Merhaba, bir önceki bölümdeki geçmiş olsun dilekleriniz için teşekkür ederim ama ben korona oldum LEDLALFLAPDŞAŞ komşum sağ olsun boşuna kaç aydır dışarı korona olmamak için çıkmazken onun bir kaç dakikalık üşengeçliği sayesinde test olmasına rağmen bize söylemeyip bir şey istediği için ona vererek hayatımda yaptığım en büyük hatayı yaptım sanırım. Siz siz olun komşularınıza kapıyı açmayın ve merak etmeyin kötü değilim hafif atlatıyorum sanırım. Ve iyi okumalaaar<3
Hepsi saat gece ikiye yaklaşırken uykularının geldiğine karar kılıp evlere dağılmaya karar verdi. Jimin ve Jungkook ayrılmak istemiyordu. Jungkook kendiyle beraber Jimin'i sürüklemeye başlayınca Jihyun ayaklanıp onu durdurdu. "Nereye götürüyorsun onu?" dedi Jimin'in diğer kolunu tutarken. Jimin de Jungkook'a şaşkın bir şekilde bakarken gülümseyip pembe saçlının kolunu bırakıp elini kavradı. "Sevgilimi alıp evime gidiyorum?" dedi sorarcasına Jihyun'a bakıp.
"Evi yok mu onun?"
"Var, ama ben sevgilimle uyumak istiyorum."
Jihyun alayla sırıtıp hemen ciddileşti. "Uyumak istediğini nereden bileceğim?!" Jungkook da onun sırıtışına karşılık verip dilini iç yanağında gezdirdi, Jimin'in gözleri ikisinin arasında mekik dokuyordu resmen. "İşte bunu hiçbir zaman bilemezsin demek isterdim fakat özel gücünü unutup böyle saçma bir soru sorduğundan, hyungunu korumayı kesip kendi akıl sağlığını korumalısın."
Jihyun gücünü hatırlayıp Jungkook'un gözlerinin içine baktı, niyetinin iyi olduğunu biliyordu fakat emin olmak istercesine kontrol etti. "Olmaz, yine de izin vermiyorum."
Jungkook derin bir nefes çekip Jihyun'a bir adım yaklaştı. "Emin misin?" dedi bir kaşını kaldırıp. Jihyun kafa sallayınca bir adım ötesindeki Taehyung'u, Jihyun'un üzerine itekleyince, Jihyun, Jimin'in kolunu bırakıp düşmek üzere olan genci tuttu. "Taehyung'u al Jimin'i ver bir geceliğine."
Taehyung şaşkın şaşkın bakarken Jihyun sırıtıp kafa salladı. "Olur, kabul." Taehyung gözlerini irice açıp ikiliye baktı. "Hey! Ben eşya mıyım?"
Jungkook, Jimin'i kapıya sürüklerken önüne dönmeden cevapladı. "Hayır ama sevenleri kavuşturmak suç olmasa gerek."
"Jungkook ne saçmalıyorsun ya!"
Jungkook açık kapıdan kafasını içeri sokup alayla sırıttı. "Üstüne niye alındın Tae-ssi ben Jimin ve kendimden bahsetmiştim." dedi evden hızlıca çıkarken.
Jimin ve Jungkook kıkırdayarak açık kapıdan Jungkook'ların evine girdiler. Jimin buraya ilk defa geliyordu fakat evlerin içi arasında pek bir farklılık yoktu. Hızlıca merdivenlerden çıkıp Jungkook'un odasına girdiler. Jimin ilk defa geldiği odayı inceledi bir süre, odasını düzenliydi ve gri ve tonları hakimdi odaya. Yatağa oturunca Jungkook, Jimin'e kendi dolabından kendine biraz büyük gelen bir kapişonlu çıkartıp Jimin'e uzattı. "Al bunu giy." Jimin eşofman vermediği için ona bakarken eliyle kapişonluyu gösterdi. "Bunun yanında birde eşofman ya da şort gibi bir şey olması gerekmiyor muydu?"
Jungkook omuz silkip elindekini ona verdi. "Benim hiçbir şeyim sana olmaz ki. Her neyse giyin." Jimin haklı olduğunu düşünüp pantolonunun düğmesine elini attı, sonra Jungkook'un burada olduğunu hatırlayıp gözlerini kısarak ona baktı. "Arkanı dön."
Jungkook omuzlarını düşürüp kafa salladı ve arkasını döndü. Jimin t-shirtünü çıkarttıktan sonra pantolonunu da ardından çıkarttı. Jungkook'un verdiği kapişonluya elini uzatırken tam giyindiği yerin karşısında aynaya gözü takıldı, daha doğrusu ayna yardımıyla onu izleyen Jungkook'a. Gözlerini irice açılırken onu sırıtarak izleyen Jungkook önüne döndü. "Sana arkanı dön demiştim!"
"Evet, bende seni dinleyip arkamı döndüm."
"Ama beni izliyordun!"
"Sen bana sadece arkanı dön dedin, bana bakma demedin."
Jimin kaşlarını çatıp koşarak Jungkook'un sırtına atladı. Bir yandan kulağını ve saçlarını çekiştirirken diğer yandan söyleniyordu. "Seni lanet sapık!"
"Ya sevgilim değil misin, ah! Saçımı bırak."
Jungkook, Jimin'den kurtulmaya çalışırken odasına doğru gelen ayak sesleri duyunca kaşlarını çattı, Jimin şu an neredeyse tamamen çıplak bir şekilde tepiniyordu ve gelen kişi onu o halde görecekti. Kapının kulbu oynamaya başlayınca Jimin'i hemen dibinde yerine indirip onu kendi kapişonlusunun içine soktu. Jungkook'un bedeni Jimin'e büyük geldiği için Jimin'e üstündeki elbise gibi olmuştu. Kapı açılınca Hoseok gözlerini irice açtı. "Tanrım! ne yapıyorsunuz?"
Jungkook, Jimin'in bacaklarını daha çok kapatmaya çalışırken sırıttı. "Ne gördüysen o." Jimin kafasını Hoseok'dan çevirip Jungkook'a baktı. "Ne? İnsanları kandırmayı kes, ben giyinirken aynadan beni izliyordu sapık!"
Hoseok kafa sallayıp gülümsedi. "Bende bağırışmalar duyunca geleyim dedim." Jungkook kaşlarını çatıp ona baktı. "Her bağırışma duyduğunda odayı mı basacaksın? Ve arkanı dön!"
Hoseok irkilip yavaşça odadan ayrıldı. "Tamam, çıktım."
Jungkook derin bir nefes alıp Jimin'i kendi kıyafetinden çıkarıp az önce ona verdiğini alıp kafasından geçirdi. Teker teker kollarını da geçirdikten sonra ona çatık kaşlarıyla bakan Jimin'in yanağını uzunca öpüp onu kucağına aldı. Jimin anında yumuşarken onu da kendiyle beraber yatağa çekti. Jungkook arkadan Jimin'e sarılırken kafasını boynuna gömdü. Jimin onun bu haline gülümseyip kendi küçük ellerini belinde duran Jungkook'un ellerinin üzerine koyup okşadı. "Çok güzel korkuyorsun." dedi Jungkook kokusunu derince içine çekerken. Jimin gıdıklanınca kıkırdadı.
"Galiba hayatımdaki en rahat uykuyu çekeceğim." dedi Jungkook, Jimin'i daha çok kendine çekerken. Jimin de kafa salladı. "Bende öyle." dedi mayışmış bir şekilde. İkisi bir süre sessizce sadece nefes seslerini dinledi. Jungkook bu sefer kafasını Jimin'in omzuna koyup burnunu sürttü oraya, sonrada öpücüklerini sıraladı. "Galiba en rahat uykum olamayacak çünkü ben seni öpüp koklamaktan uyuyamayacağım sanırım."
Jimin gülümseyip Jungkook'un kollarından sıyrılıp yüz yüze gelmelerini sağladı, yüzünü minik elleriyle tutup burnuna minik bir öpücük kondurdu. "O zaman ben seni öpüp uykunu getiririm."
Jungkook mayışmış bir şekilde gülümseyip kafa salladı. "Bak bu güzel fikir." Jimin kelebek öpücüklerini Jungkook'un yüzünün her bir yerine kondururken en son dudaklarına geldi. Kısa bir süre bakış atıp dudaklarına yaklaştı, nefesini dudaklarına vererek konuşmaya başladı. "Dudaklarımı tekrar dudaklarının üzerinde hissetmek ister misin?"
Fısıldar gibi konuşması Jungkook'un tüylerini diken diken ederken Jimin'in dolgun dudaklarına bakarak baş salladı. Jimin yavaşça dudaklarını Jungkook'un dudaklarına yerleştirdi. Jungkook'un öpücüğe karşılık verecekken Jimin biraz geri çekildi, Jungkook gözleri kapalı halde bir adım daha yaklaşırken o tekrar minik bir öpücük koyup uzaklaştı. Jungkook kaşlarını çatıp Jimin'i omuzlarından tutup üstüne yerleşti. Gözlerini yavaşça aralayıp ona şaşkın bir şekilde bakan Jimin'e baktı. "Sen benimle mi oynuyorsun bakalım?" dedi boğuk sesiyle. Jimin gergince gülümseyip ellerini iki yana salladı. "Ehehe, hayır Jungkookie sen beni yanlış anladın?"
Jungkook, Jimin'in üstüne biraz daha eğilip dudaklarına doğru fısıldadı. "Öyle mi?" Jimin yutkunup kafa salladı. Ellerini Jungkook'un omuzlarına çıkartıp hafifçe ittirmeye çalıştı. "Kalksan mı artık üzerimden?"
"Neden kalkmamı istiyorsun?"
"Daraldım çünkü."
Jungkook biraz daha Jimin'in dibine girip nefesini dudaklarına üfledi. Jimin'in göz bebekleri titrerken dudağını dudağının üzerine yerleştirdi. İkisi de hareketsiz bekliyordu. Jungkook bir elini Jimin'in çenesine koyup dudaklarının aralanmasını sağladı, dilini ağzının içine gönderdiği zaman kendisi derince inledi. Öpüşmeleri haraketlenirken Jungkook elini Jimin'in kapişonlusunun içine sokunca Jimin irkildi. Jungkook içerden belini okşarken Jimin elleriyle Jungkook'u göğsünden biraz geri ittirdi. "Durmamız lazım." dedi nefes nefese. Jungkook kafa sallayıp dudağına minik bir öpücük bıraktı ve kendi yerine geri geçti. Yine Jimin'e arkadan sarılıp saçlarına öpücük kondurdu. "Seni seviyorum."
"Ben de seni seviyorum."
İkisi derin bir uykunun içine çekilmişti. En güzel uykum olacak sözünü gerçekleştiriyorlardı. Jin dürbünü indirip Yoongi'ye döndü. "Dalga geçemeyeceğiz sadece öpüştüler."
Yoongi oflayıp çilekli sütünü komodine koydu. "Nasıl sevişmezler ya biz sabah ne ile dalga geçeceğiz o zaman?"
"Bilmiyorum, buluruz bir şekilde."
İkisi kendi odalarına çekilirken Jimin uykusundan deli gibi çalan telefonuyla uyandı. Saat gece dörttü daha. Jungkook da uyanınca yerinde doğruldu. "Kim arıyor bu saatte?"
Jimin gözlerini ovuşturup komodinden telefonunu aldı. Taehyung'un numarasını görünce bunu Jungkook'a söyleyip telefonunu açtı.
"Tae, bu saatte niye arıyorsun?"
"Jimin çabuk senin bu eve benim de o eve gitmem gerekiyor gizlice."
Jimin ve telefonu dinleyen Jungkook kaşlarını çattı bu saatte neden böyle diyordu ki.
"Niye?"
"Min-ki sizi Jungkook'ların evine girerken çekmiş ve Bayan Lee'ye atmış. Çabuk yer değiştirmemiz lazım."
Jimin ve Jungkook birbirlerine gergince bakarken Jimin telefonu bir çırpıda Jungkook'a verip pantolonunu giymeye başladı. Jungkook da o arada Taehyung ile konuşuyordu. "Nereden öğrendin bunu?"
"Min-ki aptalı arayıp söyledi."
"Tamam Jimin şimdi geliyor."
Bunu dedikten sonra hemen telefonu kapattı. Jimin de pantolonunun düğmesini kapatıp telefonunu eline aldı. Jungkook da onunla ayaklanıp aşşağı hızlıca indiler. Kapıyı açtığında Jimin eli havada karşılaştığı bedenle yerinde dona kaldı.
"Yoksa evine mi gidiyordun Jimin?"
Yine bölümün sonuna geldik kelime hatalarım varsa özür dilerim, korona olduğum için çok vaktim olacak kendimi kötü hissetmediğim sürece bölüm atmaya devam edeceğim muah
Sizi seviyorum bir sonraki bölümlerde görüşürüz, Jik∞k'la kalın♥️