Piękno jest inspirujące
Formuje nasz umysł
Na świata postrzeganie
Opatula nas, tworząc wzorce
Może stłamsić i odradzać
Jednak najistotniejsze
Że jest wolne i bujne w fantazję
Niestety często mylimy piękno
Z perfekcjonizmem
Płoszymy się, wpadając po sama szyję
W idealizm który zamiast piękno
Wznosić
Tłamsi, maskując
Ramami
Ciasnymi obręczami
Kaleczy burzliwy
Wynikający z nieobliczalności
Zamęt
Szarga, dzieląc, coś niepodzielnego
Modeluje nowy wymiar
Na własne podobieństwo
Nie dopuszczając do przypadków
Powstania piękna wolnego