[31]
ဧကရာဇ် ဒီနေ့ အရမ်းမပျော်မရွှင်ဖြစ်နေတယ်။
ဧကရီက အောင်ပွဲနဲ့အတူ ပြန်လာခဲ့ပေမယ့်လို့ပေါ့..
ပြီးတော့ မုန့်စားတော်ကဲနှစ်ယောက်လည်း ခေါ်လာခဲ့ပေမယ့်လို့ပေါ့!
ဒါမယ့်ဒီချိန်မှာ ဧကရာဇ်က အဲ့ဒီစားတော်ကဲတွေဘာတွေကိုဂရုစိုက်မနေပါဘူး။
အောင်ပွဲခံအခမ်းနားပွဲမှာတောင် ဧကရာဇ်ဟာပေါ်မလာခဲ့ ။
အခမ်းနားပွဲကိုဦးစီးကျင်းပတာကတော့ ၀န်ကြီးချုပ်ပေါ့ ။
တကယ်တော့ ဧကရီလည်းပေါ်မလာခဲ့ပါဘူး။
အခမ်းနားပွဲက လူတွေအားလုံးကလည်း အလိုလိုနားလည်ပြီးသားပါ၊
သူတို့ကလည်းစားရသောက်ရရင် အဆင်ပြေပြီပဲလေ။
နှလုံးသားရေးရာတွေက အနီးနားမှာမရှိမှ ပိုပြီးတောင့်တလာတတ်ကြတယ်မလား, သူတို့အားလုံးနားလည်ပါတယ်လေ။
အိပ်ဆောင်ထဲမှာတော့ ဧကရာဇ်က ဧကရီ့ကိုအကုန်ချွတ်ပစ်ပြီး တစ်ကိုယ်လုံးအစုန်အဆန်ကြည့်တယ်။
ပြီးတော့ ဒေါသတကြီး,
"ဒဏ်ရာမရစေရဘူးလို့မင်းပဲပြောခဲ့တယ်လေ,ဒါက ဘာလဲပြော ဒီမှာရော ဒီမှာရောပဲ ?!''
ဧကရီက ပြုံးနေပြီးပဲ သူ့ကိုရင်ခွင်ထဲဆွဲကာနမ်းဖို့လုပ်တယ်လေ။
ဧကရာဇ်ကတော့ တွန်းထိုးပြန်ထွက်လာပြီး
"စကားလမ်းကြောင်းမလွှဲနဲ့!"
"မလွှဲပါဘူး"
ဧကရီကလုပ်နေတာ ယုန်သူငယ်လေးအတိုင်း၊
လက်တွေကတော့ နဂါး၀တ်ရုံကို စဆွဲလှန်လာတာပဲ။
သူထရပ်တော့ ဧကရာဇ်ဟာ သူ့ရဲ့လှပပြီးသွယ်လျတဲ့ ကိုယ်နဲ့ ထုတ်ပြောလို့မသင့်တော်တဲ့တချို့ပြောင်းလဲနေပြီဖြစ်တဲ့နေရာတွေကိုကြည့်တယ်။
"ကျွန်တော်မျိုး ဧကရာဇ်ကို လွမ်းနေခဲ့တာ"
"Mmm,mmmm" လူဆိုးကောင်!
"Si Si,Si Si"
ဧကရီက ဧကရာဇ်ရဲ့ဗိုက်သားဖွေးဖွေးလေးတွေကိုနမ်းသလို ချစ်စရာခြေချောင်းတွေကိုလည်း ကိုက်ပါတယ်။
ဧကရာဇ်ရဲ့ မျက်နှာဖွေးဖွေးကမက်မွန်ပွင့်လေးတွေလိုရဲတက်လာတာကြည့်ရင်း ရုတ်တရက်ကောက်ကျစ်စွာပြုံးလာပြီး,
"မင်း အခမ်းနားပွဲက ခရင်မ်ကိတ်တစ်ပိုင်းခိုးခဲ့သေးတယ်မလား?"
" ! ! ! ''
ချက်ချင်းပဲ ဧကရာဇ်တောင့်တင်းသွားတယ်။
မင်းက အ၀တ်လဲနေတာမဟုတ်ဘူးလား?
ဘယ်လိုလုပ်ကိုယ်တော့်ကိုမိသွားပြန်တာတုန်း? !
ညစ်ကျယ်ကျယ်အပြုံးတစ်ခု ရှယ့်ယွင်ရဲ့မျက်နှာမှာ ပေါ်လာကာ,
"Si Si,ဒီည စာရင်းရှင်းကြရအောင်"
[32]
ဧကရာဇ် ဒီနေ့ အရမ်းမပျော်မရွှင်ဖြစ်နေတယ်။
ဘာလို့လဲဆို ဧကရီ့ရဲ့စာရင်းရှင်းတဲ့ နည်းလမ်းက အရမ်း !
အရမ်း!
အရမ်းကို!
......ရှက်ဖို့ကောင်းတယ်!
မနေ့ညက ဧကရာဇ်ဟာ "ယွင် ပြန်လာတော့ကိုယ်တော်အရမ်းပျော်တာပဲ"ဆိုတဲ့ဆင်ခြေလေးသုံးပြီး ချော့လိုက်မော့လိုက်နဲ့ နောက်ဆုံးတော့ ဧကရီရဲ့စိတ်ကို "တစ်ရက်လုံး"ကနေ "တစ်"ကြိမ် ကိုပြောင်းနိုင်ခဲ့ပါတယ်။
ဒါပေမယ့်,
ဧကရီက "ယောကျ်ားလေး position ဆယ့်ရှစ်ခု"
ဆိုတဲ့စာအုပ်ကိုထုတ်လာတော့ ,ရိုးသားတဲ့ဧကရာဇ်ခမျာ တစ်ခါလို့တွေးထားတဲ့ "တစ်ကြိမ်" က 'တစ်'မျက်နှာ'! တဲ့လေ !
.....ရလဒ်ကတော့ သူတို့အဲ့ဒါကို တစ်ညလုံးလုပ်ခဲ့ရတာပါပဲ။
တစ်ည = ခြောက်မျက်နှာ
(တစ်မျက်နှာလည်းပြောသေး ခြောက်မျက်နှာဖြစ်သွားတာ ဧကရီမရိုးသားတာပဲ🙄)
နောက်တစ်နေ့ သဝဏ်လွှာတောင် ထမကြည့်နိုင်တော့တဲ့ ဧကရာဇ်မှာ သေတာမှကောင်းဦးမယ်လို့တောင် ခံစားနေရတယ်။
ဧကရာဇ်က ဧကရီရဲ့ "တစ်နေ့လုံး" သာဆို ဘယ်နှစ်မျက်နှာဖြစ်မယ်ဆိုတာလည်း သူဘယ်တော့မှ မသိချင်တော့ပါဘူး။
[33]
ဧကရာဇ် ဒီနေ့ သိပ်ပျော်မနေဘူး။
ဧကရီခေါ်ဆောင်လာတဲ့ မုန့်စားတော်ကဲနှစ်ယောက်က အရမ်းကျွမ်းကျင်တယ်။
ခုလည်း ဧကရီ့ဆီက နှစ်ခုစားဖို့ခွင့်ပြုချက်ရတာကြောင့် ဧကရာဇ်ဟာ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်ကြီး စားနေတာပေါ့။
ဒါမယ့် သူစားလို့မှမ၀သေးဘူး,ရေပူစမ်းကို သွားမလို့တဲ့ !
ဧကရာဇ်သူ့ရဲ့ဦးနှောက်လေးနဲ့ စဥ်းစားနိုင်ပါတယ်,ဧကရီနဲ့ရေပူစမ်းမှာဆို ဘယ်လိုမျိုးတွေဖြစ်နိုင်မလဲဆိုတာ..။
ဧကရာဇ်က ရေပူစမ်းထဲကကြက်ဥပြုတ်ကို စားရင်,ဧကရီကတော့ ရေပူစမ်းထဲကဧကရာဇ်ပြုတ်ကိုစားပါလိမ့်မယ်။
ဒါ့ကြောင့်ပဲ ဧကရာဇ်လေး လမ်းတစ်လျှောက်လုံး စိတ်အခြေနေမကောင်း။
ဘေးကအရာရှိတွေအကုန်ကလည်း ဘာလို့ဆိုတာနားလည်ကြပါတယ်။
ဧကရီကမြင်းပေါ်မှာ စီးလာပြီး ဧကရာဇ်ဟာတော့ မြင်းရထားလုံးထဲမှာ၊
သူက ကန့်လန့်ကာတွေကိုလည်း ချထားပြီး အပြင်ကိုနည်းနည်းမှထွက်မကြည့်။
ထမင်းစားချိန်ရောက်တော့ ဧကရီက ဗိုလ်မှူးနဲ့အတူထိုင်ပြီး ဧကရာဇ်လေးဟာတော့ဖြင့် တစ်ကိုယ်တည်း။
ရေပူစမ်းချိန်ရောက်တော့ကျ....အရာရှိတွေက သူတို့ကိုယ်စီနေရာရေအိုင်လေးတွေနဲ့,
ဧကရီအတွက်ကတော့ ဇာမဏီရေအိုင်အပ်နှင်းထားပြီး ဧကရာဇ်ကတော့ နဂါးရေကန်ရှိတယ်လေ။
ဒါပေမယ့် တကယ်ဆိုလည်း ဧကရီက နာနာခံခံနဲ့ဇာမဏီရေစမ်းထဲမှာပဲ နေမှာမှမဟုတ်တာ!- ဒါက အားလုံးတွေးထားတာပဲ။
ဒါပေါ့ ဧကရာဇ်ကိုယ်တိုင်လည်း အဲ့လိုပဲတွေးတယ် ။
ဧကရာဇ်ဟာ နဂါးရေအိုင်ထဲကို ဆင်းသွားချိန်မှာ နှုတ်ခမ်းဆူနေလေရဲ့ ။
အ၀တ်တွေချွတ်တုန်းလည်း နှုတ်ခမ်းဆူနေပြန်ရော။
သူ့ကိုယ်သူ သန့်ရှင်းအောင် ဆေးကြောတော့လည်း နှုတ်ခမ်းဆူနေတုန်းပဲ။
နောက်တော့....
ဧကရာဇ်ကဖြင့် ရေကန်ထဲမှာ ရှုံ့တွနေတော့မယ်(ရေစိမ်ရလွန်းလို့)၊
ဧကရီကရော?!
ဘာ? ဧကရီက ဇာမဏီရေကန်ထဲဆင်းသွားပြီး ပြန်ထွက်မလာဘူး?!
သူတို့ထွက်မလာခင် အဲ့အယုတ်တမာကောင်က ကိုယ်လုံးတီးပုံစာအုပ်ကို ရင်ခွင်ထဲထိုးထည့်ခဲ့တာအရှင်းကြီးပါ။
? ? ? သူက ငါကိုယ်တော်နဲ့အတူဖတ်ဖို့ လုပ်ထားတာ မဟုတ်ဘူးလား???
ဧကရာဇ် ရုတ်တရက်ထပြီးပေါက်ကွဲတော့တယ်။
[34]
ဧကရာဇ် ဒီနေ့ အရမ်းမပျော်မရွှင်ဖြစ်နေတယ်။
ဧကရာဇ်ဟာ စောင်အောက်မှာ တစ်ရှုံ့ရှုံ့နဲ့ငိုရင်း ဧကရီ့ကိုစကားပြောဖို့ ငြင်းဆန်နေလေရဲ့။
-- သူကိုက ဧကရီ့ကို ဘာကိစ္စ
ဇာမဏီရေကန်မှာ သွားရှာလိုက်ရတာလဲ ?
ဘာကိစ္စသူကိုယ်တိုင်ကိုက မိုက်မိုက်မဲမဲနဲ့ တံခါး၀ကိုကိုယ့်ကိုယ်ကိုပို့လိုက်ရတာလဲ?!
ပြီးတော့ အဲ့ဒါက ငါကိုယ်တော်ရဲ့ ခေါင်းစည်းလေ!
အဲ့အယုတ်တမာကောင်က ငါကိုယ်တော့်ခေါင်းစည်းနဲ့ဘာလုပ်လိုက်ရတာလဲ?!
ဧကရီကလုပ်ပြီးမှ နောင်တရနေသလိုနဲ့တောင်ပြောသေးတယ်,
"ကျွန်တော်မျိုးက ဧကရာဇ်လမ်းမှာ ပင်ပန်းနုံ့ချည့်နေတာတွေ့လို့ အိပ်ယာထဲမှာ အလုပ်အကျွေးပြုဖို့ မစီစဥ်ခဲ့တော့တာပါ"
ရေပူစမ်းအစွန်နားမှာ မင်းကိုယ်လုံးတီးပုံစာအုပ်ယူသွားတာ ကိုယ်တော်မမြင်လိုက်ဘူးလို့များ မင်းထင်နေလားဟမ့်?!
ဧကရာဇ်နှာခေါင်းကို ရှုံ့လိုက်တယ်။
သူ တကယ်,တကယ်ကို ဧကရီ့ကို နန်းချချင်နေပြီ!
ဧကရီက ပြုံးရင်း,
"စိတ်ဆိုးနေတာလား?"
ဧကရာဇ် ဟွန့်ခနဲ နှာမှုတ်ပြီး အိပ်ယာထဲကိုပိုလို့နစ်အောင်တိုး၀င်သွားတယ်။
ဧကရီဟာသူ့ကို နောက်ကနေဖက်ပြီး လည်ပင်းအနောက်ဂုတ်သားလေးကို နှုတ်ခမ်းနွေးနွေးလေးနဲ့ဖိကပ်နမ်းကာ အသံဝိုးတဝါးနဲ့,
"Si Si"
"...."ဟွန့်!
"Si Si, အချစ်လေးကလည်းကွာ"
".."ဟမ်
ဧကရာဇ်ဟာ တွန့်လိမ်ပြီး အိပ်လို့ကောင်းတဲ့အနေအထားကို ပြောင်းတယ်။ဧကရီ့ကိုလည်း ကန်ချလိုက်ပါသေးတယ်။
ထားလိုက်တော့,ဧကရီ့ကို နန်းချဖို့က တအားအလုပ်ရှုပ်တယ်မလား,ဟွန့် !
[35]
ဧကရာဇ် ဒီနေ့ အရမ်းမပျော်မရွှင် ဖြစ်နေတယ်။
သူနိုးလာတော့ ကျောကလည်းကိုက်ခဲနေပြီး တင်ပါးတွေလည်းနာနေတာကို..
ပြီးတော့ တရားခံကလည်းဒီမှာရှိမနေပြန်ဘူး !
သူက ဘယ်သွားပြန်တာလဲ?!
ဧကရာဇ် စိတ်တိုတိုနဲ့ စောင်ကိုကန်ချပလိုက်တယ်။
ဒင်းက စားပြီးနားမလည် ထွက်ပြေးသွားပြီလေ !
သူက ငါကိုယ်တော့်ကို မျက်လုံးထဲရောထည့်သေးရဲ့လား?!
ဧကရာဇ် သူ့ကိုရှာဖို့ အိပ်ယာထဲကနေဒေါသထွက်ထွက်နဲ့ ထွက်လာခဲ့တယ်။
ပြတင်းပေါက်ကိုဖြတ်လျှောက်မိတော့ ခြံ၀င်းထဲက စကားသံရေးရေးကိုကြားလိုက်ရတယ် ။
"ဧကရာဇ်က မျိုးဆက်လိုပါတယ်"
ဒါက ဗိုလ်မှူးအသံ။
"...."
"ဒါဆို မင်းဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ?"
"ကျွန်တော်ကိုယ့်ဘာကို နန်းစွန့်ပြီးနယ်စပ်ကိုပြန်သွားပါမယ်"
ဗိုလ်မှူး သက်ပြင်းချရင်း
"ကောင်းပြီ,မင်းက ငယ်ငယ်လေးကတည်းက ပြတ်သားပြီး ဘယ်သူကမှ မင်းဆုံးဖြတ်ချက်ကို မပြင်နိုင်ဘူးမလား,ဒါမယ့် ငါနားမလည်တာ တစ်ခုရှိတယ်,အဲ့တုန်းက မင်းဘာလို့ကျောက်စိမ်းလော့ကတ်ကို လက်ခံလိုက်ပြီး အရင်မင်းကြီးကိုနန်းတော်ထဲသွားတောင်းပန်တာလဲ?အိမ်ရှေ့စံရဲ့ကြင်ယာတော်ဖြစ်ဖို့အတွက် မင်းရဲ့စစ်တပ်ကနေရာကိုတောင် လက်လွှတ်ရမှာမလား?မင်းက ဧကရာဇ်ကိုမြင်မြင်ချင်းချစ်ခဲ့တာပဲလား?"
ဧကရီပြုံးနေပြီး
"နန်းစွန့်ပြီးရင် ကျွန်တော်ကိုယ်တိုင် ပြောပြပါ့မယ်"
ဧကရာဇ်က ပြတင်းပေါက်နားမှာရပ်တန့်နေပြီး ပြန်လှည့်လာလိုက်တယ်။
သူမှတ်မိတယ်, ဧကရီ့ကို ကျောက်စိမ်းလော့ကတ်ပေးတုန်းက သူဟာ ဧကရာဇ်တစ်ပါး မဟုတ်သေးဘူး၊
အိမ်ရှေ့စံပဲရှိသေးတယ်။
ဧကရီဟာလည်းဧကရီမဟုတ်သေးပေ၊သူက အနီရောင်၀တ်ရုံနဲ့လှလှပပဗိုလ်ချုပ်တစ်ယောက်ပေါ့ ၊
ဧကရာဇ်က ရူးရူးမိုက်မိုက်နဲ့ ကျောက်စိမ်းလော့ကတ်လေးကို ကမ်းပေးပြီး,
"ကိုယ်တော့်ရဲ့ကြင်ယာတော် ဖြစ်ပေးနိုင်မလား?"
ဗိုလ်ချုပ်က ပြုံးတယ်၊
သူ့မျက်၀န်းတွေက ကွေးသွားပြီး သူ့အပြုံးက ပန်းလေးတစ်ပွင့်လိုပဲ။
ကျောက်စိမ်းလော့ကတ်ကို လက်ခံလိုက်ပြီး ညင်ညင်သာသာ...အင်း..အရမ်းကို ညင်ညင်သာသာလေး သူ့မျက်နှာကိုကိုင်ကာ သူ့နှာခေါင်းကိုနမ်းပြီး 'အင်း'လို့အဖြေပြန်ပေးပါတယ်။
အဲ့နောက်တော့ .....
ဧကရာဇ်မျက်နှာက ရဲတွတ်နေပြီး အိပ်ယာကို လက်သီးနဲ့ပိတ်ထိုးနေတယ်။
---အဲ့နောက်တော့လား အဲ့နောက်တော့...အဲ့အယုတ်တမာကောင်က အဲ့ညမှာပဲ အရှေ့နန်းဆောင်ကို ခိုး၀င်လာပြီး အလှတရားမှာနစ်မွန်းနေတဲ့ဆယ့်ငါးနှစ်သားလေးသူ့ကို ဟိုဒင်းဟိုဟာ လုပ်သွားတယ်လေ !!!
အရင်ဆုံးခမည်းတော်ဆီကိုသွားပြီး အိမ်ရှေ့စံရဲ့ကြင်ယာတော်ဖြစ်ဖို့ ဧကရီ့ဘက်ကစတောင်းဆိုတာကျတော့ရောလား?
အလကား! ရှယ့်ယွင်က ဒီအိမ်ရှေ့စံကို စားပြီးမှတော့ တနပ်စားဉာဏ်နဲ့ တာ၀န်မယူချင်လို့မရမလား?!
သေချာတာပေါ့,သူတကယ့်ကို ဧကရီ့ကို နန်းချသင့်ပါတယ်!
--ဒါ့ကြောင့် ဧကရာဇ် ဒီနေ့အရမ်းမပျော်မရွှင်ဖြစ်နေပါသေးတယ် ။
_________________________________________
[Zawgyi]
[31]
ဧကရာဇ္ ဒီေန႔ အရမ္းမေပ်ာ္မရႊင္ျဖစ္ေနတယ္။
ဧကရီက ေအာင္ပြဲနဲ႔အတူ ျပန္လာခဲ့ေပမယ့္လို႔ေပါ့..
ၿပီးေတာ့ မုန႔္စားေတာ္ကဲႏွစ္ေယာက္လည္း ေခၚလာခဲ့ေပမယ့္လို႔ေပါ့!
ဒါမယ့္ဒီခ်ိန္မွာ ဧကရာဇ္က အဲ့ဒီစားေတာ္ကဲေတြဘာေတြကိုဂ႐ုစိုက္မေနပါဘူး။
ေအာင္ပြဲခံအခမ္းနားပြဲမွာေတာင္ ဧကရာဇ္ဟာေပၚမလာခဲ့ ။
အခမ္းနားပြဲကိုဦးစီးက်င္းပတာကေတာ့ ၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ေပါ့ ။
တကယ္ေတာ့ ဧကရီလည္းေပၚမလာခဲ့ပါဘူး။
အခမ္းနားပြဲက လူေတြအားလုံးကလည္း အလိုလိုနားလည္ၿပီးသားပါ၊
သူတို႔ကလည္းစားရေသာက္ရရင္ အဆင္ေျပၿပီပဲေလ။
ႏွလုံးသားေရးရာေတြက အနီးနားမွာမရွိမွ ပိုၿပီးေတာင့္တလာတတ္ၾကတယ္မလား, သူတို႔အားလုံးနားလည္ပါတယ္ေလ။
အိပ္ေဆာင္ထဲမွာေတာ့ ဧကရာဇ္က ဧကရီ့ကိုအကုန္ခၽြတ္ပစ္ၿပီး တစ္ကိုယ္လုံးအစုန္အဆန္ၾကည့္တယ္။
ၿပီးေတာ့ ေဒါသတႀကီး,
"ဒဏ္ရာမရေစရဘူးလို႔မင္းပဲေျပာခဲ့တယ္ေလ,ဒါက ဘာလဲေျပာ ဒီမွာေရာ ဒီမွာေရာပဲ ?!''
ဧကရီက ျပဳံးေနၿပီးပဲ သူ႔ကိုရင္ခြင္ထဲဆြဲကာနမ္းဖို႔လုပ္တယ္ေလ။
ဧကရာဇ္ကေတာ့ တြန္းထိုးျပန္ထြက္လာၿပီး
"စကားလမ္းေၾကာင္းမလႊဲနဲ႔!"
"မလႊဲပါဘူး"
ဧကရီကလုပ္ေနတာ ယုန္သူငယ္ေလးအတိုင္း၊
လက္ေတြကေတာ့ နဂါး၀တ္႐ုံကို စဆြဲလွန္လာတာပဲ။
သူထရပ္ေတာ့ ဧကရာဇ္ဟာ သူ႔ရဲ့လွပၿပီးသြယ္လ်တဲ့ ကိုယ္နဲ႔ ထုတ္ေျပာလို႔မသင့္ေတာ္တဲ့တခ်ိဳ႕ေျပာင္းလဲေနၿပီျဖစ္တဲ့ေနရာေတြကိုၾကည့္တယ္။
"ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳး ဧကရာဇ္ကို လြမ္းေနတာ"
"Mmm,mmmm" လူဆိုးေကာင္!
"Si Si,Si Si"
ဧကရီက ဧကရာဇ္ရဲ့ဗိုက္သားေဖြးေဖြးေလးေတြကိုနမ္းသလို ခ်စ္စရာေျခေခ်ာင္းေတြကိုလည္း ကိုက္ပါတယ္။
ဧကရာဇ္ရဲ့ မ်က္ႏွာေဖြးေဖြးကမက္မြန္ပြင့္ေလးေတြလိုရဲတက္လာတာၾကည့္ရင္း ႐ုတ္တရက္ေကာက္က်စ္စြာျပဳံးလာၿပီး,
"မင္း အခမ္းနားပြဲက ခရင္မ္ကိတ္တစ္ပိုင္းခိုးခဲ့ေသးတယ္မလား?"
" ! ! ! ''
ခ်က္ခ်င္းပဲ ဧကရာဇ္ေတာင့္တင္းသြားတယ္။
မင္းက အ၀တ္လဲေနတာမဟုတ္ဘူးလား?
ဘယ္လိုလုပ္ကိုယ္ေတာ့္ကိုမိသြားျပန္တာတုန္း? !
ညစ္က်ယ္က်ယ္အျပဳံးတစ္ခု ရွယ့္ယြင္ရဲ့မ်က္ႏွာမွာ ေပၚလာကာ,
"Si Si,ဒီည စာရင္းရွင္းၾကရေအာင္"
[32]
ဧကရာဇ္ ဒီေန႔ အရမ္းမေပ်ာ္မရႊင္ျဖစ္ေနတယ္။
ဘာလို႔လဲဆို ဧကရီ့ရဲ့စာရင္းရွင္းတဲ့ နည္းလမ္းက အရမ္း !
အရမ္း!
အရမ္းကို!
......ရွက္ဖို႔ေကာင္းတယ္!
မေန႔ညက ဧကရာဇ္ဟာ "ယြင္ ျပန္လာေတာ့ကိုယ္ေတာ္အရမ္းေပ်ာ္တာပဲ"ဆိုတဲ့ဆင္ေျခေလးသုံးၿပီး ေခ်ာ့လိုက္ေမာ့လိုက္နဲ႔ ေနာက္ဆုံးေတာ့ ဧကရီရဲ့စိတ္ကို "တစ္ရက္လုံး"ကေန "တစ္"ႀကိမ္ ကိုေျပာင္းနိုင္ခဲ့ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္,
ဧကရီက "ေယာက်္ားေလး position ဆယ့္ရွစ္ခု"
ဆိုတဲ့စာအုပ္ကိုထုတ္လာေတာ့ ,ရိုးသားတဲ့ဧကရာဇ္ခမ်ာ တစ္ခါလို႔ေတြးထားတဲ့ "တစ္ႀကိမ္" က 'တစ္'မ်က္ႏွာ'! တဲ့ေလ !
.....ရလဒ္ကေတာ့ သူတို႔အဲ့ဒါကို တစ္ညလုံးလုပ္ခဲ့ရတာပါပဲ။
တစ္ည = ေျခာက္မ်က္ႏွာ
(တစ္မ်က္ႏွာလည္းေျပာေသး ေျခာက္မ်က္ႏွာျဖစ္သြားတာ ဧကရီမရိုးသားတာပဲ🙄)
ေနာက္တစ္ေန႔ သဝဏ္လႊာေတာင္ ထမၾကည့္နိုင္ေတာ့တဲ့ ဧကရာဇ္မွာ ေသတာမွေကာင္းဦးမယ္လို႔ေတာင္ ခံစားေနရတယ္။
ဧကရာဇ္က ဧကရီရဲ့ "တစ္ေန႔လုံး" သာဆို ဘယ္ႏွစ္မ်က္ႏွာျဖစ္မယ္ဆိုတာလည္း သူဘယ္ေတာ့မွ မသိခ်င္ေတာ့ပါဘူး။
[33]
ဧကရာဇ္ ဒီေန႔ သိပ္ေပ်ာ္မေနဘူး။
ဧကရီေခၚေဆာင္လာတဲ့ မုန႔္စားေတာ္ကဲႏွစ္ေယာက္က အရမ္းကၽြမ္းက်င္တယ္။
ခုလည္း ဧကရီ့ဆီက ႏွစ္ခုစားဖို႔ခြင့္ျပဳခ်က္ရတာေၾကာင့္ ဧကရာဇ္ဟာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ႀကီး စားေနတာေပါ့။
ဒါမယ့္ သူစားလို႔မွမ၀ေသးဘူး,ေရပူစမ္းကို သြားမလို႔တဲ့ !
ဧကရာဇ္သူ႔ရဲ့ဦးေႏွာက္ေလးနဲ႔ စဥ္းစားနိုင္ပါတယ္,ဧကရီနဲ႔ေရပူစမ္းမွာဆို ဘယ္လိုမ်ိဳးေတြျဖစ္နိုင္မလဲဆိုတာ..။
ဧကရာဇ္က ေရပူစမ္းထဲကၾကက္ဥျပဳတ္ကို စားရင္,ဧကရီကေတာ့ ေရပူစမ္းထဲကဧကရာဇ္ျပဳတ္ကိုစားပါလိမ့္မယ္။
ဒါ့ေၾကာင့္ပဲ ဧကရာဇ္ေလး လမ္းတစ္ေလၽွာက္လုံး စိတ္အေျခေနမေကာင္း။
ေဘးကအရာရွိေတြအကုန္ကလည္း ဘာလို႔ဆိုတာနားလည္ၾကပါတယ္။
ဧကရီကျမင္းေပၚမွာ စီးလာၿပီး ဧကရာဇ္ဟာေတာ့ ျမင္းရထားလုံးထဲမွာ၊
သူက ကန႔္လန႔္ကာေတြကိုလည္း ခ်ထားၿပီး အျပင္ကိုနည္းနည္းမွထြက္မၾကည့္။
ထမင္းစားခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ ဧကရီက ဗိုလ္မွူးနဲ႔အတူထိုင္ၿပီး ဧကရာဇ္ေလးဟာေတာ့ျဖင့္ တစ္ကိုယ္တည္း။
ေရပူစမ္းခ်ိန္ေရာက္ေတာ့က်....အရာရွိေတြက သူတို႔ကိုယ္စီေနရာေရအိုင္ေလးေတြနဲ႔,
ဧကရီအတြက္ကေတာ့ ဇာမဏီေရအိုင္အပ္ႏွင္းထားၿပီး ဧကရာဇ္ကေတာ့ နဂါးေရကန္ရွိတယ္ေလ။
ဒါေပမယ့္ တကယ္ဆိုလည္း ဧကရီက နာနာခံခံနဲ႔ဇာမဏီေရစမ္းထဲမွာပဲ ေနမွာမွမဟုတ္တာ!- ဒါက အားလုံးေတြးထားတာပဲ။
ဒါေပါ့ ဧကရာဇ္ကိုယ္တိုင္လည္း အဲ့လိုပဲေတြးတယ္ ။
ဧကရာဇ္ဟာ နဂါးေရအိုင္ထဲကို ဆင္းသြားခ်ိန္မွာ ႏွုတ္ခမ္းဆူေနေလရဲ့ ။
အ၀တ္ေတြခၽြတ္တုန္းလည္း ႏွုတ္ခမ္းဆူေနျပန္ေရာ။
သူ႔ကိုယ္သူ သန႔္ရွင္းေအာင္ ေဆးေၾကာေတာ့လည္း ႏွုတ္ခမ္းဆူေနတုန္းပဲ။
ေနာက္ေတာ့....
ဧကရာဇ္ကျဖင့္ ေရကန္ထဲမွာ ရွုံ႔တြေနေတာ့မယ္(ေရစိမ္ရလြန္းလို႔)၊
ဧကရီကေရာ?!
ဘာ? ဧကရီက ဇာမဏီေရကန္ထဲဆင္းသြားၿပီး ျပန္ထြက္မလာဘူး?!
သူတို႔ထြက္မလာခင္ အဲ့အယုတ္တမာေကာင္က ကိုယ္လုံးတီးပုံစာအုပ္ကို ရင္ခြင္ထဲထိုးထည့္ခဲ့တာအရွင္းႀကီးပါ။
? ? ? သူက ငါကိုယ္ေတာ္နဲ႔အတူဖတ္ဖို႔ လုပ္ထားတာ မဟုတ္ဘူးလား???
ဧကရာဇ္ ႐ုတ္တရက္ထၿပီးေပါက္ကြဲေတာ့တယ္။
[34]
ဧကရာဇ္ ဒီေန႔ အရမ္းမေပ်ာ္မရႊင္ျဖစ္ေနတယ္။
ဧကရာဇ္ဟာ ေစာင္ေအာက္မွာ တစ္ရွုံ႔ရွုံ႔နဲ႔ငိုရင္း ဧကရီ့ကိုစကားေျပာဖို႔ ျငင္းဆန္ေနေလရဲ့။
-- သူကိုက ဧကရီ့ကို ဘာကိစၥ
ဇာမဏီေရကန္မွာ သြားရွာလိုက္ရတာလဲ ?
ဘာကိစၥသူကိုယ္တိုင္ကိုက မိုက္မိုက္မဲမဲနဲ႔ တံခါး၀ကိုကိုယ့္ကိုယ္ကိုပို႔လိုက္ရတာလဲ?!
ၿပီးေတာ့ အဲ့ဒါက ငါကိုယ္ေတာ္ရဲ့ ေခါင္းစည္းေလ!
အဲ့အယုတ္တမာေကာင္က ငါကိုယ္ေတာ့္ေခါင္းစည္းနဲ႔ဘာလုပ္လိုက္ရတာလဲ?!
ဧကရီကလုပ္ၿပီးမွ ေနာင္တရေနသလိုနဲ႔ေတာင္ေျပာေသးတယ္,
"ကၽြန္ေတာ္မ်ိဳးက ဧကရာဇ္လမ္းမွာ ပင္ပန္းႏုံ႔ခ်ည့္ေနတာေတြ႕လို႔ အိပ္ယာထဲမွာ အလုပ္အေကၽြးျပဳဖို႔ မစီစဥ္ခဲ့ေတာ့တာပါ"
ေရပူစမ္းအစြန္နားမွာ မင္းကိုယ္လုံးတီးပုံစာအုပ္ယူသြားတာ ကိုယ္ေတာ္မျမင္လိုက္ဘူးလို႔မ်ား မင္းထင္ေနလားဟမ့္?!
ဧကရာဇ္ႏွာေခါင္းကို ရွုံ႔လိုက္တယ္။
သူ တကယ္,တကယ္ကို ဧကရီ့ကို နန္းခ်ခ်င္ေနၿပီ!
ဧကရီက ျပဳံးရင္း,
"စိတ္ဆိုးေနတာလား?"
ဧကရာဇ္ ဟြန႔္ခနဲ ႏွာမွုတ္ၿပီး အိပ္ယာထဲကိုပိုလို႔နစ္ေအာင္တိုး၀င္သြားတယ္။
ဧကရီဟာသူ႔ကို ေနာက္ကေနဖက္ၿပီး လည္ပင္းအေနာက္ဂုတ္သားေလးကို ႏွုတ္ခမ္းေႏြးေႏြးေလးနဲ႔ဖိကပ္နမ္းကာ အသံဝိုးတဝါးနဲ႔,
"Si Si"
"...."ဟြန႔္!
"Si Si,အခ်စ္ကလည္းကြာ"
"...."ဟမ္
ဧကရာဇ္ဟာ တြန႔္လိမ္ၿပီး အိပ္လို႔ေကာင္းတဲ့အေနအထားကို ေျပာင္းတယ္။ဧကရီ့ကိုလည္း ကန္ခ်လိုက္ပါေသးတယ္။
ထားလိုက္ေတာ့,ဧကရီ့ကို နန္းခ်ဖို႔က တအားအလုပ္ရွုပ္တယ္မလား,ဟြန႔္ !
[35]
ဧကရာဇ္ ဒီေန႔ အရမ္းမေပ်ာ္မရႊင္ ျဖစ္ေနတယ္။
သူနိုးလာေတာ့ ေက်ာကလည္းကိုက္ခဲေနၿပီး တင္ပါးေတြလည္းနာေနတာကို..
ၿပီးေတာ့ တရားခံကလည္းဒီမွာရွိမေနျပန္ဘူး !
သူက ဘယ္သြားျပန္တာလဲ?!
ဧကရာဇ္ စိတ္တိုတိုနဲ႔ ေစာင္ကိုကန္ခ်ပလိုက္တယ္။
ဒင္းက စားၿပီးနားမလည္ ထြက္ေျပးသြားၿပီေလ !
သူက ငါကိုယ္ေတာ့္ကို မ်က္လုံးထဲေရာထည့္ေသးရဲ့လား?!
ဧကရာဇ္ သူ႔ကိုရွာဖို႔ အိပ္ယာထဲကေနေဒါသထြက္ထြက္နဲ႔ ထြက္လာခဲ့တယ္။
ျပတင္းေပါက္ကိုျဖတ္ေလၽွာက္မိေတာ့ ၿခံ၀င္းထဲက စကားသံေရးေရးကိုၾကားလိုက္ရတယ္ ။
"ဧကရာဇ္က မ်ိဳးဆက္လိုပါတယ္"
ဒါက ဗိုလ္မွူးအသံ။
"...."
"ဒါဆို မင္းဘယ္လိုလုပ္မွာလဲ?"
"ကၽြန္ေတာ္ကိုယ့္ဘာကို နန္းစြန႔္ၿပီးနယ္စပ္ကိုျပန္သြားပါမယ္"
ဗိုလ္မွူး သက္ျပင္းခ်ရင္း
"ေကာင္းၿပီ,မင္းက ငယ္ငယ္ေလးကတည္းက ျပတ္သားၿပီး ဘယ္သူကမွ မင္းဆုံးျဖတ္ခ်က္ကို မျပင္နိုင္ဘူးမလား,ဒါမယ့္ ငါနားမလည္တာ တစ္ခုရွိတယ္,အဲ့တုန္းက မင္းဘာလို႔ေက်ာက္စိမ္းေလာ့ကတ္ကို လက္ခံလိုက္ၿပီး အရင္မင္းႀကီးကိုနန္းေတာ္ထဲသြားေတာင္းပန္တာလဲ?အိမ္ေရွ႕စံရဲ့ၾကင္ယာေတာ္ျဖစ္ဖို႔အတြက္ မင္းရဲ့စစ္တပ္ကေနရာကိုေတာင္ လက္လႊတ္ရမွာမလား?မင္းက ဧကရာဇ္ကိုျမင္ျမင္ခ်င္းခ်စ္ခဲ့တာပဲလား?"
ဧကရီျပဳံးေနၿပီး
"နန္းစြန႔္ၿပီးရင္ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ ေျပာျပပါ့မယ္"
ဧကရာဇ္က ျပတင္းေပါက္နားမွာရပ္တန္႔ေနၿပီး ျပန္လွည့္လာလိုက္တယ္။
သူမွတ္မိတယ္, ဧကရီ့ကို ေက်ာက္စိမ္းေလာ့ကတ္ေပးတုန္းက သူဟာ ဧကရာဇ္တစ္ပါး မဟုတ္ေသးဘူး၊
အိမ္ေရွ႕စံပဲရွိေသးတယ္။
ဧကရီဟာလည္းဧကရီမဟုတ္ေသးေပ၊သူက အနီေရာင္၀တ္႐ုံနဲ႔လွလွပပဗိုလ္ခ်ဳပ္တစ္ေယာက္ေပါ့ ၊
ဧကရာဇ္က ႐ူး႐ူးမိုက္မိုက္နဲ႔ ေက်ာက္စိမ္းေလာ့ကတ္ေလးကို ကမ္းေပးၿပီး,
"ကိုယ္ေတာ့္ရဲ့ၾကင္ယာေတာ္ ျဖစ္ေပးနိုင္မလား?"
ဗိုလ္ခ်ဳပ္က ျပဳံးတယ္၊
သူ႔မ်က္၀န္းေတြက ေကြးသြားၿပီး သူ႔အျပဳံးက ပန္းေလးတစ္ပြင့္လိုပဲ။
ေက်ာက္စိမ္းေလာ့ကတ္ကို လက္ခံလိုက္ၿပီး ညင္ညင္သာသာ...အင္း..အရမ္းကို ညင္ညင္သာသာေလး သူ႔မ်က္ႏွာကိုကိုင္ကာ သူ႔ႏွာေခါင္းကိုနမ္းၿပီး 'အင္း'လို႔အေျဖျပန္ေပးပါတယ္။
အဲ့ေနာက္ေတာ့ .....
ဧကရာဇ္မ်က္ႏွာက ရဲတြတ္ေနၿပီး အိပ္ယာကို လက္သီးနဲ႔ပိတ္ထိုးေနတယ္။
---အဲ့ေနာက္ေတာ့လား အဲ့ေနာက္ေတာ့...အဲ့အယုတ္တမာေကာင္က အဲ့ညမွာပဲ အေရွ႕နန္းေဆာင္ကို ခိုး၀င္လာၿပီး အလွတရားမွာနစ္မြန္းေနတဲ့ဆယ့္ငါးႏွစ္သားေလးသူ႔ကို ဟိုဒင္းဟိုဟာ လုပ္သြားတယ္ေလ !!!
အရင္ဆုံးခမည္းေတာ္ဆီကိုသြားၿပီး အိမ္ေရွ႕စံရဲ့ၾကင္ယာေတာ္ျဖစ္ဖို႔ ဧကရီ့ဘက္ကစေတာင္းဆိုတာက်ေတာ့ေရာလား?
အလကား! ရွယ့္ယြင္က ဒီအိမ္ေရွ႕စံကို စားၿပီးမွေတာ့ တနပ္စားဉာဏ္နဲ႔ တာ၀န္မယူခ်င္လို႔မရမလား?!
ေသခ်ာတာေပါ့,သူတကယ့္ကို ဧကရီ့ကို နန္းခ်သင့္ပါတယ္!
--ဒါ့ေၾကာင့္ ဧကရာဇ္ ဒီေန႔အရမ္းမေပ်ာ္မရႊင္ျဖစ္ေနပါေသးတယ္ ။