Συνέχεια από το κεφάλαιο 37ο
Δανάης Pov
"Καλά πήρες τηλέφωνο τον Ορέστη να έρθει? Είσαι σοβαρή?" ρώτησε η Μελίνα
"Ναι γιατί όχι? Ποιόν ενοχλεί?" ρώτησα χαλαρά
"Τι να σου πω ρε παιδί μου, το τραβάς πολύ" είπε η Μελίνα
"Εγώ ή αυτή? Κοίτα εκεί. Το ζευγάρι της αγ. Παρασκευής" είπα ειρωνικά και κοίταξα την Έλενα με την Ιωάννα
"Εν το μεταξύ η Ιωάννα είναι ίδια εσύ" είπε η Μελίνα και της έδωσα ένα δολοφονικό βλέμμα
"Μην ακούω βλακείες. Σιγά μην μου μοιάζει αυτή" απάντησα νευριασμένη
" Καλά ότι πεις. Η γκόμενα είναι μελαχρινή, ψιλή, γυμνασμένη και σου μοιάζει πολύ στο στυλ" είπε η φίλη μου
" Και τι πάει να πει αυτό? "ρώτησα την κολλητή μου
"Ότι επειδή δεν μπορούσε να έχει εσένα προσπάθησε να σε αντικαταστήσει με την Ιωάννα. Βρήκε μια που να σου μοιάζει " ανταποκρίθηκε η Μελίνα
" Και τώρα αυτό πρέπει να το πάρω για καλό?" ρώτησα
"Λογικά ναι. Γιατί για να το προσπαθήσει αυτό πάει να πει πως σημαίνεις πολλά για αυτήν " είπε η φίλη μου και εγώ δεν μπόρεσα να κρατήσω το χαμόγελο μου στα λεγόμενα της
" Λες? Λες να με θέλει ακόμα δηλαδή? " ρώτησα ενθουσιασμένη
"Φυσικά. Δεν την βλέπεις? Τόση ώρα η άλλη της μιλάει και αυτή ούτε καν που την ακούει. Δεν έχει πάρει τα μάτια της από πάνω σου" είπε η Μελίνα
"Θαυμάσια!" είπα ικανοποιημένη
Πέρασε ακόμα λίγη ώρα με την Μελίνα να μιλάμε για διάφορα και εγώ με την άκρη του ματιού μου να βλέπω την Έλενα να με κοιτάζει. Όσο και να την βλέπω νομίζω δεν θα την χορτάσω ποτέ. Είναι τόσο όμορφη. Τα ξανθά της μαλλιά πέφτουν αέρινα στον ώμο της και το σώμα της κόλαση. Πλέον είναι είκοσι έξι χρόνον. Θέλω τόσο πολύ να την δω γυμνή. Να δω αν έχει αλλάξει. Έχω δύο ολόκληρα χρόνια να την δω γυμνή στα χέρια μου.
Καθώς την παρατηρούσα η θερμοκρασία του σώματος μου είχε βαρέσει κόκκινο. Είναι τόσο σέξυ. Την θέλω τόσο πολύ. Θέλω να την βάλω πάνω σε ένα κρεβάτι και να κάνουμε έρωτα ένα ολόκληρο εικοσιτετράωρο. Να την κάνω να τελειώνει ξανά και ξανά, να είμαι μέσα της συνέχεια. Θέλω να την ακούω να αναστενάζει.
"Δανάη με ακούς που σου μιλάω?" διέκοψε η Μελίνα τις σκέψεις μου. Πήγα να απαντήσω αλλά είδα μπροστά μου τον Ορέστη να μου χαμογελάει. Χριστέ μου πρέπει να έγινα ρεζίλι
"Συγνώμη" είπα και σηκώθηκα από την θέση μου "Να σας συστήσω. Από εδώ ο Ορέστης δουλεύουμε μαζί στην εταιρία και Ορέστη από εδώ η Μελίνα, κολλητή μου" είπα χαμογελαστή
"Χάρηκα" είπε ο Ορέστης και έτεινε το χέρι του στην Μελίνα για χειραψία
"Και εγώ. Κάθισε " είπε η Μελίνα χαμογελαστή ανταποδίδοντας την χειραψία
" Δανάη αναρωτιόμουν αν έχεις κανονίσει να πας με κάποιον στο πάρτι της εταιρίας " είπε ο Ορέστης προβληματισμένος
"Εμ όχι δεν έχω κανονίσει κάτι. Άλλωστε είμαι καινούρια ακόμα δεν έχω κάνει παρέες" ανταποκρίθηκα ειλικρινά
"Τότε τι θα έλεγες να πηγαίναμε μαζί? " ρώτησε χαμογελαστός
" Θα το ήθελα πολύ " απάντησα χαμογελαστή
Είμαι σίγουρη ότι αν η Έλενα μας δει μαζί στο πάρτι θα πάθει πλάκα. Της χρειάζεται. Δεν φεύγουμε έτσι κυρία Ιωάννου χωρίς να πούμε ένα αντίο. Ούτε πηδάμε την πρώην μας όταν έχουμε σχέση. Όμως ήταν τόσο καλό. Πάντα το σεξ με την Έλενα μου έπαιρνε το μυαλό. Από την πρώτη φορά υπήρχε απίστευτο πάθος και ένταση. Πότε δεν μπόρεσα να συγκρατήσω τον εαυτό μου μαζί της. Πως να μπορέσω άλλωστε? Ποίος άνθρωπος θα μπορούσε να κρατηθεί όταν έχει μια τόσο ελκυστική γυναίκα μπροστά του? Όλα πάνω της είναι τέλεια που σε κάνει να απορείς για τα γονίδια της. Είναι σαν να έχει βγει από εξώφυλλο περιοδικού. Και τα μάτια της? Κάθε φορά που τα κοιτάζω μουδιάζει ο εγκέφαλος μου σαν να βρίσκομαι σε μέθεξη.
"Συμφωνείς?" ρώτησε ο Ορέστης και πήρα τα μάτια μου από την κοπέλα απέναντι και τον κοίταξα. Σε τι να συμφωνώ άραγε?
"Εμ, σε τι να συμφωνώ ακριβώς?" ρώτησα και η φίλη μου με κοίταξε νευριασμένη. Ήξερε πολύ καλά ότι τόση ώρα έχω χαθεί για άλλη μια φορά στην θέα της Έλενας
"Το παιδί σου λέει να περάσει από το σπίτι να σε πάρει κατά της εννέα. Καλά που έχεις το μυαλό σου?" ρώτησε η Μελίνα και την κοίταξα έξαλλη
"Την δουλειά σκεφτόμουν. Ναι εννέα είναι μια χαρά" είπα την τελευταία πρόταση χαμογελώντας στον Ορέστη
Η ώρα πέρασε με εμένα να μιλάω με την Μελίνα και τον Ορέστη για διάφορα θέματα ενώ παράλληλα με την άκρη του ματιού μου έβλεπα την Έλενα να μας κοιτάζει έξαλλη. Ήμουν πολύ ικανοποιημένη με αυτό μέχρι που πήρε την απόφαση να μας πλησιάσει μαζί με την Ιωάννα. Μόλις της είδα να πλησιάζουν το τραπέζι μας το άγχος μου κορυφώθηκε. Χιλιάδες σκέψεις περνούσαν σε κλάσματα δευτερολέπτων από το μυαλό μου. Τι σκατά κάνει τώρα? Γιατί έρχονται εδώ και μάλιστα κουβαλάει και την Ιωάννα μαζί? Όλα θα πάνε καλά, όλα θα πάνε καλά, έλεγα ξανά και ξανά στον εαυτό μου.
"Ήρθαμε και εμείς. Μπορούμε να καθίσουμε μαζί σας?" ρώτησε η Έλενα δήθεν αθώα
"Ναι φυσικά" βιάστηκε ο Ορέστης να πει και εγώ με την Μελίνα κοιταζόμασταν με γουρλωμένα ματιά
"Τέλεια σας ευχαριστούμε" είπε η Έλενα και κάθισαν δίπλα από την Μελίνα
"Τι κάνετε κυρία Ιωάννου? " ρώτησα ειρωνικά
" Μια χαρά δεσποινίς Χρηστίδου εσείς?" ρώτησε στον ίδιο τόνο
"Μια χαρά" απάντησα απότομα
"Τι λέγατε? Δεν πιστεύω να σας διέκοψα?" ρώτησε η Έλενα με ειρωνεία
" Λέγαμε για το πάρτι. Αλήθεια πως και αποφασίσατε να καθίσετε μαζί μας?" ρώτησα σηκώνοντας το φρύδι μου
"Αν σας ενοχλούμε δεσποινίς Χρηστίδου να φύγουμε" απάντησε ενοχλημένη
" Όχι βρε παιδιά όλοι οι καλοί χωράνε. Λέγαμε για το πάρτι και πως θα συνοδεύσω εγώ την Δανάη "είπε ο Ορέστης χαμογελαστός, προσπαθώντας να ηρεμήσει τα πνεύματα
Μόλις το άκουσε αυτό η Έλενα αμέσως μου έριξε ένα βλέμμα μίσους, απέχθειας, θυμού. Δεν μπορούσα να καταλάβω τι από όλα ήταν. Νομίζω πως ήταν όλα μαζί. Εγώ από την άλλη την κοίταξα σοβαρά. Σαν να είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό.
"Μια χαρά. Θα κάνετε καλό ζευγάρι εσείς η δύο" είπε η Ιωάννα κερδίζοντας όλα τα βλέμματα πάνω της
"Δεν συστήθηκα και όλας στην κοπέλα. Ιωάννα χάρηκα" είπε η Ιωάννα και έτεινε το χέρι της στην Μελίνα
"Μελίνα. Χάρηκα και εγώ." απάντησε η Μελίνα χαμογελαστή και έπειτα κοίταξε την Έλενα.
" Και εσείς θα είστε η Έλενα Ιωάννου το αφεντικό της κολλητής μου σωστά? "ρώτησε η Μελίνα κάνοντας την ανήξερη και κοίταξε την Έλενα
"Ναι εγώ είμαι. Χάρηκα πολύ Μελίνα" απάντησε η Έλενα στην φίλη μου
"Αν θέλεις Μελίνα μπορείς και εσύ να έρθεις στο πάρτι. Δεν υπάρχει πρόβλημα που δεν δουλεύεις στην εταιρία" συμπλήρωσε χαμογελαστή η Έλενα
"Σας ευχαριστώ για την πρόσκληση αλλά δεν θα μπορέσω "αρνήθηκε ευγενικά η Μελίνα
" Μαμά μαμά η μητέρα του φίλου μου τον αφήνει να πάει στον παιδότοπο εσύ θα με αφήσεις? Σε παρακαλώ " ήρθε τρέχοντας ο Λευτέρης από το δίπλα τραπέζι
"Ναι αγάπη μου μπορείς να πας αρκεί να προσέχεις. Και ότι θέλεις θα ήμαστε εδώ εντάξει?" ρώτησε γλυκά η Μελίνα τον γιο της
" Σε ευχαριστώ πολύ μαμά " είπε ο Λευτέρης και φίλησε γλυκά την μαμά του στο μάγουλο. Η Μελίνα χαμογέλασε και εκείνος έτρεξε ενθουσιασμός να πει τα νέα στον καινούριο του φίλο
Η Έλενα κοιτούσε σοκαρισμένη μια εμένα και μια την Μελίνα. Σαν να μην πίστευε στα αυτιά της. Έχει χάσει πολλά από τότε που αποφάσισε να φύγει. Την Μελίνα την θυμόταν σαν μια μαθήτρια της και τώρα, μετά από δύο χρόνια την βλέπει σε άλλη χώρα με ένα παιδί.
"Συγνώμη που ρωτάω αλλά έχεις παιδί Μελίνα?" ρώτησε η Έλενα σαν να μην πιστεύει τα ίδια της τα λόγια
"Ναι. Αυτός είναι ο Λευτέρης μου, είναι δύο ετών και βαφτισιμιός της Δανάης" ανταποκρίθηκε η Μελίνα
"Να σου ζήσει. Είναι σκέτος γλύκας και σου μοιάζει πολύ " είπε χαμογελαστή η Έλενα
" Σε ευχαριστώ πολύ" απάντησε ευγενικά η φίλη μου
"Εμείς ποτέ θα κάνουμε παιδί μωρό μου?" ρώτησε η Ιωάννα την Έλενα και εγώ κόντεψα να πνίγω με τον ηλίθιο καφέ που έπινα. Η Έλενα την κοίταξε σοκαρισμένη και άργησε μερικά δευτερόλεπτα να απαντήσει
"Εμ... Να... Κάποια στιγμή "είπε η Έλενα όσο πιο πειστικά μπορούσε και εγώ την κοίταξα νευριασμένη. Έπειτα γύρισα το βλέμμα μου στον Ορέστη που με κοιτούσε ήδη.
"Εσύ Ορέστη? Θα ήθελες να κάνεις οικογένεια κάποια στιγμή?" ρώτησα τον Ορέστη και η Έλενα ξεκίνησε να κουνάει το πόδι της κάτω από το τραπέζι νευρικά.
Τι έγινε μωρό μου ζηλεύουμε? Σκέφτηκα ικανοποιημένη
"Ναι θα ήθελα πολύ να κάνω κάποια στιγμή ένα κοριτσάκι" απάντησε ο Ορέστης κοιτάζοντας με στα μάτια
" Α και η Δανάη κοριτσάκι θέλει λέει" είπε η Μελίνα και την κοίταξα με ένα βλέμμα ευγνωμοσύνης που με βοηθάει να σπάσω τα νεύρα της Έλενας
"Α τι γλυκό. Ίσως κάνετε κάποια στιγμή μαζί. Πότε δεν ξέρετε. "είπε η Ιωάννα γλυκά αλλά φαίνεται ότι η Έλενα εκνευρίστηκε υπερβολικά διότι σηκώθηκε αμέσως σαν ελατήριο, με την δικαιολογία ότι πρέπει να κάνει ένα τηλεφώνημα.
Από την θέση που καθόμουν την έβλεπα να μιλάει σε κάποιον στο τηλέφωνο πολύ νευριασμένη. Αν δεν είχε πάει τόσο μακριά θα μπορούσα να ακούσω τι λέει. Αν και από τις κινήσεις των χεριών της μπορούσα να καταλάβω ότι είναι πραγματικά έξαλλη. Χωρίς να δώσω άλλη σημασία αποφάσισα να πάω στην τουαλέτα.
Έριξα λίγο νερό στο πρόσωπο μου και στάθηκα λίγο απέναντι από τον καθρέφτη να αναλογίζομαι όλα τα γεγονότα. Πως γίναμε έτσι? Εγώ να κοροϊδεύω τον έρωτα μου και εκείνη να έχει κάποια άλλη στην ζωή της. Πότε δεν περίμενα ότι θα φτάναμε σε αυτό το σημείο.
Από της σκέψεις μου με έβγαλε ο ήχος από το άνοιγμα της πόρτας. Γύρισα το κεφάλι μου και είδα την Έλενα να με κοιτάζει με ένα βλέμμα που ειλικρινά δεν μπορούσα να ερμηνεύσω.
"Τι κάνεις εδώ?" ρώτησα και προσπάθησα να κατεβάσω έναν κόμπο που είχα στον λαιμό μου
"Τι έγινε? Έφερες τον γκόμενο να τον γνωρίσεις στην κολλητή σου? Να δεις αν τον εγκρίνει?" ρώτησε η Έλενα ειρωνικά
"Να μην σε νοιάζει" απάντησα και πέρασα αναγκαστικά από δίπλα της για να βγω, όμως εκείνη με έπιασε από το χέρι και με κόλλησε πάνω της.
Γιατί μου το κάνει αυτό ρε γαμώτο? Δεν μπορεί να καταλάβει ότι υποφέρω όταν την νιώθω τόσο κοντά μου ενώ δεν μπορώ να την έχω? Αφού έχει την άλλη κάτω να την περιμένει από εμένα τι θέλει επιτέλους?
Με είχε κολλημένη πάνω της και με κοιτούσε στα μάτια ενώ τα χείλη μας ήταν σε απόσταση αναπνοής. Η ανάσα της ζέστη, χτυπούσε βίαια τα χείλη μου. Τα μάτια της κοιτούσαν τα δικά μου με τόση επιθυμία. Το στόμα της μισάνοιχτο σαν να το ετοίμαζε για το φιλί μου. Τα χέρια της τυλιγμένα στην μέση μου να με πιέζουν με δύναμη πάνω της. Πόσο πολύ την θέλω ρε γαμώτο. Αυτή η απειροελάχιστη απόσταση που έχουν τα χείλη μας μπορεί να με σκοτώσει. Η θερμοκρασία του σώματος μου έχει ανέβει στα ύψη και το κεφάλι μου το αισθάνομαι βαρύ. Δεν ξέρω πόση ώρα είχε περάσει που καθόμασταν έτσι. Το μόνο που ξέρω είναι πως δεν αντέχω άλλο. Πλησίασα το πρόσωπο μου δειλά προς εκείνη και ακούμπησα απαλά τα χείλια μας. Μόλις αισθάνθηκε τα χείλη μου πάνω στα δικά της, τα χέρια της με έσφιξαν πιο δυνατά και με κόλλησε ακόμα περισσότερο πάνω της καθώς έκλεισε τα μάτια. Η ανάσα της είχε γίνει βαριά το ίδιο και η δική μου. Τα χείλη μας είχαν μείνει εκεί ενωμένα χωρίς να φιλάει η μια την άλλη. Άνοιξα τα μάτια μου και την κοίταξα. Πόσο μπορεί να μου έχει λείψει να την βλέπω από τόσο κοντά. Πόσο πολύ την θέλω.
Χωρίς να μπορώ να κρατηθώ άλλο γύρισα το κεφάλι μου και την φίλησα. Στόχευα για ένα απλό και τρυφερό φιλί όμως εκείνη είχε αλλά σχέδια. Πέρασε τα χέρια της πίσω από το λαιμό μου για να με φέρει πιο κοντά της και ξεκίνησε να με φιλάει λαίμαργα. Μόλις ένιωσε την γλώσσα μου στο στόμα της άφησε έναν μικρό αναστεναγμό. Την έσπρωξα μέσα σε μια από της τουαλέτες της καφετέριας χωρίς να σπάσω το φιλί μας. Μόλις μπήκαμε μέσα και κλείσαμε την πόρτα έβαλα τα χέρια μου στα οπίσθια της και την έσφιξα με περισσότερη δύναμη πάνω μου. Εκείνη μου σήκωσε την μπλούζα, και αφού τράβηξε το σουτιέν πιο πάνω ελευθέρωσε το στήθος μου. Άφηνε υγρά φιλιά και ρουφούσε με όλη της την δύναμη τη ρόγα μου. Ξεκίνησα να αναστενάζω ενώ τα πόδια μου ήδη είχαν αρχίσει να τρέμουν. Έπειτα το ίδιο έκανε και στο άλλο μου στήθος. Ύστερα σταμάτησε και με κοίταξε. Η μάτια της ήταν πολύ έντονη που μπορούσε να με διαπεράσει. Έβαλε το χέρι της στην περιοχή μου και ξεκίνησε να το κουνάει αργά. Παράλληλα πέρασα και εγώ τα δάχτυλα μου μέσα από το παντελόνι της και έκανα ακριβώς το ίδιο. Με το πέρασμα τον λεπτών οι αναστεναγμοί μας δυνάμωναν καθώς ανεβάσαμε ταχύτητα και οι δύο, με αποτέλεσμα να έρθουμε σε έναν δυνατό οργασμό ταυτόχρονα.
"Πρέπει να μιλήσουμε" είπε η Έλενα με λαχανιασμένη φωνή ενώ με είχε στην αγκαλιά της
"Το ξέρω αλλά τώρα πρέπει να κατέβουμε κάτω " είπα ενώ προσπαθούσα να βρω την ανάσα μου
"Μωρό μου? Που είσαι τόση ώρα?" ακούσαμε την φωνή της Ιωάννας απ' έξω
"Εδώ. Συγνώμη μιλούσα με την Μαρία στο τηλέφωνο μέχρι τώρα. Κατέβα και έρχομαι σε λίγο" απάντησε ψέματα η Έλενα.
Μόλις ακούσαμε τα βήματα της να απομακρύνονται, βγήκα και εγώ από την αγκαλιά της Έλενας. Αυτό ήταν λάθος δεν έπρεπε να γίνει. Είναι με την Ιωάννα όσο και να με πονάει δεν είναι πια δική μου. Δεν μπορώ να συνεχίσω έτσι και να είμαι το τρίτο πρόσωπο στην σχέση τους.
" Τι έπαθες τώρα?" ρώτησε η Έλενα απορημένη
"Μόλις κάναμε έρωτα και εκείνη σε αποκάλεσε μωρό της" είπα νευριασμένη
"Δανάη δώσε μου λίγο χρόνο και θα χωρίσω. Δεν την αγαπάω και το ξέρεις" είπε η Έλενα κοιτάζοντας με απολογητικά
"Τίποτα δεν ξέρω. Ούτε γιατί έφυγες, ούτε τι θες από εμένα" απάντησα ειλικρινά
" Το μόνο που θέλω είναι εσένα. Δεν θέλω να σε ξανά χάσω. Σε παρακαλώ δώσε μου λίγες μέρες και θα την χωρίσω στο υπόσχομαι" είπε η Έλενα εκλιπαρώντας
"Μου είχες υποσχεθεί και ότι με αγαπάς. Μου είχες υποσχεθεί πως δεν θα με άφηνες, πως δεν θα με πλήγωνες όμως δεν τήρησες τον λόγο σου Έλενα " είπα στενοχωρημένη
" Δανάη μου έχεις δίκιο και το ξέρω. Είναι τόσα πολλά αυτά που έγιναν. Πες μου ότι θα μου δώσεις την ευκαιρία να σου εξηγήσω. Σε παρακαλώ πες το μου " είπε η Έλενα κοιτάζοντας με απελπισμένα
" Αύριο θα έχεις χωρίσει. Θα περιμένω μήνυμα σου. Αν δεν το κάνεις μέχρι αύριο το βράδυ εμένα να με ξεχάσεις" της είπα φωνάζοντας
" Και εσύ να χωρίσεις τον φλώρο γκομενό σου." είπε φανερά νευριασμένη
" Δεν είμαι μαζί του. Σου είπα ψέματα γιατί με νευρίασες την προηγούμενη φορά. Τέλος πάντων πάμε κάτω έχουμε αργήσει πάνω από μισή ώρα " είπα στην Έλενα
" Δηλαδή θες να μου πεις ότι δεν σε έχει αγγίξει? "ρώτησε και μπορούσα να δω την ελπίδα στα μάτια της
" Όχι βέβαια. Φίλος μου είναι. Εσύ όμως έχεις σχέση και ούτε θέλω να σκέφτομαι τι έχεις κάνει με την άλλη" απάντησα
" Ότι και να έχει γίνει δεν είχε καμία σημασία. Εγώ εσένα θέλω και πάντα εσένα θα αγαπάω. Λοιπόν πάμε κάτω?" ρώτησε και μου έδωσε ένα πεταχτό φιλί στα χείλη
" Μισό λεπτό " είπα και την φίλησα αλλά περισσότερη ώρα. Όσο και να τη φιλάω ποτέ δεν θα είναι αρκετό.
" Πάμε " είπα μόλις σταματήσαμε το φιλί μας και μείναμε από οξυγόνο
Η Έλενα μου χαμογέλασε πλατιά και κατεβήκαμε. Η παρέα μας κοίταξε λίγο περίεργα που πήγαμε μαζί στο τραπέζι. Όλοι εκτός από την Μελίνα. Γιατί η Μελίνα μπορούσε να καταλάβει ακριβώς τον λόγο που αργήσαμε τόσο πολύ. Άλλωστε μπορούσε να δει και την χαρά στα μάτια μου. Είμαι ξανά με τον έρωτα μου μετά από τόσα που περάσαμε μαζί. Και από αύριο θα είναι ολοκληρωτικά δική μου. Θα ήμαστε μαζί συνέχεια και δεν πρόκειται να την αφήσω να ξανά φύγει από κοντά μου.
Ο Ορέστης με την Ιωάννα ρώτησαν τι κάναμε τόση ώρα πάνω μαζί όμως ευτυχώς η Έλενα βρήκε μια χαζή δικαιολογία ότι με ρωτούσε κάτι για το καινούριο τεύχος και πάνω στην κουβέντα ξεχαστήκαμε. Όση ώρα ήμασταν εκεί εγώ με την Έλενα κοιταζόμασταν διακριτικά και χαμογελούσε η μια στην άλλη όταν ήταν απορροφημένοι οι άλλοι στην συζήτηση τους. Η μόνη που φυσικά μας είχε πάρει χαμπάρι ήταν η κολλητή μου η οποία γελούσε και αυτή με την συμπεριφορά μας. Κάναμε όπως τότε στο σχολείο που φοβόμασταν μην μας ανακαλύψουν.
Αφού φτάσαμε σπίτι, πετάξαμε τα πράγματα μας στον καναπέ και ξεκινήσαμε να μαγειρεύουμε. Ο Λευτέρης ξεθεωμένος από το παιχνίδι ανέβηκε κατευθείαν στο δωμάτιο του για να κοιμηθεί δίνοντας μου την ευκαιρία να ενημερώσω την φίλη μου για τα σημερινά γεγονότα.
"Καλά ρε δεν ντρέπεσαι? Είχες καλέσει τον γκόμενο για καφέ και εσύ είχες ανέβει στις τουαλέτες και πηδιόσουν με την Έλενα?" ρώτησε η φίλη μου μόλις τελείωσα τον μονόλογο μου
"Καλά από όλα αυτά που σου είπα αυτό έχεις να πεις? Και ναι το έκανα στην τουαλέτα με την Έλενα και είμαι σίγουρη ότι το είχες καταλάβει από πολύ πιο πριν άρα μην μου πουλάς τρελά τώρα " είπα στην φίλη μου
" Έλα αφού μου αρέσει να σε πειράζω. Δηλαδή είστε μαζί τώρα?" ρώτησε η Μελίνα χαμογελαστή
" Ναι. Δηλαδή έτσι νομίζω. Μέχρι αύριο θα την έχει χωρίσει. Και μόλις γίνει αυτό θα πρέπει να κάνουμε μια μεγάλη κουβέντα η δύο μας. Και ύστερα αν όλα πάνε καλά και την συγχωρέσω τότε θα ήμαστε κανονικά μαζί υποθέτω" απάντησα σκεπτόμενη τα λόγια μου
"Ήδη την έχεις συγχωρέσει και ας μην ξέρεις ακόμα τον λόγο που έφυγε "είπε η Μελίνα
" Τι να κάνω ρε Μελινάκι αφού την αγαπάω. Μπορώ να κάνω και αλλιώς?! " ρώτησα το αυτονόητο
Η υπόλοιπη μέρα πέρασε ήρεμα. Αφού φάγαμε, παίξαμε με τον Λευτεράκη και μιλήσαμε για διάφορα. Με την Έλενα μιλήσαμε λίγο από μηνύματα και μου είπε πως απόψε θα της μιλήσει αλλά καλό θα ήταν αύριο να μην πάμε στο πάρτι μαζί για να μην φανεί άσχημο. Και ομολογώ πως σε αυτό έχει δίκιο. Ας κρατάμε τα προσχήματα τουλάχιστον για μια δυο εβδομάδες ώστε να χωνέψει και η άλλη κοπέλα τον χωρισμό τους.
Ξάπλωσα στο κρεβάτι και το χαμόγελο μου είχε φτάσει μέχρι τα αυτιά. Μετά από τόσο καιρό νομίζω ότι απόψε θα κοιμηθώ ήρεμη χωρίς να ξυπνήσω από τους εφιάλτες και τα κλάματα μου.