"Mag ik deze dans?"
Zijn stem als fluweel zo zacht.
Het brengt kippenvel langs mijn rug en over mijn gehele lichaam.
Durf ik het te wagen?
De kans te nemen?
De dans te nemen.
Zijn mondhoeken krullen omhoog, zijn glimlach uitnodigend maar is dat wel waar?
"Vrees niet. Ik kan je alles laten vergeten. Dans met mij."
Alles vergeten, dat klinkt als een droom. Mijn hand strekt zich uit in het niets.
Mijn hand in de zijne. Ik heb mijn keuze gemaakt.