Anniversary Special
Terence Point of view
Ilang beses pakong nagpabalik-balik ng tingin sa suot kong damit at sa suot ng mga ilang member ng School Publication at nagbabakasakaling baka kakulay lang o ano, pero isang malaking pruweba na ang nakaprint sa dibdib nitong Editor in Chief Shin Kennt kaya napasapo ako ng noo sa isip ko...yawa bat sa dinami dami ng pwede niyang ipahiram bat ito pa?
Kasabay sana ng pagdepensa ko kung bakit ko suot ang uniform ng Editor in Chief nila, ay ang pagdating ni Shin sa likod ko na hingal na hingal na parang tumakbo.
"Sorry Mr. Gomez we're late"
_ _ _ * * * _ _ _
Cray's Point of view
"Sorry Mr. Gomez we're late" I'm only staring at them at iniinda ang kirot sa loob ko.
He's wearing Shin's Uniform na ako pa ang nagpasadyang nagpagawa...
Shin looks happy the way he look at Terence ng hindi nya napapansin, I can't denied that they perfectly fit for each other pero ganun parin ang sakit na nararamdam ko kahit anong pilit kong sabihin sa sarili kong He's Lance Property at wala akong laban dun...
I'm here pero iba ang hinahanap nya...
I'm here but only as a friend...
I'm here secretly loving him pero may nagmamayari na ng puso nya...
Ano bang laban ko sa taong totoong nagpapatibok ng puso nya hanggang ngayon? Anong laban ko sa taong buhay na nya? Anong laban ko taong iniiyakan nya araw-araw? Anong laban ko sa isang Lance na mahal na mahal ng taong pasikreto ko ring minamahal?
*Flashback
It was my first day as a new student and as a first year college sa bangong school na pinasukan ko, I didn't know why my parents transfer me here kahit maayus naman sa dati kong school.
By that time I'm leading the way to the Dean's Office para kumuha ng Schedule but suddenly a person got my attention habang nakaupo sya sa may puno malapit sa likod ng building na yun, out of curiosity nilapitan ko sya hanggang sa narinig ko ang mahihina nitong paghikbi and I can feel the pain on his sobs... weirdd!!
I shouldn't have to invade his privacy at baka kailangan nyang mapag-isa pero hindi ko sinasadyang marinig ang boses nito...even his voice was cracked
"I-i *sob miss you lance *sob" i didn't know what happened next but I only found my self approaching him and offer my handkerchief para ket papano eh mabawasan ang dinaramdam nya, but I suddenly feel scared the way he looked at me
"What?! Did i permitted you to get close here?!" halos mapatalon ako sa sigaw nito dahilan para mapayuko ako sa hiya.
"Get out of here!!" I should be mad the way he shout me out pero mas naawa ako sa lagay nya ngayon ,he seem so weak and broked...
Hindi ko na nagawang magsalita pa at sa halip iniwan ang panyong inaabot ko sakanya... I only cheered him up sa isip ko at iniwan na sya dun, lilipas din ang sakit na nararamdaman nya.
.
.
.
But the days, months passed he still the same at araw-araw ko syang nakikitang umiiyak dun sa likod ng Dean's Office, he even always going to a park everytime after our class and yeah he's my blockmate, but no one dares to get close with him lalo na't laging black ang aura nya...and to tell you I didn't know why I'm doing this, I'm just curious all about him...
I secretly watching, staring, following him wherever he goes at nagmumukha nakong stalker nya dahil dun until I didn't noticed na nahahalata na pala nya ko at kinompronta nya ako harap-harapan ko.
"What do you want from me?!" Here we go again... sa pagkalabog ng dibdib ko nung una ko palang syang nakausap.
"W-what are you talking about?" Sinubukan ko pang lusutan ang pagkompronta nito pero bigo ako
"Don't play around the bush and I can give you all the video copy of the entire Campus closed circuit television!" Halos lamunin ako ng lupa sa hiya dahil huling huli na pala ako sa akto.
"I'm just curious about you, specially simula ng makita kita sa Dean's Office " I don't have any excuse para takpan pa ang pasikreto kong pagsunod sakanya
"You don't have to feel pity on me and to tell you, stop on what you are doing dahil wala kang mapapala" instead na tumigil at maniwala sa sinabi nitong wala akong mapapala mas lalo lang akong na-eager na kilalanin pa sya.
.
.
.
Until the former School Publication Administrator announced that they we're accepting for new members in School Publication Club which Shin is the former Editor in Chief kaya I take that opportunity para mapalapit sakanya at punan ang curiosity ko sakanya. Hindi ako nahirapang makapasok lalo na ng maging secretary ako dahil gamay ko ang Journalism.
.
.
.
And for the days that passed every time na nagkakasama kami sa lahat ng activities ng Club, I'm always trying my best to approach him at mag-open up ng topics at laking pasalamat ko dahil hindi na ganun katindi ang pagkailap nya sakin and we're even close at nag-uusap na kami ng formal mapalabas man ng club.
"Mr. Cray Uno your late for the next week meeting tapus na kaming pag-usapan ang lahat ng magaganap sa Sport Fest tas ngayon ka lang darating?" He's always strict on time schedule at laging ako ang napapagalitan nya dahil sa dami ng mga follow up requirements ng Club na kailangan ipa-approved sa dean kaya lagi akong late.
"Hellow Mr. Shin Kennt?! for your information katatapos ko lang po nung inustus nyong School Files na ibigay sa Faculty at sobrang layo kaya nun dito ang tagal pa nung mga ibang istudyanteng nakikipagsiksikan dun!" but I was stunned the way he laughed...that was the first time that I saw him smile
*Dug....*Dug....*Dug....*Dug...
"I know hahahahahah next time don't be late!" Hindi ko na nagawang sumagot sakanya dahil nag-e-echo sa utak ko ang tawa nya...
That day I knew that I'm not just curious about him because I-I like him...
*End of flashback
"...as I was saying the School Dean gave us our new subject for the new School Paper and it will be the Sky High which is the band of our school, the Dean wants to release a magazine all about them para sa darating na battle of bands ng iba't-ibang schools kaya for the project to begin with the school let them perform from the live band sa beach resort nila Mr. Hamada sa darating na linggo and we will be joining them for three days to start our project" I lost in my focus habang nakatingin kay shin na nakatitig lang kay Terence...
I'm contented loving you secretly shin...
_ _ _ * * * _ _ _
Terence Point of view
Hindi ko alam kung san ako lulugar pagkatapos na pagkatapos ng announcement ni Mr. Gomez sa harap, even Giann doesn't have any idea na kasama ang bandang mag-pe-perform sa beach resort nila, hahatiin ko nalang ang katawan ko dahil parehong club ang nasamahan ko yawa.
"Hindi ba nabanggit sayo ni kuya na magpe-perform kayo sa beach house?" Arghh!! wala namang matinong pumapasok sa kokote nun kundi mang bwiset sa araw ng may araw.
"No...saka witness ka naman kung pano hindi magkasundo ang kaluluwa naming dalawa dahil may sapi atah sa demonyo yang kuya mo, no offend!" natawa lang si Giann sa sinabi ko habang pailing-iling itong nakayuko
"hahahaha I'm curious kung pano kayo nagkita at kung pano ka nya napansin, knowing that he's the campus snob at bihira lang sya makapansin ng tao!" napangisi ako sa nakakaasar na tawa ni Giann dahil mukhang tuwang-tuwa pa syang mukha kaming aso't pusa ng kuya nya... anong snob sa taong yun eh halatang kulang sa aruga at atensyon masyadong papansin.
"You have no idea, isang kamalasang nakita ko pa yang peste mong kuya na pinaglihi ata sa hinanakit at pangbwi-bwisit, and to tell you hindi talaga ako maniniwalang kuya mo ang ungas na yun at ipagdadasal kong isa syang ampon!" kung may hawak lang ako, kanina pa nagkapira-piraso dahil sa gigil ko, gusto kong manakit sa gigil at inis, nai-imagime ko palang mukha nya kumukulo na ang dugo ko.
"...saka sang lopalop ba yan pinag-aral at puro alien ang salita nya?" Out of curiosity lumabas na bibig ko ang tanong na yan, I remember his aliens words na puro siguro pangiinsulto dahil alam nyang hindi ko maintindihan.
"Would you believe if I tell you that he knows 9 different languages? Were supposed to live in Japan but our business was on France kaya napilitan kaming lumipat dun when we're grade school and kuya Yuki take an Special Class for Language and Literature para hindi kami mahirapan sa language barrier, I only know 3 language including French pero si kuya Yuki take other languages for the whole years na nandun kami. After years our parents decided to live here for good nung mag-fi-first year college si kuya dahil halos nandito lahat ng main branch ng business ng family namin, kaya wag ka ng magtaka kung kinakausap ka nya ibang language, maski ako ginagamitan nya ng ibang language sa tuwing binubwisit nya ko!" pareho naming hindi namalayan ang oras at madilim na pagkalabas namin ng building.yawa! bat hindi man lang kami naabisuhang lumabas?...yawa
"May sundo kaba lance?" we both looked on each other at pareho nalang kaming natawa, dahil sa kachismisan namin pareho kaming naabutan ng dilim.
"Mag-ta-taxi nalang siguro ako" but I'm not sure kung safe pa mag-antay sa labas ngayong gabi na.
"We will take you home sabay kana samin!"
.
.
.
I'm very thankful na hindi ko na kailangang mahintay sa labas at tuwang-tuwa pa akong sumusunod kay Giann pero muntik ng mag-saklob ang langit at lupa sa mukha ko ng mapagtanto ko kung sino ang kasabay namin sa kotseng binuksan ni Giann, bat hindi man lang sumiksik sa kokote na kuya pala ng Giann ang ungas nato?
"Ang tagal mo ian (Giann) at anong ginagawa mo dito hah?!" Maangas na baling nito sakin kaya inirapan ko sya ng di oras, may atraso pa sakin ang ungas nato.
"Sasabay sya satin kuya, it's late baka wala na syang makuhang taxi" mas lalo pang sumama ang tingin sakin ng ungas nato kaya hindi ako nakipagtalo at nakipaglaban sa titig nito.
"THE HELL NO! ayokong marumihan ang kotse ko, mukha pa namang marami germs ang pandak na yan!" napa-awang ang bibig ko at muling kumulo ng 1000°C ang dugo ko sa hambog na lalaking to.
"EDI WAG!! akala mo naman keganda-ganda ng kotse mo eh mukhang kinakalawang!" sinipa ko pa ang harapang bahagi nun kaya napalabas sya bigla sa driver seat nito.
"F*ck!! are you insane?! it's a limited edition at mas mahal pato sa buhay mo! sira kaba?" halos atakihin sya sa kaba at chine-check ang sinipa ko kaya natawa ako reaksyon ng mukha nya.
"Mas mukha kayang sa junk shop to nanggaling!" sinipa ko ulit yung kabilang side ng kotse nya dahilan para mapatayo ito at nagpipigil ng galit na tumingin sakin.
"farlo di nuovo e ti bacierò come pagamento"
(Italian: "do it again and I'll kiss you as an payment") tinalikuran ako nito pagkatapos nitong sabihin ang alien na naman nyang salita...
"HOY!! Kung mumurahin moko direstohin moko dahil hindi ako natatakot sayo!" kinakalabog ko ang pintuan ng kotse nito dahil papalagan ko ang lalaking to kahit bansot ako.
"I said get in at baka mag-bago pa ang isip ko" sinapian ako ng kahihiyan at halos lunukin ko ang dila ko dahil nasobrahan ata ang adrenaline rush ko at nagpadala sa inis ko sa ungas na lalaking to, bat ba kasi paiba-iba mga alien na salita nya hindi naman sya sasabak sa pageant interpreter.
Yawa!! Pahiya ako dun T_T
To be continue...
A/N: Neexxtt!! hahhahaha na e-excite ako sa next chapter ang pinakahihintay ko hahahah, anywayS patulong po sa pagpromote ng book 1 heheh 11k reads napo and thanks to all of you dahil sa support nyo..love yah all😁😘
By:lalalans_m