko pa nga sa journal ko. I have built my future na kahit hindi ako siguradong yung taong kasama ko sa binuo kong buhay ay magiging akin. But God is good. Natupad lahat ng pinagdasal ko. Nagmahal na din naman ako pero iba pa rin kapag ikaw eh. It would be unfair sa babae at sa akin kung sisigehan ko pero sasaktan ko din lang. Kaya bago pa kami magkasakitan sa hinaharap, mas maige pang putulin at tigilan na ng maaga di ba. Wala naman akong ibang pinangarap kundi ikaw lang Rhian."-she said with conviction.
" I believe you Hubby. And please magbati na kayo ni Batchi as soon as possible aalis na ang mga buddies at hindi natin alam kung kelan ulit kayo magkakasama ng buo. I understand Abby as well. You are lovable hindi ka mahirap mahalin. It's just that tayo talaga ang tinadhana"-yakap ko sakanya.
" Yeah ngayun lang kami nag-away ng dahil sa babae. We cared for Abby a lot dahil pambihira din siyang babae. Maswerte ang kung sinumang pipiliin niyang makasama sa buhay niya.Pero kelangang dumaan muna samin ang taong yun para masigurado ang kaligayahan ni Abby dahil kung hindi lagot siya sa amin."-Sambit nito.
Nanatili lang akong tahimik. Bigla na lang siyang bumangon at hinubad ang mga suot niya.
" Yoyon take off your clothes I want you to be my human blanket"-Lambing niya.
Naghubad na din ako and I covered her body with mine. I sniff her scent. Feels like heaven everytime katabi ko siya and we're engulf with each others arms.
" Love"
" Uhm?"
" What if wala ka ng nabalikan dito? anong gagawin mo?" I ask.
" Di babalik na ako kung saan ako nanggaling and live the life that I used to."-Sagot niya.
" Maghahanap ka na ng kapalit ko?"-I ask again.
" Hindi muna. Kelangan mawala ka muna ng tuluyan sa sistema ko before I open my heart wholly to a person. Gusto ko yung buo kong maibibigay yung sarili ko"-She said.
" Buti na lang you came at the right time"-Ngiti ko.
" We're destined to be together Yoyon. Just like your sisters and my brothers"
" Sundan na kaya natin ang kambal Wifey"-she winked.
" We've talk about it na di ba Hubby. They're still a baby mahirap pag sinundan agad natin. let's just enjoy being like this."-sandal ko sakanya.
" They're not a baby anymore. Look at AJ marunong ng mangbabae and you're minnie me parang gwardiya kung makabantay"-tawa niya.
She's right our twins are smart just like her. Baka mas mataas pa ang IQ ng kambal sa Dada nila.
-----
Kinabukasan ay maaga akong nagising para kunin ang kambal. Tulog na tulog pa si Glaiza.
" Da-da up up!"-gising ni GJ sa ama niya.
" G! No!"-saway ni AJ sa kapatid.
" Ma-ma! Oh!"-turo nito sa kapatid.
" Baby princess , Dada is sleeping pa. Quiet muna okay?"-paliwanag ko.
Tinawanan naman ni AJ ang kapatid na pinagsasabihan ko. Tinakpan nito ang bibig at ngiting ngiting tumingin sa kapatid na nang-aasar.
" Waaaahhhhhh!"-bumunghalit na ito ng iyak at gumapang papunta sakin.
Dali dali nanamg gumapang si AJ papunta sa kapatid at parang inaalo ito.
" Sssssshhhhhhh"-sabi ni AJ at yinakap na ang kapatid.
" Oh that's so sweet of you baby boy"-puri ko.
" Good morning! oh why is my princess crying?"-bati ni Glaiza na humalik muna sakin at linapitan ang mga anak.
" Where's my good morning kiss babies?"-untag niya sa kambal and spread her arms.
" Da-da morning!"-sabi ng kambal at nag unahang gumapang papunta kay Glaiza.
Pero itong asawa ko naman kung kelan malapit na ang kambal sakanya saka siya lalayo at nagpapahabol sa mga anak na pilit gumagapang ng mabilis para makapunta sakanya.
Nahalata ng kambal na pinagtitripan sila ng Dada nila kaya tumigil na sila sa paghabol dito at gumapang sakin pabalik.
" Hey babies wala pa akong kiss!"-tawag niya.
Lumingon sakanya ang kambal.
" No!"-Sabay na sabi ng mga ito at umiling iling pa.
Humagalpak na ako ng tawa sa ginawa ng kambal at sa itsura ng asawa ko. Gumapang na din siyang parang bata at hinabol ang kambal at pinaghahalikan ang mga ito.
" Kayo ha napakamatampuhin niyo. Mwah mwah!"-pupog niya ng halik sa mga ito.
" Wub you Dada"-umpog ni GJ ng nguso niya kay Glaiza.
" How about you big guy? don't you love Dada?"-baling niya kay AJ.
" Wub you very very big!!"-hiyaw nito.
" How about Mama Wifey?"-singit ko.
" Wub you wub you so so much Mama "-sabi nila at inumpog ang mukha sa magkabilang pisngi ko.
Gustuhin man naming itrato sila sa age nila ay wala kaming magawa dahil napakatalino ng mga ito at marunong ng umintindi. Minsan mahuhuli pa naming nag-uusap sila habang nagmamasid sa paligid nila lalo na kung hindi nila kilala ang mga taong kaharap.
At an early age ramdam na namin ni Glaiza na mas angat sila kesa sa ibang bata. They know already different types of colors at marunong na silang magbilang kahit hindi sila tinuturuan.
Minsan pag pinagsasabihan sila nagugulat na lang kami the way they reason out.
" Hubby di ba you'll talk to Batchi? let's go down na. Umalis na din sila Mom and Dad kanina pa. And ihahatid pa natin ang mga buddies sa airport"-paalala ko.
" Yeah Wifey. Kiddos kayo na muna bahala kay Mama Wifey okay?"-sabi niya sa kambal.
" Dada stay here. You no go!"-simangot ni GJ.
" Dada will go talk to Baba, GJ!"--paliwanag ni AJ sa kapatid.
Baba ang nakasanayan na nilang tawag kay Batchi at Mimi naman kay Bianca.
At one year old matatas na silang magsalita at napakasensitive nila sa paligid nila.
" Wifey sigurado ka bang one year old palang ang kambal natin? parang mga matanda kung makapagsalita"-tanong sakin ni Glaiza
" Yeshhh we are Dada!"-sabay sagot ng kambal.
" Uhuh sabi ko nga eh. let's go na I'm famish!"-binuhat niya ang mga ito.
----
Pagbaba namin ay sumalubong si Nay Caring at Nay Thelma.
" Amin na muna ang kambal at kumain na kayo. Glaiza mag-ayus na kayo ni Batchi"-sabi ni Nay Caring.
" Nay, nay"-kumakawag na sabi ng kambal.
" Oh ang mga apo kong matatalino daig pa ng Dada nila sa pagiging isip bata"-buska ni Nay Thelma.
" Nay no say that. Dada ish cool!"-tanggol ni GJ sa Dada niya.
" Oo na po. Hindi talaga kami mananalo sa inyo!"-suko na ng mga ito.
----
GLAIZA
Nakita ko si Batchi sa sala at alam kong hinihintay niya ako. Tumabi ako sakanya.
" Tol sorry"-sabi niya.
" Sakit mo manapak leshe ka!"-biro kong sabi.
Nag-akbayan na kami senyales na okay na at wala ng problema samin.
" Mahal, Glaiza alam natin kung ano ang meron tayo sa isa't isa. Mananatili kayong importanteng bahagi ng buhay ko. Masaya ako sa kung ano mang meron tayo ngayun. At sana eh manatili ang pagkakaibigan natin habang buhay."-sabi ni Abby na nakikinig pala samin.
Tumayo na kami and hug her tightly.
" Mahal sorry sa lahat at maraming salamat"-naiiyak na sabi ni Batchi.
" You're always be a part of us buddy nothing can ever change that"-bulong ko sakanya.
-----
Oras na para ihatid sa airport ang mga buddies. Wala kaming imikan habang nasa biyahe dahil sa lungkot ang aming nararamdaman. Buti na lang at nandiyan ang aming kambal na nagpapawala ng lungkot habang nakabyahe kami.
After an hour
Nandito na kami sa loob ng airport.
" Twins say goodbye to your Tita buddies na"-sabi ko sa mga anak ko.
Nauna ng lumapit si AJ sa mga buddies.
" Tita Baks babye"-mano nito kay Kath.
" AJ what's the meaning of Baks?"-tanong ni Kath.
Tumingin sakin ang anak ko, nagtatanong kung sasabihin ba niya ang ibig sabihin ng baks. Umiling ako sakanya at tumango siya bilang intindi.
" We call you Tita Baks po that's your codename to us"-palusot ng anak ko.
Kinurot ako ni Rhian dahil natatawa ako sa kalokohan ng mga anak ko.
" Tita A, we'll miss you"-nguso ng anak ko,kinarga siya ni Angge at ngumuso na din dito at agad ding binaba.
" I will miss you too Pogi"-sagot ni Angge.
" Tita By, come back soon."-yumuko na si Abby para magpantay sila at agad inumpog ni AJ ang nguso niya sa lips ni Abby.
" Sure buddy. We'll come back soon"-ngiting sagot ni Abby.
" Tita Momsh, no more kiss buddy?"-nakalabing naiiyak na sabi ni AJ kay Sanya.
" Ooohhhh don't cry handsome buddy you'll have plenty when I come back"-naiiyak na sagot din ni Sanya.
Ilang beses pinaghahalikan ni AJ si Sanya bago siya bumaling kay Solenn.
" Tita Ma, don't go please. I want cuddle"-yakap nito kay Solenn.
" Don't worry we'll cuddle anytime soon"-pinupog na niya ng halik ang anak ko.
Sunod naman si GJ.
" Ta baks bye bye"
" Ta A, don't miss us too much"
" Ta By, we'll be waiting for you"
" Ta Momsh, don't kiss anyone there okay"
" Ta Ma cuddle me anytime soon okay? I'm gonna miss you all"-singhot na nito.
Isa isa na niyang niyakap ang mga buddies. At kami naman ang sunod na nagpaalam sakanila.
" Kath mag-ingat ka dun huh. Yung mga tinuro ko sa'yo goodluck sa bagong career mo"-yakap ko sakanya.
" Amigah kapag nahanap mo na yung taong para sa'yo let us know para mabackground check agad namin"-ngiti ko at kiniss siya.
" Abby keep in touch okay. Kahit anong mangyare we'll always be here for you"-hinaplos ko ang mukha niya and kiss her softly.
" Babe wag ka munang mag-aasawa bata ka pa. Ingat kayo dun"-kiss ko kay Sanya.
Huli kong linapitan si Solenn.
" Hon parang hindi ako sanay na magkakalayo tayo. Pero ganun talaga. Pag nagkaproblema kayo ni Nico call me. I'll miss you"-I kiss her na din dahil tinatawag na sila para pumasok sa plane.
Nakapagpaalam na din sina Batchi at Mike. Nakakalungkot isipin that we're parting ways but deep in our hearts they will remain our family no matter how long we'll gonna be apart.
-----
We're going back na sa mansion at kung kanina tahimik kami habang papuntang airport. Mas lalo na ngayun dahil maski ang kambal ay tahimik na din ramdam nila ang lungkot sa paligid.
" Dada when can we go to France?"-AJ ask.
" Kapag 3 years old na kayo"-sagot ko.
" 2 Years more. Isn't that too long Mama?"-baling ni GJ kay Rhian.
" Baby don't rush things okay. Makakapunta din tayo dun"-sagot niya.
" I miss them already Mama"-namumulang sabi ni GJ.
" We miss them as well baby princess but they need to go cause they have some work to do there. We can videocall them everyday para hindi niyo sila mamiss masyado"-pampalubag loob ko.
Napakamot na ako ng kilay para akong nakikipag-usap sa Yoyon ko 15 years ago.
" Are you okay Hubby? alam kong ngayun lang kayo mapapalayo sa haba ng pinagsamahan ninyo. But that's life Love. We can visit them or they can visit us anytime."-Alo niya sakin.
" I know Baby Wifey. Kelangan kong sanayin ang sarili ko na malayo na sila samin physically"-malungkot kong ngiti sakanya.
Bumaling ako kay Batchi na mas banaag ang lungkot sakanyang mukha.
" Tol wag ka ng magsenti diyan hindi mo bagay."-asar ko sakanya.
" I'll be fine tol. It's the first time na hindi natin sila makakasama ng matagal, I'm not used to it but I need to"-hinga niya ng malalim.
" Hayaan din natin sila na ipursue nila ang career nila at maging sucessful. Let's support them katulad ng pagsuporta nila satin"-positive na sabi ni Mike.
" Mike's right guys let's by happy for them. Magkikita at magkikita pa rin naman tayo."-Segunda ni Sheena.
Tumango na lang kami ni Batchi. They're right. All they need is support from us and we will do that all the way.
-----------