Dün elimde telefonum daldığım düşüncelerle birlikte üstüm ve cam açık bir şekilde uyuduğum için her yerim deli gibi ağrıyordu.
Bu yüzden kahvaltıdan sonra ilaç almak için eczaneye gitmeye karar verdim hem yürümekte iyi gelebilirdi.Hava oldukça iç açıcıydı-yani bana göre çünkü havada yağmur yağacak gibi bir hava vardı.- ben böyle havaları severdim insanlar genelde hoşlanmaz hatta planları varsa iptal ederdi.Ben ise böyle havalarda bir şeyler yapmak ister kendimi hemen dışarı atardım.
Bugün cumartesi olduğu için okulda yoktu ve hava yağmur yağacak gibi gibi olduğundan herkes bir an önce işlerini halletmek için sokakta koşturuyordu.
Ben ise kulaklığımı takmış 'It's not fine' dinliyor ve yağmurun geleceğini bilmenin verdiği duyguyla sakince eczaneye yürüyordum.Çok yakın değildi fakat dediğim gibi ben yağmurda bir şeyler yapmayı ve yürümeyi severdim, hatta bayılırdım!
Yaklaşık yarım saat gibi bir süre yürüdükten sonra eczaneye girip ihtiyacim olan ilaçları alıp eve gitmek için yola koyuldum.İş çıkış saatine denk geldiği için etrafta fazla insan vardı.
Ben insanları sevmezdim ama yağmurun çiselemeye başlaması, insanları umursamama engel oluyordu.Çünkü bilirsiniz işte yağmura aşık olan birisi olarak yağmurun ilk yağmaya başladığı anın tadı bir başkaydı.
Kaldırımdaki çizgilere basmamaya çalışarak -bunu pek belli etmiyordum çünkü fazla insan vardı- keyiflice yürümeye çalışıyordum ta ki öküzün birisi bana çarpana kadar.
Ne kadar çok sert çarpsada fazla insan olduğu için sadece içimden küfür ederek yoluma devam ettim.
Eve geldiğimde sırılsıklamdım, annem derhal üstümü değiştirmemi söyledi.Hoş yağmuru sevsemde bende hasta olmak istezdim bu yüzden sıcak bir duş alıp üzerime saten kısa pijamalarımı giydim.
Uzun bir süredir post atmiyordum bu yüzden bir kaç fotoğraf çekip Instagram'a yükledim.Fakat o an farkettim...KADERİN VERDİĞİ KOLYE YOKTU! Lanet olsun onu nerede düşürmüştüm.
(Kader deme sebebim o çocuğun benim kaderim olduğuna inanmam)
O kolyeyi ben 13 yaşlarındayken gittiğimiz tatilde bana bir çocuk vermişti.Ben her zaman olduğu gibi oradada dışlanmıştım, bir gün ağlarken yanıma gelip o çocuk benimle ilglenip "Sen çok güzelsin onlar seni haketmiyor lütfen üzülme ben seninle oynarım hatta evlenirim" demişti ve bana her kötü hissetiğimde ne kadar özel olduğumu hatırlamam için bu kolyeyi verip bakmamı söylemişti.
Neden bilmiyorum ama ben o gün o çocuktan çok etkilenmiştim.Benim için özeldi, ona olan hislerim sayesinde eş cinsel olduğumu anlamış ve incinmekten korkmamış her kırıldığımda o kolyeye bakmıştım.
Şimdi ise her zaman sığındığım biricik kolyemi kaybetmiştim harika (!) Gerçekten harikaydı.
O kolyeyi bulmam lazımdı.Bu yüzden evden çıkıp aramaya karar verdim.Üzerimi giyinmek için kıyafet dolabıma adımlayacaktım ki telefonuma bildirim geldiği için yatağın üzerine doğru ilerledim.
Instagram'dan bir yeni bildiriminiz var.
Cookie Güzel kolyeymiş sevgilinden mi hediye?
Vante Ne! tanrım onun sende ne işi var?
Cookie Yolda farketmen için sana çarptığımda düşürdün ama arkana bile bakmadın.
Vante Öküz gibi çarpan, içimden saydırdığım hayvan herif küçük bir tavşancık mıymış 🐰
Cookie Ha ha kolyeni istemiyorsun
sanırım?
Vante Jeon bana çarptığın için düştü ama yinede onu oradan aldığın için teşekkür ederim o benim için çok değerli, ne zaman alabilirim senden?
Cookie Alabileceğini kim söyledi?
Vante Hadi ama Jeon nerede olduğunu söyle almaya geleceğim.
Cookie Yarın okulda olacağım gelebilirsin .d tabii gelebilirsen kaplancık 🐯
Vante Tam piçsin Jeon.Tamam geleceğim sınıfı söyle?
Cookie Vaov cesur uke seni.B şubesi
Vante Yarın görüşürüz Jeon..
Cookie Sabırsızlıkla bekliyor olacağım TaeTae..