Merhaba arkadaşlar umarım hikayemi beğenirsiniz yeni olduğum için acemi ola bilirim ilerliyen bölümlerde dahada iyi yazmaya çalışıcam.
İyi okumalar. 🥰
&
Gözlerim hayla onun siyah gözlerine takılıydı. İlk defa siyah gözlerin bukadar parlak olmasına şahitim."İyim Kaya sen
nasılsın?." Demesiyle abime döndüm."Nasıl yani siz tanışıyor musunuz ?" dedim.
Abim gözlerini kısmış bana bakarak "Evet tanışıyoruz. Ama sen onu nerden tanıyorsun diye sordu.?"
Hiçbirşey söylemeden abimin gözlerine baktım. İki dakika sonra abim "Zümrüt İyimisin? Neden cevab vermiyorsun?" Dedi. O an afalamış gibi abime baktım. "İyim sadece şaşırdım evet tanışıyoruz. Yani tamda tanışmak denilmez İki kere tesadüfü karşılaşma" hafif bi tebesüm etdim.
Abim "Hımm" diyerek ikimize bakmaya başladı.
O anda Kayada arkadan konuşarak "Evet iki kere karşılaştık küçük hanımla" dedi. Ona dönüb baktım hafif oda tebesüm ederek lafına devam etdi. "İlkinde çok iyi bi tanışma olmadı. Ama ikinci karşılaşmamız
biraz daha sakindi." gülümseyip dedi. Ne için öyle soylemişti ki, korktuğum için eline tırnaklarımı geçirdiğim içinmi!?. Kaşlarımı çatıp ona bakdım. Telefon melodisi duyulduğunda gözlerimi ondan çektim. Abimin telefonuydu çalan.
Abim açıp kulağına tutuğu gibi "efendim ane, evet burda yanımda şimdi geldi tamam ane geliyoruz." dedi. Sonra telefonu kapatıb, "hadı Zümrüt gidelim evdekiler bizi bekliyorlar."
"Tamam abi gidelim"dedim. Abim arkama bakıb "biz gidelim eden bekliyorlar. Görüşürüz Kaya" dedi. Oda abime başını salayıb "Görüşürüz" dedi ve yoluna devam etdi.
Abim elini belime koyub "hadi abicim gidelim" dedi. Ve arabaya ireledik ben yolcu koltuğuna oturdum abimde direksiyonun başına geçdi arabayı çalışdırdı qaza yüklendi havalanın kapısınan uzaklaştık.
&
Konağa gelmiştik. Arabayı Konağın önünde durdu. Herkes kapının önünde bizi bekliyordular. Arabadan heyecanla, üzümde kocaman bir gülümsemeyle indim ve direkt baba koşar adımlarla yürüyüp sarıldım babamda bana öyle sıcaklıkla sarıldı.
"Hoşgeldin güzel kızım benim gözümün nuru Zümrütüm" deyib beni önce alnımdan sonrada yanağımdan öpdü.
"Hoşbulduk benim yakışıklı babam. Annem yine sana çok iyi bakmış formundasın bakıyorum gine" dedim göz ucuyla anneme bakıb göz kırpıb gülümsedim oda bana bakıb gülümsedi. Babamın elinden öpdüm. Annem kenardan yeter artık bende kızımı özledim diyib isyan etdi şakacı bir tavırla gülümsedi. Annemin yanına yöneldim bir-birimize sarıldıq.
"Zümrütüm güzel kızım benim annesinin kuzusu hoş geldin"
"Hoşbulduk benim güzel annem"
Bu sırada abim diğer taraftan "karşılama töreni bittiyse bizde kardeşimizle merhabalaşıb gidelim de büyük babamı sinirlendirmeyelim dünden bu yana Zümrütü bekliyor" dedi.
"Abim haklı tontonumu kızdırmayalım gidelim" abimlere ve diğerlerine sarılıp merhabalaşıb içeriye girdik. Dedem herzamanki yerinde oturuyordu herkese sesiz olmasın söyleyib dedemin oturduğu yöne yürüdüm.
"Öhö öhö büyük Baran bey nasılsınız efendim" dedim ve gülmeye başladık. Telaşla, heyecanla yeriden kalkıb üzünü bana döndü "Zümrütüm güzel torunum benim güzel gözlü kızım hoş geldin." Elinden öpdüm sonra bir-birimize sarıldık.
"Oy tonton dedem benim iyim sen nasılsın? Bu ne yakışıklılık böyle bi insan hiç yaşlanmazmı yahu" dedim yanımıza gelenlere bakdım göz kırpıb gülmeye başladık. "Deli kız seni bana takılıcağına kendine bak zayıflamışsın yemek yemiyormusun sen" kaşlarını çatdı.
"Ya dede yiyorum ayrıca zayıflamadımda sadece formuma dikkat ediyorum" başımı dikleşdirib kendimi gösterdim. Büyük bir kahkahalarla güldük.
Annem "Zümrüt yoldan geldi odasına çıksın dinlensin bizde sofrayı hazırlayalım. Hadi kızım git dinlen biz seni yemeye çağırırım." "Tamam anne ben olamam odama çıkıyorum görüşürüz yemekde" dedim hapsine başımı salayıb Arkamı dönüp odama gitdim.
&
Odama girince yeşilin ve beyazın muhteşem uyumlu rengi beni karşıladı. Bu odayı çok özlemişim kapıdan girince kısa koridor, Banyom kapıdan biraz uzakta koridorun bitiş noktasına yakındı.
Bir kaç adımdan sonra beyaz ve yeşil tonlarında olan odam, odam büyük olduğu için kirem renginde çift kişilik yatak, yatağım odanın tam ortasında arkasında ise duvara kurulu olan büyük dolap var.
İçerisinde giysilerim,ayakkabılarım,çantalarım,ve takılarım olan bölmeleri var. Yatağımın iki yanında komidin, üzerlerinde gece lambaları, yatağımın karşısında
büyük makyaj yapmak için ayna ve önünde makyaj masam sandalyem. Yerde yeşilin ve beyazın ortak renklerinde yuvarlak halı bu oda hep bana huzur veriyor.
Çok oyalanmadan banyoya girdim duş alıb bornozumu giydim saçlarımı havluya sarıp banyodan çıkdım. Çok yorulmuş dum uykumun geldiyini fark etdim gozlerim kapanıyordu,üzerimi bile giyinmeden yatağıma ireliledim kendimi yumuşak yatağa bırakıp gözlerimi kapatdım.
Başımda bir ele hissediyorum ve annemin kızgın ama bir okadar da merhametli sevgi dolu sesini "Zümrüt güzel kızım bu ne hal üzerini bile giyinmeden saçların ıslak havluya sarıp yatılır mı?"
Gözlerimi yavaşça açıb annemin benim gözlerimin aynısı olan gözlerine bakmaya başladım ve gülümseyerek.
" Oy benim bitanecik annecim sen bana kızdın mı gel öpeyim barışalım " ellerinden sonrada yanaklarından öpüb ona sarıldım annem kıyamaz hep yumuşardi şimdiki gibi "Tamam kızım sana daha fazla kızma mı istemiyorsan hadi kalk giyin saçlarında kurut aşağıya gel yemek hazır seni bekliyoruz" dedi beni öpdü yataktan kalktı. "Tamam anne 15 dakikada aşağıda olurum" annem kapıdan çıkınca bana bakıb başını olumlu anlamda aşağı yukarı sallayıb çıkdı.
Bende hemen ardından oyalanmadan yatakdan kalktım. Çantamdan telefonumu çıkarıp şarja taktım. Dolaba dogru ireliledim siyah pantolon üzerinde beyaz kazak giydim spor ayakkabılarıda giyinip saçlarıma fön çekmeye karar verdim. Fön çekip hafif makyaj yapıp odadan çıkdım.
Aşağıdan sesler geliyordu merdivenlerin son basamağında durup onlara bakdım. Yine Baran abi bişeyler yapmıştı ve bu dedemi çok sinirlendir mişdi ama beni şaşkına uğradan hep oğlunu savunan yengem busefer oda Baran abimin yakasına yapışmış "sen ne yaptığını sanıyorsun?" demesi oldu.
Baran abi bana bakana kadar hiçkimse onları dinlediyimin farkında bile deyildi. Onlara yaklaştım o sırada abim yanıma gelip bir adım yan şekilde önümde durdu o an anladım bireylerin ters gittiğini Baran abi bana bakıb hoş olmayan bir gülümsemeyle "O ailemizin göz bebeği Zümrüt hanım da burday mış hoş geldiniz hanfendi."
Çakır abim elini kaldırıp onu durdurdu benim konuşmama izinvermeden kendisi konuşdu. "Baran sarhoşken konuşmanı tavsiye görmem git odana dinlen sonra konuşuruz seninle Zümrüt yoldan geldi yemek yeyicez tatsızlık çıksın istemiyoruz yenge onu odasına götür. "
Yengem abimi başıyla onaylayıp dedeme bakdı dedem de başını aşağı yukarı sallayıb onay verince oğlunu kolundan tutub çekiştirerek merdivenlere doğru yürüdüler. Onlar yukarı çıkarlarken "ne oluyor burda" diye sorduğumda dedem "Hiçbirşey yok hadi yemeye geçelim" söyleyib masaya doğru ireliledi herzaman ki yerine masanın başında kisandalyesine oturdu.
Bizlerde kendi yerlerimize geçdik ve sakince yemek yemeye başladık. Az önce neler olduğunu bilmesem de Baran abimin gine bişeyler yaptığını anladım ama bunu hep yapardı busefer ne yapmış ola bilirdiki yengem bile ona kızgın di?.
Yemek boyunca hiçkimse konuşmadı ara sıra babamla abimler işlerle ilgili konuşduklar yemek bitincede herkes şomünenin yanında bulunan koltuklarda oturuyordu.
Hiçkimse konuşmayınca "burda neler olduğunu biri bana açıklayacakmı?" Diye sordum neler oluyordu annem bana üzgün gözlerle bakıyor gözlerinin dolması bile beni şaşırttı yemek bile yememiş oylanması dikkatimi çekince "neden yemiyorsun?" sorduğumda "midem rahatsızda biraz onun için" dediysede inanmamıştım ama o an sorgulamak istenmeyen bakışla bana bakınca daha fazla bişeyler soramadım.
İçimizde en fevrisi tez canlısı aklına geleni söyleyen Caner abimdi dedeme bakıb "onu aslında buraya neden gelmesini isdediyinizi söylesenize bir tek Zümrüt kalmışdı Baran beyin arkasın toplamayan" dediğinde ona dönüp ne söylediğini anlamak için yüzüne bakdım.
"Ne demek oluyor bu abi?" Sordum babam "Caner yeri deyil sen karışma bunun olmaması için elinizden geleni yapacağımızı söyledik kaç kere sana" söyledi neler oluyordu? Neden benim Baran abimin arkasını toplamakla bir ilgim olduğunu söylüyordu ki,?.
"Baba burda neler olduğunu söyleyin bana ben neden Baran abinin arkasını toplayacak?
Babam bana yaklaştı "Zümrüt güzel kızım Baran abini biliyorsun kendi sorumluluklarını asla bilmez ve hep bir pisliğe bulaşır ama merak etme kızım seni mecbur kalmadığın hiçbirşey
mecbur etmeyiz."
"Ne konuşuyor sunuz siz ne mecburiyeti ?" Soruyodumki dışarıdan bir kadın ve erkek bağırdığını duyduk."Egemenler çıkın dışarı. Baran Egemen çık dışarı seni öldüreceğim" ardından silah sesi durunca yerimde sıçradı babama bakdım "korkma hiçbişey olmayacak" dedi ve herkes gibi oda dışarıya çıkdı. Bende onların arkasından dışarıya çıkınca onun öfkeli siyah gözleriyle karşılaştım.
Çakır abim ireliye doğru onun üzerine yürüyüp "Kaya Kandemir geri bas" deyib üzerine yürüyodu ki, Mehmet abim onu kolundan tutub durdurdu.
Benim gozlrim hayla onun üzerindeydi ama o bana bile bakmiyodu onu iki defa görmüştüm ama bukadar öfkeli olduğunu görmeseydim inanmazdım çünki gördüğüm yüzle bu yüz tam başkaydı. Baran abimle ne ilgisi vardı onu neden öldürmek istiyordu ki,? Adını bugün ikinci defa işitmiştim arkasinda duran kadın önce dedeme sonrada bana bakdi çok zarif bir kadındı yaşı çok ola bilirdi amma zarafeti ve şık giyimi onu bir okadar da yaşlı göstermiyordu.
O kadın Kayanın yanında durdu. Dedeme bakıb "sana demiştim Baran ağa torunum gelince torununun yaptığı yanına kalmayacak diye sana iki seçenek sunmuşdum hatırlıyormusun.? Ya torunuma yapılanın bedelini kanla ödersiniz yada berdel olur."
Ne berdel mi? Dedeme doğru bakdım öfkeli ve çaresiz bakışlarla kadına bakıyordu annem ağlıyordu neden agliyoduki? Ne olmuşdu ki? Onlara yaklaştım babama bakıb "neler oluyor baba?" sordum babam bana bakınca onunda gözlerinde ofke ve aynı zamanda çaresizlik vardı.
Yine Kaya bağırdı "o piç herifi öldüreceğim o Aslıya nasıl dokunur onu öldüreceğim" dedi dişlerini sıkarak. Ona bakdım kadın yine konuşmaya başladı "kızınız Zümrüt bumu?" Dedeme bakdı "ne diyorsun Baran ağa Aslımıza yapılanın bedelinin nasıl ödeyeceğiniz söyleyeceksiniz?"
Dedem "konuşup hal ede biliriz" dediyinde kadın biraz daha yaklaşıp "Kayanı zor zapt ediyorum onu razı salmak hiçde kolay olmadı. Bu yüzden cevabını hemen versen iyi olur" diyerek hafif bir öfkeyle gülümsedi.
Dedeme doğru dönüp neler oluyor diye sorduğumda dedemin cevabını beklemeden kadın yine konuşmaya başladı. "Neler olduğunu sana anlatmadılarsa ben sana anlatayım"dedi. Ona dönüb baktım o an fark etdim Kayanın da gözü üzerimdeydi ona bakmadan kadına bakdım onunda siyah gözleri var saçları beyaz yüz hatları güzeldi hafif kilolu kadındı.
Oda beni inceliyodu sonra konusmaya başladı "o Baran deyilen haysiyetsiz bizim kızımıza " dedi ve durdu sonra yine " her neyse bunu sana onlar anlatır işin aslı o ki ya Baran abini öldüreceğiz bunu ben isdemem çünki torununun kanı bozuk bir herif için hapishanede yatmasını isdemem o yüzden ve törede bunu uygun görüyor berdel olunacak."
Kadının gözlerine bakıyordum ama olduğum yerde deyildim berdel diyordu hep korktuğum şey başka kızların başına gelince bile kendi başıma geldiyini düşünüb bu hayata nefret etdiyim o şeyi berdel kelimesini bukadar nasıl rahat söyleye biliyodu?.
Gözlerim dolmuştu neden o an fark etdim burdaki tek kız bendim ozaman berdel olunacak o kızda mı bendim? Anneme dönüp bakdım ağlayan gözlerle bana bakıb kapının dibine çökmüşdü.
O an yine aklımda Kadının söylediyi söz geçdi "ya kanla hal edeceğiz yada berdel olucak." Aklım aynı sözü tekrarlıyodu "berdel, berdel,berdel."
*****
Umarım beyenmişsinizdir Oy verib yorum yapmayı unutmayın