‧₊ . °⋆ ☆ • ‧₊
. ° • ' ⋆ ‧₊
ωєℓcσмє тσ му вℓσg
╰─ ▸✎៚ll 𝐖𝐞𝐥𝐜𝐨𝐦𝐞
︶︶︶︶︶✧⁺⑅
•┊┊┊•
۩─━ஜ•❈•ஜ━─۩
بعد عشرين عامًا من الآن ، ستندم الأشياء التي لم تفعلها أكثر من ذلك؟ مارك توين.
لا أدري هل تستحق حياتنا الروتينية الرتيبة كل هذا الكم من المشاحنات والتعب النفسي والركض وراء المجهول؟، الأكيد أنها لا تستحق كل هذا، ولكنها غريزة البقاء يا صديقي.
نقضي أعمارنا إنتظاراً ، إنتظاراً للمترو والقطارات و الرواتب، إنتظاراً للعائدين بعد غياب طال أو قصُر، إنتظاراً للصدفة التي قد تغير حياتنا إلى الأفضل، إنتظاراً للفُرص الذهبية التي غالباً ما يدفعنا الخوف من القادم إلى إهداراها، وبعد سنٍ معينة نقضيها في إنتظار النهاية!. نقضيها بحثاً عن الوظيفة المثالية والزوجة المثالية والعائلة المثالية، لا نفعل شيئاً سوى البحث. ولا نبحث إلى عن كل ماهو مثالي! نقضي أعمارنا متزمرين بسبب الظروف، نقضيها في إلقاء اللوم على بعضنا، نقضيها في بناء أحلام لم نتخذ خطوة واحدة لتحقيقها. نخشى العواقب أكثر من رغبتنا في البدء، نفتقد للإرتجال، والجرأة اللازمة، والأهم من ذلك نفتقر الرضا بما قد تؤول إليه الأمور.
على مشارف الواحد والعشرين من العُمر أقف_ الصيغة تبدو درامية قليلاً أليس كذلك! _ لكن بعض الواقعية لن تضُر. أرى وأقرأ يومياً ما الذي قدمه شباب في مثل عمري وما الذي فعلوه، وكيف تمكنوا من هذا رغم أن ظروفهم أسوأ بكثير.!؟ فأندم على ما فاتني، وتزداد رغبتي في أن أقدم شيئاً في (الواحد وعشرين) القادمة إن مدَّ الله في أعمارنا. أُفكر و أخطط وتزداد حماستي حتى لأظن أني سأغير العالم، ثُم ...... أصطدمُ بالواقع. وتدور الدائرة مرة أخرى، أكسب أشخاصاً وأخسر آخرين، أتعلم دروساً أو هكذا أظُن. تتكون قناعات وتتهدم أخرى، أرى العالم بصورة مغايرة كل عام، أتمنى أمنية مختلفة في الليلة التي تصادف ليلة ميلادي كل سنة، لكني لدي قائمة بالأشياء التي أتمناها دوماً، قد تبدو غريبة للبعض، فأنا لا أريد أن تكُف أم كلثوم عن قولها " وإن كنت أقدر أحب تاني هحبك إنت"، أريد أن ترى عيني أكبر قدر من الجمال قبل أن أغمضها إلى الأبد، أتمنى أن أترك الدنيا وهي مكان أفضل، أريد أن أترك أثراً على وجه هذه الحياة. لا أريد أن أفقد إبتسامة أمي ولا إخوتي، لا أريد ان يرحل أحد أصدقائي قبل ان يحدد موعداً للعودة، وأريد من الله قبل كل هذا أن يلهمني القوة الكافية كي أحتمل فراق أحدهم،انها الدنيا يا صديقي، أحبب من شئت فإنك مفارقه.
أنا أعلم يقيناً أن الأعوام القادمة تحمل خيبات الأمل و حرارة الرجاء، من اللقاء والفراق ،ستحمل السعادة والحزن و الحنين، وطالما قد (وُضعنا) على أول الرحلة فعلينا إنهاؤها، وليعِش كل منا بالطريقة التي تجعله راضياً.
إن الأيام ستمُر سواء أردنا ذلك أم لا، كل ما أتمناه من الله أن يرزقنا الشغف، وأن يلهمنا الجرأة لأن نترك مجالاً للقليل من الإرتجال، ألا نترُك الخوف يحكم خطواتنا، وألا نجعل الحذر المبالغ فيه يمنعنا من السير، الدُنيا ليست آلة منزلية لدينا كتيِب الإستخدام الخاص بها، الدُنيا تحتاج إلى التجربة حتى نعلم ماذا نفعل. حتى نجد فائدة لأعمارنا التي تضيع.
۩─━ஜ•❈•ஜ━─۩
۩─━ஜ•❈•ஜ━─۩
Twenty years from now, would you regret the things you didn't do any more? Mark Twain. I do not know that our life deserves the desire to believe in the achieved value, psychological fatigue and running after the unknown?
Waiting for our lives, waiting, waiting for salaries, waiting for the returnees after a long or short absence, waiting for a coincidence that may change our lives for the better, waiting for golden opportunities that lead us to fear the next to wasting them, and after a certain age we spend them waiting for the end! The perfect occasion for the perfect wife and family, kind and appropriate. And we look for everything that is perfect! Because we spend our lives crowded, we spend it building the blame on each other, we spend it building dreams we never take a single step. We fear the consequences more than we want to start. We lack improvisation, the necessary audacity, and most importantly, we lack satisfaction with what might turn out to be.
On the outskirts of the One, you start from the age. _ But some realism hurts. He was able to see and tell what in a movie I see how this was achieved. So I regret what I missed, and my desire to do something increases in the next (twenty-first) if God extends my penumbra. I think and plan and my enthusiasm grows so that I think that I will change the world, and then ... I collide with sites. And the circle turns over again, I win people involved, I run, I learn lessons, or so I think. Convictions are formed and others endure, I see suddenly, I see suddenly on the night that falls on my birthday every year, but we do not want Umm Kulthum to stop saying, "And if I can? I want to lose the smile of my mother nor my brothers, I do not want one of my friends to leave. And I want it again, and I want from God before that, it is the world my friend, I love whoever you want its manifestations.
I know for sure that we have progressed in an atmosphere that carries disappointments and warmth of hope, from meeting and separation, that will carry happiness, sadness and longing, as long as we (put) us on the first flight, and let each of us live in the way that makes him satisfied.
The days will pass, whether we want it or not, all that we wish from God, and to inspire us with boldness because we leave room for a little improvisation, do not let fear rule our steps, and do not let caution in it prevent us from walking, the world is not our home, our home. Experiment until the information. Until we find benefit for our lost lives.
۩─━ஜ•❈•ஜ━─۩
۩─━ஜ•❈•ஜ━─۩
Bundan yirmi yıl sonra, artık yapmadığınız şeylere pişman olur muydunuz? Mark Twain. Hayatımızın elde edilen değere, psikolojik yorgunluğa ve bilinmeyenin peşinden koşmaya inanma arzusunu hak ettiğini bilmiyorum?
Hayatlarımızı beklemek, beklemek, maaşları beklemek, uzun ya da kısa bir aradan sonra geri dönenleri beklemek, hayatlarımızı daha iyiye doğru değiştirebilecek bir tesadüf beklemek, onları boşa harcamaktan korkmamıza neden olan altın fırsatları beklemek, ve belli bir yaştan sonra onları sonunu bekleyerek geçiririz! Mükemmel bir eş ve aile için mükemmel bir fırsat, kibar ve uygun. Ve mükemmel olan her şeyi arıyoruz! Hayatımızı kalabalık geçirdiğimiz için, suçu birbirimize yükleyerek harcıyoruz, bir adım daha ileri atmadığımız hayaller inşa ederek harcıyoruz. Sonuçlardan başlamak istediğimizden daha fazla korkarız. Doğaçlamadan, gerekli cüretkarlıktan ve en önemlisi, ortaya çıkabilecek şeylerden tatmin olmuyoruz.
Bir'in eteklerinde, yaştan başlıyorsunuz, ben: From_ From_ From_Life_ From_ From_ From_ From_ From_ From_ From_ From_ From_ From_ From_ From_, bir rüyadan! _ Ama biraz gerçekçilik acıtıyor. Bir filmde bunun nasıl başarıldığını gördüğümü görebiliyor ve anlatabiliyordu. Bu yüzden kaçırdığım şeyden pişmanlık duyuyorum ve eğer Tanrı beni penumbra'mızda uzatırsa bir sonraki (yirmi birinci) bir şey yapma arzum artar. Düşünüyorum ve planlıyorum ve coşkum artıyor ki dünyayı değiştireceğimi düşünüyorum ve sonra ... sitelerle çarpışıyorum. Ve çember tekrar dönüyor, dahil olan insanları kazanıyorum, koşuyorum, dersler öğreniyorum ya da öyle düşünüyorum. Mahkumiyetler oluşuyor ve diğerleri tahammül ediyor, aniden görüyorum, her yıl doğum günüme denk gelen gece aniden görüyorum ama Ümmü Gülsüm'ün "Ya yapabilirsem? anne ne kardeşlerim, arkadaşlarımdan birinin gitmesini istemiyorum ve onu tekrar istiyorum ve ondan önce Allah'tan istiyorum, dünya dostum, tezahürünü istediğiniz kimi seviyorum.
Bizi ilk uçağa attığımız ve her birine izin verdiğimiz sürece, buluşma ve ayrılıktan, mutluluk, üzüntü ve özlem taşıyacak, hayal kırıklıkları ve umut sıcaklığı taşıyan bir atmosferde ilerlediğimizi kesin olarak biliyorum. Onu tatmin edecek şekilde yaşıyoruz.
İstesek de istemesek de Allah'tan dilediğimiz her şeyi ve cesaretle bize ilham vermek için günler geçecek, çünkü biraz doğaçlamaya yer bırakıyoruz, korkunun adımlarımıza hükmetmesine izin vermemek ve tedbiri engellememek için. yürümekten bize, dünya bizim evimiz değil, bizim evimiz. Bilgiye kadar deney yapın. Kaybettiğimiz hayatlarımız için fayda bulana kadar.
۩─━ஜ•❈•ஜ━─۩