Bölüm şarkısı: Günay Aksoy: Her yer Karanlık
Bölüm sözü: Hayatta ya tozu dumana katarsın ;
Ya da tozu dumanı yutarsın
✨✨✨✨✨✨✨✨
Sesi hoparlöre alıp tereddütle açtı, konuşmaya başladı Soner.
"Alo! "
"Alo Soner, nerde o İlnara? Telefonlarıma neden cevap verilmiyor? "
Soner sıkıntıyla kafasını kaşıdı.
"Yanında mı çabuk ona ver!"
Zaten hoparlörde olduğunu söyleme gereği duymadan, veriyorum efendim, " dedi.
Boğazını temizleyerek "Alo, "dedi İlnara.
"Bir de alo demez mi ,yahu telefonlarıma neden cevap vermiyorsun ? Umarım geçerli bir sebebi vardır, eğer yoksa-..."
" Var , sebebi var. İş üstünde yakalanmamak için sessize almıştım. Diğer şekil daha mı hoş olurdu, yakalanmak...?"
Mirza birkaç saniye sustu ardından devam etti. "Peki öyle olsun. Bir dahakine bu kadar anlayışlı olmam ama. İş ne oldu , hallettin mi? 'Beyefendi ' de bir yandan sıkıştırıyor zaten. "
"Aslında.... Tam yer seçtim , silahımı aldım gidiyordum ki-.."
Mirza şüpheli bir sesle "Gidiyordun kii?"
İlnara daha fazla uzatmadı ve bir çırpıda" mekan boş değilmiş," dedi.
" Nasıl yani şimdi sen yakalandığını ve beceremedigini mi ima ediyorsun? Sana güvenmiştim. Beceriksizin tekisin! Yarın bu işi hallediyorsun tamam mı? Senin yanlışlarının bedelini ödemek zorunda değilim. Ha bir de alacağın ücrette düşüş olacak, "diyip suratına kapattı.
Soner yavaşça telefona uzandı" iyi misin?"
Cevap yoktu. Araba kullanmaya devam etti. İlnara ise kendini aşağılanmış hissediyordu. Bıkkın bıkkın aldığı nefesleri bunun habercisiydi. "Sağa çek!"
"Ne, burada mı? Ama burası orman. "
İlnara dinlemedi, "arabayı durdurur musun, lütfen!"
" Burda olmaz, ilerde durdurs-"
"Sana -arabayı - durdur-dedim. "
Bir anda atlayıp direksiyona yapıştı. Direksiyon hakimiyetini kaybeden Soner şaşkındı. Zar zor frenleyebildi.
İlnara ise kendini arabadan zor atabildi. Göğsü sıkışıyordu. Ormanın içine doğru ilerledi.
"Nereye gidiyorsun?" Soner de arabadan indi , anahtarı çıkarma gereği duymadan peşine takıldı. "Dur yapma böyle, onun lafına mı takılıyorsun yani "
"Gelme peşimden biraz yürüyüp gelicem"
Soner dinlemedi ve hafif adımlarla takip etti.
"Ben beceriksiz değilim!!"
Kendi kendine konuşmuştu.
İkincisinde sesi daha gür çıkmıştı. Ve ormanın ortasına doğru koşmaya başladı. "Ben- beceriksiz ," yüzüne çarpan dalları umursamıyordu "değilim"
Ay gökyüzünde rehber gibi yol aydınlatırken, baykuşlar ağaçların üzerinde hâkimiyetini kurmuştu. Hafiften uluyan kurt sesleri İlnara 'nın umrunda değil gibiydi. Mart ayının getirdiği kadarıyla açan ilkbahar çiçekleri, dallarda yeni yeni tohum açmıştı. Hava da olabildiğine ılıktı. Burası Adana'ydı.
Son kez tüm gücüyle bağırdı "BEN -BECERİKSİZ- DEĞİLİM!"
Nefes nefese kalmıştı, son bağırışı ile Soner daha fazla dayanamadı ve İlnara'ya arkadan sarıldı.
Kulağına eğilip fısıldadı" Sen beceriksiz değilsin, " huzurla başını başına yasladı.
İlnara da şok olmuştu. Az evvel içinden hunharca bağırma hissi varken, Soner'in hareketi onu şaşırtıp susmaya mahkûm etmişti.
"Sen gördüğüm en cesur ve en becerikli kızsın. Özgüveninin yıkılmasına izin verme. Hele ki o it için."
"Teşekkür ederim Soner. Yanımda olduğun ve hissettirdiğin için, iyi ki varsın dostum."
Soner'in aniden yüzü düşsede arkasında olduğu için İlnara görememişti. İkisi de gözünü yummuş, biri sakinleşmeye çalışırken diğeri ise huzurluydu.
"Bak ne diyecem, şu Yusuf Bayındır işi yarına kalsa.... Biz de bugünün tadını çıkarsak. En azından kafamız dağılır ne dersin? "
"Olabilir aslında. Ruhum yorgun biraz kafa dağıtmak pek de fena fikir değil hani. Nereye gidelim? "Soner'in kollarından yavaşça kurtulup yüzü ona dönecek şekilde önüne döndü.
"Immm.... Bara gidelim. "
"Bara mı? Daha normal bir yer yok muydu?
" Nesi anormal bunun, bence gayet iyi. "
"Peki o zaman bara gidelim, 'âlemlere akalım'."
Son sözü üstüne gülümseyince "ha şöyle, yüzün gülsün biraz huysuz hanım," dedi Soner.
"Kimmiş huysuz ben mi ,"dedi ve yalancıktan Soner'in göğsünü iki eliyle ittirdi. Dengesini kaybeden Soner, arkadaki çukurdan bi'haberdi. Refleks olarak İlnara'nın kolunu tutunca olanlar oldu.
Yerin 3 metre kadar derine kazınan bu çukura ikisi beraber düştü.
İlnara altta kalan taraftı. Soner üzerine kapaklanmıştı. Kafası İlnara'nın boyun girintisine yerleşmiş pozisyonda duruyordu...
"Ahh kafam..."
"İyi misin İlnara? "
Aslında tam tersi olması gereken bu durum tuhaftı.
"Aşkolsun" ahhh bacağım
"Aşkolsun da niye , bacağında mı ağrıyor hem?"
"Sen - " gözünü yumdu İlnara " bensiz kuzu çevirme falan mı yedin!"
Ciddi ciddi bu durumda bunu sormuştu.
" Ne alaka ya. "
"Öküz gibi ağırsın , kemiklerimin kırıldığına yemin edebilirim. İn lan üstümden. "
"Ay- şey- tamam pardon kafam bi gitti kusura bakma," diyip İlnara'nın üzerinden indi.
Eğilip İlnara'nın bacağına baktı, "bir şeyin yok ya," dudağını büzdü. Sonuçta onu çeken kendisiydi.
"Biraz ağrıyor haliyle. Alnıma baksana kanıyor mu?"
Gözlerini kısıp İlnara'nın alnına baktı, "ufak bir çizik var." dedi. "Şimdi ne yapacağız peki?"
İlnara biraz düşündü." Immm sen kaç kilosun, ya da dur kesin 90 varsın. En iyisimi ben çıkayım önce," diyip kıkırdadı.
"83 , altı üstü 83 kiloyum. Gördüğüm muameleye bak. Sanırsın göbekli sığır gibi biriyim. Şu fitliğe, şu kaslara bak bi," etrafında dönüp kendini övmeye devam etti. "O kadar spor yapıyorum hem," diyip sağ kolunu sıktı ve kasını öptü.
İlnara ise gözünü devirdi. "Uff tamam be amma da övdün ha. İlk ben çıkıyorum o zaman, sonuçta bayanlar önden dimi ," diyip göz kırptı.
"Tabi ki majesteleri, bayanlar önden" dedi ve İlnara'nın bacaklarını açıp altına girdi. Bir hışımla yukarı kaldırdı. Sendelemesin diye de eliyle destek veriyordu.
" Biraz daha Soner yetişemiyorum. "
Ellerini son raddeye kadar uzatıyordu. Az bir mesafe kalmıştı. Soner'in daha da havaya kaldırmasıyla çıkışa ulaşmayı başardı İlnara.
Ayağının altından kayan toprak parçalarına inat yukarı çıkmayı başarmıştı.
"Düşündüm dee... Seni orda mı bıraksam? " diyip bıyık altından güldü.
"Ha ha ha ! Cok komik. Seni çıkardığıma pişman olmamı istemiyorsan beni burdan çıkar küçük hanım," diyerek ellerini koca karılar gibi belinin iki yanına koyarak ,ve dil çıkararak daha çok gülmesine sebebiyet vermişti İlnara'nın.
"Tamam ya , biraz eğleneyim dedim. Sayende ondan da oldum. Bagajda halat var mıydı ki?"
"Aha, her zaman var. Bir koşu kap da gel."
Arabanın arkasına kadar gidip halatı omuzuna attı ve çukura doğru ilerledi. Aşağı doğru sarkıtıp Soner'in yanına uzattı. Soner de halata sımsıkı sarılıp yukarı tırmandı. Birkaç denemenin ardından çıkmayı başarmıştı o da.
"Huh!"
"Neye huh? "
"Az önce bir öküzü çukurdan çıkardım da ona huh. "
"Yok artık deve ."
İlnara Soner'in omzuna vurup"ayy tamam tamam. Sustum. Eee şimdi ne yapıyoruz? "
"Immm şimdi de ," üzerindeki kıyafetleri gösterip "üst baş alcaz. Malum toz toprak içinde kaldık. Bunlarla eğlenceye gidilmez ama değil mi ?"
"Aa evet haklısın. Gidelim, şöyle bir güzel giyinip kuşanalım. Ayrıca şu smokinden de kurtul artık. Çok resmi duruyorsun," diyip ceketin ucunu havalandırdı.
" İş elbisem bu n'apalım,"diyip omuz silkti. "Ama değişikliğe de hayır demem."
"Güzell o zaman yolculuk başlasınn-
"Önce bir sigara içelim. Canım çekti. "
"Olur , tüttür bi duman , Soner Duman."
"Allah seni! Bundan da eğlence çıkardın ya helal olsun sana. "
"Eee ne demişler : hayatta ya tozu dumana katarsın yada tozu dumanı yutarsın ."
"Bak ya gene yapıyo ya. "
"Ee soyadın da 'Duman' olmasaymış. "diyip Soner' in içmeye yeltendiği sigarayı bir çırpıda dudaklarına götürdü.
" 'Enayi malı' gibisi yok. "
"Seni bir yakalarsam-"
İlnara arabanın etrafında koşuşturmaya başladı. Soner de onu yakalamaya çalışıyordu ama hızına yetişmesi zordu. O bir ' tetikçiydi'.
✨✨✨✨✨✨✨✨
⚡ Selamün aleyküm
⚡ Bölümü nasıl buldunuz?
⚡ Gelecek bölümden beklentileriniz neler?
⚡ Arkadaşlarınızı etiketleyip kitabı büyütmeme yardımcı olur musunuz?
⚡ Sağlıcakla kalın ✋
Yeni bölümlerde görüşmek üzere ❤️
Bilgi: Bölüm 1097 kelime