Ufka bakıp, kendini arayan gözler.
Bulamayınca yıldızlar ve
Gökyüzüymüş seni dinleyen.
Yaralı bir kalbin çıkardığı ses kadarmış,
Yanaktan süzülen gözyaşının çaresizliği.
Her daim unutulan güzelliklerin sessizliği.
İşitemeyen kulaklardan habersiz
Yankılanırmış çığlık çığlığa,
Yalnız ruhların sesi.