Δανάης Pov
Ξύπνησα με ένα χαζό χαμόγελο να στολίζει το πρόσωπο μου. Γύρισα πλευρό και είδα δίπλα μου την Έλενα να κοιμάται σαν μωρό. Χαμογέλασα στην εικόνα αυτή και σηκώθηκα από το κρεβάτι όσο πιο αθόρυβα μπορούσα για να μην την ξυπνήσω. Κατευθύνθηκα στο μπάνιο, έπλυνα το πρόσωπο μου, και άνοιξα το ζεστό νερό για ένα χαλαρό ντούζ. Αφού βγήκα η Έλενα κοιμόταν ακόμα και έτσι αποφάσισα να πάω να ετοιμάσω πρωινό. Αφού το ετοίμασα της το πήγα στο κρεβάτι.
"Μωρό μου ξύπνα" είπα με ήρεμη φωνή
"Σε λίγο" απάντησε και άλλαξε πλευρό. Χαμογέλασα και είπα να πάρω πιο δραστικά μέτρα
"Μωρό μου μας έχω φτιάξει πρωινό" απάντησα και της έδωσα ένα απαλό φιλί στα χείλη. Η Έλενα μόλις άκουσε την πρόταση μου έτριψε γλυκά τα μάτια της και μου χαμογέλασε.
Πόσο όμορφη είναι όταν ξυπνάει. Πάντα είναι όμορφη δηλαδή, απλά όταν ξυπνάει είναι τόσο γλυκιά.
" Καλημέρα! Δεν έπρεπε να μπεις στον κόπο ψυχή μου" είπε και χαμογέλασε
"Κανένας κόπος. Έλα να φάμε γιατί σήμερα θέλω να πάμε κάπου" απάντησα και κάθισα δίπλα της για να φάω λίγο από το πρωινό
"Που θέλει το κορίτσι μου να το πάω?" ρώτησε καθώς ξεκίνησε να τρώει
" Θέλω να πάμε να δω τον Λούκα. Θέλω να δω αν είναι καλά" απάντησα
" Είναι καλά μην ανησυχείς " είπε η Έλενα
" Ναι το ξέρω απλά θέλω να τον δω. Τόσα πέρασε θέλω να του μιλήσω" απάντησα ήρεμα
" Εντάξει θα φάμε και θα πάμε" απάντησε και συνεχίσαμε να τρώμε το πρωινό μας
Ήθελα πολύ να δω τον Λούκα. Μπορεί να τον γνώρισα για λίγο όμως πέρασε πάρα πολλά και δεν περίμενα ποτέ ότι θα του συνέβαιναν τόσα. Άλλωστε είναι ο αδερφός της Έλενας και ξέρω πως είναι ένα πολύ σημαντικό κομμάτι για εκείνη και πραγματικά θέλω να τον γνωρίσω καλύτερά.
Αφού φάγαμε το πρωινό μας ξεκινήσαμε για την επίσκεψη μας στο σπίτι του Λούκα. Μου κάνει εντύπωση που δεν μένει μαζί με την Έλενα όμως λογικά θα έχουν τους λόγους τους.
Μισή ώρα αργότερα βρισκόμασταν έξω από το σπίτι του. Χτύπησε η Έλενα το κουδούνι και λίγα λεπτά αργότερα άνοιξε ο Λουκάς όπου βρισκόταν πάνω σε ένα αναπηρικό καροτσάκι. Δεν το πιστεύω ότι τόσο νέο παλικάρι είναι καθηλωμένος στο καροτσάκι. Τον θυμάμαι όρθιο, δυνατό και όχι έτσι. Τουλάχιστον θα γίνει σύντομα καλά.
"Γειά σας κορίτσια. Δανάη εσύ είσαι?" ρώτησε σοκαρισμένα μόλις μας είδε
"Γειά σου Λούκα. Ναι εγώ είμαι" είπα χαμογελαστά και μπήκαμε στο σπίτι
Αφού καθίσαμε στον καναπέ υπήρχε μια άβολη αμηχανία. Δεν μας περίμενε και ίσως του φάνηκε περίεργο που με είδε μετά από δύο χρόνια. Την αμηχανία έσπασε σύντομα η Έλενα.
"Τι κάνεις αδερφούλη μου?" ρώτησε η Έλενα τον Λούκα γλυκά
"Καλά είμαι εσείς? Εμ συγνώμη αν γίνω αδιάκριτος όμως Δανάη τι κάνεις εδώ?" ρώτησε διστακτικά
"Εμ συγνώμη. Αν ενοχλούμε μπορούμε να φύγουμε. Έπρεπε να τηλεφωνήσουμε πρώτα" είπα αμήχανα
"Όχι δεν εννοούσα αυτό. Κάνατε πολύ καλά που ήρθατε. Χρειάζομαι λίγη παρέα άλλωστε. Η αδερφή μου δουλεύει πολλές ώρες και την βλέπω πολύ λιγότερο από όσο θα ήθελα. Εννοούσα τι κάνεις στο Παρίσι" είπε γεμάτος απορία
"Μεγάλη ιστορία. Έλενα δεν του έχεις πει? "ρώτησα την κοπέλα μου
" Όχι έγιναν πολλά και σε μικρό χρονικό διάστημα. Δεν πρόλαβα συγνώμη. Πείτε τα εσείς πάω να φτιάξω καφέδες για όλους μας" είπε η Έλενα χαμογελαστή και μου έδωσε ένα απαλό φιλί στα χείλη. Χαμογέλασε στον αδερφό της και μεταφέρθηκε στην κουζίνα
"Λούκα λυπάμαι για ότι συνέβη. Θα πρέπει να ήταν πολύ δύσκολο όλο αυτό. Μόλις το έμαθα ήθελα να έρθω να δω αν είσαι καλά. Και χαίρομαι που είσαι" του είπα και τον κοίταξα
"Ναι είμαι καλά μην ανησυχείς. Ήταν πολύ δύσκολο όμως τα κατάφερα. Και σε λίγο καιρό θα μπορώ να περπατάω κανονικά. Όμως θέλω να μιλήσουμε τώρα που η Έλενα είναι μέσα " είπε και τον κοίταξα μπερδεμένη. Τι μπορεί να θέλει και μάλιστα χωρίς να το μάθει η Έλενα?
" Έγινε κάτι? " ρώτησα φοβισμένη
" Όχι όχι μην ανησυχείς. Ήθελα να σου μιλήσω για την Έλενα. Δεν ξέρω τι σε έφερε εδώ και από ότι φαίνεται είστε ξανά μαζί. Σε παρακαλώ μην την πληγώσεις. Ξέρω πως έγιναν τα πράγματα τότε μεταξύ σας. Όμως δεν φταίει αυτή. Όταν ξύπνησα από το κώμα και μου είπε τι έγινε της είπα να έρθει να σε βρει να σου μιλήσει, να σου εξηγήσει, όμως ο φόβος της δεν την άφησε. Η Έλενα από όταν έφυγε καταστράφηκε. Ξεκίνησε να πίνει και με τον καιρό κλείστηκε πολύ στον εαυτό της. Πότε δεν σε ξέχασε να το ξέρεις. Σε παρακαλώ αν δεν νιώθεις το ίδιο μην είσαι μαζί της μόνο και μόνο για να την εκδικηθείς επειδή σε άφησε τότε. Σε αγαπάει πολύ. Και νιώθω τόσο άσχημα που σε έχασε εξαιτίας μου" είπε ο Λουκάς φανερά λυπημένος
" Λούκα δεν φταις εσύ σε τίποτα. Την αδερφή σου την αγαπάω με όλη μου την καρδιά, με όλο μου το είναι. Πότε δεν προχώρησα. Καταλαβαίνω την αγωνία σου όμως είμαι μαζί της γιατί δεν γίνετε αλλιώς. Δεν μπορώ χωρίς εκείνη. Ναι το παραδέχομαι νευρίασα. Όταν την είδα μετά από δύο χρόνια σοκαρίστηκα. Όμως ποτέ δεν έπαψα να την αγαπάω, πότε δεν σταμάτησα να είμαι ερωτευμένη μαζί της. Και λυπάμαι τόσο πολύ για ότι πέρασε. Και εκείνη αλλά και εσύ" απάντησα στον ίδιο τόνο
" Σημασία έχει ότι είσαι εδώ και αγαπάτε η μια την άλλη. Είμαι πολύ χαρούμενος που είστε ξανά μαζί. Ξέρεις πότε δεν της το παραδέχτηκα για να μην την στενοχωρήσω και άλλο, όμως πάντα ένιωθα τύψεις. Ήξερα πως μακριά από εσένα δεν είχε ζωή και ένιωθα υπεύθυνος που σε άφησε " είπε και χαμήλωσε το βλέμμα του στο πάτωμα
" Δεν φταις εσύ Λούκα. Και ήταν πολύ λογικό να έρθει κοντά σου. Είμαι σίγουρη πως αν συνέβαινε το αντίθετο και εσύ στην θέση της το ίδιο θα έκανες. Ξέρεις εγώ δεν έχω αδέρφια όμως θαυμάζω την σχέση που έχεις εσύ με την Έλενα. Θαυμάζω το γεγονός ότι εναντιώθηκες σε όλη σου την οικογένεια για την αδερφή σου. Είσαι σπουδέος αδερφός. Θα ήθελα και εγώ κάποιον να με αγαπάει τόσο πολύ " είπα και αμέσως άκουσα την φωνή της Έλενας
" Ποίος θες να σε αγαπάει? " ρώτησε αγχωμένη
" Σταμάτα να ζηλεύεις. Η κοπέλα σου μου λέει πως θαυμάζει την σχέση που έχουμε μεταξύ μας και το ποσό αγαπάει ο ένας τον άλλον " είπε ο Λουκάς πειράζοντας την αδερφή του
"Δεν ζηλεύω βλάκα" του απάντησε παριστάνοντας την θυμωμένη. Εγώ και ο Λουκάς γελάσαμε με την παιδιαρίστηκη συμπεριφορά της, και εκείνη μας κοίταξε με ένα δολοφονικό βλέμμα
" Λοιπόν θέλω να μου πείτε πως ξανά βρεθήκατε. Σε έψαξε επιτέλους η ηλίθια αδερφή μου? " ρώτησε ο Λουκάς ενθουσιασμένος
"Μην με λες ηλίθια ρε βλαμμένε. Και όχι ήρθε στην εταιρία" είπε η Έλενα και κέρδισε από το Λούκα ένα βλέμμα σοκαρισμένο
"Θέλω να μου τα πείτε όλα από την αρχή" είπε ο Λουκάς και εγώ με την Έλενα ξεκινήσαμε να του διηγούμαστε την ιστορία από την αρχή
Μισή ώρα και του είχαμε πει τα πάντα και με λεπτομέρειες. Ο Λουκάς φάνηκε να μην πιστεύει στα αυτιά του. Και πως να πιστέψει δηλαδή? Ακόμα και εγώ που τα έζησα όλα αυτά δεν μπορώ να τα πιστέψω ακόμα. Κάποιες φορές μου περνάει από το μυαλό πως είναι όλα ένα όνειρο και πως όταν ξυπνήσω θα είμαι πάλι μόνη μου. Όπως τότε, που ξυπνούσα από τα όνειρα μου χαρούμενη νομίζοντας πως η Έλενα είναι κοντά μου ,μόλις όμως καταλάβαινα ότι ήταν απλά όνειρο ένιωθα την καρδιά μου να σπάει σε χιλιάδες μικροσκοπικά κομματάκια.
"Δεν το πιστεύω" έλεγε ο Λουκάς ξανά και ξανά
"Και όμως έτσι έγιναν τα πράγματα" απάντησε η Έλενα
"Είναι απίστευτο. Πρώτη φορά συναντάω κάτι τέτοιο. Τελικά έχουν δίκιο όσοι λένε να έχουμε εμπιστοσύνη στην ζωή και πως αυτή ξέρει τι κάνει" είπε ο Λουκάς σκεπτόμενος τα λόγια του
"Ναι έχουν δίκιο. Η ζωή πάντα θα σου δώσει αυτό που αξίζεις ακόμα και αν χρειαστεί να περιμένεις λίγο " είπε η Έλενα και με κοίταξε
Αφού μιλήσαμε ακόμα λίγο με τον Λούκα αποφασίσαμε να φύγουμε να τον αφήσουμε και εκείνον να ξεκουραστεί. Μόλις επιστρέψαμε σπίτι συμφωνήσαμε να δούμε μια ταινία. Παραγγείλαμε πίτσες και ξεκινήσαμε να παρακολουθούμε την ταινία. Κάποια στιγμή παρατήρησα την Έλενα να είναι κάπως σκεπτική. Τι μπορεί να έπαθε ξαφνικά? Σκέφτηκα. Πήρα το τηλεκοντρόλ και πάτησα παύση, και εκείνη με κοίταξε περίεργα.
"Γιατί την έκλεισες δεν σου αρέσει?" ρώτησε η Έλενα
"Μου αρέσει όμως παρατηρώ εδώ και λίγη ώρα ότι είσαι σκεπτική. Θες να μιλήσουμε?" ρώτησα και την κοίταξα στα μάτια.
Εκείνη όμως γύρισε το βλέμμα της αλλού και μου απάντησε αδιάφορα λέγοντας μου πως όλα είναι εντάξει. Φυσικά και δεν την πίστεψα. Ήταν φανερό ότι λέει ψέματα.
" Ξέρω πως κάτι σε απασχολεί. Μίλησε μου. Εγώ για αυτό είμαι εδώ μωρό μου. Θέλω να τα μοιραζόμαστε όλα. Και τα καλά και τα άσχημα. Μίλησε μου" της είπα γλυκά και της χάιδεψα το μάγουλο και εκείνη αμέσως έκλεισε τα μάτια της ελαφρά στο άγγιγμα μου
"Ψυχή μου" είπε και έπιασε το χέρι μου και το έφερε κοντά στα χείλη της, χαρίζοντας μου ένα γλυκό φιλί
" Πες μου κοριτσάκι μου τι συμβαίνει " ρώτησα με ήρεμο τόνο στην φωνή
"Θέλω να μιλήσουμε για την Ιωάννα" είπε και αμέσως τραβήχτηκα.
Χιλιάδες σκέψεις χτύπησαν αλύπητα το μυαλό μου και ένιωσα να θολώνει η όραση μου. Δεν πιστεύω να θέλει να είναι ξανά μαζί της. Δεν μπορεί να αγαπάει εκείνη. Αν συμβαίνει κάτι τέτοιο θα τρελαθώ.
" Τι θες να πούμε? Σου έλειψε? Να φύγω αν είναι" είπα νευριασμένη και πήγα να σηκωθώ όμως με άρπαξε από το μπράτσο και με έριξε πάνω της
"Τρελένομε όταν ζηλεύεις το ξέρεις?!" ρώτησε με παιχνιδιάρα φωνή και ταυτόχρονα δάγκωσε τον λοβό του αυτιού μου.
Αμέσως άλλαξε ρυθμό η ανάσα μου στην κίνηση της αυτή. Γιατί μου το κάνει αυτό? Αν θέλει να είναι μαζί της εμένα γιατί με βασανίζει? Και εγώ? Γιατί αναστατώνομε με το παραμικρό της άγγιγμα? Γιατί νιώθω το κορμί μου να ανατριχιάζει κάθε φορά που με ακουμπάει?
"Άσε με" είπα με κλειστά μάτια και βαριά φωνή
"Αφού το θέλεις" είπε με ξανά δάγκωσε στο ίδιο σημείο, μόνο που αυτή την φορά το έκανε ακόμα πιο δυνατά και εγώ αναστέναξα χωρίς να το θέλω.
Όσο και αν θέλω να γίνει αυτό τώρα δεν μπορεί να συμβεί αν δεν μου πει τι ακριβώς θέλει να συζητήσουμε για την Ιωάννα.
" Λοιπόν" είπα και κατέβηκα από πάνω της "Πες μου τι σε απασχολεί" συμπλήρωσα και την κοίταξα σοβαρά
"Θέλω να σε ρωτήσω εάν έχεις κάποιο πρόβλημα που είναι στην εταιρία. Και θέλω να είσαι ειλικρινής μαζί μου" είπε και έμεινα να την κοιτάζω χωρίς να ξέρω τι να απαντήσω.
Η αλήθεια είναι ότι δεν μου αρέσει να είναι στον ίδιο χώρο με την Έλενα. Την έχω πιάσει να τσεκάρει την Έλενα από πάνω μέχρι κάτω όμως εκείνη δεν έδωσε καμία σημασία βέβαια. Παρόλα αυτά ένιωσα έντονες σουβλιές ζήλιας να διαπερνούν το στομάχι μου όμως είχα αποφασίσει να μην πω κάτι. Άλλωστε η Έλενα δεν την είχε πάρει καν χαμπάρι και δεν μου έδωσε αφορμή. Όμως τώρα τι να της πω? Από την μια δεν θέλω να ακουστώ παράλογη όμως δεν θέλω να της πω ψέματα. Δεν γίνεται να χτίσουμε μια σχέση πάνω σε ψέματα. Ακόμα και αν εκείνα είναι μικρά και ανούσια. Θα της πω την αλήθεια και ας θυμώσει.
"Απλά σε κοιτάζει συνέχεια και με νευριάζει. Ξέρω πως εσύ δεν της δίνεις σημασία όμως δεν μπορώ να πω ότι δεν με ενοχλεί να την βλέπω να ξερογλύφεται" απάντησα ειλικρινά
"Μάλιστα. Αν δεν σε ρωτούσα εγώ, θα μου το έλεγες μόνη σου?" ρώτησε και με κοίταξε στα μάτια. Χαμήλωσα το βλέμμα μου και της απάντησα διστακτικά
" Όχι "είπα με ένοχη φωνή χωρίς να σηκώσω το βλέμμα μου από το πάτωμα
" Έλα εδώ " μου είπε και την κοίταξα. Κούνησε το κεφάλι της καταφατικά και μπήκα στην αγκαλιά της
"Μωρό μου από εδώ και πέρα ήμαστε μαζί. Θέλω να μου λες τα πάντα. Ότι νιώθεις, ότι σκέφτεσαι, ότι φοβάσαι, ότι επιθυμείς. Δεν θέλω να έχουμε μυστικά μεταξύ μας" είπε με ήρεμο τόνο
"Δεν ήθελα να με περάσεις για κανένα κοριτσάκι γεμάτο ανασφάλειες και να με πεις υστερική " της απάντησα ειλικρινά και εκείνη γέλασε
" Όχι εσύ είσαι μια χαρά. Εγώ από την άλλη ίσως έκανα κάτι "είπε με ένοχη φωνή
" Τι εννοείς? Τι έκανες?" ρώτησα με ανησυχία
" Άλλαξα γραφείο του Ορέστη και τον πήγα στον 5ο όροφο. Δεν γουστάρω να είναι όλη μέρα μαζί σου στο γραφείο. Οπότε μην θεωρείς τον εαυτό σου υστερικό γιατί μάλλον άλλη είναι" απάντησε και εγώ έσκασα στα γέλια. Δεν το πιστεύω ότι άλλαξε γραφείο του παιδιού μόνο και μόνο για να μην είναι μαζί μου
" Ναι είσαι χειρότερη το παραδέχομαι " είπα μέσα στα γέλια μου" Όμως εγώ έτσι σε θέλω" συμπλήρωσα και την φίλησα
" Μμ χαίρομαι για αυτό που μόλις άκουσα. Όσο για την Ιωάννα μην ανησυχείς το έχω κανονίσει και αυτό" είπε και την κοίταξα παράξενα
"Τι εννοείς? " ρώτησα αγχωμένη
"Εννοώ ότι αφού άλλαξα γραφείο στον Ορέστη θεώρησα σωστό να απομακρύνω και την Ιωάννα. Δεν θέλω να υπάρξουν άλλες εντάσεις μεταξύ μας και είμαι διατεθειμένη να κάνω τα πάντα για αυτό. Έτσι αποφάσισα να βρω μια πολύ καλή δουλειά στην Ιωάννα σε ένα περιοδικό ενός φίλου του Λούκα και ο Ορέστης να πάει σε άλλον όροφο ώστε να ήμαστε στον 16ο μόνες μας και πιο άνετα. Και φυσικά για να μην σε περιτριγυρίζει " είπε η Έλενα και στην τελευταία πρόταση το φρύδι της σηκώθηκε απειροελάχιστα
" Καλά έκανες να ήμαστε οι δύο μας " της είπα και της έκλεισα το μάτι
" Μμ τι έχεις στο βρώμικο μυαλό σου πάλι? "ρώτησε πονηρά
" Πάμε πάνω να σου δείξω? " ρώτησα και πριν προλάβω να τελειώσω την πρόταση μου η Έλενα με έπιασε από το χέρι και κατευθυνθήκαμε στην κρεβατοκάμαρα.