Ilang buwan na ang nakalipas matapos ang pangyayaring iyon pero hanggang ngayon ay hindi parin na gigising si lene.
A Few months ago
Mabilis akong napatayo nang makita Kong bumukas ang pintuan ng kwarto ni lene. lumabas ang Doc. Ni lene, kinakabahan akong lumapit sa kanya Para alamin ang kalagayan nito.
"Doc. Kumusta na po ang pasyente??", I asked him. At napatagis bagang ako sa narinig Kong sinabi niya, labis na galit ang aking nakararamdaman ngayon para Kay Samantha sa nalaman kong kalagayan ni lene sa kagagawan niya.
"Gaya nga ng sinabi ko Mr. Ajero. Kailangan na nang urgently operations Kay ms. Dela Cruz,Dahil sa namuong dugo sa utak nito."Kung kinakailangang Ipadala ko siya sa abroad Para ipagamot, gagawin ko maliligtas lang ang babaeng mahal ko.
"Sige Doc.at makakaasa akong magiging OK siya matapos nitong operasyon", kinakabahang Sabi ko sa doctor.
"I'II try my best Mr. Ajero but after this operations, there will be some changes for her.pinalalahanan na kita ngayon upang mapaghandaan nyo ang maaring mangyayari Kong meron man.some of this case, patient might lost some of their past memories. At gaya nga ng sinabi ko ay walang kasiguraduhan Kaya manalig tayong hindi niya mararanasan ang case na iyon."Inaasahan ko na ang sa sabihin niyang iyon dahil sa nangyari Kay lene,pero gayon paman ay hindi ko susukuang ipaalala sa kanya ang mga mawawalang alaala nito Kong mangyayari man ito sa kanya.
" Thank you Doc. At gusto ko ay gawin na natin ito ng mas mapadali ang pag galing niya, ang mga anak ko kasi ay hindi parin makausap ng maayos dahil sa nangyari sa kanila."nakikita ko naman ang awa ng doctor sa akin sa sinabi ko.
Pagka alis ng doctor sa harapan ko ay balak ko namang Puntahan ang mga anak ko, ang mama ni lene ang nagbabantay sa kanila. Agad Kong Pina alam sa kanya ang nangyari sa mag iina ko,kaya agad siyang bumiyahe pa Manila.
Naabutan Kong tulog ang Bata Kaya nilapitan ko sila,At umupo sa gitna ng bed nila.
Ilang araw na ako dito sa hospital at dalawang beses pa lang akong umuwi Para maligo. Ayaw Kong iwanan ang mag iina ko dito sa hospital, kahit minsan sinasabihan ako ni tita na umuwi muna para magpahinga. Hindi ako sumasang ayon dahil OK lang naman ako.
Ang secretary ko muna ang gumagawa lahat ng trabaho ko sa opisina, siya na muna bahala sa mga taong makakalasap ng aking paghihiganti at walang iba kundi ang pamilya ni Samantha. when it comes to my family ay hindi masamang maghiganti. Hindi sila dapat kaawaan dahil hindi rin sila naawa sa aking mga mag iina, Lalo ng-lalo na sa aking mga anak. Ang ba-bata nila pero hindi man lang nila naisipang hindi gawin ito sa kanila. Nagpakabulag sila sa anak nilang baliw.
Sa ngayon ay Kasalukuyan nakaratay parin si Samantha sa hospital, palabas niya ay de-deretso na siya ng kulungan. Malakas ang case na isasampa ko sa kanya, at sinisiguro Kong mabubulok siya sa kulungan. Ang mga magulang niya naman ay unti-untihin ko silang hilahin Pababa Para malaman nila Kung sino ang dapat hindi nila nilalabanan.
Nalaman ko kasi na base sa inbestigasyon ay silang buong pamilya ang may pakana nito.
Napabalik ako sa urat nang biglang gumalaw ang kamay ni lene na hawak ko,Pagmulat ng mga mata nito ay niyakap ko siya ng napakahigpit.naririnig Kong bumubulong siya Kaya kumalas ako sa pagkakayakap sa kanya.
"Water please..."mahinang Sabi juto Kaya agad ko siyang binigyan ng tubig.
" Lene!... I'm happy! Dahil gising kana,miss na miss kana namin ng mga Bata.are you OK?, wait lang at tatawagin ko ang Doctor. "matapos siyang nakainom ay hindi parin ito nagsalita. Kinakabahan ako baka wala siyang maalala. Pinaka titigan ko siya, at nabigla naman ako nang magsalita ito.
" Kumusta na ang Tey2 ng buhay ko???,"bigla ko siyang niyakap ulit sa sinabi nito.
" I miss you lene! Ang mga Bata ay nasa eskwelahan pa ngayon, at dito ko na sila pinagpatuloy ang pag aaral nila. Dahil ayaw ka naman nilang iwanan dito."nakangiti lamang itong nakatingin sa akin.
"ilang buwan kana dito sa ospital at ang buong akala ko ay hindi mo na Kami maalala😭😭."hindi ko napigilan ang mapaluha dahil sa Saya habang nakayakap parin sa kanya, tears of joy nga ito dahil sa wakas gising na siya at magiging Masaya narin ang mga anak namin.
TO BE CONTINUED...