"𝑸𝒊𝒓𝒊𝒏𝒋𝒆̈ 𝒕𝒆̈ 𝒏𝒅𝒆𝒛𝒖𝒓 𝒏𝒆̈𝒏 𝒉𝒊𝒋𝒆𝒏 𝒆 𝒔𝒚𝒗𝒆 𝒕𝒆̈ 𝒕𝒊𝒋"
𝙲𝚑𝚊𝚙𝚝𝚎𝚛 46
Damen: Me lejo te flas vetem pak. Ka nje vit qe dua te te flas. Mos u beje keshtu.
Te lutem hape deren.
Zaina: Me ler te qet Damen.
Ruis: Qfare po bene? Damen?
Shikova Ruisin qe po qendronte perballe meje dhe u riktheva tek ai ashtu i katandisur derisa u qudit kur me pa ashtu.
Damen: Thuaj asaj qe te me jap vetem nje minut kohe.Te pakten ti.
Ruis: Qfare ka mes jush?
Zaina: Ruis eja te shkojm.Nuk jam ne gjendje te flas me askend.
Shikova ate edhe njeher dhe pastaj Ruisin i cili hyri ne makine dhe nuk foli asgje.
Ndjehesha u thyer kur pash ate pas nje kohe te gjate dhe pastaj mendon qe une e dua Antonelen dhe u martova me deshire.
Dua te sqarohem kaq shume tek ajo dhe ta perqafoje kaq shume sa nuk po arrija dot.
Makina u nis dhe une mbeta aty jashte duke qendruar gjersa tashme pash Sabianon qe po qendronte prane meje.
Sabiano: Ajo me tregoje pse u largua. Nuk mundem ta besoje qe ti e bere kete gje.
Damen: Ajo te tregoje sa njeri i keq isha apo jo?
Sabiano: Dhe tani pranon femijen e Antoneles kurse te Zaines e mbyte.
Damen:Ndjehem kriminel.
Sabiano: I tille je.
Edhe ai u largua nga une dhe nuk munda askend tjeter ta ndal thjesht u nisa brenda dhe i lodhu nga shpirti pash Antonela qe po pinte kafen.
Si mundet te qendroje e qete kur diqka e madhe ndodhi jashte.
Antonela: I dashur qfare bere?
Damen: Dua ti tregosh asaj qe kjo lidhje nuk eshte siq shihet.
Antonela: Asaj? Pse?
Damen: Thjesht dua ti tregosh.- bertita drejt saj e cila mbeti duke me shikuar.
Antonela: Nuk eshte mire ti bertasesh gruas tende Damen.
Damen: Ti nuk je gruaja ime jam martuar vetem shkaku i femijes. Ajo ishte gruaja ime
Antonela: Ajo ishte gruaja jote. Zaina ishte gruaja jote?
Damen: Po dhe tani shkaku yt humba mundesin te flas me të.
Antonela: Por ne jemi te martuar, une nuk kam arsye ti them qe s'jam gruaja jote.
Damen: Do i tregosh Antonela. Do i tregosh!
Antonela:Pse ti them? Tashme te gjithe e dine qe jam shtatzene me ty.
Damen: Si ka mundesi?Qfare po synon te besh Antonela?
Antonela: Qe ti te me duash. Kaq!
Bera buzeqeshje nga nervoza dhe lash ate aty duke u nisur shkalleve i nervozuar.
-Kendveshtrimi i Zaines-
Po qaja aq shume sa po beja merak edhe Ruisin qe qendronte ulur prane meje.
Isha kaq e thyer. Kaq e thyer sa ishte i vetmi qe e desha aq shume dhe tani gjithqka ndodhi papritur.
Zaina: Nuk duhej te vija ketu.
Ruis: Ti ke qen e martuar me te?
Pohova me koke dhe ai po mbante telefonin ne doren e tij.
Ruis: Se besoja qe ai paska dashuruar dike. Prej qe e njoh une nuk e di as se si eshte dashuruar tek Antonela. Ajo asnjeher nuk ka folur per te. Deshiron te flasesh me Damenin?
Zaina: Nuk dua! Nuk dua tia ndegjoje zerin dhe genjeshtrat e tij. Ai madje ka nje femije nuk dua te perzihem ne jeten e tyre.
Ruis: Eshte faji im. Me fal.
Zaina: Nuk ka gje Ruis, jam mire thjesht nje kujtim i dhimbshem.
Ruis:Deshiron nje kafe?
Zaina: Jo do te shkoje te pushoja,koka po me dhemb shume.
Ruis: Ne rregull, naten e mirre.
Zaina: Faleminderit edhe njeher.
U nisa drejt dhomes ku do te qendroja dhe pastaj hyra ne dhomen tashme qe u be e imja derisa mbylla deren dhe fillova te qaja perseri. Nuk po mundja te ndaloja nuk e di pse.
Damen-ishte fjala qe e thash mes loteve.
#maffiasgang