Herkese merhaba. Bu benim ilk kurgum. Umarım beğenirsiniz. İyi okumalar.
&
Ben Zümrüt Egemen. Mardinin en büyük aşiretlerinden biri olan Egemen aşiretinin varisi olan babamım tek kızıydım.
8 erkeğin içinde tek kızdım...
Babam 6 kardeşin en büyüğüydü. 3 erkek kardeş, 2 kız kardeşdiler.
Babam Yılmaz Egemen, ondan 3 yaş küçük olan amcam Davud, ve ikiz amcalarım Hasan ve Hayri. Halalarım Müjgan ve Muazzezdi.
Davud amcamın 1 oğlu Baran abi,
Hasan amcamın 2 oğlu Cihan ve Can abi, Hayri amcamın 2 oğlu Akın ve Çetin abi.
Müjgan halamın çocukları Deniz ve Ayaz, Muazzez halamın ise Berk ve Begümdü.
Abilerim ise Mehmet, Caner, Çakır.
Annem Gülçin, uzun siyah saçları ve yeşil gözleriyle çok güzel bir kadındı. Herkes güzeliyimin anneme çektiğini söylerdi.
Onun gibi siyah saçlarım ve yeşil gözlerim vardı. Birbirimize çok benzerdik.
Aşiretde tek kız olduğum için herkez severdi beni. Okulu birincilikle bitirib, üniversite de doktorluk okuyordum. Son sınıftım bu yıl.
7 ay kalmışdı mezun olmama. Çevremde çok okuyan kız yoktur. Bazıları töreye kurban gider, bazıları büyükleri uygun gördü diye küçük yaşta gelin olurdu. Yaşları kendilerinden büyük olan erkeklerle evlendiriliyordular. Gönlün varmı, istiyor musun diye sormazlardı. Oysaki onların tek bir hayali vardı. Okumak.
Okuyup, istedikleri bir mesleği yapabilmek.
Bu bencillikmi bilmem ama o kızların durumunda olmadığım için seviniyordum. Ama onlar için üzülüyordum.
Tek isteyim o kızlarında kendi hayatlarını yaşaya bilmesi ve haklarını savuna bilmeleriydi...
Kim bilir belki biri benim gibi doktor, yada avukat, öğretmen, olmak isterlerdi.
İnşeAllah her kadın bir gün korkmadan, çekinmeden kendi haklarını savuna bilir, erkeklere muhtaç yaşamazlar...
&
Saat '07:00' telefonumun alarmı çalıyordu. Uyanma vaktim gelmişti. Okula gitmem gerekiyordu.
İlk ders Melek hocanın dersi olduğu için geç kalınca kızıyordu. Ev arkadaşım Gizemide uyandırdım. Yine gece geç gelmiş. Bu kız hiç akılanmıycak.
Onu omzundan dürtüm
"Ben banyoya giriyorum. Hadi uyan sende. Geç kalacağız." değip banyoya doğru gidiyodum ki, arkamdan
"Beş dakika daha." dediyini duydum. Ona cevab vermeden banyoya girdim. Geceliyi çıkartıp, kendimi sıcak suyun kolarına bıraktım.
Annem burda olsaydı
"Zümrüt banyo yapıp dışarı çıkılmaz üşütürsün." derdi. Anne işte. Evladı kaç yaşında olursa olsun çocuk gibi görüyor.
Banyodan çıkdığımda Gizem hayla uyuyordu. Hep yapdığım şeyi yapacakdım.
Islak saçlarımı üzüne deydirdirdim. Bundan asla hoşlanmazdı. Deli olurdu. Nedenin hiç anlamazdım. Yine aynısını yaptım.
Sinirle saçlarıma yapışıcakdıki, son anda kaçdım
"Allah kahretsin! Bir uykumuz var onunda içine Zümrüt hanım sıçtı." diyip yastığını bana fırlatdı.
Kızgın gözlerle bana bakıp ayağa kalktı.
"Hep aynı replik söylüyosun kızım. Kendini geliştirmen lazım." deyip yastığı ona geri fırlatdım. Sinirle yastığa tekme atıp banyoya irerledi. Başarılı bir pilandı. Bu hep işe yarardı şimdiki gibi.
Bende çok oyalanmadan giyinmeye başladım.
&
Okula geldik. Gizem konservatuar okuyodu. O kendi sınıfına, bende kendi sınıfıma gitdim. İçeriye girib yerime oturdum. Az sonrada Melek hoca geldi. Her zamanki gibi çok güzeldi. Ders konusunda çok ciddi olsada, bizle hep konuşurdu, şakalaşırdı da.
Ben böyle düşünürken, hoca dersi anlatmaya başladı. 35dk geçiyorduki yanımda oturan sıra arkadaşım
"Bu gün seninki gelmemiş. Neden acaba?" dedi bana dönerek. Ona bakıb gözlerimi devirirken tekrar konuşmaya başladı.
"Hani ilk okula geldiyin günden bu yana sana yanık olan çocuk varya, onu diyorum." kimi dediğini anlayıb kendimde farkında olmadan etrafda gözlerimi gezdirib, onun gerçektende gelmediyini gördüm. "Eee söylesene birşey neden gelmemişki acaba?" kıza dönüb gözlerimi devirerek
"Ben ne bileyim ya! Nerdeyse nerde bana ne!" dedim. Kız kızgın olduğumu görüb üzerime daha fazla gelmedi. Bende onu umursamayıp dersi dinlemeye başladım.
&
Dersler bitdi. Çok yorğundum bir an önce eve gidib yemeğimi yiyip, evdekilerle konuşup uyuyacaktım. Çıkmadan önce Gizemin sınıfına gitim ama o erkek arkadaşıyla konsere gidiceyini söyledi. Benide davet etdiler. Her zamanki gibi ama ben öyle ortamları sevmediyim için doğruca eve gitmeye karar verdim.
Hava yağmurluydu. Eve gitmek için taksi durduracağım sırada bir adım öne doğru gitdiğimde, tam elimi kaldırıb taksiyi durduracakdımki bir araba karşımdan hızla geçdiginde yerde yağmurdan dolayı biriken çamurlu suyuda üzerime sıçramasına neden oldu. Bu tam bir rezilik. Üsdüm başım ne hale düşdü. Arabayı irelide durdurup bana doğru geldiğini fark etdim.
"İyi misiniz? Afedersiniz, acelem vardı sizi göremedim. Özür dilerim." dedi, başımı kaldırıb kızgın bakışlarla ona bakdım.
"Yavaş olsanıza ya! Allah kahretsin! Üstümün başımın haline bak! Bane ne sizin acelenizden!? Beni eze bilirdiniz! Ya bir başkasına çarpsaydınız, bir özürle hiçbişey değişmeyecekti".
"Haklısınız ama toplantım vardı ve ben geç kalıyordum onun için acele ediyodum." gözlerini kısmış bana bakıyodu.
"Tamam neyse bir dahakine dikatli olun. Hem gidin toplantınız var nede olsa. Ama dikkat edinde, kimseyi ezmeyin." kızgın bakışlarla gözlerine baktım.
Beni başdan aşağıya süzdü ve gözlerimin içine bakıb, başını aşağı yukarı sallayıb, "Tekrardan affedersiniz. İyi günler size" dedi. Bende başımı olumlu olumsuz saladım bana arkasını dönüb arabasına binip gitdi. Bende taksiyi durdurub bindim.
&
Eve geldim duşladım bornozumu cıkarıb üzerimi deyiştirip whatsappdan Annemi görüntülü aradım. Acar acmaz herzaman söylediyi gibi "güzel gözlü kızım oy kurban olur annen sana nasılsın?"
"İyim güzel annem benim sen nasılsın abimler babam nasıl iylermi?"
Herkez cok iyi kızım selamlari var .Dersler nasıl?"
"Bendende selam söyle derslerde iyi gidiyo sen merak etme beni benim guzel annem"annem çok telefonla konuşmayı sevmezdi o yüzdende hep kısa konuşurduk "herkeze benden selam söyle çok öpüyorum kendine iyi bak anne"
"Bende güzel kızım seni öpüyorum kendine iyi bak sende görüşürüz". Kapatıktan sonra telefonumu kapatıcaktımki Gizemden mesaj geldiyini gördüm
Gizem: ben geç gelicem sen keyfine bak.
"Herzaman olduğu gibi fazla içme sonra gelibde apartmanın önünde bağırma senin yüzünden kovucaklar bizi"
Gizem: tamam kuzum merak etme ;)
Hiçbişey yazmadan kapatdım telefonu Gizem deli dolu bi kızdı amma kalbi güzeldi beni bazen sinirlendirsede seviyodum onu e kaç yılık ev arkadaşım. Saat gec olmuşdu uykuda bastırınca epey yorulduğumun farkına vardım ve kendimi uykunun kolarına bırakdım.
Sersemlemiş gibi gözlerimi açtım. Bu ne seslerdi ya. Gecenin bu vakti dışardan mı geliyordu. Bağıranlar kimdiki yatakdan kalkıb pencereye doğru yürüdüm. Gizem gozlerim once şok olmuşca açılınca hemen kızqın bakışlara çevrildi yine içmiş ve apartmandaķi herkezi bağıra-bağıra okuduğu şarkıyla rahatsız ediyordu.
Apartmandakı yaşlı tezelerden biri "yeter artık kaldıramiyoruz bu ne ya yaşlı insanlarız biz biraz sayqınız olsun" bi kaç insaninda teyzeye katilarak "aynen dogru soyluyo Makbule hanım" didiyini işitdim hemen üzerime montumu alip dışarıya çıkdım Gizem beni görür görmez "o kimler varmış burda apartmanımızın en zeki,güzel, laf dinleyen,uslu kızı Zümürt hanım hoş geldiniz" diyib gülmeye ve elerini alkış yapmaya başladi ona dogru yaklaşıp kolundan tutub cekmeye başladım "yeter artık Gizem bizi zor durumda bırakıyosun mileti rahatsız ediyosun neden bukadar içdin yine hadi içeri girelim" içeri girdiyimizde dönüp herkese "kusura bakmayın lütfen özür dileriz" didim ve koşar adımlarla içeriye girdik.
Gizemide peşimden sürükluyodum arkamızdan konuşduklarin duyodum qmma Gizemin hayla söylediyi şarkı yüzünden ne didiklerini işitmiyodum.Gizemi banyoya sokup soğuk suyun altına itdim "ya kahretsin su çok soyuk dondum" dediysede çıkmasına izin vermedim.
"Sana buda az kızım" banyodan çıkqrıb üzerini deyiştirmesine yardımcı olub onu yataga yatırdım her zaman yapdığım şeyi anladığı için konuşmaya başlayacaktımki beni elini kaldırıp susturup "çok yorğunum tamam annecim yarın azarlarsın beni" söyledi ve baş ucundaki gece lanbasın kapadıb uyudu.
"Off Gizem çocuk gibisin büyü biraz" kime söylüyosam nafile çoktan uyumuşdu bile bende yatağıma dönüp uyumaya devam edecekdim çünki yarın okul yok ve ben Mardine evime gidicekdim çok heyecanlıydım kaç vakitiydi gitmiyodum Mardindekileri düşünürken uykunun kolarına bırakdım kendimi.
&
Saat '08:00' telefonumun melodisinin sesiyle uyandım. Mehmet abim arıyodu telefonu açıb kulağıma götürdüm "efendim abi" "abisinin güzeli nasılsın?" "İyim yakışıklı abim sen nasılsın?" "İyim güzelim kaçda çıkıcan? Kaçda burda olursun? Seni almaya geleyim.?"
"Abicim uçakla gelicem 2 saat sürer herhalde hazırlanıb çıkıcam birazdan saat 10da kalkıyo uçak"
"Tamam Zümrüt hadi sen hazırlan ben seni uçaktan inince almaya gelicem şimdilik görüşürüz."
"Tamam abi göŕüşürüz" telefonu kapatıb Gizemin odasına ireliledim hayla uyuyodu odada leş gibi alkol kokuyodu bu kız hiç akılanmıycakmı çocuk gibi ya aslında uyandırıb bi guzel fırça çekerdim amma kıyamıyorum ve hazirlanmam gerek banyoya gitdim elimi yüzümü yıkadım dişlerimi fırçalıyıb üzerimi deyisdirdim siyah pantolon beyaz gomlek deri ceket ve siyah sitiletdolarimida giydim zaten çok kalmayacağım için küçücük bir bavul hazırlamışdım.
Evden çıkdım taksi durdurub bindim hava alanına gidiceyimizi soyledim hava alanına vardığımızda taksinin ücretini ödeyib indim. Tam hava alanın kapısına gidiyodumki yanimdan bi adam bana çarparak geçdi bi an boş bulunduğum için az kalsın yere düşüyodum denqemi zor sağladım.
"Afedersiniz" diyip hızlı yürümeye başladı arkasındañ kızqın bakışlarla ona bakdığımda kalabalıkda çokdan kaybolmuşdu. Ne insanlar var ya azıcıkdikatli olmuyolarki herkezin acelesi var amma hiçkimse bir birini ezmek zorunda dilki neyse ya moralimi bozmuycakdım evime ailemin yanina gidiyodum valizimi alib işlemleride tamamlayib uçağa bindim.
Yerime geçib oturdum kavaltı yapmadığım için yoldan aldığım sıcak poğaçamı yemeye başladım.poğaçamı yeyib bitirdikden sonra kitap okumaya karar verdim."Merhaba otura bilirmiyim? benimde yerim burası da" dediğini duydum.
Başımı kaldırıb bakdığımda dün beni az kalsın ezen adam olduğunu gördüm 1.90 boylarinda siyah saclı esmer tenli siyah gozlu hafif kirli sakalı en fazla 28 yaşında hiç ona o gün bukadar dikkatli bakmamışdım yakışıklı biriydi ne düşünüyosun ya sen sana ne Zümrüt onun konuşmasıyla kafamdaki düşünceleri dağıtıb ona bakdım.
"Bişeyl söylemediniz dün içinse?"
"Hayır-hayır buyrun oturun bi anlık kafam karışdıda zaten uçakta boş yerde yok" koltuğun üzerine bırakdığım çantamı aldım yanıma oturdu.
"Teşekkür ederim" dedi tebesüm edinmekle yetindim eline telefonunu alıb bişeyler yapmaya başladı bende kitabımı okumya başladim taki uçakda kalkacağımız bilgisi verildi kemerlerimizi bağlamağımızı söylediler oda telefonu cebine koydu kemerini bağlayıb arkasına yaslandı.
Bu benim ilk uçağa binişim diyil amma hepde uçak kalkıncada inincede korkuyorum kasılıyorum.
Uçak kalkışa başladığında gözlerimi sıkıca yumdum korkudan nefesimi bile tutduğum için bilmediyim bir kaçdakika sonra.
"Merak etmeyin herşey yolunda" gözlerimi ağır-ağır açmaya başladım bana bakdığını gordum.
"Galiba ilkdefa biniyosunuz?" Eline bakdığını gördüm korkuyla elini tutduğumu gördüm çok utandım kızardığımı hiss ede biliyodum elimi çekdim okadar çok fazla tırnaklarımı basdırmışdımki elinde tırnaklarımın izi kalmışdı.
"Afedersiniz hayır ilk diyil ama herdefasında böyle heyacanlanıyorum birazda korkuyorum" tamam anlamında tebesüm ederek başını salayıb önüne döndü bende utancla kitabımı açıb okumaya basladım.
&
Uçak inince valizimi alıb havalanın çıkışına doğru ireliledim abimi gördüm arabaya yaslanmış beni bekliyordu. Ona gülümseyib el saladım yanına varınca oda gülümseyib başını aşa-yukarı saladı ve hemen ardından, "Nasılsın görmeyeli?" dedi. Tam ağzımı açıb İyiyim diyecektim ki, arkamdan bir ses geldi irkildim.
"İyiyim sen nasılsın. Mehmet?"dedi arkamdan gelen ses bu sesi tanıyodum. Onun sesiydi
Arkamı dönüp ona bakdım nasıl yani abimle bir-birlerini tanıyormuydular?
*****
Umarım beyenmişsinizdir! beyenib yorum yaparsanız sevinirim