Uçurumdaydım.
Bilmediğim. Ve uçsuz bucaksız bir denize bakan uçurumda.
Denizi tam olarak göremiyordum. Önümde bir kız vardı. Yanına doğru yürümeye başladım istemsiz bir şekilde. Küçük adımlarım ile karşısına geçtiğimde bu kızın Aleda olduğunu gördüm.
Ellerimi kaldırıp yanaklarına koydum.
Buz tutmuş gibiydi.
"Üşümüşsün. Hadi gel evimize gidelim. Isınırsın."
"Üşümüyorum anne. Bak güneş var."
"Ama yanakların buz gibi."
Gülümsedi bana.
"İyiyim ben anne."
Yanımdan geçip uçuruma doğru yürüdü.
Hemen arkamı döndüm.
"Aleda! Düşeceksin buraya gel kızım."
"Düşmem."
Yürüdü yürüdü ve kollarını açtı iki yana.
Yürümeye çalıştım ama adım atamıyordum.
Ne oluyordu böyle?
Kızım düşecekti.
Ama ben yerime çivilenmiştim sanki.
Seslenmeye devam ettiğimde bir oğlan geldi Aleda'nın yanına.
Kolundan tuttuğu gibi çekiştirmeden yavaşça geri çekti onu. Kendine döndürdüğünde artık karşı karşıyaydılar.
Karşımdaki oğlan, konuşmaya başladı.
Korku, telaş ve biraz da hüzün. Ama ufak bir sevinç yüklü sesi ile.
"Yaşayacak hikayemiz varken nereye gidiyorsun Aleda?"
"Vişne. Vişne. Vişne?"
Korkuyla yerimde sıçrayarak uyandığımda omzuma dokunan Onur'a baktım.
"Sakin ol güzelim. Rüya gördün ağlama."
"Çok değişikti Onur."
Onur karşıma geçip ellerini yanaklarıma koyduğunda gözlerime baktı.
"Anlatmak ister misin birtanem?"
"Hayrolsun diyelim."
"Tamam. Nasıl istersen. Ama unutma sadece rüyaydı."
Başımı salladığımda gözlerimi sildi.
"Hatırlatma için gelmiştim ben ama uyumuşsun. Buluşma saati yaklaşıyor. Bir de ezana az kaldı."
"Tamam. Teşekkür ederim."
Bugün Okyanus ve Vişnelerle buluşacaktık. Herkes öğle namazını kılıp gelecekti. Uzandığım koltuktan kalkıp yukarı çıktım.
Hazırlanıp namazımı kıldıktan sonra da Aleda ile evden çıkmıştık.
Kararlaştırdığımız kafeye geldiğimde içeriye göz gezdirdim.
Burayı çok severdim. İki ayrı bölümden oluşuyordu. Sadece hanımlar için açılmış bir kafeydi. Ve çeşitli köşeleri bulunuyordu. Bir köşe kitap okumak ya da sohbetler için ayrılmıştı. Diğer bir köşe ise tesettür için. Askıda feraceler, raflarda eşarplar vardı. İsteyen kardeşlerimize burada yardımcı olan ablalar da bulunuyordu. Tesettür hakkındaki bilgilerini paylaşıyorlardı onlarla. Bir bölümü bu şekildeyken diğer bölümü ise masalar ve mutfaktan oluşuyordu. Yan yana birleştirilen dört masada oturanlara baktığımda gülümsedim.
Gelmişlerdi.
Biz de oraya ilerlediğimizde ilk gören Medine oldu.
"Geldiler."
Sandalyeler itilip herkes ayaklandığında uzun bir sarılma faslı gerçekleşti. Biz de oturduğumuzda oturanlara bakmaya başladım.
Yüzlerinde samimi bir gülümseme vardı. Baktığınız zaman istemsizce bir gülümseme gelip yerleşiyordu yüzünüze.
"İsterseniz sohbet köşesine geçebiliriz? Rahat edersiniz. Ya da isterseniz burada oturmaya devam edebiliriz. Nasıl yapalım?"
Çoğunluk sohbet köşesinde karar kıldığında toparlanıp oraya geçmiştik.
"Ee nasılsınız?"
Okyanus konuştuktan sonra kızlar cevap verdi.
"İyiyim Elhamdülillah. Siz?"
"Ben de iyiyim Elhamdülillah. Bu arada siz değil de sen olarak hitap etsek bir sorun olur mu?"
Onaylanınca hal hatır sormaya devam ettik.
"Sorulara gelelim mi?"
Başımı salladım gülümseyerek.
"Ben başlayabilir miyim?"
"Tabi."
"Öncelikle adım Gülsüm. Sorum ise şu. Onur olduğunu bilmeden cevap yazmasaydın sence neler olurdu?"
"Teşekkür ederim soru için. Bu sorunun cevabı nasip aslında. Nasibimizde olmasaydı ikimiz zaten ayrı yollara giderdik ve birbirimizi bulamazdık. Ama bir iyi ki oldu benim için de."
Gözlerim bir kız ile buluştuğunda konuşmaya başladı.
"Benim adım Maria. Aslında bir sorum yok. Sadece sizi çok sevdim."
Kocaman gülümsedikten sonra konuştum.
"Ben de çok sevdim sizi. Yüz yüze teşekkürümü edeyim. Çok teşekkür ederim. Sıkıyor olabilirim ama gerçekten yanımızda oluşunuz bile bizim için tarif edilemez bir şey."
Herkes gülümsediğinde içlerinden birisi konuştu.
"Ben de Üvercinka. Sorum Onur'a benim ama?"
"Ben sorarım. Sorunu söyle sen istersen."
Başını salladıktan sonra konuşmaya başladı.
"Senin ile tanışmadan önce Müslümandın ama dinine düşkün olmayan biri miydin? Yoksa tamamen Gülşah ile mi tanıdın?"
"Tamamdır. Bir dakika."
Telefonumu çıkarıp Onur'a mesaj attım. Cevabını attığında okumaya başladım.
"Diyor ki: Öncelikle bu soruyu soran kişiye teşekkür ederim. Ben önceden söylemiştim, Onur'un içindeki Onur ortaya çıktı. Ve siz o ortaya çıkışı okudunuz. Bu soru ile de hikayemizin birilerine ulaşmış olması beni mutlu etti. Soruya geri dönelim. Elhamdülillah müslümandım. Ama sadece lafta öyleydim. Yapmam gerekenleri veya ne yaparsam daha iyi olur, ne yaparsam bana iyi gelir, bunları bilmiyordum. Vişne ile öğrendim. Şimdi de dört dörtlüğüm diyemem. Sonuçta beşerim. Benim de eksikliklerim vardır muhakkak. Onları tamamlamaya çalışıyorum. Bu arada Vişne, selam söyle oradakilere."
'Aleykümselam' dediklerinde sorulara devam ettik.
"Ben bir şey sormak istiyorum. Aleda'nın hikayesini okuyacak mıyız?"
Gözleri Okyanus'a çevrildiğinde cevap verdi.
"Evet. Hatta üstünde çalışıyorum."
Aleda'nın yanakları kızarırken ben de hafifçe gülmüştüm.
🍒🍒🍒
Birlikte geçirdiğimiz güzel saatlerden sonra ikindi namazlarımızı kılıp evlerimize dağılmıştık.
Kapıyı çaldığımızda Onur açtı gülümseyerek.
"Hoşgeldiniz Hanımlar."
"Hoşbulduk."
İçeriye girip feracelerimizi çıkardığımızda salona geçtik.
Koltuklara oturduğumuzda Onur elinde küçük bir kutu ile salona girdi.
Aleda'nın yanına oturduğunda kutuyu ona uzattı.
Biriciğimiz kutuyu ellerinin arasına alıp kucağına koydu. Açtığında içindeki iki mektubu gördü ve çatık kaşları ile eline aldı.
Onları da alıp açtığında okumaya başladı. Biz de okuyorduk onunla eş zamanlı.
'Biriciğimiz'e.
Merhaba can parçam. Ben baban Onur. Bugün annen, yani Vişne, tabi benim deyimimle Vişne, çok güzel bir şekilde senin haberini verdi. Hayırlısı ile geliyormuşsun bize.
Önceden düşünmüştük birkaç isim sana.
Kız olursan Aleda koyacaktık. Erkek olursan da Asrın. Unutmadan eğer olur da ikiz olursanız ya da ikiz geliyorsanız da, Safa ve Merve.
Bunu hayırlısıyla Rabbimiz gösterecek tabi. Ama şimdiden bir heyecan sardı beni. Minik, canımızdan bir parça dolaşıyor olacak etrafımızda.
Sana söz veriyorum ki güzel bir baba olmaya çalışacağım İnşaAllah.
Annen biraz da ben yazayım diyor. Vişnem'e bırakıyorum geriye kalan satırları.
Ve tekrar söylemem gerek.
Seni çok seviyorum.
Babandan alabildim sonunda kalemi.
Bugün geleceğin ya da belki de geleceğiniz haberini aldık. O kadar mutlu oldum, olduk ki anlatamam.
Hayırla gel canımızın içi. Seni hep çok seveceğiz. Allah izin verdikçe de yanında olacağız.
Çok duygusal bir ruh haline büründüm bugün. İleride bu mektubu sana vermeyi planlıyoruz bu yüzden okuyunca üzülmeni istemiyorum.
Seni çok seviyorum birtanemiz.'
"Ya."
Kollarını ikimize de doladığında biz de ona sarmıştık kollarımızı.
"Çok teşekkür ederim. Çok teşekkür ederim. Ben de sizi çok seviyorum."
Biz çok güzel bir aile olmuştuk. Aleda daha güzelleştirmişti bu aileyi.
Ona da bir teşekkür borçluydum aslında.
Onu bize veren Rabbimize ise her daim şükrediyorduk.
_______________________________________
-bölüm sonu
Selamunaleyküm Vişnelerim 🍒♥️
Nasılsınız?
Ben iyiyim Elhamdülillah.
Final bölümünün ikinci part'ını okudunuz. Nasıl buldunuz?
Vişne'nin rüyası? (Hayra alamet midir sizce?)
Soru cevap bölümündeki soruları bu bölümde kullanacaktım. Ve kullandım da. Soru soranlara çok teşekkürler 🍒♥️ Bu vesileyle cevapları da vermişizdir İnşaAllah.
Bundan sonra özel bölümlerimiz gelecek İnşaAllah.
Sizce ilk hangi çift ile başlarız?
Ve.
Klasik olarak başlar mıyız dersiniz?
Allah'a emanet olun Vişnelerim 🍒♥️
~tagyazmayıbileözlemişbirokyanusbırakalımburaya