ΕΚΤΟΡΑΣ POV
Δεν του απάντησα βγήκα τρέχοντας από το μαγαζί και έτρεξα προς τη μηχανή μου και ανέβηκα πάνω της ,άκουγα τον Ατρέα από μακριά να με φωνάζει μα δεν γύρισα στιγμή πίσω. Σε λίγα δευτερόλεπτα είχα απομακρυνθεί από εκεί ,δεν άκουγα , ήμουν μακριά μια και καλή. Μακριά της, ήμουν μακριά της. Ξανά μα τώρα σκέφτομαι να είναι για πάντα. Φτάνω στο σπίτι μου και τρέχω γρήγορα μέσα παίρνω το σακίδιο πλάτης μου και πετάω μέσα διάφορα ρούχα. Παίρνω ό,τι χρειάζομαι και κλείνω την πόρτα πίσω μου, κλειδώνω καλά , ανεβαίνω στη μηχανή μου και κοιτάω τελευταία φορά το σπίτι μου το σπίτι που έχτισα μόνος μου και με πόσο κόπο. Ποιός ο λόγος άλλωστε να ξανά γυρίσω εδώ, μόνος μου; Κούνησα δεξιά-αριστερά το κεφάλι μου και ξεκίνησα τη μηχανή μου, λίγο πριν βγω στον δρόμο έξω από το σπίτι μου είδα το αυτοκίνητο του Ατρέα, ανέβασα ταχύτητα και έτρεξα πριν προλάβει να δει ότι φεύγω από εκεί και κλείνω και ασφαλίζω με το κινητό μου την εξώπορτα του σπιτιού μου και τρέχω με τη μηχανή μου. Μου έχει γίνει συνήθεια πλέον να τρέχω με τη μηχανή μου, δεν με ενοχλεί αντιθέτως το λατρεύω ,νιώθω ελεύθερος και ήρεμος, δεν έχει σημασία που δεν είμαι τώρα. Μετά από μία ώρα δρόμου, ακούω τον ήχο του κινητού μου να χτυπάει και πάω προς τα δεξιά που έχει χώρο για ξεκούραση, τραπέζια και ό,τι μπορεί να χρειαστεί ένας οδηγός. Προλαβαίνω το τηλέφωνο πριν κλείσει και το σηκώνω χωρίς να δω ποίος είναι.
[Έκτορας- Παρακαλώ;
-Τι κάνεις Έκτορ;
Έκτορας- Ας τα λέμε καλά,εσείς; Έρχομαι πίσω...μόνιμα.
-Καλά και εμείς. ΤΙΙΙ; ΑΛΗΘΕΙΑ; Ανυπομονούμε! Σε περιμένουμε με μεγάλη χαρά, μη μου πεις όμως ότι οδηγάς και μιλάς,θα σε σκοτώσω έτσι και πάθεις τίποτα!!
Έκτορας- Μα αν έχω πεθάνει δεν θα προλάβεις να με σκοτώσεις, αχαχαχαχ και εμένα μου λείψατε όλοι σας. Ανυπομωνώ να δω τις κοριτσάρες μου.
-Σε πόση ώρα θα είσαι εδώ;
Έκτορας- Σε τρείς ώρες περίπου.
-Είσαι ήδη μία ώρα στον δρόμο Έκτορ;
Έκτορας-Ναι περίπου.
-Σε περιμένουμε, ξεκίνα σιγά-σιγά και σε περιμένουμε όλοι,θα χαρούμε πολύ να σε δούμε μετά από ένα χρόνο. Θα σε περιμένουμε .
Έκτορας-Θα μιλήσουμε μετά από κοντά, μην τους πεις τίποτα ,θέλω να τους κάνω έκπληξη ναι;
-Τέλεια, φιλάκια.
Έκτορας-Θα τα πούμε.]
Έκλεισε το τηλέφωνο και χαμογέλασα ,ξεκινώντας τη μηχανή μου.Έβγαλα το κράνος μου παίρνοντας μία βαθιά ανάσα, μετά από τρείς ώρες ακριβώς βέβαια χωρίς καμία στάση ήμουν εκεί ,στο παλιό μου σπίτι, θα δω μετά από πάρα πολύ καιρό το κοριτσάκι μου και την οικογένειά μου. . .