Nandito kami ngayon sa presinto kasama si tey at ang kaibigan nito. May tumawag kasi kanina Kay tey na new number at boses lalaki ito, Kaya napag desisyonan naming pumunta dito Para makipag connection sa police.
Hindi naman maipinta ang mukha ni tey sa nangyayari, kailangan daw ng malaki ng halagang Pera ang mga kidnappers by tomorrow night.at ako ang inaatasan nilang magbibigay nito sa sinabi nilang lugar.
Hindi agad pumayag si tey sa gusto nila pero nung marinig namin ang mga iyak ng anak namin ay agad kaming pumayag sa mga gusto nila. Iyak ako ng iyak sa mga narinig Kong iyak ng mga anak ko.
Sana lang talaga hindi nila sinasaktan ang mga Bata.hindi ko alam ang makagawa ko sa kanila pag Ginawa nila iyon.
Nanatili naman kaming nakikinig sa bawat katagang sinasabi ng police officer.
"Sir,na trace na namin ang location nila at totoong isang lumang building ito. Kailangan natin mag ingat sa mga hakbang na gagawin natin. And to you ma'am, please trust us for this. 'wag po kayong magpapa halata na kasama mo kami bukas, we'll assure your security tomorrow.so don't worry OK!. "hindi ako mapakali na tumango sa police sa takot ko. Hinawakan naman agad nito ni tey Para pakalmahin ako.
I can do this for the sake of my kids,kailangan kong maging matapang sa mga panahong ito.
" Honey,dont be afraid. Kaya natin to just trust me."sabi nito sabay yakap sa akin, hindi ko napigilan ang mapa iyak sa sinabi nito. Hindi ako natatakot Para sa sarili ko, mas natatakot ako sa pwedeng Ginawa nila sa mga anak ko.
" Tey..... Mangako Kang ililigtas mo ang mga anak natin bukas😭😭😭. Naiisip ko palang ang kalagayan nila sa ngayon ay pinapatay na ako ng konsensya at takot😭😭😭. Hindi ko man lang sila naprotektahan sa mga taong masasamang iyon."Ani Kong hindi parin tumitigil sa pag iyak.
Hinahagod ni tey ako sa likod na pinapakalma naman ako.
" Tahan na... Kakayanin natin ito lene."sabi niya saka hinalikan ako sa noo, napapikit naman ako dahil ramdam ko ang pag care niya sa akin .
Kanina pa kasi ako hindi tumitigil sa iyak, labis akong nasasaktan sa mga nangyayari.
" matulog ka muna, gigisingin nalang kita pag kakain kana. Take a nap honey,you need to gain your strength for tomorrow."napapikit naman ako agad dahil sa sinabi niya. Nanghihina kasi ako sa ka iiyak, hindi na nga ako nakakain simula kaninang Umaga.
Paggising ko Ay nasa kwarto ako, pinalibot ko ang tingin ko. Nasa bahay na Pala ako ni tey, kanina lang kasi ay nasa sasakyan lang ako.
Nabigla naman ako ng biglang bumukas ang pintuan, si stell na may hawak na tray na may lamang pagkain ang pumasok.napahuni naman ang tiyan ko sa aroma ng pagkain na naaamoy ko.
"Kain kana honey. Sana magustuhan mo kahit hindi ako marunong mag luto, Ayaw ko kasing mahirapan kang magluto sa lagay mo ngayon."kahit hindi niya talaga ako yayain ay kakain na talaga ako dahil gutom na talaga ako.
" Sabayan mo na ako Para ganahan naman ako,please..."sabi ko na agad naman niyang Ginawa. OK naman ang lasa ng pagkain, Kaya napangiti akong napatingin Kay tey.
" Thank you tey!", nakanginti Kong Sabi sa kanya.
Nang matapos kaming kumain ay nanood kami sa may Sala,pa minsan-minsan ay naluluha ako dahil ang Hirap magpanggap na OK sa ganitong lagay. Alam ko kahit si tey ay gano'n din ang kanyang nararamdaman .
Hindi kami tumigil sa panonood hanggang Sa inantok Kami,agad naman kaming pumanhik sa kwarto ni tey at saka natulog na magka tabi.
Kinabukasan ay maaga kaming gumising ni tey Para mag prepare para mamayang Gabi,Naka ready na daw ang perang dadalhin ko mamaya.
Nasa presinto ulit kami at nag plaplano kami ng dapat gawin mamaya, may mga iniba sila sa Plano dahil sa nalaman nila kanina.
Maraming tauhan Pala ang mastermind, Kaya kailangan din naman ng karagdagang Tao ang panig namin. Ang kaibigan daw ni tey ang bahala sa bagay na iyon.
Pagsapit ng gabi ay hindi ko maiwasang makaramdam ng kaba, Alam ko naman na ang gagawin ko pero hindi ko alam Kong anong mangyayari mamaya.
Kinakalma ko ang sarili ko habang nasa biyahe na ako papunta doon, nag taxi lang ako dahil ang gusto nila ay ako lang ang pupunta. Alam Kong nasa malapit lang ang mga kasama ko Kaya hindi ako na masyadong kinakabahan.
Kakayanin ko ang lahat ng ito Para sa mga anak ko.
Nakikita ko na sa may unahan ang building na pagkikitaan namin ng mga holdapers, huminga ako ng malalim bago bumaba sa taxi. hindi nila alam na ang driver ko ay isang police, Bali binayaran namin ang taxi Para sa gagawin namin ngayon.
Umalis namn agad ang taxi Para hindi sila maghinala, Alam naman namin na simula kanina ay may mga mata nang namasid sa gawi namin, susundin ko lahat ayon sa Plano. Hinding - hindi ko ipapakita sa kanila ang kahinahan ko.
Pag apak ko sa harapan ng sirang pintuan ay may lalaki ng lumabas doon, Alam Kong kanina pa niya ako nakita Kaya hindi na ako magtatakang alam niyang parating na ako.
"Pasok kana!" Sabi nito Kaya sinunod ko naman.
"just act normal honey, naka monitor lang kami sa iyo. Don't worry, nasa malapit lang kami."
Hindi naman ako umimik hanggang hindi kami makarating sa loob ng building. Palihim Kong sinuri ang lugar at talaga namang napaka luma na ito.
"Sigurado ba kayong nandito ang mga anak ko?, I want to hear their voices first. Bago ko Ibigay ang Pera sa inyo ay Pakawalan nyo agad sila". Sabi ko sa lalaking kasama Kong pumasok.
Agad niyang sinenyasan ang Isa pang lalaki,hindi agad ako nakapag Salita sa nakita Kong kalagayan ng mga anak ko.
Nakatali sila sa mga upuan at may takip ang mga bibig nila, bigla akong napahiyaw sa iyak sa kalagayan nila.
"Mga walang hiya kayo!!!!! Pakawalan nyo sila!!!!, Parang awa niyo na!!!!." histerical kong Sabi sa kanila.
"ibigay mo muna ang Pera bago namin sila kalasan!."sabi ng nasa tabi ng mga anak ko, sa taranta ko ay agad Kong ibinigay ang Pera.
Pagkaabot ko sa pera ay tinatanggalan na nila ng tali ang mga anak ko Kaya agad akong napatakbo sa kanila.
Wala na akong pakialam sa kapaligiran ko, basta ang gusto ko ay mayakap na ang mga anak ko.
"honey, stick to the plan. Distract them if you can,nakalapit na ang ibang mga kasamahan namin sa loob. Ingat kayo at 'wag mong iwan ang mga Bata."
Rinig Kong Sabi ni tey sa kabilang linya, hindi nila malalaman ang pagkakaroon ko ng connection sa kanila hangga' t hindi natatanggal ang hikaw ko. Maliit lang ito pero Rinig ko naman kahit papano.
" Halina kayo mga anak, Kaya natin lumabas dito Ok!."naiiyak Kong Turan sa mga anak ko, inalalayan ko sila, pero bago pa kami makahakbang palabas ay may narinig akong boses ng babae sa likuran namin.
"atat ka naman 'atang Maka uwi bitch!!! Haha Sa tingin mo makaka labas kayong lahat dito na buhay? Tanga!! Hindi kita palalabasin ditong buhay, mang aagaw!!!", napalingon naman ako matapos Kong marinig iyon sa kanya. Hindi na ako magugulat Kung si Samantha ito.
Boses pa lang niya kanina ay alam Kong siya na iyon.
Tinignan ko siya ng masama at ang mga kasama niya.kung hindi ko lang hawak ang mga anak ko ay kanina ko pa siya sinugod.
"'wala akong inagaw sayo Samantha!!! Dahil wala namang kayo ni tey tsk!!.ganito ka ba kadesperada na maangkin ang taong ayaw sayo?. I pity you.... Dahil hindi ka naman gusto ng taong gusto mo. Pati mga batang walang kaalam-alam ay dinamay mo!!!, pagbabayaran mo ito Samantha!! Dahil pag ako na buhay matapos nito. Kahit patay kana... Huhukayin ko ang mga labi mo Para patayin ka ulit !!! Walang puso!!!", bulyaw ko sa kanya at hindi naman maipinta ng mukha niya ang nakikita ko ngayon sa kanya.
"Yun nga lang Kong mabubuhay ka haha!!! Bitch you don't know me, I can kill you now right in front of your kids sa isang Salita ko lang. But I still want to enjoy this Game more , Alam Kong nasa malapit lang si tey. Kaya hindi ko kayo palalabasin dito hangga't hindi niya ako pakakasalan, ngayon din!!." Rinig ko ang pag mura ni tey sa narinig niyang Sabi ni tey.
Para naman akong naubusan ng lakas sa narinig ko. Agad nila kaming hinilang 3 na mag iina Papasok sa isang kwarto at tinalian sa paa at kamay, may mga nagpuputukan sa labas Kaya napahiyaw si Samantha saka sinampal ako.
Umiiyak ang mga Bata sa Ginawa sa akin ni Samantha, walang mga takip ang mga bibig namin kaya Malaya akong makapag Salita.
"ipag dasal mong hindi ako Maka Kalabas dito Samantha dahil hindi kita mapapatawad sa mga Ginawa mo, duwag!!!!", galit na Sabi ko saka dinuraan siya sa mukha. Napasigaw naman siya saka sinabunutan ako.
"ma'am marami ng namatay sa mga kasama natin, Pero marami pa naman kaming natitirang kasama mo."
Nanlaki ang mata ko matapos Kong makita ang inilabas ni Samantha sa bag niya.
Baril ito! At agad niyang in-load saka itinutok sa akin.
"hindi ako papayag na mabubuhay ka bitch!!", Nanginginig naman ako sa takot sa Ginawa niya.
Katapusan ko na ba ngayon?...
Sabi ko saka napalingon sa mga anak Kong umiiyak.
TO BE CONTINUED....