Unicode
ဆိတ်ငြိမ်တဲ့ရပ်ကွက်ထဲကနှစ်ထပ်တိုက်လုံးလေးတစ်ခု..နေဝင်ကာစဖြစ်တာကြောင့် ခြံအတွင်းမှာနေရိပ်လို့နေပြီ...
အိမ်ပေါ်ထပ်ဝရံတာလေးမှာလေညှင်းခံရင်းကော်ဖီသောက်နေတဲ့ဂျောင်ကုတစ်ယောက် ရုပ်တရပ် နောက်ကျောဘက်ကစိမ့်ကနဲခံစားချက်နဲ့အတူ တစ်ကိုယ်လုံးကြက်သီးထသွားတာကြောင့်ခိုးပြုံးမိလိုက်တယ်...
"ကြက်သားခေါက်ဆွဲပြုတ် ပြုတ်ဖို့လိုတာသွားဝယ်ရအုံးမှာပဲ..... ဪ မေ့လို့ ဟိုကောင်လေးကမှမလာတော့တာ..."
"ဘယ်သူကမလာဘူးပြောလဲ "
ရုတ်တရပ်ဆိုသလိုနောက်ကထွက်လာတာအသံပိစိ
"သူပဲမနေ့ကမလာတော့ဘူးပြောပြီးတော့ "
"အဲ့တာစိတ်ဆိုးလို့ပြောတာလေ လူကိုမညှာမတာအရမ်းလုပ်တာကို..."
"ဟမ် မညှာမတာဘယ်လိုလုပ်တာလဲ "
"အရမ်းဆောင့်....... ဟာ!.. ဘာတေတွေလာပြောနေတာလဲ မခေါ်တော့ဘူးသွား စိတ်ကောက်တယ် "
" ကိုယ်ကစတာပါကွာ နောက်ဆိုမကြမ်းတော့ဘူးနော် စိတ်ကောက်ပြေပါဝောာ့..... ဒီဘက်လှည့်ပါအုံး အံမယ် စိတ်ကောက်တာကလဲ နှုတ်ခမ်းကြီးကိုထော်လို့ ဆွဲစားလိုက်ရင်ကောင်းမလားမသိ "
" အချိန်ပြည့်အဲ့တာတွေပဲတွေးနေလိုက်နှာဘူးကြီး "
ပြောပြီးတာနဲ့ ချာကနဲလှည့်ထွက်သွားဝဲ့အကောင်ပေါက်ကြောင့်ဂျောင်ကုအသံထွက်ရယ်မိသည်...
သူ့အတွက်ထိုကောင်လေးရှိနေရင်ကိုပြည့်စုံပါပြီ... ဘဝချင်းခြားနေမှန်းသိလျက်နဲ့ကိုရူးရူးမိုက်မိုက်ချစ်မိခဲ့တာ ... မှန်တယ်မှားတယ်ဆိုတဲ့ရှင်းပြချက်တွေမလိုဘူး ထိုကောင်လေးစကားတစ်ခွန်းနဲ့တင်သေဆိုသေရှင်ဆိုရှင်နိုင်တယ် ...
" အဲ့မှာပဲရပ်နေဝောာ့မှာလား ဗိုက်ဆာနေပြီလေ တစ်မိနစ်အတွင်းမလာရင် ညစာငတ်ဖို့သာပြင်ထား "
"လာပါပြီ ကလေးကလဲစိတ်ကြီးပဲ "
" ဘာကလေးလဲငါမင်းထက်ကြီးတယ် "
"ဟဟ အင်းပါ လူကြီးလေးရယ် ဒါနဲ့လူကြီးကကြီးသင့်တဲ့နေရာလဲမကြီးဘူးနော် ပိစိသေး... "
"ဂျွန် ! ဂျောင် ! ကု !!! မခေါ်ဘူး သွား လိုက်မလာနဲ့"
" အဲ စတာပါ ပိစိလေးကလဲ "
------------------------------------------------
"ဂျောင်ကု ဟိုဟာလေးထည့်... ဒီယိုဘူးလေးရော အမ်းးး အာာ! စတော်ဘယ်ရီ ထည့်ထည့် များများထည့်နော် ပြီးတော့... "
ခုနကစိတ်ကောက်နေတာသူမဟုတ်သည့်အတိုင်း ဂျောင်ကုဟိုဟာထည့် ဒီဟာထည့်နဲ့အမိန့်ပေးနေပြန်သည် ဂျောင်ကုခမျာ တွန်းလှည်းကြီးတွန်းပြီး ထိုအကောင်ပေါက်ထည့်ခိုင်းတာမှန်သမျှအကုန်ထည့်ရသည်... တော်သေးတာပေါ့ ပိုက်ဆံတွေကသုံးမယ့်သူမရှိပဲစုမိစောင်းမိနေလို့ မဟုတ်ရင်တော့ တစ်ရက်ထဲနဲ့စည်းစိမ်ပြုတ်မယ့်ကိန်း.... market ထဲမှာလူရှင်းနေတာကြောင့်ဈေးဝယ်ရတာတော့အဆင်ပြေသည်... လူသားအသွင်ပြောင်းလို့ရပါသော်လဲ ထိုအကောင်ပေါက်ကိုဘယ်သူမှမမြင်စေချင်လို့ ကိုယ်ယောင်ဖျောက်ခိုင်းထားရသည်... သူကိုင်တိုင်လဲမမြင်ရပဲ အသံတိုးတိုးသာကြားနေရသည်...
သူ့စိတ်ကြိုက်ဈေးဝယ်လို့လဲပြီးရော မနိုင်မနင်းပစ္စည်းတွေက်ုတစ်ယောက်ထဲသယ်ရပြန်တာက ဂျောင်ကု.. ဒါပေမယ့်လဲ မျက်နှာတစ်ချက်လေးမှမပျက်ပါ... ညစာအတွက်ကြိုတွေးကာပြုံးပျော်လို့တောင်နေသေး ...
" ဟင်!! ဂျောင်ကု ဂျောင်ကု မြန်မြန်မောင်း မြန်မြန်မောင်း "
" ဟမ် ဘာဖြစ်လို့လဲ ထယ်ရဲ့ "
ပြုံးရွှင်နေရင်းကနေရုတ်တရပ်အလန့်တကြားမြန်မြန်မောင်းခိုင်းသောထယ်ကြောင့် ကားကိုအရှိန်တင်လိုက်ရင်း မေးလိုက်တော့ အနောက်ကိုသာလှည့်ကြည့်နေတဲ့ကောင်လေး..
" မောင်းမှာသာမြန်မြန်မောင်းပါ အဟင့် "
ငိုသံလေးပါစွက်လာတာကြောင့် ဂျောင်ကုလဲ ဆက်မမေးတော့ပဲ အိမ်ရောက်အောင်သာမြန်မြန်မောင်းလိုက်သည်...
အိမ်ရောက်တော့ လိုက်လာခဲ့တော့ လို့ပြောပြီး လှစ်ကနဲပျောက်သွားတဲ့ထယ်ကြောင့်ရင်ထဲမှာဟာတာတာ... သက်ပြင်းဖွဖွသာချပြီး ကြောက်နေတဲ့ကလေးလေးဆီကိုအမြန်ပြေးသွားမိတော့ စောင်ပုံလေးပုန်းနေတဲ့ပေါက်စ
" ထယ်... အဆင်ပြေရဲ့လား ဘာတွေ့လို့လဲဟင် "
" သရဲ "
" ဟမ် "
သရဲကသရဲကိုပြန်ကြောက်တာတော့မဟုတ်လောက်ပါဘူးနော်
" ဟိုဟာ ဘယ်လိုပြောရမလဲ သရဲဆိုတာက ဟိုတစ်ခါပြောပြဘူးတဲ့လေလွင့်ဝိဉာည်တွေသိတယ်မလား "
ကလေးပေါက်ကသူတို့လောကအကြောင်းအကုန်ပြောပြထားတာမို့ ဂျောင်ကု သိသင့်သလောက်တော့သိပြီးဖြစ်သည်...
" အင်းသိတယ်လေ "
" အဲ့လ်ိုလေလွင့်တွေစုပေါင်းထားတဲ့ဂိုဏ်းတစ်ခုလဲရှိတယ် သူတို့ကိုဘိုးဘိုးကြီးတောင်မနိုင်လို့လွှတ်ထားတာ ဟိုတစ်ခေါက်ကသူတို့အဖွဲ့နဲ့တဲ့တဲ့တိုးပြီးအနိုင်ကျင့်ခံရသေးတယ် ကံကောင်းလို့သာလွတ်လာတာ သူတို့လက်ကလွတ်တဲ့ ဝိဉာည်ဆိုတာရှိတာမဟုတ်ဘူး ဖမ်းပြီးခိုင်းစားတာ သူတို့ကအနံ့ခံလည်းအရမ်းကောင်းတယ်
အိမ်ထဲကိုတော့မဝင်နိုင်ပါဘူး ဒါပေမယ့်ကြောက်တယ် ဟင့် "
သူ့ပေါက်စကိုအနိုင်ကျင့်တဲ့ကောင်တွေကိုအခုချက်ချင်း ပညာပေးလိုက်ချင်ပါသော်လဲ သူတို့ကလူမဟုတ်တော့ခက်သား... ဟူးးပေါက်စကို အကြောက်ပြေအောင်ချော့ရုံကလွဲရင်မတတ်နိုင်...ရင်ခွင်ထဲဆွဲသွင်းပြီး ကိုယ်ရှိတာမို့မကြောက်ဖို့ပြောတော့ ခေါင်းလေးငြိမ့်ကာငြိမ်သွားတဲ့အကောင်ပေါက် ... ခနကြာကြာလောက်ထိငြိမ်နေတာမို့ ငုံ့ကြည့်လိုက်တော့ အိပ်ပျော်နေတဲ့ ပေါက်စ ဂျောင်ကုလဲအသဲတယားယားနဲ့သာကုတင်ပေါ်ချပေးခဲ့ပြီး အကောင်ပေါက်လေးစားဖို့သွားပြင်ပေးရတော့သည်....
မမောနိုင်မပန်းနိုင် ချက်ပြုတ်ပြီးနောက် နာရီကြည့်လိုက်တော့ ကိုးနာရီခွဲ... ဟူးး အချိန်တွေကလဲမြန်လိုက်တာ ဒီညအကြာကြီးချစ်ချင်ပါတယ်ဆိုမှ ရေအမြန်ပြေးချိုးပြီး ခေါက်ဆွဲပြုတ်ဗန်းလေးကိုင်ကာ အပေါ်တက်သွားလိုက်သည်...
" ထယ်ရေစားလို့ရ..... "
ဆက်ထွက်မယ့်စကားတွေတောင်နင်သွားပြီး အခန်းဝမှာခေါက်ဆွဲပြုတ်ဗန်းကြီးကိုင်ကာ ကြောင်ကြည့်နေမိသည်က အဝတ်တွေလစ်ဟာနေတဲ့ ကျောပြင်ဖွေးဖွေး... တင်ပါးနားကိုသာအုပ်ထားပြီး ကျောင်ပြင်တစ်ခုလုံးဖော်ထားကာမှောက်အိပ်နေသည့်ပေါက်စက ခေါက်ဆွဲကိုအရင်မစားချင်ဘူးထင်ပါတယ်..
" အဟမ်း ကြည့်ရတာ ကိုယ့်ကိုအရင်စားစေ ချင်ပုံပဲ "
ခနလောက်ငေးကြည့်နေပြီးမှ လုပ်ချောင်းတစ်ချက်ဆိုးကာ ညစ်ကျယ်ကျယ်အပြုံးနဲ့
ခပ်ထေ့ထေ့ပြောလိုက်တော့ ငြိမ်သက်နေဆဲ ကိုယ်လုံးလေး
ဂျောင်ကုလဲ ခေါက်ဆွဲပြုတ်ပန်းကန်ကိုစားပွဲပေါ်တင်လိုက်ပြီး အဖြူရောင် စောင်ပါးလေးပေါ် ကနေပဲ ဖင်တုံးအိအိလေးတွေကို ပါးလေးနဲ့ပွတ်သတ်လိုက်တယ်...
စောင်ပါးလေးကာခြားနေတာတောင် နူးအိနေတဲ့ ဖင်လုံးလေးတွေရဲ့အထိအတွေ့ကတကယ်စိတ်ကြွစေတယ်... စောင်ကိုမဖယ်ပဲအပေါ်ကနေပဲ အငမ်းမရနမ်းရှိုက်ရင်း အားမရတော့မှ စောင်တွေကိုပါးစပ်နဲ့ကိုက်ဖယ်လိုက်တယ်... ပေါ်လာတဲ့အဖြူရောင်အိအိလေးတွေနဲ့ပေါင်တန်သွယ်သွယ်လေးတွေက မိန်းကလေးတွေထိုင်ငိုရလောက်အောင်ကိုလှလွန်းတယ် အတံပါနေလို့သာယောက်ျားလေးလို့ပြောရတာ အဲ.. အဲ့ပါနေတဲ့အတံပိစိလေးကိုလဲစွရမ်းချစ်တာ... ဖင်လုံးဖြူဖြူလေးတွေကဂျောင်ကြီးရဲ့လက်ဖဝါးအောက်မှာပန်းရောင်သန်းရပြီ... ဆွဲလိုက်တိုင်းနူးနူးအိအိလေးနဲ့လက်ထဲပါလာပြီး ရိုက်လိုက်ရင်လဲ တုန်တုန်လေးနဲ့ချစ်ဖို့ကောင်းတာကြောင့်တဖတ်ဖတ်ရိုက်နေလေရဲ့
အရင်ကရိုက်ရင် နာတယ် ဘာညာအော်နေတဲ့အကောင်ပေါက်ကအခုမှငြိမ်ချက်သားကောင်းနေတာကြောင့် ဒီဘက်ဆွဲလှည့်လိုက်တော့ အိပ်ချင်ယောင်ဆောင်နေတဲ့အကောင်ပေါက်က နှုတ်ခမ်းလေးကိုမသိမသာလေးကိုက်ထားကာ ပါးလေးတွေကပန်းရောင်သန်းလျှက် သွေးကြောစိမ်းလေးတွေထင်းနေတဲ့မျက်ခွံအောက်ကမျက်လုံးအိမ်လေးကလဲမသိမသာလေးလှုပ်နေသည်မို့ဂျောင်ကုပြုံးမိပြန်တယ်...
ပေါင်ကြားထဲနေရာယူကာ မထောင်ပဲအပေါ်ကိုလန်ပြီးလဲနေတဲ့ပိစိရဲ့ပေါက်စကို အရင်းကနေအဖျားထိလျှာလေးနဲ့လျပ်ပေးလိုက်တော့ တုန်တက်သွားတဲ့ကိုယ်လေး ဂျောင်ကုလဲ လျှက်လိုက်စုပ်လိုက်နဲ့ပြုစုပေးလိုက်တော့ တဟင်းဟင်းညည်းသံလေးတွေနဲ့အတူ ခနအတွင်းထွက်လာတဲ့အဖြူရောင်အရည်လေးတွေကိုလျှာနဲ့ပြောင်အောင်လျပ်ပေးပြန်သည်..
ဗိုက်သားချပ်ချပ်လေးတွေပေါ်အမှတ်အသားလေးတွေပေးရင်း ခပ်ညိုညို ပွင့်ဖတ်လေးတွေက်ိုစုပ်ယူတော့ ဂျောင်ကုဆံပင်တွေက်ိုဆုပ်ကိုင်လာတဲ့လက်နုနုလေးတွေ....
" အွန်းး~ ဟားး.... ဟ့! "
*ပြွတ်စ် ပြွတ်စ် ပလပ် *
နို့သီးညိုညိုလေးတွေကိုအားရပါးရစုပ်ငုံကိုက်ခဲပြီးတော့ နှုတ်ခမ်းတွေကိုရန်ရှာလာပြန်တယ်... ချွေးစက်လေးတွေတွဲလဲခိုနေပြီး ခပ်ရဲရဲဖြစ်နေတဲ့မျက်နှာထားနဲ့ ထန်နေတဲ့ဂျောင်ကုရဲ့ပုံကထယ့်အတွက်ကြည့်လို့ကောင်းလွန်းသည်...
နှုတ်ခမ်းတွေကိုနမ်းနေရင်းကနေ ရုတ်တရပ်ထရပ်လိုက်ပြီး သူ့ကိုယ်ပေါ်ကအကျီ••တွေကိုသူကိုယ်တိုင်ဖယ်ရှားလိုက်တယ်... နောက်ဆုံးကျန်နေတဲ့အတွင်းခံကိုပါဆွဲချွတ်လိုက်ပြီးထယ့်မျက်နှာပေါ်ပြစ်တင်လိုက်တဲ့ဂျောင်ကုက ညနေတုန်းကသူ့ကိုကလေးပေါက်စလေးလို လိုက်ချော့နေတဲ့ဂျောင်ကုနဲ့တခြားစီ...
အတွင်းခံကထယ့်မျက်နှာပေါ်အုပ်နေတာမို့ဂျောင်ကုကိုယ်သင်းနံ့နဲ့အတူ စိမ်းရွှင်ရွှင်အနံ့တစ်ခုရောထွေးနေတာကြောင့် မွှေးသလို စူးရှသလိုအနဲ့တစ်ခုကနှာခေါင်းထဲတိုးဝင်လျှက်... ခါးကနေမကာဆွဲလှည့်လိုက်ပြန်တဲ့ဂျောင်ကုကြောင့် အလန့်တကြားခေါင်းအုံးလေးကိုသာဆွဲကိုင်ရင်း တိုးဝင်လာမည့်အရာကိုစိတိလှုပ်ရှားစွာစောင့်မျှော်နေမိသည်.....
သို့သော်တိုးဝင်လာသည့်အရာက သူစောင့်နေတဲ့အရာမဟုတ်... ပူနွေးစိုစွတ်နေတဲ့လျှာဖျားနုနု... စောင့်နေတဲ့ဟာမဟုတ်လို့မကြိုက်ဘူးလို့ထင်ရင်မှားသွားပါလိမ့်မယ် ပါးစပ်ကပေါင်းစုံအော်ညည်း၍ ခါးကိုကော့ထိုးကာ ဂျောင်ကုမျက်နှာတစ်ခုလုံးကိုသူ့ဖင်ဖွေးဖွေးနဲ့လိုက်ပွတ်နေတဲ့ပေါက်စ...
ဂျောင်ကုလဲ အလိုက်သင့်လေးငြိမ်ပေးကာ မှီတဲ့နေရာလေးကိုလှမ်းလှမ်းလျပ်နေလိုက်တယ်... ခနလောက်ကြာတော့မှ ကော့ထိုးနေတာကနေရပ်သွားတော့ ဂျောင်ကုကပဲ အဝလေးကိုဖြဲကာ လျှာဖျားထိုးထည့်ပြီးမွှေပေးလိုက်တယ်...
" ဟင်းး အားး ထည့်တော့~ ... ဟူးးး အားး "
*ပြွတ်စ်*
" တကယ်ထည့်ရမှာလား "
*ပလပ် ပြွတ်စ်*
" ဟားး အွန်း~~ ထည့်ပါတော့ မြန်မြန် "
" ဘယ်ထဲကိုထည့်ရမှာလဲ~ ပြွတ်စ်* "
" ဟာ! ဂျောင်ကုဆိုတဲ့ယုန်ဆိုးကြီး နှုတ်ခမ်းနဲ့ထိုးနေတဲ့အပေါက်ထဲကိုမြန်မြန်လေးထည့်ပေးတော့ မနေတတ်တော့ဘူး ဟူး~"
" ဟဟ ကျယ်ကျယ်လေးအော်နော် ထည့်ပြီ "
" ဟ့! အားး ဂျောင်ကု ဂျောင်ကု ခန နာတယ်"
စိတ်ရှိလက်ရှိလုပ်မယ် စိတ်ကူးထားသော်လဲ ချစ်ရသူလေးရဲ့အော်သံကြားရင် အလိုလိုရပ်မိသွားရော... ကျောပြင်ဖွေးဖွေးလေးတစ်လျှောက်ကိုအနမ်းပေးရင်းနဲ့ပဲ ခနလောက် ရပ်နေပေးလိုက်တယ်...
" ဟင်းးး ရပြီ ရပြီ "
စွက်*ဘတ်*
"အားး!! အဲ့လောက်အသေဆောင့်ချရလား ဟားး အင့် သူ့ဖင်မဟုတ်တိုင်း မညှာမတာ ဟားး "
"ဆောရီးး ပေါက်စ ကိုယ်နဲနဲလောသွားလို့
ဟင်းးး အရမ်းနာသွားလား ဟူးးး ဘယ်လောက်လုပ်လုပ်အသစ်တိုင်းပဲကွာ ဟားး စိမ်ထားရုံနဲ့တောင်အရမ်းကောင်းတယ်... ဟင်းးး "
အသက်ရှုသံပြင်းပြင်းရောထွေးလျှက် ဘယ်လောက်ကောင်းကြောင်းပြောပြနေတဲ့ဂျောင်ကုကြောင့် နာတာတွေတောင်ဘယ်ပျောက်သွားလဲမသိဝောာ့...
" ဆောင့်ဆောင့် ဂျောင်ကု ဆောင့်တော့~ "
"ဟူးးး ဟားးး ရှယ်ပဲ " *ဖြောင်း*
"အား ဟမ်းးး အင့် ဂျောင်ကု... အ့ ဟားး "
အသားစိုင်ချင်းရိုက်ခတ်သံတဖတ်ဖတ်နဲ့အတူအသက်ရှုသံပြင်းပြင်းကြားအော်ညည်းနေတဲ့အသံတွေကတိုးတစ်ခါကျယ်တလှည့်နဲ့
ရမ္မက်ဇောတက်နေသူနှစ်ယောက်က
အဲကွန်းအောက်မှာချွေးဒီးဒီးကြလို့နေသည်...
"ဟားးး ငါ... ငါပြီးတော့မယ် ဂျောင်ကု.."
ဆောင့်သွင်းနေရင်းနဲ့ပဲအကောင်ပေါက်ကိုကိုင်ကာလှုပ်ရှားပေးလိုက်တော့ တတိယကြိမ်မြောက်ထွက်လာပြန်တဲ့အဖြူရောင်လေးတွေ ထယ်ဟျောင်း သာတချီပြီးတချီပြီးနေတာ ဂျောင်ကုကအခုထိဆောင့်ကောင်းနေတုန်း
"ဂျောင်ကု..အ့.. ငါခါးနာလာပြီ.."
"ဟင်းးး အဲ့တာဆို..ပုံစံပြောင်းမယ်လေ ဟားး"
အပြောနဲ့ထပ်တူကျစွာပဲ ခါးကနေမကာဆွဲလှည့်လိုက်ပြီးပက်လက်အနေအထားကနေ ထယ့်လက်ချောင်းလေးတွေထဲသူ့လက်ချောင်းတွေထည့်ကာ မွှေ့ယာနဲ့ဖိကပ်ထားပြီး ထပ်ဆောင့်ပြန်တယ်...
ဆက်တိုက်ဆောင့်ချက်ကြမ်းတွေအပြီးမှာတော့ သူ့အရာကိုထယ့်ကိုယ်ထဲကထုတ်ကာအဖြူရောင်အချစ်ရည်တွေ ထယ့်ဗိုက်ပေါ်ပန်းထုတ်လိုက်တယ်... အရှိန်ပါတာကြောင့်အရည်တွေက ဗိုက်ကနေရင်ဘတ်တစ်လျှောက်စီးဆင်းကာ ညှပ်ရိုးလေးတွေကြားခိုဝင်သွားတယ်... ပါးစပ်လေးဟစိဟစိနဲ့အမောဖြေနေတဲ့အကောင်ပေါက်နဖူးလေးကိုးပြွတ်စ်ကနဲတစ်ချက်နမ်းလိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်အတူဝင်လှဲကာခနနားလိုက်တယ်... အမောပြေတော့မှ အကောင်ပေါက်ကိုသန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးပြီး မုန့်တွေကြွေးကာပြန်လွှတ်ရတော့သည်... အကောင်ပေါက်ပြန်သွားတော့မှ သူလဲအိပ်လိုက်တော့တယ်... ထိုပေါက်စကြောင့်နေ့နဲ့ညမှားနေခဲ့တာကြာပြီလေ.. အလုပ်ချိန်က မွန်းလွဲပိုင်းဖြစ်နေ့လို့တော်သေးသည်...
------------------------------------------------------
ပုံလေးတွေထည့်ပေးမို့ကို အကြောင်းကြားစာတွေတန်းစီရောက်လာလို့ပြန်ဖျက်လို့ရတယ်😑 လိုချင်တဲ့သူလာတောင်း 🌚✊
Sides effects of Vkookလေးကိုဒီနေရာကနေပဲနှုတ်ဆက်လိုက်ပါတယ်...
စောင့်မျှော်ဖတ်ရှုပေးခဲ့ကြသူတစ်ဦးချင်းဆီကိုကျေးဇူးတင်လျှက်ကြိုးစားသွားပါအုံးမည်...
_Kim_jennis_
Borahae 💜✨
++++++++++++++++++++++++++++++++
Zawgi
ဆိတ္ၿငိမ္တဲ့ရပ္ကြက္ထဲကႏွစ္ထပ္တိုက္လုံးေလးတစ္ခု..ေနဝင္ကာစျဖစ္တာေၾကာင့္ ၿခံအတြင္းမွာေနရိပ္လို႔ေနၿပီ...
အိမ္ေပၚထပ္ဝရံတာေလးမွာေလညႇင္းခံရင္းေကာ္ဖီေသာက္ေနတဲ့ေဂ်ာင္ကုတစ္ေယာက္ ႐ုပ္တရပ္ ေနာက္ေက်ာဘက္ကစိမ့္ကနဲခံစားခ်က္နဲ႔အတူ တစ္ကိုယ္လုံးၾကက္သီးထသြားတာေၾကာင့္ခိုးၿပဳံးမိလိုက္တယ္...
"ၾကက္သားေခါက္ဆြဲျပဳတ္ ျပဳတ္ဖို႔လိုတာသြားဝယ္ရအုံးမွာပဲ..... ဪ ေမ့လို႔ ဟိုေကာင္ေလးကမွမလာေတာ့တာ..."
"ဘယ္သူကမလာဘူးေျပာလဲ "
႐ုတ္တရပ္ဆိုသလိုေနာက္ကထြက္လာတာအသံပိစိ
"သူပဲမေန႔ကမလာေတာ့ဘူးေျပာၿပီးေတာ့ "
"အဲ့တာစိတ္ဆိုးလို႔ေျပာတာေလ လူကိုမညႇာမတာအရမ္းလုပ္တာကို..."
"ဟမ္ မညႇာမတာဘယ္လိုလုပ္တာလဲ "
"အရမ္းေဆာင့္....... ဟာ!.. ဘာေတေတြလာေျပာေနတာလဲ မေခၚေတာ့ဘူးသြား စိတ္ေကာက္တယ္ "
" ကိုယ္ကစတာပါကြာ ေနာက္ဆိုမၾကမ္းေတာ့ဘူးေနာ္ စိတ္ေကာက္ေျပပါေဝာာ့..... ဒီဘက္လွည့္ပါအုံး အံမယ္ စိတ္ေကာက္တာကလဲ ႏႈတ္ခမ္းႀကီးကိုေထာ္လို႔ ဆြဲစားလိုက္ရင္ေကာင္းမလားမသိ "
" အခ်ိန္ျပည့္အဲ့တာေတြပဲေတြးေနလိုက္ႏွာဘူးႀကီး "
ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ခ်ာကနဲလွည့္ထြက္သြားဝဲ့အေကာင္ေပါက္ေၾကာင့္ေဂ်ာင္ကုအသံထြက္ရယ္မိသည္...
သူ႔အတြက္ထိုေကာင္ေလးရွိေနရင္ကိုျပည့္စုံပါၿပီ... ဘဝခ်င္းျခားေနမွန္းသိလ်က္နဲ႔ကို႐ူး႐ူးမိုက္မိုက္ခ်စ္မိခဲ့တာ ... မွန္တယ္မွားတယ္ဆိုတဲ့ရွင္းျပခ်က္ေတြမလိုဘူး ထိုေကာင္ေလးစကားတစ္ခြန္းနဲ႔တင္ေသဆိုေသရွင္ဆိုရွင္ႏိုင္တယ္ ...
" အဲ့မွာပဲရပ္ေနေဝာာ့မွာလား ဗိုက္ဆာေနၿပီေလ တစ္မိနစ္အတြင္းမလာရင္ ညစာငတ္ဖို႔သာျပင္ထား "
"လာပါၿပီ ကေလးကလဲစိတ္ႀကီးပဲ "
" ဘာကေလးလဲငါမင္းထက္ႀကီးတယ္ "
"ဟဟ အင္းပါ လူႀကီးေလးရယ္ ဒါနဲ႔လူႀကီးကႀကီးသင့္တဲ့ေနရာလဲမႀကီးဘူးေနာ္ ပိစိေသး... "
"ဂြၽန္ ! ေဂ်ာင္ ! ကု !!! မေခၚဘူး သြား လိုက္မလာနဲ႔"
" အဲ စတာပါ ပိစိေလးကလဲ "
------------------------------------------------
"ေဂ်ာင္ကု ဟိုဟာေလးထည့္... ဒီယိုဘူးေလးေရာ အမ္းးး အာာ! စေတာ္ဘယ္ရီ ထည့္ထည့္ မ်ားမ်ားထည့္ေနာ္ ၿပီးေတာ့... "
ခုနကစိတ္ေကာက္ေနတာသူမဟုတ္သည့္အတိုင္း ေဂ်ာင္ကုဟိုဟာထည့္ ဒီဟာထည့္နဲ႔အမိန႔္ေပးေနျပန္သည္ ေဂ်ာင္ကုခမ်ာ တြန္းလွည္းႀကီးတြန္းၿပီး ထိုအေကာင္ေပါက္ထည့္ခိုင္းတာမွန္သမွ်အကုန္ထည့္ရသည္... ေတာ္ေသးတာေပါ့ ပိုက္ဆံေတြကသုံးမယ့္သူမရွိပဲစုမိေစာင္းမိေနလို႔ မဟုတ္ရင္ေတာ့ တစ္ရက္ထဲနဲ႔စည္းစိမ္ျပဳတ္မယ့္ကိန္း.... market ထဲမွာလူရွင္းေနတာေၾကာင့္ေဈးဝယ္ရတာေတာ့အဆင္ေျပသည္... လူသားအသြင္ေျပာင္းလို႔ရပါေသာ္လဲ ထိုအေကာင္ေပါက္ကိုဘယ္သူမွမျမင္ေစခ်င္လို႔ ကိုယ္ေယာင္ေဖ်ာက္ခိုင္းထားရသည္... သူကိုင္တိုင္လဲမျမင္ရပဲ အသံတိုးတိုးသာၾကားေနရသည္...
သူ႔စိတ္ႀကိဳက္ေဈးဝယ္လို႔လဲၿပီးေရာ မႏိုင္မနင္းပစၥည္းေတြက္ုတစ္ေယာက္ထဲသယ္ရျပန္တာက ေဂ်ာင္ကု.. ဒါေပမယ့္လဲ မ်က္ႏွာတစ္ခ်က္ေလးမွမပ်က္ပါ... ညစာအတြက္ႀကိဳေတြးကာၿပဳံးေပ်ာ္လို႔ေတာင္ေနေသး ...
" ဟင္!! ေဂ်ာင္ကု ေဂ်ာင္ကု ျမန္ျမန္ေမာင္း ျမန္ျမန္ေမာင္း "
" ဟမ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ထယ္ရဲ႕ "
ၿပဳံး႐ႊင္ေနရင္းကေန႐ုတ္တရပ္အလန႔္တၾကားျမန္ျမန္ေမာင္းခိုင္းေသာထယ္ေၾကာင့္ ကားကိုအရွိန္တင္လိုက္ရင္း ေမးလိုက္ေတာ့ အေနာက္ကိုသာလွည့္ၾကည့္ေနတဲ့ေကာင္ေလး..
" ေမာင္းမွာသာျမန္ျမန္ေမာင္းပါ အဟင့္ "
ငိုသံေလးပါစြက္လာတာေၾကာင့္ ေဂ်ာင္ကုလဲ ဆက္မေမးေတာ့ပဲ အိမ္ေရာက္ေအာင္သာျမန္ျမန္ေမာင္းလိုက္သည္...
အိမ္ေရာက္ေတာ့ လိုက္လာခဲ့ေတာ့ လို႔ေျပာၿပီး လွစ္ကနဲေပ်ာက္သြားတဲ့ထယ္ေၾကာင့္ရင္ထဲမွာဟာတာတာ... သက္ျပင္းဖြဖြသာခ်ၿပီး ေၾကာက္ေနတဲ့ကေလးေလးဆီကိုအျမန္ေျပးသြားမိေတာ့ ေစာင္ပုံေလးပုန္းေနတဲ့ေပါက္စ
" ထယ္... အဆင္ေျပရဲ႕လား ဘာေတြ႕လို႔လဲဟင္ "
" သရဲ "
" ဟမ္ "
သရဲကသရဲကိုျပန္ေၾကာက္တာေတာ့မဟုတ္ေလာက္ပါဘူးေနာ္
" ဟိုဟာ ဘယ္လိုေျပာရမလဲ သရဲဆိုတာက ဟိုတစ္ခါေျပာျပဘူးတဲ့ေလလြင့္ဝိဉာည္ေတြသိတယ္မလား "
ကေလးေပါက္ကသူတို႔ေလာကအေၾကာင္းအကုန္ေျပာျပထားတာမို႔ ေဂ်ာင္ကု သိသင့္သေလာက္ေတာ့သိၿပီးျဖစ္သည္...
" အင္းသိတယ္ေလ "
" အဲ့လ္ိုေလလြင့္ေတြစုေပါင္းထားတဲ့ဂိုဏ္းတစ္ခုလဲရွိတယ္ သူတို႔ကိုဘိုးဘိုးႀကီးေတာင္မႏိုင္လို႔လႊတ္ထားတာ ဟိုတစ္ေခါက္ကသူတို႔အဖြဲ႕နဲ႔တဲ့တဲ့တိုးၿပီးအႏိုင္က်င့္ခံရေသးတယ္ ကံေကာင္းလို႔သာလြတ္လာတာ သူတို႔လက္ကလြတ္တဲ့ ဝိဉာည္ဆိုတာရွိတာမဟုတ္ဘူး ဖမ္းၿပီးခိုင္းစားတာ သူတို႔ကအနံ႔ခံလည္းအရမ္းေကာင္းတယ္
အိမ္ထဲကိုေတာ့မဝင္ႏိုင္ပါဘူး ဒါေပမယ့္ေၾကာက္တယ္ ဟင့္ "
သူ႔ေပါက္စကိုအႏိုင္က်င့္တဲ့ေကာင္ေတြကိုအခုခ်က္ခ်င္း ပညာေပးလိုက္ခ်င္ပါေသာ္လဲ သူတို႔ကလူမဟုတ္ေတာ့ခက္သား... ဟူးးေပါက္စကို အေၾကာက္ေျပေအာင္ေခ်ာ့႐ုံကလြဲရင္မတတ္ႏိုင္...ရင္ခြင္ထဲဆြဲသြင္းၿပီး ကိုယ္ရွိတာမို႔မေၾကာက္ဖို႔ေျပာေတာ့ ေခါင္းေလးၿငိမ့္ကာၿငိမ္သြားတဲ့အေကာင္ေပါက္ ... ခနၾကာၾကာေလာက္ထိၿငိမ္ေနတာမို႔ ငုံ႔ၾကည့္လိုက္ေတာ့ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ေပါက္စ ေဂ်ာင္ကုလဲအသဲတယားယားနဲ႔သာကုတင္ေပၚခ်ေပးခဲ့ၿပီး အေကာင္ေပါက္ေလးစားဖို႔သြားျပင္ေပးရေတာ့သည္....
မေမာႏိုင္မပန္းႏိုင္ ခ်က္ျပဳတ္ၿပီးေနာက္ နာရီၾကည့္လိုက္ေတာ့ ကိုးနာရီခြဲ... ဟူးး အခ်ိန္ေတြကလဲျမန္လိုက္တာ ဒီညအၾကာႀကီးခ်စ္ခ်င္ပါတယ္ဆိုမွ ေရအျမန္ေျပးခ်ိဳးၿပီး ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ဗန္းေလးကိုင္ကာ အေပၚဆက္သြားလိုက္သည္...
" ထယ္ေရစားလို႔ရ..... "
ဆက္ထြက္မယ့္စကားေတြေတာင္နင္သြားၿပီး အခန္းဝမွာေခါက္ဆြဲျပဳတ္ဗန္းႀကီးကိုင္ကာ ေၾကာင္ၾကည့္ေနမိသည္က အဝတ္ေတြလစ္ဟာေနတဲ့ ေက်ာျပင္ေဖြးေဖြး... တင္ပါးနားကိုသာအုပ္ထားၿပီး ေက်ာင္ျပင္တစ္ခုလုံးေဖာ္ထားကာေမွာက္အိပ္ေနသည့္ေပါက္စက ေခါက္ဆြဲကိုအရင္မစားခ်င္ဘူးထင္ပါတယ္..
" အဟမ္း ၾကည့္ရတာ ကိုယ့္ကိုအရင္စားေစ ခ်င္ပုံပဲ "
ခနေလာက္ေငးၾကည့္ေနၿပီးမွ လုပ္ေခ်ာင္းတစ္ခ်က္ဆိုးကာ ညစ္က်ယ္က်ယ္အၿပဳံးနဲ႔
ခပ္ေထ့ေထ့ေျပာလိုက္ေတာ့ ၿငိမ္သက္ေနဆဲ ကိုယ္လုံးေလး
ေဂ်ာင္ကုလဲ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ပန္းကန္ကိုစားပြဲေပၚတင္လိုက္ၿပီး အျဖဴေရာင္ ေစာင္ပါးေလးေပၚ ကေနပဲ ဖင္တုံးအိအိေလးေတြကို ပါးေလးနဲ႔ပြတ္သတ္လိုက္တယ္...
ေစာင္ပါးေလးကာျခားေနတာေတာင္ ႏူးအိေနတဲ့ ဖင္လုံးေလးေတြရဲ႕အထိအေတြ႕ကတကယ္စိတ္ႂကြေစတယ္... ေစာင္ကိုမဖယ္ပဲအေပၚကေနပဲ အငမ္းမရနမ္းရႈိက္ရင္း အားမရေတာ့မွ ေစာင္ေတြကိုပါးစပ္နဲ႔ကိုက္ဖယ္လိုက္တယ္... ေပၚလာတဲ့အျဖဴေရာင္အိအိေလးေတြနဲ႔ေပါင္တန္သြယ္သြယ္ေလးေတြက မိန္းကေလးေတြထိုင္ငိုရေလာက္ေအာင္ကိုလွလြန္းတယ္ အတံပါေနလို႔သာေယာက္်ားေလးလို႔ေျပာရတာ အဲ.. အဲ့ပါေနတဲ့အတံပိစိေလးကိုလဲစြရမ္းခ်စ္တာ... ဖင္လုံးျဖဴျဖဴေလးေတြကေဂ်ာင္ႀကီးရဲ႕လက္ဖဝါးေအာက္မွာပန္းေရာင္သန္းရၿပီ... ဆြဲလိုက္တိုင္းႏူးႏူးအိအိေလးနဲ႔လက္ထဲပါလာၿပီး ႐ိုက္လိုက္ရင္လဲ တုန္တုန္ေလးနဲ႔ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာေၾကာင့္တဖတ္ဖတ္႐ိုက္ေနေလရဲ႕
အရင္က႐ိုက္ရင္ နာတယ္ ဘာညာေအာ္ေနတဲ့အေကာင္ေပါက္ကအခုမွၿငိမ္ခ်က္သားေကာင္းေနတာေၾကာင့္ ဒီဘက္ဆြဲလွည့္လိုက္ေတာ့ အိပ္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ေနတဲ့အေကာင္ေပါက္က ႏႈတ္ခမ္းေလးကိုမသိမသာေလးကိုက္ထားကာ ပါးေလးေတြကပန္းေရာင္သန္းလွ်က္ ေသြးေၾကာစိမ္းေလးေတြထင္းေနတဲ့မ်က္ခြံေအာက္ကမ်က္လုံးအိမ္ေလးကလဲမသိမသာေလးလႈပ္ေနသည္မို႔ေဂ်ာင္ကုၿပဳံးမိျပန္တယ္...
ေပါင္ၾကားထဲေနရာယူကာ မေထာင္ပဲအေပၚကိုလန္ၿပီးလဲေနတဲ့ပိစိရဲ႕ေပါက္စကို အရင္းကေနအဖ်ားထိလွ်ာေလးနဲ႔လ်ပ္ေပးလိုက္ေတာ့ တုန္တက္သြားတဲ့ကိုယ္ေလး ေဂ်ာင္ကုလဲ လွ်က္လိုက္စုပ္လိုက္နဲ႔ျပဳစုေပးလိုက္ေတာ့ တဟင္းဟင္းညည္းသံေလးေတြနဲ႔အတူ ခနအတြင္းထြက္လာတဲ့အျဖဴေရာင္အရည္ေလးေတြကိုလွ်ာနဲ႔ေျပာင္ေအာင္လ်ပ္ေပးျပန္သည္..
ဗိုက္သားခ်ပ္ခ်ပ္ေလးေတြေပၚအမွတ္အသားေလးေတြေပးရင္း ခပ္ညိဳညိဳ ပြင့္ဖတ္ေလးေတြက္ိုစုပ္ယူေတာ့ ေဂ်ာင္ကုဆံပင္ေတြက္ိုဆုပ္ကိုင္လာတဲ့လက္ႏုႏုေလးေတြ....
" အြန္းး~ ဟားး.... ဟ့! "
*ႁပြတ္စ္ ႁပြတ္စ္ ပလပ္ *
ႏို႔သီးညိဳညိဳေလးေတြကိုအားရပါးရစုပ္ငုံကိုက္ခဲၿပီးေတာ့ ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုရန္ရွာလာျပန္တယ္... ေခြၽးစက္ေလးေတြတြဲလဲခိုေနၿပီး ခပ္ရဲရဲျဖစ္ေနတဲ့မ်က္ႏွာထားနဲ႔ ထန္ေနတဲ့ေဂ်ာင္ကုရဲ႕ပုံကထယ့္အတြက္ၾကည့္လို႔ေကာင္းလြန္းသည္...
ႏႈတ္ခမ္းေတြကိုနမ္းေနရင္းကေန ႐ုတ္တရပ္ထရပ္လိုက္ၿပီး သူ႔ကိုယ္ေပၚကအက်ီ••ေတြကိုသူကိုယ္တိုင္ဖယ္ရွားလိုက္တယ္... ေနာက္ဆုံးက်န္ေနတဲ့အတြင္းခံကိုပါဆြဲခြၽတ္လိုက္ၿပီးထယ့္မ်က္ႏွာေပၚျပစ္တင္လိုက္တဲ့ေဂ်ာင္ကုက ညေနတုန္းကသူ႔ကိုကေလးေပါက္စေလးလို လိုက္ေခ်ာ့ေနတဲ့ေဂ်ာင္ကုနဲ႔တျခားစီ...
အတြင္းခံကထယ့္မ်က္ႏွာေပၚအုပ္ေနတာမို႔ေဂ်ာင္ကုကိုယ္သင္းနံ႔နဲ႔အတူ စိမ္း႐ႊင္႐ႊင္အနံ႔တစ္ခုေရာေထြးေနတာေၾကာင့္ ေမႊးသလို စူးရွသလိုအနဲ႔တစ္ခုကႏွာေခါင္းထဲတိုးဝင္လွ်က္... ႐ုတ္တရပ္ခါးကေနမကာဆြဲလွညိ့လိုက္ျပန္တဲ့ေဂ်ာင္ကုေၾကာင့္ အလန႔္တၾကားေခါင္းအုံးေလးကိုသာဆြဲကိုင္ရင္း တိုးဝင္လာမည့္အရာကိုစိတိလႈပ္ရွားစြာေစာင့္ေမွ်ာ္ေနမိသည္.....
သို႔ေသာ္တိုးဝင္လာသည့္အရာက သူေစာင့္ေနတဲ့အရာမဟုတ္... ပူေႏြးစိုစြတ္ေနတဲ့လွ်ာဖ်ားႏုႏု... ေစာင့္ေနတဲ့ဟာမဟုတ္လို႔မႀကိဳက္ဘူးလို႔ထင္ရင္မွားသြားပါလိမ့္မယ္ ခါးကိုေကာ့ထိုးကာ ေဂ်ာင္ကုမ်က္ႏွာတစ္ခုလုံးကိုသူ႔ဖင္ေဖြးေဖြးနဲ႔လိုက္ပြတ္ေနတဲ့ေပါက္စ...
ေဂ်ာင္ကုလဲ အလိုက္သင့္ေလးၿငိမ္ေပးကာ မွီတဲ့ေနရာေလးကိုလွမ္းလွမ္းလ်ပ္ေနလိုက္တယ္... ခနေလာက္ၾကာေတာ့မွ ေကာ့ထိုးေနတာကေနလွ်ပ္သြားေတာ့ ေဂ်ာင္ကုကပဲ အဝေလးကိုၿဖဲကာ လွ်ာဖ်ားထိုးထည့္ၿပီးေမႊေပးလိုက္တယ္...
" ဟင္းး အားး ထည့္ေတာ့~ ... ဟူးးး အားး "
*ႁပြတ္စ္*
" တကယ္ထည့္ရမွာလား "
*ပလပ္ ႁပြတ္စ္*
" ဟားး အြန္း~~ ထည့္ပါေတာ့ ျမန္ျမန္ "
" ဘယ္ထဲကိုထည့္ရမွာလဲ~ ႁပြတ္စ္* "
" ဟာ! ေဂ်ာင္ကုႏႈတ္ခမ္းႀကီးနဲ႔ထိုးေနတဲ့အေပါက္ထဲကိုျမန္ျမန္ေလးထည့္ေပးေတာ့ မေနတတ္ေတာ့ဘူး ဟူး~"
" ဟဟ က်ယ္က်ယ္ေလးေအာ္ေနာ္ ထည့္ၿပီ "
" ဟ့! အားး ေဂ်ာင္ကု ေဂ်ာင္ကု ခန နာတယ္"
စိတ္ရွိလက္ရွိလုပ္မယ္ စိတ္ကူးထားေသာ္လဲ ခ်စ္ရသူေလးရဲ႕ေအာ္သံၾကားရင္ အလိုလိုရပ္မိသြားေရာ... ေက်ာျပင္ေဖြးေဖြးေလးတစ္ေလွ်ာက္ကိုအနမ္းေပးရင္းနဲ႔ပဲ ခနေလာက္ ရပ္ေနေပးလိုက္တယ္...
" ဟင္းးး ရၿပီ ရၿပီ "
စြက္*
"အားး!! အဲ့ေလာက္အေသေဆာင့္ခ်ရလား ဟားး အင့္ သူ႔ဖင္မဟုတ္တိုင္း မညႇာမတာ ဟားး "
"ေဆာရီးး ေပါက္စ ကိုယ္နဲနဲေလာသြားလို႔
ဟင္းးး အရမ္းနာသြားလား ဟူးးး ဘယ္ေလာက္လုပ္လုပ္အသစ္တိုင္းပဲကြာ ဟားး စိမ္ထား႐ုံနဲ႔ေတာင္အရမ္းေကာင္းတယ္... ဟင္းးး "
အသက္ရႈသံျပင္းျပင္းေရာေထြးလွ်က္ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေၾကာင္းေျပာျပေနတဲ့ေဂ်ာင္ကုေၾကာင့္ နာတာေတြေတာင္ဘယ္ေပ်ာက္သြားလဲမသိေဝာာ့...
" ေဆာင့္ေဆာင့္ ေဂ်ာင္ကု ေဆာင့္ေတာ့~ "
"ဟူးးး ဟားးး ရွယ္ပဲ " *ေျဖာင္း*
"အား ဟမ္းးး အင့္ ေဂ်ာင္ကု... အ့ ဟားး "
အသားစိုင္ခ်င္း႐ိုက္ခတ္သံတဖတ္ဖတ္နဲ႔အတူအသက္ရႈသံျပင္းျပင္းၾကားေအာ္ညည္းေနတဲ့အသံေတြကတိုးတစ္ခါက်ယ္တလွည့္နဲ႔
ရမၼက္ေဇာတက္ေနသူႏွစ္ေယာက္က
အဲကြန္းေအာက္မွာေခြၽးဒီးဒီးၾကလို႔ေနသည္...
"ဟားးး ငါ... ငါၿပီးေတာ့မယ္ ေဂ်ာင္ကု.."
ေဆာင့္သြင္းေနရင္းနဲ႔ပဲအေကာင္ေပါက္ကိုကိုင္ကာလႈပ္ရွားေပးလိုက္ေတာ့ တတိယႀကိမ္ေျမာက္ထြက္လာျပန္တဲ့အျဖဴေရာင္ေလးေတြ ထယ္ေဟ်ာင္း သာတခ်ီၿပီးတခ်ီၿပီးေနတာ ေဂ်ာင္ကုကအခုထိေဆာင့္ေကာင္းေနတုန္း
"ေဂ်ာင္ကု..အ့.. ငါခါးနာလာၿပီ.."
"ဟင္းးး အဲ့တာဆို..ပုံစံေျပာင္းမယ္ေလ ဟားး"
အေျပာနဲ႔ထပ္တူက်စြာပဲ ခါးကေနမကာဆြဲလွည့္လိုက္ၿပီးပက္လက္အေနအထားကေန ထယ့္လက္ေခ်ာင္းေလးေတြထဲသူ႔လက္ေခ်ာင္းေတြထည့္ကာ ေမႊ႕ယာနဲ႔ဖိကပ္ထားၿပီး ထပ္ေဆာင့္ျပန္တယ္...
ဆက္တိုက္ေဆာင့္ခ်က္ၾကမ္းေတြအၿပီးမွာေတာ့ သူ႔အရာကိုထယ့္ကိုယ္ထဲကထုတ္ကာအျဖဴေရာင္အခ်စ္ရည္ေတြ ထယ့္ဗိုက္ေပၚပန္းထုတ္လိုက္တယ္... အရွိန္ပါတာေၾကာင့္အရည္ေတြက ဗိုက္ကေနရင္ဘတ္တစ္ေလွ်ာက္စီးဆင္းကာ ညႇပ္႐ိုးေလးေတြၾကားခိုဝင္သြားတယ္... ပါးစပ္ေလးဟစိဟစိနဲ႔အေမာေျဖေနတဲ့အေကာင္ေပါက္နဖူးေလးကိုးႁပြတ္စ္ကနဲတစ္ခ်က္နမ္းလိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚအတူဝင္လွဲကာခနနားလိုက္တယ္... အေမာေျပေတာ့မွ အေကာင္ေပါက္ကိုသန႔္ရွင္းေရးလုပ္ေပးၿပီး မုန႔္ေတြေႂကြးကာျပန္လႊတ္ရေတာ့သည္... အေကာင္ေပါက္ျပန္သြားေတာ့မွ သူလဲအိပ္လိုက္ေတာ့တယ္... ထိုေပါက္စေၾကာင့္ေန႔နဲ႔ညမွားေနခဲ့တာၾကာၿပီေလ.. အလုပ္ခ်ိန္က မြန္းလြဲပိုင္းျဖစ္ေန႔လို႔ေတာ္ေသးသည္...
---------------------------------------------------------
Bonusကိုေတာ့အေပၚမွာသြားၾကည့္လိုက္ၾကပါဗ်😁
Sides effects of Vkookေလးကိုဒီေနရာကေနပဲႏႈတ္ဆက္လိုက္ပါတယ္...
ေစာင့္ေမွ်ာ္ဖတ္ရႈေပးခဲ့ၾကသူတစ္ဦးခ်င္းဆီကိုေက်းဇူးတင္လွ်က္ႀကိဳးစားသြားပါအုံးမည္...
_Kim_jennis_
Borahae 💜✨