Δανάης Pov
Το προηγούμενο βράδυ δεν κατάφερα να κοιμηθώ σχεδόν καθόλου. Έριξα μια ματιά στον εαυτό μου και οι μαύροι κύκλοι κάτω από τα μάτια μου είχαν κάνει την εμφάνιση τους. Έριξα λίγο νερό στο πρόσωπο μου ντύθηκα και κατέβηκα στην κουζίνα. Η Μελίνα με τον Λευτέρη κάθονταν ήδη στο τραπέζι και έπαιρναν το πρωινό τους.
"Καλημέρα μικρό μου μαϊμουδάκι" είπα στον Λευτεράκη και κάθισα δίπλα του
"Καλημέρα νονά" είπε και μου έδωσε ένα γλυκό φιλί στο μάγουλο
"Εγώ δεν έχω καλημέρα?" ρώτησε ενοχλημένη η Μελίνα
"Καλημέρα και σε εσένα" είπα στην φίλη μου
"Αγάπη μου θα πας πάνω να παίξεις?" ρώτησε η Μελίνα τον γιο της
"Άσε το παιδί να φάει ρε" της είπα και πήρα μια φρυγανιά στο χέρι μου
"Έχει φάει δεν βλέπεις? Παίζει με τις φρυγανιές έχει κάνει το σπίτι χάλια" απάντησε η φίλη μου
" Δεν θέλω να πάω πάνω. Θέλω να μείνω μαζί σας "παραπονέθηκε το μικρό αγόρι δίπλα μου
"Τι θα έλεγες να πας να κάνεις μια ζωγραφιά της νονάς σου? Και μόλις έρθει από την δουλειά να της την κάνεις έκπληξη? "ρώτησε η Μελίνα ενθουσιασμένη
"Ναι ναι ναι" αναφώνησε ενθουσιασμένος ο Λευτέρης και έτρεξε πάνω για να μου ετοιμάσει την ζωγραφιά. Δεν μπορούσα να μην χαμογελάσω με την παιδικότητα του
" Λοιπόν και τώρα οι δύο μας. Πως θα αντιμετώπισης την κατάσταση τώρα? " ρώτησε η Μελίνα με αγωνία
"Τι εννοείς? " ρώτησα
"Αυτά σε εμένα κομμένα. Εννοώ πως θα την αντικρίσεις μετά από τα χθεσινά σας κατορθώματα" είπε η φίλη μου
"Τίποτα δεν ήταν το χθεσινό. Ήταν μια στιγμή αδυναμίας την οποία ξεκαθάρισα σε αυτήν αλλά και σε εσένα ότι δεν πρόκειται να ξανά επαναληφθεί" είπα με σιγουριά
" Εγώ ξέρω πολύ καλά πόσο σε έχει επηρεάσει και σταμάτα να κρύβεσαι από εμένα. Όλο το βράδυ σε άκουγα να κλαίς. Γιατί δεν δέχτηκες να μιλήσετε και να σου εξηγήσει μπορείς να μου πεις? "ρώτησε η Μελίνα νευριασμένη
" Γιατί δεν με ενδιαφέρει να μάθω. Δεν θέλω τίποτα από αυτήν πια. Και ούτε πρόκειται να την συγχωρέσω επειδή εχθές πηδηχτίκαμε σε μια στιγμή αδυναμίας " είπα με ήρεμο τόνο
" Δεν ήταν πήδημα Δανάη. Ήταν έρωτας και το ξέρεις. Μπορώ να σε ρωτήσω κάτι?" ρώτησε η Μελίνα και τότε την κοίταξα με βλέμμα απορίας
" Θα ρωτήσεις έτσι και αλλιώς οπότε πες μου να τελειώνουμε " της είπα και κοίταξα τα μεγάλα μαύρα μάτια της
"Δεν θες να μάθεις τον λόγο που έφυγε τότε γιατί φοβάσαι ότι όταν τον ακούσεις θα την συγχωρέσεις έτσι δεν είναι? Και δεν είσαι έτοιμη για κάτι τέτοιο. " ρώτησε η Μελίνα και την κοίταξα με ένα βλέμμα σαν να της επιβεβαιώνα της υποψίες της. Γιατί πολύ απλά είχε δίκιο.
Πεθαίνω να μάθω. Νύχτες ατελείωτες έκανα διαφορά σενάρια στο μυαλό μου για το τι μπορεί να έγινε τόσο ξαφνικά. Αυτό το γιατί δύο χρόνια τώρα με σιγοκαίει κάθε μέρα και περισσότερο, όμως έχει δίκαιο η Μελίνα. Δεν θέλω να μάθω γιατί φοβάμαι. Φοβάμαι ότι αν μάθω θα τι συγχωρέσω. Μετά από δύο χρόνια έχω ήδη καταλάβει ότι για να παρατήσει την δουλειά της, το σπίτι, την ζωή της ολόκληρη πάει να πει ότι έγινε κάτι πολύ άσχημο. Όμως δεν είμαι σίγουρη ότι μπορώ να ξανά είμαι μαζί της. Αυτό που ξέρω όμως είναι πως το θέλω σαν τρελή. Πονάω όταν είμαι μακριά της. Και εχθές μου έκανε έρωτα με τόσο πάθος τόση ένταση. Ήταν γεμάτη συναισθήματα. Το ένιωσα στο φιλί της, στην ανάσα της δίπλα μου. Ένας θεός ξέρει πόσο πολύ μου έχουν λείψει όλα αυτά. Μπορεί να μην την ακούμπησα πουθενά αλλά ξέρω πως τελείωσε και αυτή μαζί μου. Θυμάμαι πολύ καλά πως είναι όταν τελειώνει και μπορώ να πω με σιγουριά ότι τελείωσε το ίδιο δυνατά με εμένα.
"Δεν θα μου απαντήσεις?" ρώτησε ξανά η φίλη μου και με έβγαλε από της σκέψεις μου
"Θα απαντήσω. Ναι έχεις δίκιο. Φοβάμαι να μάθω τι της συνέβη τότε γιατί είμαι σίγουρη πως θα την συγχωρέσω. Και φοβάμαι τόσο πολύ" είπα και ξεφύσηξα
"Τι είναι αυτό που φοβάσαι τόσο? " ρώτησε με ενδιαφέρον
"Φοβάμαι ότι αν τα ξανά βρούμε θα δεθώ ξανά. Δεν αντέχω να την ξανά χάσω. Θέλω να την έχω έστω έτσι. Έστω από μακριά. Και ας πεθαίνω στην σκέψη ότι αγγίζει άλλο σώμα. Ας λιώνω ξέροντας ότι φιλάει αλλά χείλη " είπα φανερά λυπημένη
"Δεν πρόκειται να ξανά φύγει. Εδώ είναι η ζωή της πλέον το ίδιο και η δική σου. Δεν το βλέπεις? "ρώτησε η Μελίνα και την κοίταξα περίεργα
" Τι εννοείς? " ρώτησα με απορία
" Δεν το πιστεύω ότι είσαι τόσο τυφλή. Η μοίρα σας ξανά έφερε μαζί. Έκανε την δουλειά που δεν κάνατε εσείς. Από όλες της δουλειές διαλέξες την δημοσιογραφία και από όλες της χώρες ήρθες εδώ που είναι και αυτή. Και δεν φτάνει μόνο αυτό, όλος τυχαίος πηγές για δουλειά στην εταιρία της. Και σε ρωτάω λοιπόν εγώ, δεν το καταλαβαίνεις? Αλήθεια δεν μπορείς να δεις ότι η μοίρα με τους πλανήτες συνωμοτούν να είστε ξανά μαζί? " είπε η φίλη μου και με έβαλε σε σκέψεις
Έχει απόλυτο δίκιο. Από όλα τα επαγγέλματα εγώ επέλεξα αυτό. Και από όλες τις χώρες η μοίρα με έφερε εδώ. Και από όλες τις εταιρίας της Γαλλίας εγώ πήγα και έπεσα πάνω στην δικιά της. Δεν μπορεί όλα αυτά να είναι τυχαία. Κάτι προσπαθεί να μου πει. Μήπως όντως είναι γραφτώ να ήμαστε μαζί? Μήπως όντως είναι ακόμα ερωτευμένη μαζί μου? Μήπως όντως μου είπε την αλήθεια ότι δεν αγάπησε ποτέ την άλλην? Ναι μου είπε. Το ένιωσα και ας φοβάμαι να το παραδεχτώ. Δεν μπορεί όλα αυτά που έχουν γίνει να είναι απλά τυχαία. Ίσως μπορούμε να ξανά ήμαστε μαζί.
"Ίσως έχεις δίκιο. Δεν μπορεί να είναι όλα αυτά τυχαία. Όμως ακόμα είμαι σοκαρισμένη. Ξέρεις ότι δεν το έχω με τις αλλαγές και μέσα σε τόσες λίγες μέρες έχουν έρθει τα πάνω κάτω. Όμως ίσως, λέω ίσως, έκανα μια μικρή βλακεία" είπα στην φίλη μου και την κοίταξα με βλέμμα ένοχο
" Τι έχεις κάνει? Νόμιζα ότι εχθές μου τα είπες όλα. Λέγε Δανάη τώρα " φώναξε η φίλη μου
" Ίσως της είπα ένα μικρό ψέμα. Πολύ μικρό " της απάντησα με ένοχη φωνή
" Λέγε τώρα και μην παίζεις με τις λέξεις. Δεν γλυτώνεις από εμένα και το ξέρεις" είπε η Μελίνα αυστηρά
" Της είπα ότι είμαι με τον Ορέστη " είπα και αμέσως η Μελίνα γούρλωσε τα μάτια της και με κοίταξε με ένα δολοφονικό βλέμμα.
"Τι έκανες?" ρώτησε έξαλλη
" Της είπα ότι τα έχω με τον... "πήγα να πω αλλά με σταμάτησε
" Σκάσε σε άκουσα. Δεν το πιστεύω ότι το έκανες αυτό. Γιατί ρε Δανάη γαμώτο? Γιατί?" ρώτησε η Μελίνα ξεφυσώντας
"Γιατί ενώ είναι σε σχέση μου ζήτησε τα ρέστα που μιλάω με τον Ορέστη. Ε με νευρίασε και της είπα ψέματα για να νευριάσει" ανταποκρίθηκα
"Και για να ζηλέψει. Σωστά? " ρώτησε σαν να ήξερε την απάντηση. Και φυσικά την ήξερε. Με γνωρίζει καλύτερα από όλους επόμενος ξέρει και τις αντιδράσεις μου.
" Ναι" απάντησα ειλικρινά
" Τι να σου πω τώρα. Να δω πως θα το διορθώσεις " είπε η Μελίνα
"Δεν σκοπεύω να το διορθώσω σύντομα" της απάντησα
"Γιατί το τραβάς τόσο? Αφού σε αγαπάει και την αγαπάς. Γιατί βασανίζεις έτσι και τις δύο σας?" ρώτησε η Μελίνα απελπισμένη
" Γιατί θέλω να πονέσει όσο και εγώ. Ξέρεις πολύ καλά πόσο πόνεσα τόσο καιρό. Εγώ δύο χρόνια δεν άφησα κανέναν να με αγγίξει. Ούτε καν φιλί δεν έδωσα σε κάποιον. Και εκείνη εξαφανίστηκε και την βρίσκω μετά από δύο χρόνια και μάλιστα σε σχέση με την ηλίθια γραμματέας της. Κάπως δεν πρέπει να την εκδικηθώ? " ρώτησα νευριασμένη
" Κάνε ότι θέλεις αλήθεια. Δεν μπορώ να σου βάλω μυαλό όσο και να προσπαθώ. Είσαι αγύριστο κεφάλι. Ελπίζω όμως όταν αποφασίσεις να είστε μαζί ξανά να μην είναι αργά " απάντησε η Μελίνα
" Και πως είσαι τόσο σίγουρη ότι θα αποφασίσω να ξανά είμαι μαζί της? " ρώτησα και εκείνη χαμογέλασε
" Γιατί την αγαπάς. Και από ότι φαίνεται και εκείνη. Οπότε είναι ζήτημα χρόνου να γυρίσεις σε εκείνη και η Έλενα να στείλει από εκεί που ήρθε την γραμματέα" είπε η φίλη μου σίγουρη
" Τέλος πάντων τι θα κάνουμε σήμερα? " ρώτησα την Μελίνα για να αλλάξω θέμα
" Τι εννοείς δεν δουλεύεις σήμερα? Και βασικά τώρα που το είπα ρε Δανάη πήγε εννέα έχεις αργήσει τι κάνεις εδώ? " ρώτησε ανήσυχη
" Δεν δουλεύω σήμερα. Αύριο κάνει ένα πάρτι η εταιρεία και όλοι ασχολούνται με αυτό " απάντησα
"Πάλι καλά. Λοιπόν τι λες να πάρουμε τον Λευτέρη και να πάμε βόλτα? Έχει υπέροχη μέρα και σήμερα που έχεις ρεπό καλό θα ήταν να βγεις μια βόλτα να ξεσκάσεις" μου είπε η Μελίνα χαρούμενη
" Φυσικά. Έχω μεγάλη ανάγκη να βγω να ηρεμήσω λίγο και επίσης μου έφτιαξε η διάθεση " ανταποκρίθηκα ειλικρινά
" Τέλεια. Θα πάμε να ψωνίσουμε ρούχα. Τι θα φορέσεις αύριο στο πάρτι? "ρώτησε
" Έχεις δίκιο. Πρέπει να βρω κάτι για αύριο. Λοιπόν πάμε να ντυθούμε και να φύγουμε" είπα και αμέσως ξεκίνησα να πηγαίνω στο δωμάτιο μου
Φόρεσα ένα στενό μπλέ τζιν παντελόνι και το συνδύασα με ένα άσπρο μπλουζάκι αρκετά κοντό καθώς δεν κάλυπτε την κοιλιακή χώρα. Έβαλα τα nike παπούτσια μου, πήρα την μαύρη ζακέτα στα χέρια μου και κατέβηκα τα σκαλιά του σπιτιού γρήγορα.
"Ποπό ομορφιές" είπε η Μελίνα μόλις με είδε
"Δεν πας πίσω! Λοιπόν πάμε?" ρώτησα χαμογελαστή
"Πάμε" απάντησε η φίλη μου
Μία ώρα αργότερα βρισκόμασταν σε ένα εμπορικό κέντρο όπου η Μελίνα με πληροφόρησε πως είναι το μεγαλύτερο σε όλη την Γαλλία. Και μπορώ να πω πως μάλλον έχει δίκιο καθώς μπορείς πολύ άνετα να χαθείς εδώ. Ο Λευτέρης είχε ενθουσιαστεί και κοιτούσε ενθουσιασμένος δεξιά και αριστερά. Μπήκαμε σε αρκετά καταστήματα όμως τίποτα δεν με ενθουσίασε. Μέχρι που περάσαμε από μια βιτρίνα και είδα ένα φόρεμα που νομίζω 'μου έκλεισε το μάτι' . Ενθουσιασμένη έπιασα την φίλη μου από το χέρι και την τράβηξα στο μαγαζί. Μόλις βγήκα από το δοκιμαστήριο είδα την φίλη μου με τον γιό της να με κοιτάνε με γουρλωμένα ματιά.
"Πως είμαι?" ρώτησα με αυτοπεποίθηση
"Είσαι τέλεια" είπαν ο Λευτέρης με την μαμά του με μια φωνή
"Αυτό περίμενα να ακούσω" είπα στην φίλη μου και της έκλεισα το μάτι παιχνιδιάρικα
Το φόρεμα πραγματικά είναι σαν να έχει ραφτεί για εμένα. Είναι πολύ στενό, κοντό και μαύρο. Είναι πολύ προκλητικό θα έλεγα και σίγουρα αφήνει πολλά στην φαντασία. Άλλωστε αυτό θέλω. Είμαι σίγουρη ότι θα την τρελάνω. Έχω μεγάλα σχέδια για την αυριανή βραδιά.
Μισή ώρα αργότερα καθόμουν με την κολλητή μου σε μια καφετέρια του εμπορικού ενώ ο Λευτέρης έπαιζε με ένα αγοράκι από το δίπλα τραπέζι.
"Και για πες προς τι αυτή η καλή διάθεση?" ρώτησε η Μελίνα
"Είμαι πολύ πολύ ενθουσιασμένη. Σκέφτηκα αυτά που είπες πριν. Και ομολογώ πως είχες απόλυτο δίκιο" είπα με ένα λαμπερό χαμόγελο
"Πάντα εδώ δίκιο καλή μου αλλά εσύ σε πιο από όλα αναφέρεσαι?" ρώτησε η φίλη μου το ίδιο χαρούμενη
" Στο ότι η Έλενα με αγαπάει ακόμα. Το κατάλαβα άλλωστε από τον τρόπο που μου έκανε έρωτα, από τον τρόπο που με κοιτούσε εκείνη την στιγμή. Και ξέρεις τι λένε ε? Τα μάτια δεν λένε ποτέ ψέματα "απάντησα χωρίς να φύγει το χαμόγελο από το πρόσωπο μου
"Χαίρομαι που επιτέλους το κατάλαβες. Και κυρίως χαίρομαι που χαμογελάς. Ξέρεις πόσο καιρό έχω να σε δω πραγματικά χαρούμενη? " ρώτησε η Μελίνα
" Ξέρω και έχεις δίκιο. Όμως τώρα όλα θα αλλάξουν. Εγώ με την Έλενα θα ήμαστε ξανά μαζί απλά όχι ακόμα" είπα και η κολλητή μου με κοίταξε περίεργα
" Τι εννοείς? Γιατί όχι ακόμα? Αν λες για την άλλην σίγουρα θα την στείλει μόλις της πεις τι αισθάνεσαι για αυτήν " είπε η Μελίνα
" Φυσικά και θα το κάνει. Είμαι σίγουρη πως αν της πω ότι την αγαπάω ακόμα δεν πρόκειται να με ξανά αφήσει. Για αυτό και με κράτησε στην εταιρία της. Αν δεν με ήθελε δεν θα είχε ξανά ασχοληθεί μαζί μου" απάντησα φανερά χαρούμενη
" Και τι έγινε ξαφνικά και τα κατάλαβες όλα αυτά? "ρώτησε η Μελίνα
" Κάθισα και σκέφτηκα. Με βοήθησαν και αυτά που μου είπες το πρωί. Έχεις δίκιο. Η μοίρα μας έφερε και πάλι μαζί. Δεν μπορεί να είναι τυχαίο. Τόσες μέρες ήμουν τόσο σοκαρισμένη που δεν έβλεπα καθαρά την κατάσταση ούτε τα σημάδια που μου δίνει εκείνη. Το βλέπω στα μάτια της ρε Μελίνα. Πότε δεν την είδα να κοιτάζει με τον ίδιο τρόπο την Ιωάννα όπως κοιτάζει εμένα. Ούτε υπάρχει πάθος. Σε εμένα ποτέ δεν μπορούσε να κρατηθεί. Ακόμα και σε διάλειμμα στην τάξη το είχαμε κάνει. Και ενώ φοβόταν στο τέλος ενέδωσε γιατί δεν άντεχε να κάνει αλλιώς. Ενώ με την γκομενά της δεν υπάρχει το πάθος που είχε μαζί μου" είπα σίγουρη για τα λεγόμενα μου
" Χαίρομαι για αυτό. Καιρός είναι να είστε μαζί ξανά. Είναι κρίμα να είστε έτσι. Και καλά ρε μέσα στην τάξη? Και μάλιστα στο διάλειμμα? Είστε αθεόφοβες" είπε η Μελίνα σοκαρισμένη
" Δεν κατάλαβες καλά. Τώρα που σιγουρεύτικα για τα συναισθήματα της θα το εκμεταλλευτώ. Πρώτα θα την εκδικηθώ και μετά θα είμαι μαζί της. Και ναι τι να κάναμε αφού δεν μπορούσαμε να κρατηθούμε" είπα και της έκλεισα το μάτι.
"Μάλιστα, και τι θα κάνεις? "ρώτησε η Μελίνα
" Θα παίξω με τον Ορέστη. Θα την τρελάνω" είπα με ένα τεράστιο χαμόγελο
" Δανάη μην το τραβήξεις πολύ" είπε η φίλη μου ανήσυχη
" Θα κάνω ότι της αξίζει. Και μετά θα δω πως θα διαχειριστώ την κατάσταση " απάντησα και κοίταξα την Μελίνα περίεργα.
" Τι έπαθες παιδί μου και γούρλωσες τα μάτια σου? " ρώτησα απορημένη
"Δανάη μου θέλω την ψυχραιμία σου. Πέντε τραπέζια πιο πίσω μόλις έκατσε η Έλενα με μια κοπέλα που σου μοιάζει πολύ " απάντησε η φίλη μου σοκαρισμένη. Γύρισα να κοιτάξω και της είδα. Ευτυχώς εκείνες μάλλον δεν μας είχαν καταλάβει
" Πρώτον δεν μοιάζω εγώ με αυτήν. Και δεύτερον τέλεια χαίρομαι πολύ που είναι εδώ. Θα γελάσουμε " είπα στην φίλη μου πονηρά
" Τι σκατά θα κάνεις?" ρώτησε η Μελίνα ανήσυχη
"Θα δεις" απάντησα χαμογελαστή στην φίλη μου και σηκώθηκα από το τραπέζι.
Η Μελίνα φώναζε το όνομα μου καθώς με ρωτούσε που πάω όμως δεν γύρισα. Ήμουν αποφασισμένη να τα παίξω όλα για όλα. Αν με θέλει πραγματικά θα δεχτεί ότι και να της κάνω. Στο κάτω κάτω το αξίζει. Τόσο υπέφερα για εκείνη ας την βασανίσω λίγο και εγώ.
Πλησίασα το τραπέζι με όλη την αυτοπεποίθηση του κόσμου. Πρώτα με είδε η Ιωάννα και έπειτα γύρισε και η Έλενα. Μόλις με είδε κοκκάλωσε και εγώ αμέσως χαμογέλασα ικανοποιημένη.
"Γειά σας τι κάνετε?" ρώτησα χαμογελαστή
"Δανάη? Τι κάνεις εδώ?" ρώτησε η Έλενα σοκαρισμένη
"Ήρθα να πιω έναν καφέ. Εσείς?" ρώτησα χωρίς να χάσω το χαμόγελο από το πρόσωπο μου
"Εμείς να ψωνίσουμε για το αυριανό πάρτι. Θα έρθεις έτσι?" ρώτησε η Ιωάννα χαμογελαστή
"Φυσικά!θα τα πούμε αύριο λοιπόν" απάντησα και έφυγα από μπροστά τους
Ανέβηκα στην τουαλέτα του μαγαζιού και πήρα τηλέφωνο τον Ορέστη. Για καλή μου τύχη απάντησε γρήγορα.
" Παρακαλώ? "ρώτησε ο Ορέστης μόλις απάντησε στην κλήση μου
"Γειά σου Ορέστη η Δανάη είμαι τι κάνεις? "ρώτησα χαμογελαστή
"Μια χαρά εσύ?" ρώτησε ενθουσιασμένος
"Μια χαρά και εγώ. Είμαι για καφέ με την κολλητή μου και της έχω πει πολλά για εσένα. Αναρωτιόμουν αν θα μπορούσες να έρθεις να σε δω και να την γνωρίσεις?" ρώτησα με την ελπίδα να δεχτεί
" Φυσικά. Που είστε?" ρώτησε χαρούμενος
Αφού του είπα που ήμαστε, μου είπε ότι σε μισή ώρα θα είναι εδώ. Χαμογέλασα ικανοποιημένη και πήγα στο τραπέζι μου.
Η συνέχεια στο κεφάλαιο 38ο🔜