Selamlar fırtına kabilesi.....
Arkadaşlar efsanesiniz 22. Bölüme gelen yorumları okudum evde yuvarlanıyorum jssjjdjd
Sadece 23. Bölümdeyim ve 91bin okuma aldı. İçimdeki mutluluğu nasıl anlatabilirim bilmiyorum gerçektende. Tüm motivem yorumlarınız
Sizi çOOOOk seviyorum!!
23.BÖLÜM
"Yok artık!!" Dedim ellerimi hızla masaya vurdum. Aras da böyle bir şey beklemiyor olacak ki yüzünü şaşkınlıkla ekşitti. Telefonu aldı ve ters çevirip benden uzağa koydu.
"Aras telefonu ver!" Dedim sinirle. "Bakacağım ne atmış!" Ayağa kalktım telefona uzanmak için iki bileğimden de tuttu ve kendine çekti.
"Poyraz sil fotoğrafı!" Dedi. Poyraz eline telefonu aldı öfkeyle ona döndüm. "Zaten silecek! Bakacağım ne atmış!!"
"POYRAZ. VER. ŞU. TELEFONU.!!!!!" Poyraz, sanki telefonu eli yanmışçasına masaya koydu. "Si...sildim!"
"Bırak beni!" Dedim bileklerimi kurtardım. Kıza birşey de diyemezdim sonuçta iki hafta sonra evleneceği adama fotoğraf atıyordu
"Ne diyeyim ki şimdi!!! Ne! Kız müstakbel kocasına fotoğraf atıyor!! " dedim.
"Güzelim-" dedi susması için elimi kaldırdım.
"Aras...kendimi gerçekten ucuz bir kadın gibi hissediyorum" nefes verdim.
"Ne!?" Dedi kaşları çatıldı. "Nasıl kendin için böyle bir kelime kullanırsın! O yapılan herşeyi hak ediyor duydun mu? Tek derdi para olan ucuz bir kadın olan o! Beni çok sevdiği için değil yani bunlar. O kız kaç yuvayı yıktı biliyor musun ?! Zengin diye kaç adamla yattı!!"
Yutkundum sadece bu söyledikleri kalbimi acıtmıştı. Belkide ailesi beni böyle görüyordu. Sadece para için Aras'ın yanında olduğumu.
"Aras.." dedim bir adım attım.
"Sakın!... bir daha o faişe ile kendini kıyaslama!" Dedi durdum. Onunla kendimi kıyaslamıyordum. Nerden bilebilirdim bu kadar iğrenç bir insan olduğunu. Ben müneccim değildim ki.
"Kendimi onunla kıyaslamıyorum. Ama ailen belkide beni öyle sanıyor... yani seni ayartmaya çalıştığımı falan!" Nefes verdim. Bu konu neden hep açılıyordu ki.
"Umrumda değil ne düşünürlerse düşünsünler!"
Dedi tereddütsüz bir şekilde.
"Gençler sakin olun. Mısra nerden bilebilirdi ki Zilan'ın ucuz bir kadın olduğunu" dedi Poyraz. 'Doğru' der gibi baktım Aras'a . O hâla kızgılıkla bana bakıyordu.
"Tamam. Bu konu bir daha açılmayacak . Duydun mu?" Dedi işaret parmağını uzattı. Tamam anlamında kafamı salladım.
"Bir dakika!!....Haklı olan benim neden çark tersine döndü.!" Dedim şaşkınlıkla
"Bilmem?" Dedi Aras dudağını buzdu.
"Bu iş bittiğinde onu ben öldüreceğim ve gönül rahatlığıyla teslim olacağım!" Ufak bir kahkaha attılar.
"Yanımızda seri katil dolaştırıyoruz" Poyraz'a göz devirdim. Kapı çalınca hepimiz kapıya döndük.
"Selam" dedi Mahmut. "Aras bunlara bakmak istersin belki Zilan Coşkun'la ilgili" dedi sarı dosyayı Aras'a uzattı. Poyraz'ın kaşları çatık bir şekilde Aras'ın yanına geldi.
"Bunlar ne?" Dedi şaşkınlıkla Aras.
"Akar Holding'in banka hesabı. Doğu Akar'ın üzerine Coşkun Holding tarafından 40 milyon dolar yatan para. Aynı zamanda Zilan'ın, Akar Holding'te çekilen bazı fotoğrafı var içinde. Ďoğu o Holding'te mi bilmiyoruz. Tek bildiğimiz şu an Adana'da olduğu. Çesitli kimlikler çeşitli isimler kullanmış ama tek bir şirket üzerine...Akar." Dedi Mahmut gülümseyerek.
Aras'ın yüzüne gelen tebessüm bunların işe yarayacağının göstergesiydi. Bunu koz olarak kullanacaklardı diğer belgeler gibi. Amacı Dogu Akar'ı sağ yakalayıp ağzına sıçmaktı muhtemelen.
"İyi... çok iyi Mahmut" dedi gülümseyerek.
"Aras Arslanoğlu'ndan iltifatlar!" Dedi gülerek. Aras'tan gözlerini ayırdı ve bana döndü.
Yapma ama!!
"Mısra öğle yemeğini beraber yermiyiz?" Dedi. Eyvah dercesine güldüm. Aras Mahmut'a sert bir yumruk attığında şaşkınlıkla ağzımı kapattım.
"Eğer bir daha benim kadınıma sulanırsan senin geleceğini sikerim!" Dedi öfkeyle. Buz kesmiştim. Böyle bir şey beklemiyordum
"Siz...." dedi ikimizi gösterek Mahmut. Ayağa kaltı ve eliyle çenesini oynadı.
"Sevgiliyiz evet. Ve sen benim sevgilime, benim yanımda yemek teklif ediyorsun! Senin 25. Kattan sallandırırım!" Dedi Aras. Mahmut gülümsedi.
"Neyse. Yazık oldu. Güzel kızdı" kesinlikle canına susamıştı.
"Seni-!" Dedi Aras elini yumruk yapıp kaldırdı.
Mahmut ellerini havaya kaldırdı teslim olurcasına
"Sakin! sakin! sadece şaka!" Dedi korkuyla.
"Siktir git şuradan ! Şimdi senide yapacağın şakanında amına koyacağım!" Dedi. Kesinlikle karışmayacaktım. Bu öfke ateşinde harşlama olmak istemiyordum. Mahmut çenesine yediği yumrukla, cenesini tuta tuta dışarıya çıktı.
"Ne küfür ettin be! Hem ben de söyleyebilirdim " dedim yüzümü buruşturarak. Tek kaşını kaldırdı
"Ne diyecektin?" Dedi cevap belli dercesine.
Karnımı tuttum. " Aslında açtım. Öğle yemeği iyi olurdu" elini sertçe masaya vurduğunda korkuyla yerimden hopladım.
"Delirtme beni! O İbne ile öyle yemeği mi yiyeceksin!" Dedi. Gülmemek için dudaklarımı bastırdım.
"Alo...Merve...Dayımın odasına çekirdek getir... acele et!" Derin bir nefes alıp gözlerini yumdu Aras. Sanırım aklını kaybediyordu. Ve birkaç saniye sonra Aras ve ben şaşkınlıkla Poyraz'a döndük.
"Ne? Ne bakıyorsunuz? "
"Yok! Aklı başında bir tek insan yok!" Dedi Poyraz'ın göz kırpışına gülümsedim. Birlik olup resmen sevdiğim adamı delirteye çalışıyorduk.
"Gel doyuralım seni. Ordan eve geçelim yoksa ben delideceğim şu kılığına bak! Hiç giyinmeseymişsin"
Onu takmadan masadeki çantamı aldım. Poyraz gelen telefonunu cevaplarken biz dışarı çıktık.
"Deniz ve Aslı gelmişler. Ben onları alayım ordan limana geçeriz. Siz bakın keyfinize."
"Görüşürüz fıstık " dedi göz kırparak. O bizden ayrılırken Aras ve bende asansöre bindik. Asansörde sadece ikimiz vardık bu, onunla başbaşa kaldığım zaman vücudumun ısısı yükseliyordu . Birde böyle dibimde olduğu zaman kalbimden miğdeme doğru ılık ılık birşeyler akıyordu.
Ben Aras'ın bir adım ilerisindeydim. Bir ayak sesi bu mesafeyi kapatmıştı bile. Kafasını boyun girintime koydu ve kokumu içine çekecesine nefes aldı. Uzun marmakları çıplak omzumdan parmaklarıma kadar bir yol çizdi ve parmaklarını parmaklarımın arasına yerleştirdi.
"Nasıl bu kadar narin ve güzel olabilirsin ki" dedi şikayet edercesine. "Deliriyorum. Şu küçücük bedenin beni delirtiyor" dedi hayran olmuşçasına. Akıl bir tetik üzerinde durur derdi hep mahalledeki Hatice Teyze. Benim Tetiğimi Aras tutuyordu yaptığı küçücük birşey bile aklımı kaçırmama yetiyordu.
Arkamdan sıkıca sarıldı. "Bana ne yaptığını görüyorsun değil mi?" Dedi dudakları şah damarımın üzerinde durdu. Hareket edemiyordum etmek istediğimde pek söylenemezdi.
Kıkırdadı " Heycanlandırıyorum seni" dedi. Yutkundum avuç içim terlemeye başlamıştı.
"Küçücük kalbinin atışını dudaklarımın altında hissedebiliyorum" dedi hala nabzımın üzerinde olan dudaklarıyla.
"Deli gibi... atıyor" dedi bu sefer biraz daha sesli boğazdan bir kıpırdama attı.
"Aras bayılabilirim." Dedim çaresizce elleri açıkta kalan omzumda cirit atıyordu resmen.
"Tutarım seni" dedi saçlarımın üzerine ufak bir öpücük atarak .
Ding
12. Katta durdu asansör. Aras benden uzaklaşmaya niyeti yoktu ve benimde rezil olmaya niyetim yoktu. Aras'tan uzaklasmak için öne iki adım attım. Aras gözlerini kıstı ve gülümseyerek en arkaya yaslandı ve ellerini cebine soktu. 6 kişi bindiğinde asansör tekrar çalıştı.
"Zemin kat mı Aras bey?" Dedi Kızıl genç ve malesef güzel bir kız.
Görmüyor musun gerizekalı zemin kat düğmesinini ışığı yanıyor!!!
Aynadan Aras'ın yansımasını izliyordum. Vereceği tepkiyi merak ediyordum.
Allah'ım ya! Sanki macun reklamındayız gelen geçen sırıtıyor!"
Aras sadece kafa sallamakla yetindi. Kıza cevap vermemesi beni gülümsetirken belli etmemek için kafamı aşağı eğdim.
"Selam yeni misin seni daha önce görmedim?" Dedi Esmer bir kadın. Bende onlar gibi 32 diş gösterek gülümsedim.
"Burda evet. Aras'ın arkadaşıyım." Dedim kızlar şaşkınlıkla bana bakarken. Aras'a döndüm gülerek kafasını sağa sola salladı.
"Hmm anladım." Dedi Tavırlı bir şekilde. Asansör zemin kata gelince onların gitmesini bekledim.
"Hom onlodom. Sinir şey" dedim
♡♡♡♡♡
"Sana Adana'yı da gezdiremedim. " dedi sanırım açlıktan beynim algılamıyordu birşey.
"Şu siktiğim iş birsin senin ayak izini tüm Adana'ya koyacağım" dedi.
Sanırım kebep yemeliyim yanında akdeniz salatası ve şalgam ve üzerinede künefe.
"Küçük?"
Yada içli köfte, yağlama yanında ayran ve turşu üzerine de şamballı.
"Küçük ?!" Dedi gülerek gözümü menüden ayırmadım.
"Hmm?"
"Evleniyoruz diyorum!" Dedi şaşkınlıkla gözlerim kocaman açıldı ve kafamı Aras'a çevirdim.
"Ne zaman?!" Dedim heycanla.
"Birazdan anlatıyorum ya sabahtan beri" dedi telaşla saçlarımı geri artırdım.
"Tamam. Şey gelinlik! Gelinliğim yok ki!" Büyük bir kahkaha attı.
"Ha evlenelim desem evleneceksin?" Dedi dalga geçiyordu benimle!
Yüzümü sinirle buruşturdum "Bu yaptığın şakadan sonra mı.!? Hayır "gözlerimi kıstım. Hala utanmadan birde gülüyordu.
"Sinirlenince çok sexy oluyorsun seni sinirlendirmek hoşuma gidiyor" bunu bir kenara not edelim;
Aras'ta gerçektende utanma yok
"Sen çok gıcık birisin. Konuşma benimle!" Dedim kaşlarımı çattım.
Garson geldiğinde doğruldum sandalyede.
"Siparişinizi alayim efendim" dedi garson kız.
"Ne yemek istiyorsun güzelim " dedi Aras. Elime tekrar menüyü aldım.
"Bilmem çesit çok sen seç ben sana uyayım " dedim.
"Tamam. sen bize kebap getir bol yeşillik olsun şalgam alalım sonrada künefe" dedi. Sayması bir ömür sürmüştü. Ama yemesi o kadar sürmeyecekti.
"Okuluna devam etmek istiyor musun?" Dedi yeşil gözlerine baktım. "Evet aslında " dedim gülümseyerek.
"Peki hangi bölüm istiyorsun?" Dedi ciddiyetle. Garson kız siparişleri getirdikten sonra konuşmaya devam ettim.
"Klasik doktor, avukat , öğretmen falan olmak. Ama benim hayalim farklıydı" yemeğe başlamıştım bile sabah kahvaltı yapmadığım için deli gibi açtım.
"Ne olmak istiyordun?" Dedi
"Bon yoroş poloto olmok ostoyordom" dedim. Ağzımda birşey varken konuşmak gerçektende zordu.
Dudakları yana kıvrıldı. "Yut ağzındakini" dedi. Peçete ile dudağımın kenarını sildi." Gerçektende küçük çocuk gibisin"
"Biliyorum. Neyse. Ben yarış pilot olmak istiyordum" dedim. Şaskınlıkla kaşları havalandı.
"Araba?" Dedi . Onaylarcasına kafamı salladım.
"O nerden çıktı?" Dedi "sen hız seviyor musun ki. Çünkü arabama atladığında biraz hızlı sürdüğüm için bana AYI demiştin" utançla dudağımı ısırdım
"Orayı karıştırma. O zaman dar bir sokaktaydık ve insanlar vardı. Hızdan değil birine zarar vermekten korktum ben."
"Araba sürmeyi öğretebilirim " dedi. Heycandan gözlerim kocaman açıldı
"Ciddi misin?! Yapar mısın bunu ?!" Biraz bağırmış olabilirim. Ama cidden çok heycanlanmıştım. Aras'ın kahkahasından da hoşuna gittiğini anlamıştım.
"Evet. İzmir'e döndüğümüz zaman seni drift alanına götürür öğretirdim. " dedi
"Sen drift attın mı hiç?" Dedim yemeye devam ederek.
"Ben 18 -25 yaş aralığında yarışırdım . Kaybeden arabasını veriyordu" dedi. Aras benim alın yazım olmalıydı.
"Biz çocukken Çağtay'la drift izlemeye giderdik. Tehlikeliydi tabi ama güzeldi de. Böyle boş mahallelerde yarış yaparlardı bizde çatıdan onları izlerdik. Bende sürmek istiyorum demiştim bir keresinde. Çağtay da bana demişti ki. ' Erkek misin kızım sen' ona o gün o kadar kızmıştım ki. Sonraki hafta tekrar gelmiştik izlemeye bu sefer kamaralar falan vardı tabi. Bir kadın gördüm orda bir araba sürüyordu anlatamam. Kadın kazanmıştı yarışı. O zamandan sonra yarış plotu olmak istemiştim. Çok havalıydı "
Aras öyle bir bakıyordu ki sanki Özdemir Asaf'in aşk şiirlerinden okumuşum gibiydi.
"Ne oldu?" Dedim gülümseyerek.
"İlk kez bana çocukluk anını anlattın" dedi yüzündeki şaskın gülümsemeyi silmeyerek.
"Ohhoo bende daha ne hikayeler var anlatsam gülmekten karnın ağrır" dedim . O kadar şeyi yediğime hala inanmıyordum.
"Hadi kalk!" Dedi bir anda kalktı. Şaşkınlıkla bakakaldım.
"Niye?" dedim. Elini kaldırdı hesabı istedi. Gelen hesabı ödeyip dışarı çıktık.
"Nereye gidiyoruz?" Dedim . Arabaya bindim ve kemerimi bağladım.
"Gidince görürsün " dedi ve gaza bastı.
♤♡♤♡♤♡♤♡♤♡♤
Geldiğimiz yer muhtemelen piknik alanıydı. Tabureler , küçük masalar, banklar vardı. Biraz daha ilerlediğimizde büyük bir göle bakan banka oturduk.
"Burası cennet gibi" dedim kuş sesleri ve yüksekte olduğumuz için hafif esen rüzgarın sesi birbirine karışmıştı , bu o kadar huzur veriyordu ki.
"Terapi" dedi yüzümü Aras'a çevirdim.
"Terapi gördüğüm zaman buraya gelir kafa dinlerdim" dedi. Şaşkınlıkla ona döndüm.
"Anlatmak istersen dinlerim" kafa salladı. "Biliyorum ama ilk sen. Senin çocukluğunu güldüğün anları üzüldüğün anları hepsini dinlemek istiyorum." Gülümsedim ve yüzümü göle çevirdim.
"Hmm mutlu olduğum fazla anım yok aslında annem ve babam pek evden çıkmama izin vermezdi. Ben pek uslu biri değildim ya çocukken. " dedim.
Aras saçlarımı kulağımın arkasına attı." Olsun anlat, ben senin herşeyini dinlerim " dedi. Eridim . Söylediği her cümle kalbime dokunuyordu. Bana karşı ufacık bir tebessümü bile beni heycanlandırıyordu.
"Hmm. Bir düşüneyim..... ha! Umut abim. Şqerefsizdi ama baya yakışıklıydı. Onunla buluşmak için kızlar ilk bana gelirdi. Bende onlara 20 tl karşılığı bizim eve çağırdım." Şaskınca bana bakıyordu. Şu hali görülmeye değerdi.
"Ciddi misin?" Dedi ufak bir kahkaha attım.
"Evet . Ama o aldığım parayıda misafir geldiği için birşeyler ikram etmek için harcardım. Misafirperver birisiyim" dedim karşılıklı güldük. Bir not daha
Aras çok güzel ,sirin, sexy gülüyor
"Başka ?" Dedi kafamı çekip omzuna koydu.
"Hmm. Orta okuldayken saçımı çeken çocukların yeni aldığı deftere salak ,mal gibi şeyler yazardım."
Allah'ım ne kadar salak bir çocukluk yaşamışım böyle
"Ben..." dedim bunu anlatıp anlatmama konusundaydım sanırım bunu ilk kez Aras'a anlatacaktım.
"Evet sen?" Dedi . Yutkundum. "Eğer istemiyorsan zorunda değilsin " dedi
"Hayır istiyorum...... Ben bir keresinde hırsızlık yaptım. 11 yaşımda bir markette çırak olarak çalışıyordum. Cemil Abi'nin babası vefat ettiği için Diyarbakır'a gitmesi gerekti. Haftalığımı vermemişti. Babama bunu söylediğimde sanki benim suçummuş gibi bana tokat atmıştı. Bana dedi ki;
'Çık evden. O şarabı bana getirmeden gelme' dedim nasıl bulucağım diye. Bana dedi ki;
' gerekirse çal '
o kadar çaresizdim ki. Ağladım.... çok ağlamıştım. Saat gece 12 civarlarıydı sanırım. Gizlice markete gidip istediğini alıp geldim. O kadar gururum kırılmıştı ki, o gün ondan o kadar nefret etmiştim ki." Burnumu çektim. Ne zaman ağlamaya başladım bilmiyorum.
"Güzelim-" dedi saçlarımı okşayarak
"Bekle. Traji-komik kısmını anlatmadım. Efe diye bir karşı komşumuzun oğlu vardı. Bu olan olayın sabahı oldu bak bu. Bir bağrıltı geldi annem ,babam ,kardeşlerim, ben hepimiz dışarı çıktık. Babası efeyi dövüyordu. Babam çok iyi birisi ya gitti çocuğu kurtardı. Sordu sonra niye dövüyorsun çocuğu diye . Cengiz amca dedi ki. Hırsızlık yapmış it herif çikolata çalmış. Ben ona böyle mi öğretiyorum. O an babamla göz göze geldim. O gözlerindeki utanmayı gördüm biliyor musun."
Uzandı ve dudaklarıma derin bir öpücük kondurdu.
"Sen o kadar saf ve temiz bir kalbin var ki, benim cehennemimi cennete çevirdi. " dedi. "Ne yaptımda Yaradan Allah ödül olarak seni bana gönderdi" sıkıca sarıldık birbirimize gözlerimi kapattım hiçbirşey düşünmeden sarıldım ona. Kimse yoktu sanki etrafımızda.
Bir ben....
Bir süper kahramanım....
Twitter: hayaldekiaşk
Instangram:hayal.dekiask