A Love Letter

By rowrrr_

1.5K 133 29

A Love Story that's start on a letter from the man whose in love with someone's name Laurelle. Characters: Kl... More

One
Two
Three
Four
Five
Six
Seven
Nine
Ten
Special Chapter (The End.)

Eight

134 12 0
By rowrrr_

Sorry for misspelled words or grammatical errors.

*SPG ALERT! Biglaan lang yung paggawa ko niyan. Pero sana hindi malabas tong spg nato. Pasensya na din kung masyadong ano. Sana hindi din maiissue. Salamat po, readwell! 🤍

----------------------

"love, bakit hindi mo sinabi sakin na may heart condition kapala. Hindi naman kita iiwan, hindi kita sasaktan. Love, please sana this time lumaban kana. Mahal na mahal kita."

---------------------

John's

Hindi ko na namalayan ang oras sa sobrang antok ko kakahintay sa pag gising ni Laurelle, nakita konalang na iniwan din ni crisha yung pagkain na binili niya kagabi. Kakita ko sa kama ni Laurelle, wala siya?!

"love!? Love!? Nasan ka!?"

"love, nandito ako sa cr wait lang." sagot agad nito

"oh gising kana pala love, teka dahan dahan lang ha." tugon ko at inalalayan ko ito pabalik sa kama

"salamat love."

"kumusta na yung pakiramdam mo? Ok kana ba? Wala na bang masakit sayo?" sunod sunod kong tanong

"wala naman masyado love."

"bakit hindi mo sinabi sakin na may heart condition ka since birth?"

"na-natatakot lang ako na sabihin sayo kasi baka layuan moko."

"hindi naman kita lalayuan Laurelle, alam mo naman kung gaano kita kamahal diba. Sabi din ng doctor about don, wala na. Magaling kana."

"talaga!?"

"oo, ang strong mo love. At sa pagiging strong mo, pas pinastrong niya pa lahat at ang relasyon natin." seryosong ani ko

"sure kadin bang ok kana?" tanong ko din sakanya

"oo naman, tsaka wala na akong sakit diba. Kaya ko na magwork ulit love, ayoko na din matambakan yung mga gagawin ko sa office. Bukas magtatrabaho nako ulit. Pati din ikaw ha."

"oo, kapag hindi ka pa ok sabihin mo lang sakin ha. Sge itabi ko nalang muna yung mga gamit mo para makalabas kana ok." tugon ko sakanya

Laurelle's

Matapos nung nangyari sakin sa office, umokay- okay na din yung pakiramdam ko. Sa totoo lang, hindi ko kayang sabihin kay John yung sakit ko non. Kasi baka layuan niya ako o hindi kaya pandirian. Pero iba talaga siya. Ngayon ko lang na realize na mas lalo niya akong minahal, at yon yung nagpatatag sakin. Pero atleast ngayon wala na talaga, sure ako sa sarili ko na walang wala na talaga tong sakit na nararamdaman ko kasi meron nang magpapatibok talaga neto ng seryoso at magiging kasama ko habang buhay.

Nagpapahinga lang muna ako para mas umokay ang pakiramdam ko, nakita ko si john na inaayos yung ibang gamit ko dito sa ospital. Umalis din agad si crisha dito kasi may emergency din sa trabaho niya.

Bumangon ako sa kama at tinulungan ko na si john sa ibang gamit na nakalat pa sa kwarto ng ospital.

"love, wag mo nang ayusin yan. Ako nang bahala dyan. Magpahinga kalang, kaya ko ok." tugon nito at kinuha ang ibang gamit na hawak ko

"pero love, mag pahinga kadin. Alam kong wala kapang masyadong tulog kakaalaga sakin. Promise pag mas lumakas ako, babawi ako ok." ani ko

"wag na love. Hindi ko mo kailangang bumawi sakin, tsaka ok lang ako. Sanay ako sa puyatan kaya wag kang mag alala ok. Sige na pahinga kana dyan para maya maya uuwi na tayo." sagot nito at tinuloy parin niya yung mga ginagawa niya

"hay nako, grabe ka naman sakin. Parang sobrang lala naman ng nangyare sakin. Ok na kaya ako no, alam mo kung bakit?"

"bakit?"

"nang dahil sayo, hindi ako magiging malakas ulit. Dahil ikaw ang mas nagpatatag ng loob ko. Kayo ni david ang naging rason para mas lumaban ako."

"syempre naman, alam mo naman kung gaano kita kamahal diba. Kaya wag kanang mag isip ng kahit ano na ikaka-triggered mo ok. Nandito lang ako, si david. Lahat ng nagmamahal sayo. Ok iloveyou."

"iloveyoutoo" tugon ko sakanya, hahalikan ko na sana siya ng may biglang kumatok

"sino yon?" tanong ko agad

"teka, check ko muna. Baka si doc yon" paalam nito at binuksan agad ang pinto

"mamica!!" sigaw ni david kapasok nito

"David!" saad ko at niyakap ko ito ng mahigpit

"ano pong nangyare sainyo? Bakit po kayo nandito?" sunod sunod na tanong nito

"wala, ok na ako. Wala na akong sakit. Magaling na ako. Kumalma ka din nak, pasensya na din kung hindi ko pinasabi sayo ha. Alam ko kasi na sobrang mag aalala ka."

"syempre naman po, grabe din po kasi yung reaksyon ni ate crisha nung kinakausap niya po si papa."

"papa?!" gulat kong tanong sakanya

"david? Anong tawag mo sakin?" singit na tanong ni john

"papa po." sagot agad ni david at bigla nalang akong natulala

"alam mo te, matagal na niyang tawag kay john yon. Ayaw lang niya sabihin pag kasama na kayo kasi baka nga wala kang masabi, tama nga yung bata. Wala ka nga talagang masasabi hahahahahah! Hay nako." singit din na tugon ni crisha

"te-teka!? Kailan mo pa siya tinatawag na papa ha?!"

"matagal napo mica. Totoo po yung sinabi ni ate crisha. Hindi po siya nagbibiro."

"very good ka don david. Dapat lang na papa yung tawag mo sakin, o kahit ano naman. Girlfriend ko din naman si mica eh." singit ulit na saad ni John

"hahahahahaha! Natatawa nalang ako sa reaction ni Laurelle. Speechless na speechless ang gaga hahahahaha!" biro din na saad ni crisha

"hi-hindi kasi nagulat talaga ako na yun na talaga yung tawag niya kay john. Nako David"

"hahahahaha! Sorry na mica kung ngayon ko lang po sinabi. Sorry po"

"hay, ok lang. Dapat lang din naman talaga. Alam nyo din naman na mahal na mahal ko tong lalaking to kahit apaka bolero at sobrang mantrip. Akala mo naman talaga gwapo!" pasungit kong sabi

"excuse me? Sinasabi mo bang hindi ako gwapo? Hello, nung high school and college tayo madaming nagkakagusto saking babae, pati din ata bakla non gustong gusto ako. Swerte mo nga napunta kapa sakin."

"wow ha. Sino kaya yung laging nagbibigay sakin ng love letters non? Sino kaya yung lalaking laging nagdidikit ng sticky notes sa locker ko?" tanong ko

"hahahaha! Kaya swerte ka talaga sakin Laurelle, mahal na mahal din kita." saad nito at nilapit nito ang mukha niya

"hoy tumigil ka, nandito sina david. Pagkauwi nalang ok. Don natin gawin ang dapat na gawin natin ha. Mag ayos na tayo dito para makauwi nadin tayo." saad ko sakanya at nag tulong tulong nadin kami mag ayos ng gamit ko para makauwi na din kami.

I didn't expect a family that had a great time and love for me. Ang swerte ko talaga sa totoo lang na magkaroon ng gantong pamilya. Sila yung laging nanjan anytime na may nangyare sakin, supportahan ako sa lahat ng bagay at laban ko sa buhay. Swerte din ako kay john, hindi ako nagkamali ng lalaking mamahalin ko. Sobrang saya sa pakiramdam na magkaroon ng boyfriend na katulad niya. Hindi ko man to mapangako pero gagawin ko lahat para sa future namin, at sa magiging kapatid pa ni david.

John's

Nakauwi na kami ngayon ng bahay at nagluluto ngayon si David ng steak, ang favorite nilang kainin ni Laurelle. At syempre ako, walang kamatayan na aglio olio. Habang hinihintay namin na matapos magluto sina David, nandito kami ngayon sa kwarto at si Laurelle ay may ginagawa nang reports at paperworks. Kakagaling niya ginagawa na niya agad yung mga stressful works niya.

Dahan dahan ko itong nilapitan at niyakap ko agad ito

"love kakagaling mo lang yan agad yung ginagawa mo." bulong kong saad

"syempre love, para bukas ready to paas nato. Ayoko na masyadong matambakan to, gusto ko lang ng free time. Para magawa natin lahat."

"pwede bang mamaya nayan. Pwede bang ako muna yung pagtuonan mo ng time? Minsan lang natin nagagawa to eh"

"mr. John Gemperle, pag natapos ko nato–"

"please love. Please" paawa kong tugon

"hay, sige na nga. Ano bang gusto mong gawin?" tanong nito

"yung ganto" saad ko at binuhat ko agad ito

"hoy, ibaba mo nga ako. Baka makita tayo ni david. Parang ano to! Hoy!" sigaw na ani nito

"teka ilolock ko yung pinto para in case na umakyat sila kakatok sila. Ano ready kana ba?" tanong ko agad

"ano ba kasing gagawin natin?! Parang ano ka ha"

"ganto lang naman eh" tugon ko at hinalikan ko ito

Habang hinalik-halikan ko ito at hinihiga ko na sa kama, may bigla siyang sinabi sakin

"love, bakit ngayon natin gagawin to?" takang tanong nito

"bakit? Ayaw mo ba?"

"hi-hindi naman pero–"

"no more questions love. Just enjoy this night with me ok. Mahal na mahal kita." tugon ko sakanya at tinuloy ko na din ang paghahalik ko sakanya

I kissed her neck down to her waist and I kissed her to her brassier.

"te-teka"

"bakit?"

"parang may naiipit sakin na ano–" putol na saad nito at biglang pumatong sa akin bigla

"ah, dumadamoves ka love ha." biro kong saad sakanya

"hahahaha! Trust me love, I'll do anything for you." bulong na ani nito at hinalik halikan nadin ako

It removed my clothes as well as my shorts. I also feel like it’s already kissing my body.

"ready kana love?" tanong nito

"yes." maigsing sagot ko nalang sakanya

It accelerated her movement and little by little we could feel the pleasure.

"love. Here it comes." she said

And we both reach the pleasure.

"hay, ok kanaba?" tanong nito

"hahahaha!"

"grabe ha natawa kanalang. Tumayo kana dyan. Tayo na mismo yung –" putol na ani nito at may bigla nang kumatok sa pintuan ng kwarto namin

"sina crisha na yan. Tara na love, magbihis kana." aya nito

"oo sige. Mauna kanang bumaba." saad ko sakanya at tango nalamang ang naisagot nito

--------------------

"everything was unexpected and I was shocked. I don't know why, hindi ko alam yung reason why i love her so much. Actually i didn't expect that we are meant to be. Sya yung babae na matagal ko nang hinahanap hanap. At siya din yung babae na matagal na rin pala akong hinahanap. Matagal na niyang nararamdaman yung pagmamahal na nararamdaman ko din. Sobrang pagmamahal namin sa isa't isa." - John

--------------------

Continue Reading

You'll Also Like

194M 4.6M 100
[COMPLETE][EDITING] Ace Hernandez, the Mafia King, known as the Devil. Sofia Diaz, known as an angel. The two are arranged to be married, forced by...
204K 9.4K 59
Orm Kornnaphat's feelings for Lingling Sirilak have undergone a transformation over time. Initially, at the age of 11, Orm held an unromantic, platon...
149K 10.9K 60
BOOK #2 They say love heals scars, but Seokmin's scars were lessons-bitter reminders that twisted him into a creature of darkness. His life was a ser...
7.3M 305K 38
~ AVAILABLE ON AMAZON: https://www.amazon.com/dp/164434193X ~ She hated riding the subway. It was cramped, smelled, and the seats were extremely unc...