1 Hafta Sonra
Sabah uyandığımda yüzümü buruşturdum ve alarmdan önce uyanmama söverek yataktan kalktım.
Salem de yatağıma çıkmış ayak ucuma sokularak uyumuştu. Siyah eşofmanımı ve gri tişörtümü giydikten sonra saçımı rastgele topuz yaptım.
Çantamı sırtıma geçirdikten sonra mutfağa gidip ayaküstü bir şeyler atıştırdım.
Bir haftadan sonra tekrar okula gidecektim ve yine oradakileri çekmek istemiyordum. Zaten son sene, her türlü onlardan kurtulacağım.
Salem'in mama kabını doldurduktan sonra ayakkabılarımı giyip evden çıktım. Dayım hem yengemin yaptığı yemeklerden getiriyor hem harçlık veriyor hem de evin ihtiyaçlarını alıyordu.
Onu yormamak için iş bakınıyordum. Okulumdan arta kalan zamanlarda çalışmak az da olsa dayımın yükün azaltırdı.
Okula geldiğimde her zaman olduğu gibi kimseyle muhatap olmadan sınıfa çıktım ve en arkadaki sıraya oturdum.
Çoğu kişi bana bakıyordu. Bunun sebebi ailemi kaybetmiş ve yalnız biri olmamdı. Sanki hiç acım yokmuş gibi bana bakmaları kendimi daha kötü hissettiriyordu.
Bir haftadır çizdiğim resmi çıkardım. Sadece birkaç detay kalmıştı. Kulaklığımı takıp en sevdiğim şarkı gruplarından biri olan Dolu Kadehi Ters Tut grubunun yeni şarkısını açtım.
Boya kalemlerim ile dikkatlice boyarken Melisa ve Tuana yanıma geldi. Dakika bir, gol bir. Yine ne diyecekler acaba?
"Aa ne çiziyorsun?" diye soran Tuana'ya "Sana ne?" dedim.
"Güzelce sormak da işe yaramıyor." diyerek kolumu bir kenara ittirince elimdeki kolu kahverengi rengi Berkin diye isimlendirdiğim karakterin koluna iki santim uzunluğunda boyadı. Elimdeki renk Berkin'in tonuna göre koyuydu.
Sinirle ayağa kalktım ve resim defterini onlar bakmadan kapattıktan sonra "Ne yaptığını sanıyorsun?" diye bağırdım.
"Ağlayacak mısın yoksa?" diye soran Melisa'ya tam cevap verecekken "Yetim." diyerek cümlesini tamamlandı.
Elim ayağım titrerken hiç düşünmeden Melisa'nın suratına tokat attım ve resim defterimi alıp hızla sınıftan çıktım.
Gözlerim dolarken koridordaki insanların bana baktığını hissedebiliyordum. Hiçbir şey demeden giyinme odalarına girdim ve yere oturdum.
Kendimi tutamayarak ağlarken resmime baktım. Hepsi hayaldi. Bu boktan dünyada böyle şeyler yoktu.