I strummed my guitar as I looked at that person. Naa-amaze talaga ako sa kanya sa tuwing hahanapin ko ang dahilan kung bakit ako na-inlove sa kanya, and all I could think was nothing but... Ugh! Wala talaga akong maisip na dahilan kung bakit ako nahulog sa kanya. Nakakainis pa dahil magkaibigan kami. Ampucha naman!
***
You're the sky that I fell through
And I remember the view whenever I'm holding you
The sun hung from a string
Looking down on the world as it warmed over everything
Chills run down my spine as our fingers intwine
And your sighs harmonize with mine
Unmistakably I can still feel your heart
Beat fast when you dance with me
We got older and I should have known
(Do you feel alive?)
That I'd feel colder when I walk alone
(Oh, but you'll survive)
So I may as well ditch my dismay
(Bombs away... Bombs away...)
Circle me and the needle moves gracefully
Back and forth, if my heart was a compass you'd be North
Risk it all cause I'll catch you if you fall
Wherever you go, if my heart was a house you'd be home
It makes me smile because you said it best
I would clearly feel blessed if the sun rose up from the west
Flower balm perfume, all my clothes smell like you
Cause your favorite shade is navy blue
I walk slowly when I'm on my own
(Do you feel alive?)
Yeah, but frankly I still feel alone
(Oh, but you'll survive)
So I may as well ditch my dismay
(Bombs away... Bombs away...)
Circle me and the needle moves gracefully
Back and forth, if my heart was a compass you'd be North
Risk it all cause I'll catch you if you fall
Wherever you go, if my heart was a house you'd be home
If my heart was a house, you'd be home
***
I finished the song when I saw that person approaching. Kinawayan niya ako so I waved back too. Tinakbo niya ang distansya na naglalayo sa aming dalawa.
Nang makarating siya sa harap ko ay hingal na hingal siya. Pagak akong natawa dahil sa itsura niya. Hinawi ko ang buhok na tumabing sa pisngi niya at nagngitian kami. Nakakatuwa talaga siya. She managed to be the most beautiful girl in this world.
"Breaktime niyo na?" Tanong ko sa kanya nang makaupo na kami.
"Yup. Heto oh, alam ko namang tamad kang magbaon, haha"
Inabot niya ang lunchbox na kulay gray sa akin at inilatag na namin ang pagkain namin sa bench. Nasa may mini park kasi kami ngayon sa tapat ng university namin. At nagsimula na kaming kumain.
"Oy! Ang ganda talaga ng boses nung taong yun, grabe!"
Ayan na naman siya. Magkukwento na naman siya tungkol dun sa taong gusto niya. Nakakainis lang -_-#
"Narinig ko siyang kumanta kanina bago ako pumunta dito. Grabe talaga! Ihhhh!"
Tahimik lang akong nakikinig sa kanya. Naiinis kasi ako. Oo na, nagseselos ako sa kung sinomang Poncio Pilato iyon. Kung hindi ko lang mahal ang babaeng 'to, naku lang talaga.
"Haayy! Sana masabi ko sa kanya na mahal ko siya no? Haha, too bad for me. May iba na kasi siyang mahal. One sided lang kami. Haay!"
Napakalalim ng buntong hininga niya. Kung sino mang siraulo iyon, babangasan ko talaga yun.
"Bakit di mo na lang sabihin sa kanya? I mean, at least malaman niya at para na rin mailabas mo ang bigat ng nararamdam mo?"
"Nakikinig ka pala Drew! Haha. Ayokong sabihin sa kanya kasi malaki ang magbabago, close pa naman kami. Alam mo na, magiging awkward."
Napabuntong hininga na lang ako. Tama nga naman siya. Ang totoo, pareho lang kami dahil ganoon din ako. Di ko rin masabi ang nararamdaman ko dahil ayaw kong masira at masayang ang pinagsamahan namin... Nakakainis lang kasi malaki ang mawawala sa amin once na umamin ako...
Tapos na kaming kumain at inililigpit na niya ang lunchboxes namin. After nun, tinignan niya ako at saka nginitian. Lalo tuloy akong nahuhulog sa kanya. Simpleng ngiti pa lang niya, nagsa-summersault na ang puso ko. Syet! Ang corny ko!
"Drew, na-inlove ka na ba?"
Napatanga ako sa tanong niya. Huminga ako ng malalim at saka nagsalita.
"Oo. Right now, I'm inlove with someone. Bakit?"
"Grabe lang ha? Ang dami mong sinabi, eh oo o hindi lang ang sagot sa tanong ko eh. Epal ka talaga"
Agad siyang nag-iwas ng tingin at bumuntong hininga. Muli siyang humarap sa akin at saka ngumiti pero hindi naman umabot sa mata niya. Kahit nakangiti siya, I could still see the sadness in her eyes. Kung pwede ko lang alisin lahat ng lungkot niya, ginawa ko na. I'm more than willing to give her everything just to see her smile and happy.
"Can you describe me that girl?"
Saglit akong natigilan at nag-isip. Paano ko ba ilalarawan ang babaeng nasa harap ko?
"Well, she's not that tall just like you"
Hinampas niya ang balikat ko na pabiro at saka ako inudyukang magpatuloy and so I did.
"Mahilig din siyang kumanta at mag-gitara. Nakakatuwa siya dahil napaka-thoughtful niya at palangiti. Hindi siya ganun kadaldal, at nakaka-enjoy siyang kasama. She's simple yet she's gorgeous. Beautiful is an understatement for her. She's more than beautiful. So ayun."
I am telling her those things while looking at her gray eyes. Napakalungkot ng mga matang yun, I'm wondering why.
"Ang swerte niya at sa kanya ka na-inlove. You're a great catch Drew. Alam na ba niya ang feelings mo?"
"Hindi eh. Hahaha. Ayoko kasing masayang yung pinagsamahan namin. Alam mo na."
"Ang hirap talaga pag one sided no? Sana... Dumating yung panahon na mamahalin din niya ako."
Pareho kaming napabuntong hininga. Kailan ba ako magkakaroon ng lakas ng loob na sabihin iyon sa kanya? Kung gaano ko siya kamahal. They say that love is all about taking risks. Paano ba ako susugal kung alam ko namang talo na ako? Hindi na mababago ang katotohanang may mahal na siyang iba. Masakit pala talagang main-love sa bestfriend mo. Takte! Mas mahirap pa sa accounting na subject namin eh.
Nakakatawa kasi kinukwento ko sa kanya ang babaeng mahal ko, which is siya. Torpe ako. Hindi ko pinapangalanan ang tinutukoy ko kapag nagkukwentuhan kami. Kahit naman siya ganun din. We've been bestfriends since the start of our first year as college students. Kung paano nagsimula, hindi ko na alam.
Tumayo siya at saka pinagpag ang palda niya. Eto na naman kami, maghihiwalay na naman kami. Mami-miss ko na naman siya. Syete! Ang cheesy ko! Ang corny!
Napatingin ako sa likod niya at nakita si James na papalapit sa amin. Kumulo bigla ang dugo ko sa lalaking 'to. I want to smash his face dahil bukod sa akin siya ang kaibigan ng babaeng mahal ko. And worse, they grew up together. Ang sarap basagin ng mukha nito. I let out a deep sigh to calm myself. Kailangan ko magtimpi at baka dumanak ang dugo dito.
James waved at her. Nakangiti pa ang g*go at tinakbo ang distansya nilang dalawa. Napansin kong ang ganda ng ngiti niya. Malamang si James ang lalakeng mahal niya. Nakakainis lang.
"Uy James! Nandoon na ba si Sir?"
"Wala pa naman, pero magta-time na. Yo! Drew!"
Nginitian niya ako so I flashed a fake smile at nakipag-fist bump sa kanya. I really want to rip his face and throw it to the dogs.
"Ugh, Drew, babalik na ako ha? Wag mo na pala akong hintayin, gagabihin kasi kami ngayon. Sige. Bye bye! Tara na Jaime"
"Jaime! Naku! James po ako!"
"Halika na nga!"
They waved goodbye to me at nakita kong ipinulupot niya ang braso niya sa braso ni James. They looked like a couple. I sighed. One-sided lang talaga ang pag-ibig ko sa kanya. Ang sakit men!
Nakakatawa dahil sinabi niyang wag ko na siyang hintayin. Yun na nga lang ang magagawa ko, ayaw niya pa akong pagbigyan. Ang tanga ko naman. Wala naman pala akong hihintayin. Stupid me.
Ang hirap pala kapag one-sided ang pagmamahal at nakatago pa.
If my heart was a house, sabi nga sa kanta, she'll be home. Dito lang siya sa puso ko. Hindi sa iba. Masaya sana kung ganun pero, hindi eh.
Once again, I have my heart broken.
I saw her looked back pero hindi ako nagpahalata na nakita ko siya. Good thing, papunta si Deanne sa pwesto ko.
"Drew"
She smiled at me, so I did the same. Buti na lang at kaklase ko si Deanne. She knows everything about my sentiments in life. She's the closest I have when I'm down. She's my closest cousin and sister.
"Dea, may prof ba tayo sa Entrepreneurship?"
"Wala, yan nga sana ibabalita ko sa'yo natanong mo na eh. Wala na kasi akong load, hehe"
I let out a very deep sigh. Ilang beses ko na yatang ginawa iyon sa araw na ito.
"Ang lalim niyan ah. Siya pa rin ba?"
I nodded. Wala naman akong matatago sa kanya eh. Alam niya ang tungkol sa babaeng yun at ang tungkol sa nararamdaman ko.
"Drew, I know I've said this to you a million times, pero sasabihin ko pa rin. Take the first step and risk. Be man enough to face the consequences. Hindi mo naman alam kung sino yung guy di ba? Who knows, baka makuha mo pa ang puso niya di ba? Ang problema kasi sa'yo takot ka. Ano ngayon kung bestfriend ka na niya? That's one enough reason para lumaban ka. Kung sinomang hudas ang kinukwento niya sa'yo, I'm sure, wala siyang panama sa'yo. May pinagsamahan na kayo ni Alysson. May foundation na kayo eh. Paano mo malalaman kung may chance ka sa kanya kung hanggang tanga ka lang jan. Move man!"
Tss. She really knows what words will strike me. Nakakainis talaga pag tama siya at ako yung mali.
Pero...
"Dea, how can I fight if I already lost the battle. Wala na eh, may mahal na kasi siyang iba. I'm a loser."
Binatukan ako ni Deanne saka siya tumayo sa harap ko at pinamaywangan ako.
"Masakit yun Dea ha! And what the hell was that for?!"
I hissed at her. Nagse-senti ako dito tapos binatukan lang ako? What the hell!? Lalo lang akong pinanlisikan ng mata ni Deanne. Geez! Amazona pala 'to.
"Listen to me Aldrew Forteza. Wala pa yung laban. Di ka pa talo, siraulo ka talaga! Wag mo akong dramahan jan ha. Hindi pa nga siya nililigawan eh. Saka, one-sided ang love niya di ba? Tingnan mo nga naman, pareho kayo, you're match! Malay mo, ikaw pala yung tinutukoy niyang lalaki di ba? Take a risk. Kung masaktan ka, may consolation ka pa, you let her know how much she means to you. Baka magsisi ka lang sa huli kapag hindi mo pa sinabi sa kanya. Hindi natin alam kung anong mangyayari sa atin. Maybe this day could be our last, so you have to make the most out of time. You only live once dude and time waits for no one. Basta nandito lang ako. I'll help you get over her kung hindi ka niya mahal"
She gave me an assuring smile. I love my cousin pero mas mahal ko ang babaeng nagngangalang Alysson Kim Forestier. Nakakainis talaga kapag tama si Deanne. Again, for the nth time, I sighed.
Dea hugged me and kissed my temple.
"Drew, I'm always here. You can always count on me. Don't you forget that"
I just nodded and hugged her back.
I hope I can gain a lot of courage to take a risk.