DANIELLE
it's super late ayoko na sana magdinner pero kinulit ako ni Jhen, he is my boyfriend, for almost a year,financial at business consultant sya, very much driven sya lalo sa work pero kahit ganun he made sure na my oras sya sa akin, since both of us is hardworking.
ngayon nga ang dami nya sinasabi, nagu-guilty ako kasi sa totoo lang wala akong naiintindihan sa kinukwento nya parang naka mute sya, all i can hear is my thoughts sa flight ko bukas at kung anung mangyayari sa kasal ni Adi.
"hon sorry" yun lang naintindihan ko bago nya hinaplos ang kamay ko
"huh?"
then he smile...that smile...i remember nung first time kami nagkita...
"gggggrrrrrrr nakakainis naman oh!" hindi ko na napigilan magreklamo naiwan na naman ako ng shuttle and i have to wait for 20 long minutes para sa susunod kung bakit ba naman kasi ako ang susuklian eh akong hinahanapan ng sukli! nakakainis yung cashier!
naiinis na naupo ako sa bench, i am busy looking at my phone trying to call Adi para lang ishare ang bwiset na panguayari sa akin ng maramdaman ko na my tumabi sa akin.
"I didn't know i was looking for love until i found you" he sing well "a train won't stop in my station"
natawa ako kasi alam ko mali mali ang lyrics nya...
"hey don't laugh" nagulat ako ng sinita nya ako kaya yumuko ako para di nya makita ang pamumula ko juiceko naman Danny bakit ka kasi nakikinig sa kanta ng iba!
"i was just kidding...by the way...I'm Jhen..." he extend his hands mula kamay nya umakyat ang tingin ko sa mukha nya... then he smile ngtriple beat yata ang heart ko...that smile...bakit...no hindi pwede dinadaya lang ako ng mata ko...
may tumitigil na bus i know it's not my bus pero sumakay ako and never look back... i tried to calm myself... bakit kahit sa mukha ng lalaking yun nakikita ko sya...
i call Adi up para magkwento ka sa kanya ng marating ako sa place ko
"Adi kamukha sya ni Apple parang male version nya...kung hindi ko alam na ate lang meron sya iisipin ko na kambal nya yun!" na-aamazed na kwento ko kay Adi thru skype
"Dan baka naman lumalabo na mata mo?" biro nya while arranging flowers
"nope...nakakahiya nga kasing para akong daga na nagpanic"
she laugh "deh my effect pa rin sayo si Apple...it's what almost four na di ba?"
silently umiwas ako sa tanong nya...hindi alam ni Adi na nagkita kami ni Apple nung umuwi ako a year ago it was an accident na nagpapatunay kung ganu kaliit ang mundong ginagalawan namin sa pinas kaya ako mismo kailangan lumayo
"hey why the long face???"
"nothing...oh sige na next time ulit kanina ko pa nakikitang umiilaw yung cellphone mo!" then nagtawanan kaming dalawa bago nagpaalam.
yun ang dahilan kung bakit nilayasan ko yung lalaki when i looked at him bakit bigla ko nakita ang mukha nya...
the next day dumiretso agad ako sa office para i-meet yung isa sa mga business adviser ng mom since i will take over sa isa sa mga branch ng tracking business namin, sinabihan ako ng mom to gain more knowledge lalo na malapit ko na din itake over ang ibang business ng pamilya.
"Ms.Adriano....Mr.Gardner is here" inform ng secretary ko
i fixed myself bago ko sinabihan ang secretary na papasukin ang bisita.
"he---" then he notice me..."nice to see you again Gorgeous" then he smile...
gusto ko mainis...sa kanya pero ewan ko ba wala akong makapang inis
"can i sit?" tanong nya bago nya itinuro ang upuan sa tapat ko "i hope you'll learn many things from me...your mom help me alot lalo nung nagsisimula pa lang ako sa linya na ito"
i just look at him...he fascinates me...
"Yes pinoy po ako" natatawang sabi nya siguro akala nya nagugulat ako dahil pinoy pala sya... but the truth I can't help but stare his eyes...his nose...even the way he laugh kapareho ng kay Apple
"do you know by chance the Yuzon???" out of nowhere tinanong ko sya
nakita ko kung panu sya nabigla but then again he smile "yup"
nanlaki ang mata ko don't tell me na...
"nakilala ko yung Pear? I don't know kung same Yuzon ba ang pinaguusapan natin" sabi nya while looking at some reports on his folder "naging speaker ako one time sa isang convention dun ko sya nakilala at nung magbakasyon sya dito naging consultant ako sa expansion nila but that was 3-4 years ago she is a very nice lady naging friends kami since then"
nice???? saan parte naging nice si Pear??? she is always grumpy takot nga ako sa kanya kahit nung sunduin nya si Swan nung last get to together namin ni hindi sya bumaba ng sasakyan nya to greet us...yun ba ang nice???
"akala ko related kayo by blood" di ko maiwasang icomment
umiling sya bago natawa "sana nga para hindi ko na kailangan magwork"
yeah we all know that Yuzon Group of Companies is starting to invade the whole asia...buti na lang at magkaiba ang linya ng negosyo ng pamilya namin ayoko makasalamuha ang sino man sa kanila.
matalino si Jhen very driven he taught me strategy at aspect of a good deal kung panu ako makakakuha ng sure deal sa mga posible client without looking too desperate, hindi ko alam but somehow his presence is so comforting to me.
ang bilis dumaan ang panahon hanggang sa last session na namin dalawa
"uhm Dee..." oo pati yung tawag ni Apple sa akin hinayaan ko na itawag nya sa akin "can we still go out sometimes? i mean i'm hoping against hope na your single" nahihiyang amin nya sa akin
"i am" pag amin ko
and there it goes he smile at me at natunaw ang puso ko...maybe it's time for me to truly move on at maging masaya...
after few months of dating sinagot ko sya... everything is steady hindi naman kami yung tipong boring couple but we understand each other my oras na nagtatampuhan at nagaaway kami but it is just normal. He support me sa lahat ng mga plans ko... he give me advices... one thing i liked about him hindi sya possessive at hindi sya jealous type... and he never demand from me...
"hon so your ready for your flight tomorrow?" boses nya ang pumutol sa pagbabalik tanaw ko
even our endearment is so common sino ba ang hindi nagtatawagan ng hon sa panahon ngayon??? pero yun ang gusto nya kaya ok na lang din...
i swallow the food on my mouth "yup!"
"kinakabahan?"
"bakit naman??!" hindi ko alam kung napansin nya ang animosity sa boses ko
nagkibit balikat sya bago uminom ng red wine "kasi baka mambabae ako!" then he chuckled
"subukan mo Mr.Gardner" pabirong inirapan ko sya
then he smile at me with that dreamy look on his face...my heart filled with something strange...na hindi ko mawari...
biglang my lumapit na waiter sa amin dala ang isang simple platter of dessert...there is something sa gitna ng plattet....wait....i blinked many times... pero hindi sugar o candy ang nasa ibabaw ng mocha mouse...it was a ring...
then he stood up and kneed in front of me habang my mga lalaking nagpplay ng violin
"Danielle Christian Andriano....be my always partner in life...."
always...
always...
naiiyak ako sa narinig kong salita bakit my kung anung kirot sa puso ko ang salitang yun... kung ilang minuto ako nakatitig sa kanya...ang gulo ng puso ko...ng isip ko...gusto ko tumakbo palayo but then there it goes ang mga mata nya na nakatitig sa akin... yung ngiti nya na umaasa ng sagot ko ay pabor sa kanya... kaya ko ba tanggihan when he feels like home yet so strange to me...
bakit kasi sa dami ng word always pa!!!
i wanted to speak up pakiramdam ko my bara ang lalamunan ko kaya tumango na lang ako at agad nya ako niyakap... he hugged and kiss me...
he wear me the ring and kiss me once more lips and all the crown clap at us...pakiramdam ko panaginip lang ang lahat na anytime tutunog ang alarm ko at gigising ako sa apartment ko 5years ago... but it is not...
halos wala akong tulog magdamag...tinititigan ko lang ang kisame habang tulog na tulog si Jhen sa tabi ko nakayakap sya sa akin...hindi ko na napansin na panay ang daloy ng luha ko... kung dahil ba masaya ako o malungkot o natatakot hindi ko alam.
hanggang sa nagready na kami papuntang airport lutang pa rin ang isip ko...
"hon i will try na makasunod dun as soon as posible ok?" sabi nya while caressing my face
i close my eyes para damhin yung haplos na yun...then he kiss me sa lips...
"hon isa pa" bulong ko...
then he kiss me again
"isa pa ulit"
i know he is smiling kahit di ko tingnan he kiss me then i kiss him back "i love you" bulong ko
" i love you" then he smile...
"give me that smile everyday ha?"sabay gulo ko sa buhok nya
"always" he answered
ayun na naman yung triple beat ng puso ko i just hugged him once more to wash out all the feelings na matagal ko ng ibinaon sa limot.
==========================================================
PHILIPPINES
ang inet at pawisan na ako nasa pinas na nga ako sa isip ko
"Danny!" sigaw ng familiar na boses
halos madapa si Adi sa pagsalubong sa akin "sorry ha naghintay ka ba ng matagal?"
natatawang umiling ako "sorry ha inabala nga kita na sunduin ako eh"
"naku naman ayos lang yun ikaw talaga" tapos nagtulungan kaming ilagay sa trunk ng sasakyan nya yung ilang maleta ko
"kumain muna tayo ha" aya ni Adi sa akin then we went straight sa isang italian resto knowing Adi she loves pasta and pizza kaya di na ako nagtaka although gusto ko ng kanin.
"Adi my kasalanan ka sa akin" taas kilay ko na sabi sa kanya
mukhang alam na nya kaya naman wala sya nagawa kundi my peace sign
"So for sure ang Yuzon ang magpprovide ng lahat ng damit sa kasal?" kunwari eh balewalang tanong ko
"yup" sagot ni Adi after she placed the order
"andun ba sya?"
Adi smile "baka wala"
ewan ko pero imbes na relief lungkot ang nadama ko "bakit?" tanong ko sabay tingin sa menu kahit naka-order na kami
"uhm pag nasa isang event si Pear wala si Apple...hindi yata sila ok"
huh???
di sila ok???
"what do you mean?"
"i think 3 years ng my cold treatment ang magkapatid na Yuzon anyway showbiz gossip lang naman hindi ko din naman alam ayoko naman magtanong kay Ian since takot sya kay Pear" sabay tawa ni Adi
"wala nababanggit si Swan na ganun sa akin"
"eh baka masyadong personal" sagot ni Adi
anu kaya nangyari sa magkapatid na yun...last time they seems to be ok...
teka Danielle why the hell you care???
ggggggrrrrrr....
==========================================
a/n
ewan ko ba pero suddenly my nag-pop up sa isip ko...
sa mga readers ko tandaan nyo ah
"pag naguguluhan may patutunguhan!"
taas kamay ng agree (^_^)
#countless