Chapter 45: Princess of Altenstien
Dia's POV
"I see."
"I'm so sorry Princess."
"It's fine, ngayon alam ko na kung ano ang dahilan ni Duchess Eve."
Tumayo na ako at kinuha ang librong binabasa ko, sumulyap ako ng ilang segundo kay Nico bago lisan ang kinaroroonan ko. Pansin kong sumunod sa akin sina Hanz at Mhek papasok sa palasyo. Napabuntong hininga akong tinahak ang daan pabalik sa office.
"Thank you." Narinig ko pa rin ang sinabi ni Nico kahit nakalayo na ako sa kinaroroonan niya.
.
.
.
Kinabukasan ay maaga kaming umalis ni Shaine patungong Villyork kung saan gaganapin ang pangalawang pagkakaroon ng Estate Party kasama ang mga Noble Lady ng iba pang city dito sa Rallnedia.
"Ilang oras ang biyahe natin?"
"Almost one and a half hour Your Highness."
"I see," tugon ko kay Mr. Yong na nasa front seat ng sasakyan. Nilingon ko si Shaine na mahimbing ang tulong sa tabi, nakasandal ang ulo niya sa may bintana ng sasakyan habang nakanganga ng kaunti ang kanyang mga labi. Hindi ko na siya nakausap pa kagabi dahil pagkabalik ko sa opisina ay ipinagpatuloy namin ang pag-aayos ng mga documents para ngayong araw. Tila may hindi sila pagkakaintindihan ni June, ayaw kong makisawsaw sa issue nilang dalawa kaya mas mabuti kung hahayaan ko muna siya.
"Magpahinga po muna kayo habang nasa biyahe."
"I'm fine Mr. Yong, kailangan ko ring basahin ang speech na pinasa sa akin ni Jeyya para mamaya."
Pagkasambit ay binuksan ko ang tablet na nasa tapat ng kinauupuan ko, mula doon ay mababasa ko ang mahigit dalawang paragraph mula sa email na ipinasa sa akin ni Jeyya.
I don't need to memorize every single words of this file, I just need to understand the situation I am about to deliver.
"I want a cup of frappé."
"200 meters before we reach the Café Morina."
"Okay, thank you."
.
.
.
Aria's POV
Matapos ang magdamag na trabaho ay nakauwi na rin ako ng walang kahirap hirap. Agad kong ichinarge ang cellphone ko at ibinagsak ang katawan ko sa kama, agad kong ipinikit ang aking mga mata hanggang sa makatulog ako.
*BEEP
Nagising ako sa mahinang tunong na iyon na nagmumula sa cellphone ko na nakacharge sa tabi nag kama. Papungay pungay ako bumangon at binuksan ang cellphone ko.
Alas dos na ng hapon pero feeling ko kulang pa ang tatlong oras na itinulog ko ngayong araw. Late na rin kasi ako natapos kanina sa pag-eedit ng mga designs para sa darating na event.
Napakunot na lang ako ng noo nang mapansin ang halos labing limang voice call mula kay Maxryen.
Monday
"Hey Aria. Bakit hindi mo pa inaupload ang video? Busy ka ba?"
"Kung busy ka pwede mo bang isend kay SJ ang copy, kami na ang mag-aupload."
Tuesday
"Aria, may problema ba? Palaging walang tao sa bahay niyo? Lumipat na ba kayo ng bahay? O busy ka lang talaga?"
Wednesday
"Hey Aria, may problema ba? Tatlong araw na kitang tinatawag at minemessage pero wala akong mahagilap na sagot mula sa'yo."
"Magreply ka naman kahit thumbs up lang. Nag-aalala na ako sa'yo."
Thursday
"Hey Aria! Bakit ba hindi mo sinasagot ang tawag ko?! Bakit hindi mo pa rin inaupload ang video na nasa iyo?!"
"Anong araw na? Kailan mo balak iupload ang video na pinaghirapan namin?!"
"Kung hindi mo kayang gawin, pwes ipasa mo sa akin ang copy para magkapera na tayo!"
Friday
"Aria, please sagutin mo naman ang tawag ko kahit saglit lang. May ginawa ba akong masama?"
"Hihintayin ko ang reply mo, okay?"
"I'm sorry, kung anuman ang ginawa ko sa'yo. Please magreply ka na."
Saturday
"May dinner party dito sa studio nina SJ, gusto mo bang sumama?"
"Hey Aria, please I really missed you. And please magparamdam ka na."
Sunday
"Isang linggo na ang nakakalipas pero hindi ka pa rin nagpaparamdam. Kilala mo ako kung paano magalit Aria, huwag mong sagarin ang galit ko kung ayaw mong madamay ang trabaho mo. Bukas, alas singko ng hapon sa waiting shed sa tapat ng school. Kapag hindi ka pumunta alam mo na ang mangyayari."
Sa isang linggo na nakalipas, ngayon lang ako naglakas loob na buksan ang social media account ko matapos ang koronasyon. At sa nakalipas na pitong araw hindi ko maintindihan kung bakit hindi ko magawang iupload ang video na pinaghirapan nina Maxryen.
Apat na beses kong sinubukang iupload ang video, ngunit tila may pumipigil sa akin na gawin ang bagay na iyon.
Nagdadalawang isipin pa rin ako kung bakit ko nga ba sinusunod ang mga kahilingan ni Maxryen, samantalang hindi ko naman siya boyfriend at hindi ko rin naman siya tinuturing na kaibigan matapos niyang makipaghiwalay sa akin. O ako lang itong siksik ng siksik sa taong wala ng pagtingin sa akin.
*DING
Agad kong binuksan ang message inbox ng marinig ko ang tunog na iyon. Binasa ko ang text message ni Mr. Solis na katatanggap ko lang ngayong hapon.
Sa Wednesday ng hapon ka na pumasok. Para madagdagan ang idea mo sa paggawa ng designs sa susunod na linggo.
.
.
.
"Miss Guevara? Mabuti naman nandito ka na."
"Bakit po?"
"Kanina pa naghihintay ang boyfriend mo sa lobby."
"Boyfriend?"
"Oo, tatlong araw na siyang pabalik balik dito pero palagi kang nasa meeting kasama ni Mr. Solis kaya hindi kita mahagilap."
"Please huwag mong ipaalam na nandito ako." Agad kong kinuha ang coffee na ginawa ko na nasa tabi ni Mocha.
"Ha? Bakit naman? Tsaka nabanggit ko na sa kanya na patungo ka sa cafeteria mamayang break."
"Mocha simula ngayon huwag mo ng kakausapin ang lalaking 'yon. Sabihin mo na lang sa kanya na ito na ang huling araw ko dito sa kompanya."
"E? Magreresign ka na?"
"Ano ka ba? Excuse ko lang 'yon para tantanan na niya ako."
"Ay may lovers quarrel pala."
"Pwede ba Mocha, hindi ko siya boyfriend, okay? Basta ayaw ko lang tumanggap ng bisita kapag nasa trabaho ako."
"Okay, sige. Hayaan mo na lang maghintay sa lobby, mananawa rin 'yon."
.
.
.
Shine's POV
Kasama kong umalis ng bahay si Mama upang bisitahin si Tita Alondra sa bago nilang bahay. Habang nasa biyahe ay napansin ko ang news report na nagmumula sa maliit na screen sa unahan ng bus.
"Her Royal Highness and Lady Carson spotted in a Café Shop in Winstown together with butler Yong and some of royal bodyguard."
Noong una ay hindi ako makapaniwala ng magkita kami ni Tatay, wala rin akong idea kung paano siya kakausapin noong araw na iyon. Ang bilis lang ng pangyayari ng lapitan ko siya at magtanong kung kamusta na ba siya.
Ang awkward ng sitwasyon namin that time, ayaw ko siyang kausapin at pansinin, pero traydor ang puso ko. Kahit iniwan niya kami para sa trabaho niya ay mas tinanggap ko siya at agad na pinatawad, siguro sa mahabang panahon na pangungulila nabura na sa isip ko ang mga sandaling pinagpalit niya kami para sa trabaho niya. Sobrang dami ng tanong ko sa sarili ko, ngunit ng makausap niya ako ay mas naintindihan ko ang sitwasyon na kinaharap niya noong mga panahong iyon. Naintindihan ko rin agad kung bakit siya umalis, kung bakit niya kami iniwa, kung bakit mas pinili niya ang trabaho niya, kung bakit hindi siya nagparamdam sa mahabang panahon at kung bakit ngayon lang siya bumalik sa buhay ko bilang Tatay ko.
Hindi ko pa nasasabi kay Nanay ang tungkol sa pagiging butler ni Tatay kay Dia, ayaw ko muna siya mastress lalo na ngayong unti unting bumabalik ang lakas niya mula sa sakit.
Mabuti na lang abala siya sa ginagawa niya kaya hindi niya napanood o narinig ang sinabi ng reporter mula sa balita.
"Nay pwede payakap?" Pansin kong nagulat siya sa tanong ko, pero kumibit balikat na lang siya at ngumiti.
"Oo naman, teka para naman saan?"
"Wala lang po, gusto ko lang kayong yakapin." Mas lumaki ang ngiti niya sa sinabi ko kaya napangiti na rin ako.
Isang buwan pa ang kailangan bago tuluyang makarecover ni Nanay sa sakit niya, kaya mas mabuti kung isantabi ko muna ang tungkol kay Tatay.
.
.
.
Dia's POV
"Greetings to Her Royal Highness and to her lady." Sabay sabay na sambit ng mga noble pagkababa namin ni Shine sa sasakyan.
"Can we start now?"
"Yes Your Highness."
"We only have 30 minutes with this party Princess." Bulong ni Shaine. Mabuti naman, nang makaalis na rin kami patungo sa Winstown right after this.
"I am so thankful that our Princess favored this estate party. This is the 2nd estate party and first time that a royal member from the palace had attended. I and the clan of Ebor are very grateful to each and everyone who are here, this party would not be complete without the presence of every noble we invited, even Her Royal Highness. Villyork has this tradition that every estate party we celebrate the increasing rate of economic status, Villyork is the youngest and smallest city here in Rallnedia but it is also one of the city with the highest and largest contributors to our country's economy." Napangiti ako habang nagsasalita si Lord Redmond Ebor.
Nabasa ko kagabi ang economic status ng Villyork, halos labing dalawang taon pa lang nabuksan ang city na ito ngunit malaki na ang naimprove nito pagdating contribution para sa economy ng Rallnedia.
Gaya ng sinabi ni Lord Redmond, ito ang pinakabata at pinakamaliit na city, ngunit ito rin ang isa sa may malaking kontribusyon sa bansa hindi lang sa ekonomiya maging sa militar at suplay ng mga tela.
.
.
.
Matapos ang halos tatlumpong minuto ay natapos rin ang party, nakangiti kaming umalis ni Shaine sa lugar na iyon bitbit ang munting regalo galing sa angkan ng Ebor.
"Sana ganyan kabait ang makakaharap natin mamaya."
"Ha? Sino? Si Duchess Kristine?"
"Nope, she is just the little sister of King of Altenstien."
"Altenstien?" Nakakunot noo kong tanong kay Shaine
"You mean the Princess of Altenstien."
"Yup. Princess Athyna Relius Roxman of Altenstien."