Έλενας Pov
Κοίταξα δίπλα μου και είδα την Δανάη να έχει κουλουριαστεί στην αγκαλιά μου και να κοιμάται γλυκά. Χαμογέλασα σε αυτό το θέαμα και γύρισα το βλέμμα μου στο παράθυρο όπου τα σύννεφα είχαν απλωθεί κάτω από το αεροπλάνο. Είχα πολύ αγωνία για το πως θα περάσουμε στο ταξίδι μας και για την τροπή που θα πάρει. Πήρα μια βαθιά ανάσα και είπα στον εαυτό μου "όλα καλά θα πάνε, ηρέμησε". Πρέπει να σκέφτομαι θετικά.
Κοίταξα το ρολόι μου και είδα πως σε λίγο προσγειωνόμαστε. Άπλωσα το χέρι μου στα μελαχρινά μακρυά μαλλιά της Δανάης και την χάιδεψα απαλά. Εκείνη κουνήθηκε λίγο όμως δεν ξύπνησε.
"Μωρό μου ξύπνα σε λίγο φτάνουμε" της είπα όσο πιο ήρεμα μπορούσα
"Ε όταν φτάσουμε πες μου" απάντησε νευριασμένη χωρίς καν να ανοίξει τα μάτια της και εγώ γέλασα με την αντίδραση της
"Μα δεν αργούμε να φτάσουμε. Έλα ξύπνα και σου υπόσχομαι πως μόλις φτάσουμε στο ξενοδοχείο θα κοιμηθούμε για να ξεκουραστούμε" μίλησα με ήρεμο τόνο στην φωνή. Εκείνη το άκουσε και άνοιξε σιγά σιγά τα γαλανά της ματιά και με κοίταξε γλυκά
"Ξύπνησα" είπε γλυκά και χαμογέλασε, γαληνεύοντας όλο τον εσωτερικό μου κόσμο
Αφού προσγειωθήκαμε πήραμε ένα ταξί για να μας πάει στο ξενοδοχείο. Η διαδρομή ήταν ήσυχη, και οι δύο κοιτούσαμε από το παράθυρο καθώς τα δάχτυλα μας ήταν ενωμένα. Μόλις φτάσαμε έξω από το ξενοδοχείο η Δανάη έμεινε με ανοιχτό το στόμα.
"Δεν το πιστεύω ότι με έφερες εδώ! Είχαμε περάσει τόσα πολλά σε αυτό το ξενοδοχείο" είπε ενθουσιασμένη και με φίλησε απαλά στα χείλη
"Το ξέρω για αυτό ήρθαμε εδώ. Ήθελα να θυμηθούμε τα παλιά και μάλιστα έκλεισα και στο δωμάτιο που ήσουν με την Μελίνα" της είπα και εκείνη έπεσε στην αγκαλιά μου σαν μικρό παιδί
" Σε ευχαριστώ μωρό μου. Αγάπησα πολύ αυτό το μέρος τότε στην εκδρομή και ήθελα πολύ να ξανά έρθω "απάντησε με ένα τεράστιο χαμόγελο
" Λοιπόν πάμε μέσα τώρα?" ρώτησα και ανταπέδωσα στο χαμόγελο της
Μόλις μπήκαμε στην είσοδο του ξενοδοχείου εικόνες από το παρελθόν άρχισαν να ξεπηδούν στο μυαλό μου. Το ξενοδοχείο είναι το ίδιο όπως τότε. Όπως πριν τρία χρόνια στην εκδρομή.
Πήραμε το κλειδί και ανεβήκαμε στο δωμάτιο μας. Η Δανάη κοιτούσε τον χώρο γύρο της σαν το πιο όμορφο αξιοθέατο. Ήξερα πως ήταν το πρώτο της ταξίδι και ότι της είχε μείνει αξέχαστο. Ήθελα πολύ να ξανά ζήσουμε αυτές τις στιγμές που τόσο μας στιγμάτισαν. Τώρα πλέον που ο Λουκάς είναι πλήρως υγιείς και περπατάει κανονικά, μπόρεσε να με αντικαταστήσει στην εταιρία και βρήκα επιτέλους την ευκαιρία να έρθουμε εδώ στο μέρος που πρώτη φορά είπαμε σ'αγαπάω. Στο μέρος που μας έφερε ακόμη πιο κοντά. Από τις σκέψεις μου με έβγαλε η φωνή της Δανάης.
"Που ταξιδεύεις και γιατί χαμογελάς?" ρώτησε η Δανάη με σοβαρό ύφος και μόνο τότε κατάλαβα ότι χαμογελάω σκεπτόμενη αυτές τις αναμνήσεις
"Σκεφτόμουν αυτά που περάσαμε μαζί εδώ" απάντησα ειλικρινά
"Πάμε στο κρεβάτι να στα θυμίσω καλύτερα" είπε η Δανάη με πονηρό τόνο στην φωνή και μου έκλεισε το μάτι
"Αυτά το βράδυ" της είπα όλο υπονοούμενο και εκείνη με πλησίασε
"Κάποτε είχες χάσει ένα στοίχημα θυμάσαι? " ρώτησε και με πλησίασε ακόμα πάρα πάνω, κάνοντας την αναπνοή μου να αλλάζει ρυθμό
"Τι εννοείς?" ρώτησα με βαριά φωνή καθώς για άλλη μια φορά είχε καταφέρει να με ανάψει για τα καλά, μόνο και μόνο επειδή βρίσκεται τόσο κοντά μου
" Να σου θυμίσω τότε. Πριν τρία χρόνια είχαμε πάει σινεμά και επειδή αργούσε η ταινία να ξεκινήσει αποφασίσαμε να πάμε για μπόουλινγκ. Είχαμε βάλει στοίχημα οποία χάσει θα κάνει στην άλλη ότι θέλει. Και αν θυμάσαι είχες χάσει εσύ. Δεν έχω πάρει ακόμα το δώρο μου " είπε την τελευταία πρόταση και κόλλησε το σώμα της πάνω στο δικό μου και δάγκωσε αισθησιακά το λοβό μου.
Έμεινα εκεί να την κοιτάζω και άφησα τον εαυτό μου να τον συνεπάρουν οι αναμνήσεις.
Flashback Έλενας
"Λοιπόν πάμε να παίξουμε bowling?" ρώτησε ενθουσιασμένη
"Αν χάσεις τι κερδίζω?" ρώτησα πονηρά
"Μμ ότι μου ζητήσεις. Αν όμως χάσεις εσύ έχω το δικαίωμα να ζητήσω και εγώ ότι θέλω" απάντησε με αυτοπεποίθηση
"Εντάξει λοιπόν συμφωνώ" είπα και την έπιασα από το χέρι και σχεδόν τρέχοντας την έσυρα στην αίθουσα
"Λοιπόν κοίτα να μαθαίνεις" είπα και έπιασα μια μπάλα, πήρα λίγο φορά και έριξα βολή
" Ναι " φώναξα δυνατά και έτρεξα πάνω της να την αγκαλιάσω.
"Σειρά σου" είπα γεμάτη ενθουσιασμό
Παίρνει και εκείνη μια μπάλα, ρίχνει την βολή της αλλά 3 κορίνες έμειναν όρθιες
"Έλα να σου δείξω" είπα και πήγα από πίσω της και κόλλησα το σώμα μου στο δικό της ενώ παράλληλα κράτησα το χέρι της για να την βοηθήσω να ρίξει καλύτερα.
"Τι έγινε μικρή και κοκκινίσαμε?" ρώτησα χωρίς να κουνηθώ εκατοστό από την θέση μου. Ήξερα πόσο αναμμένη ήταν εκείνη την στιγμή
"Απλά είσαι κολλημένη πάνω μου" είπε με τρεμάμενη φωνή
"Και?" ρώτησα και έκανα τα μαλλιά της στην άκρη
"Απλά..." πήγε να πει αλλά ξεκίνησαν τα χείλη μου να της φιλάνε απαλά τον λαιμό της και σταμάτησε αμέσως να μιλάει
"Απλά τι?" ρώτησα πονηρά χαρίζοντας της ένα ακόμη φιλί λίγο πιο κάτω από το προηγούμενο
"Έλενα σταματά" είπε όσο καλύτερα μπορούσε αλλά η φωνή της βγήκε πολύ αισθησιακή χωρίς να το θέλει
"Δεν θέλω να σταματήσω" απάντησα χωρίς να μπορώ να της αντισταθώ
"Πρέπει" απάντησε καθώς πήρε μια ανάσα και γύρισε σε εμένα.
"Έχεις δίκιο ήμαστε σε κόσμο" απάντησα και εκείνη χαμογέλασε
"Αν σε κερδίσω θέλω να μου κάνεις στριπτίζ" μου είπε πονηρά
"Πλάκα κάνεις? "ρώτησα σοκαρισμένη
"Καθόλου" Απάντησε και αμέσως γύρισε μπροστά. Πήρε μια βαθιά ανάσα έβαλε πείσμα και έριξε την βολή. Και ναι. Κατάφερε να ρίξει όλες τις κορίνες
Τέλος Flashback
" Ώστε στριπτίζ ε? " ρώτησα με πονηρό βλέμμα
"Βλέπω θυμάστε τελικά " απάντησε και εκείνη με τον ίδιο τόνο χωρίς να έχει ξεκολλήσει λεπτό το σώμα της από το δικό μου
"Κάποια στιγμή θα γίνει και αυτό!" της απάντησα πονηρά και ταυτόχρονα της έκλεισα το μάτι
" Γιατί να μην γίνει τώρα?" ρώτησε παραπονεμένα καθώς πλησίασε ακόμα πάρα πάνω
"Μωρό μου τώρα έχω δουλειά πρέπει να φύγω, κάτσε να ξεκουραστείς και θα τα πούμε το βράδυ " της είπα και ακούμπησα τα χείλη μου με τα δικά της
Δυο ώρες αργότερα ήμουν έξω από ένα εμπορικό κέντρο και κοιτούσα τις βιτρίνες. Ένιωθα το άγχος να με έχει καταβάλει. Ήθελα να είναι όλα τέλεια για αύριο . Καθώς κοιτούσα ένα φόρεμα στην βιτρίνα χτύπησε το κινητό μου. Έψαξα στην τσέπη μου να το βρω και απάντησα όσο ποιο γρήγορα μπορούσα.
"Έλα" είπα αγχωμένη μόλις απάντησα στην κλήση
"Έλα παιδί μου. Πως πάει?" ρώτησε η Μελίνα
"Δεν ξέρω. Την άφησα στο ξενοδοχείο και τώρα είμαι έξω ψάχνω φόρεμα για αύριο" απάντησα αγχωμένη
"Σαν να σε ακούω λίγο αγχωμένη ή είναι ιδέα μου?" Ρώτησε η Μελίνα αν και είμαι σίγουρη πως ξέρει την απάντηση
"Λες να μην είμαι?! Δεν ξέρω τι θα μου πει ή το πως θα της φανεί. Φοβάμαι πολύ" ανταποκρίθηκα ειλικρινά
" Σταμάτα να έχεις άγχος. Ξέρω την κολλητή μου. Είμαι σίγουρη ότι θα τρελαθεί από την χαρά της και κατά βάθος το ξέρεις και εσύ" απάντησε με σιγουριά στην φωνή της
" Δεν ξέρω. Πιστεύω πως θέλει αλλά δεν μπορώ να είμαι σίγουρη. Λοιπόν φόρεμα να πάρω μαύρο ή κόκκινο? "ρώτησα και περίμενα την απάντηση της με ανυπομονησία
" Μαύρο, εκείνη συνήθως φοράει κόκκινο οπότε εσύ βάλε μαύρο. Είναι και πιο επίσημο" απάντησε η Μελίνα
" Έχεις δίκιο "απάντησα και χαμογέλασα
" Άντε ερωτοχτυπημένη όλα καλά θα πάνε στο υπόσχομαι. Κοίταξε να ηρεμήσεις" είπε η Μελίνα
"Έχεις δίκιο! Όλα θα πάμε καλά!λοιπόν σε αφήνω και θα τα πούμε μετά " της είπα και τερμάτισα αμέσως την κλήση.
Μπήκα μέσα στο κατάστημα και πήρα στα χέρια μου το φόρεμα που είχε στην βιτρίνα. Μόλις το φόρεσα, βγήκα έξω και αντίκρισα την πωλήτρια να με κοιτάζει με γουρλωμένα ματιά.
" Κορίτσι μου είναι τέλειο. Νομίζω φτιάχτηκε για εσένα!" είπε η πωλήτρια με θαυμασμό
Κοίταξα μπροστά στο καθρέφτη και όντως ήταν πολύ όμορφο. Το μαύρο τονίζει τα μάτια μου και κάνει αντίθεση με τα μαλλιά μου. Χαμογέλασα στον καθρέφτη μπροστά μου και με γρήγορο βήμα μπήκα στο δοκιμαστήριο να αλλάξω. Αφού πλήρωσα βγήκα από το κατάστημα με ένα τεράστιο χαμόγελο στα χείλη.
Μόλις μπήκα στο δωμάτιο έψαξα να βρω την Δανάη όμως δεν ήταν πουθενά. Έτσι βρήκα ευκαιρία και έκρυψα το φόρεμα κάπου στην ντουλάπα για να μην το δει. Έπειτα αποφάσισα να κοιτάξω στο μπάνιο μήπως ήταν εκεί. Και μόλις έφτασα απ' έξω άκουσα το νερό από μέσα να τρέχει. Απομακρύνθηκα και κάθισα στο κρεβάτι περιμένοντας της να βγει με ανυπομονησία.
Δεν άργησε να κάνει την εμφάνιση της. Είχε τυλίξει μια άσπρη πετσέτα γύρο από το σώμα της, ενώ τα νερά έτρεχαν από το καλογυμνασμένο σώμα της. Μόλις την είδα ένιωσα να ζαλίζομαι και το κεφάλι μου να βαραίνει. Πόσο επίδραση έχει πάνω μου? Πότε δεν μπορώ να της αντισταθώ. Όσες φορές και να κάνουμε έρωτα πάντα θα θέλω και άλλο. Όσο και να την βλέπω δεν μπορώ να την χορτάσω. Χωρίς να μπορώ να το ελέγξω τα βήματα μου την πλησίασαν. Τύλιξα τα χέρια μου στην μέση της και την κόλλησα πάνω μου. Εκείνη χαμήλωσε το κεφάλι της και ένιωσα την ανάσα της να βαραίνει.
"Έλενα" είπε σχεδόν ψυθιριστά και με φωνή αισθησιακή
"Σε θέλω" της απάντησα στον ίδιο τόνο και ένιωθα για άλλη μια φορά της πεταλούδες να χορεύουν στο στομάχι μου
Χωρίς να προλάβω να κάνω τίποτα με άρπαξε και ένωσε τα χείλη μας σε ένα άγριο φιλί. Οι γλώσσες μας πάλευαν μεταξύ τους για κυριαρχία. Άφησε την πετσέτα της να πέσει στο πάτωμα και αμέσως ξεκίνησε να με κατευθύνει προς το κρεβάτι. Με έριξε κάτω με δύναμη και ανέβηκε πάνω μου. Έβαλε το χέρι της μέσα από το εσώρουχο μου και ξεκίνησε να πιέζει την κλειτορίδα μου. Ήμουν τόσο αναμμένη που μέσα σε ελάχιστα λεπτά ελευθέρωσα τον οργασμό μου. Έπειτα ξάπλωσε πάνω μου και προσπάθησε να ηρεμήσει και η ίδια από την ένταση της στιγμής.
Το υπόλοιπο της ημέρας πέρασε με εμένα και την Δανάη να πηγαίνουμε βόλτες στα μαγαζιά και να χαζεύουμε τον κόσμο που περνούσε δίπλα μας.
Ήταν τόσο ενθουσιασμένη που βρεθήκαμε ξανά στην Ισπανία. Στο μέρος που είπαμε πρώτη φορά σ'αγαπάω. Πότε δεν θα ξεχάσω αυτές τις μέρες που περάσαμε εδώ. Ήταν όλα τόσο μαγικά, όπως και τώρα. Και αυτή η μαγεία θέλω να κρατήσει για πάντα. Εγώ και αυτή, η απόλυτη ευτυχία!