Δανάης POV
Έχουν περάσει ακριβώς 2 μέρες από όταν γύρισα από την εκδρομή και ομολογώ ότι είμαι λίγο στενοχωρημένη γιατί πέρασα υπέροχα αυτές τις μέρες που ήμουν εκεί και σε καμία περίπτωση δεν μου άρεσε που γύρισα Αθήνα ξανά. Σήμερα είναι Κυριακή και ευτυχώς δηλαδή γιατί δεν είχα καμία όρεξη να πάω στο σχολείο αν και αυτή η σχολική χρονιά διαφέρει κατά πολύ από τις προηγούμενες γιατί πολύ απλά αυτή την χρονιά ήρθε στη ζωή μου η Έλενα και αυτό τα άλλαξε όλα.
Αφού έφαγα το πρωινό μου αποφάσισα να βγω για τρέξιμο μιας που έχει σήμερα ηλιόλουστη μέρα. Καθώς έτρεχα στο πάρκο της γειτονιάς χτύπησε το κινητό μου. Έκατσα σε ένα παγκάκι και απάντησα.
"Ναι?" ρώτησα κάπως λαχανιασμένα
"Καλημέρα όμορφη γιατί ακούγεσαι λαχανιασμένη τι κάνεις πρωί πρωί? Ρώτησε η Έλενα από την άλλη γραμμή
" Καλημέρα κοριτσάκι μου έχω έρθει στο πάρκο για τρέξιμο εσύ? " απάντησα πιο ήρεμα
" Πρώτον, δεν θα βαρεθώ ποτέ να με λες κοριτσάκι σου, δεύτερον θα ήθελα πολύ να σε δω τώρα με φόρμα και ιδωμένη γιατί δεν μπορείς καν να φανταστείς πόσο σέξυ είναι αυτό και τρίτον είμαι στο σπίτι θα έρθεις? " ρώτησε ενθουσιασμένη
" Χαίρομαι πολύ για τα πρώτα δύο που μου είπες, όσο για το τρίτο ναι θα περάσω από το σπίτι να κάνω ένα μπάνιο και θα έρθω " είπε και το χαμόγελο μου ήταν ως τα αυτιά
" Θα σου έλεγα να έρθεις εδώ να κάνουμε μαζί μπάνιο αλλά σε λυπάμαι δεν θέλω να έρθεις ιδρωμένη μέχρι εδώ και να αρρωστήσεις "μου απάντησε
" Ωραία σε δύο ώρες περίπου θα είμαι εκεί και όσο για το μπάνιο θα σκεφτώ την δελεαστική προσφορά σου και ίσως σου κάνω την τιμή "της είπα για πλάκα
" Χαχαχα αι ρε που μου το παίζεις και δύσκολη. Είμαι σίγουρη πως στο τέλος εσύ θα με παρακαλάς" είπε παιχνιδιάρικα και η αλήθεια είναι πως έχει δίκιο. Όταν είμαι μαζί της δεν μπορώ να κρατηθώ για κανέναν λόγο.
" Αυτό θα το δούμε μωρό μου. Λοιπόν σε κλείνω για να γυρίσω σπίτι και τα υπόλοιπα θα τα πούμε από κοντά "
" Εντάξει μην αργήσεις και μην φας θα μαγειρέψω" απάντησε και βρήκα την ευκαιρία να την κοροϊδέψω λίγο ακόμα
"Όχι δεν με λυπάσαι? Κρίμα είναι να πεθάνω τόσο όμορφη και νέα " της απάντησα και κατέβαλα μεγάλη προσπάθεια για να μην γελάσω
" Και λίγο ψώνιο δεν νομίζεις? " μου απάντησε και γελούσε
" Καθόλου. Τι φταίω εγώ που ο Θεός με έκανε έτσι όμορφη, έξυπνη με στυλ φινέτσα και προσωπικότητα?! " ρώτησα για να την πειράξω ακόμα λίγο
"Αχ μωρό μου το τρέξιμο δεν σου κάνει καλό σου προκαλεί παραισθήσης "απαντησε γελώντας
"Αυτό θα στο απαντήσω από κοντά. Λοιπόν σε κλείνω γιατί αν συνεχίσουμε να μιλάμε από εδώ δεν με βλέπω να έρχομαι σύντομα "
" Εντάξει θα τα πούμε σε λίγο, αν έρθεις με την μηχανή να προσέχεις " μου είπε γλυκά
" Μην ανησυχείς τα λέμε" απάντησα και έκλεισα το κινητό
Σηκώθηκα από το παγκάκι και πήρα τον γυρισμό για το σπίτι. Έκανα ένα μπάνιο πήρα τα πράγματα μου και ανέβηκα στην μηχανή. Στο δρόμο για το σπίτι της Έλενας Βρήκα ένα ζαχαροπλαστείο μπροστά μου και σκέφτηκα να πάρω μερικά γλυκά. Ξέρω πως λατρεύει την σοκολάτα οπότε τα περισσότερα επέλεξα να έχουν μέσα η γέμιση σοκολάτας η έστω επικάλυψη.
"Καλός την και ας άργησες τι είναι αυτά?" ρώτησε και έκανε λίγο στην άκρη να περάσω
"Δεν φταίω εγώ που άργησα εσύ δεν παραδέχεσαι την τελειότητα μου και χρειάστηκε να μιλάμε πόση ώρα στο κινητό. Όσο για το κουτί είναι γλυκά βάλτα στο ψυγείο" της είπα καθώς έκατσα σε μια καρέκλα της κουζίνας όπου η Έλενα μαγειρεύει
"Μμμ σιγά που είσαι όμορφη, έξυπνη και ότι άλλο έλεγες πριν "μου απάντησε ενώ το πρόσωπο της πήρε έναν περίεργο μορφασμό.
"Ναι ε? "ρώτησα και σηκώθηκα από την καρέκλα" αν δεν είμαι τότε εσύ πως με ερωτεύτηκες? Της ρώτησα και τα χέρια μου τα τύλιξα στην μέση της για να την φέρω πιο κοντά μου ενώ ταυτόχρονα της δάγκωσα ελαφρά τον λοβό πίσω από το αυτί της. Αμέσως έκλεισε τα ματιά και η ανάσα της έγινε πιο βαριά. Μόλις είδα ότι είχα επιρροή πάνω της απομακρύνθηκα και κάθισα στην καρέκλα μου σαν να μην συμβαίνει τίποτα ενώ εκείνη με κοιτούσε με απορία.
"Τι ήταν αυτό?" μίλησε κοιτάζοντας με περίεργα
"Πιο?" ρώτησα αδιάφορα
"Ήθελες να αποδείξεις ότι έχεις επιρροή πάνω μου και μόλις πήρες επιβεβαίωση με άφησες?" ρώτησε πονηρά
"Ίσως" της απάντησα και της έβγαλα την γλώσσα. Αυτή αμέσως γέλασε στην αντίδραση μου
" Είσαι μπέμπα τελικά" είπε και τότε ήθελα να την πειράξω ακόμα περισσότερο.
" Εγώ ναι εσύ όμως μεγάλωσες " της απάντησα και αμέσως άλλαξε η έκφραση της.
"Τι είπες? Έλα εδώ τώρα" είπε και έτρεξε κατά πάνω μου. Εγώ μόλις την είδα να πλησιάζει απειλητικά αμέσως σηκώθηκα από την καρέκλα και ξεκίνησα να ανεβαίνω τις σκάλες του σπιτιού της. Ανέβηκα στον πάνω όροφο με μια Έλενα να με κυνηγάει. Δεν είχα επιλογή μιας που βρισκόταν στην πόρτα του δωματίου της και εγώ μέσα οπότε είπα να παραδοθώ αν και είχα λιώσει στο γέλιο με την αντίδραση της.
"Οκ οκ μωρό μου συγνώμη δεν θα το ξανά πω" είπα λαχανιασμένη από το τρέξιμο αλλά και από το γέλιο
"Τώρα θα δεις τι θα σου κάνει η 'μεγάλη' όπως λες" είπε με παιχνιδιάρα φωνή και με έριξε στο κρεβάτι με δύναμη.
"Για να δω" απάντησα πονηρά. Αμέσως της ξέφυγε ένα χαμόγελο και με φίλησε στο στόμα με πάθος.
Αμέσως ανταπέδωσα στο φιλί της και γρήγορα μπήκαν και οι γλώσσες μας στο παιχνίδι. Το φιλί μας κράτησε αρκετά λεπτά καθώς γινόταν όλο και πιο απαιτητικό. Μου έβγαλε την μπλούζα και συνέχισε να αφήνει υγρά φιλιά στο λαιμό κατεβαίνοντας προς τα κάτω. Η ανάσα μου είχε γίνει βαριά και όσο περνούσαν τα λεπτά την ήθελα ακόμα περισσότερο. Πήγα να βγάλω και την δική της μπλούζα όμως έπιασε τα χέρια μου και τα έβαλε πάνω από το κεφάλι μου. Έπειτα ξεκούμπωσε την ζώνη που φορούσε στο τζιν της, την έβγαλε και μου έριξε ένα πονηρό χαμόγελο. Με γρήγορες κινήσεις έφερε τα χέρια μου στο ξύλο του κρεβατιού και τα έδεσε. Την κοιτούσα σαν μαγεμένη καθώς πρώτη φορά ήταν που ήθελε να έχει τόσο έντονα εκείνη το πάνω χέρι και με ξάφνιασε. Αποφάσισα να μην της μιλήσω για αυτή την κίνηση της ήθελα να δω που το πάει. Τα μάτια μας κλείδωσαν για μερικά δευτερόλεπτα και κοιτούσε η μια την άλλη με πάθος και διέγερση. Ύστερα χάσαμε την οπτική επαφή και ξεκίνησε τα φιλιά της από εκεί όπου είχε μείνει όμως αυτή την φορά ήταν πιο άγρια και έπιανε με τα δόντια τις το δέρμα μου. Αυτό και μόνο με έκανε να ξεκινήσω να αναστενάζω όλο και πιο δυνατά. Έβγαλε το σουτιέν μου το πέταξε κάπου στον χώρο και δάγκωσε την ρόγα μου με πάρα πάνω δύναμη από όσο έπρεπε. Αμέσως αναστέναξα δυνατά και κράτησα κλειστά τα μάτια μου. Συνέχισε να ρουφάει αυτή την περιοχή και να παίζει με την γλώσσα της για αρκετή ώρα. Με βασάνιζε και το ότι τα χέρια μου είναι δεμένα και δεν μπορώ να την ακουμπήσω με τρελαίνει περισσότερο. Αφού έφυγε από το στήθος μου μεταφέρθηκε πιο χαμηλά στην κοιλιά μου και συνέχισε και εκεί να με φιλάει το ίδιο άγρια και να αφήνει το σημάδι της σε κάθε της φιλί. Το σώμα μου σε κάθε άγγιγμα της ανατρίχιαζε όλο και περισσότερο, σημάδι πως ήμουν πολύ κοντά. Δεν τις μιλούσα δεν μπορούσα άλλωστε. Κάθε φορά που το στόμα μου άνοιγε το μόνο που μπορούσε να βγει από εκεί είναι ένας δυνατός αναστεναγμός. Ήμουν τόσο αναμμένη που είχε θολώσει η όραση μου ενώ η ανάσα μου έβγαινε με το ζόρι. Λίγα λεπτά αργότερα σταμάτησε και με κοίταξε με βλέμμα γεμάτο ικανοποίηση.
"Μην με βασανίζεις άλλο δεν αντέχω" της είπα απελπισμένα και άνοιξα τα μάτια μου. Τα δικά της πράσινα μάτια με κοιτούσαν με πόθο ένιωθα ότι με καίνε. Χαμογέλασε πονηρά και μίλησε.
"Μμ αυτή είναι η τιμωρία σου. Λίγο ακόμα" είπε και χωρίς να προλάβω να απαντήσω ξεκίνησε ξανά να με φιλάει μεταφέροντας το στόμα της στο εσωτερικό τον μοιρών μου. Με φιλούσε για αρκετά λεπτά σε αυτή την περιοχή και εγώ έτρεμα στα χέρια της. Οι αναστεναγμοί μου ηχούσαν σε όλο το σπίτι δυνατά. Έπειτα πήγε στο άλλο πόδι και ξεκίνησε και εκεί να με φιλάει. Ένιωθα την καρδιά μου έτοιμη να σπάσει ήδη είχα τελειώσει μια φορά και ήμουν πολύ κοντά και για την δεύτερη. Μου έβγαλε το εσώρουχο με αργές βασανιστηκές κινήσεις και ακούμπησε την υγρή της γλώσσα στην περιοχή μου. Αμέσως η μέση μου σηκώθηκε από το κρεβάτι ελαφρά και τα πόδια μου ξεκίνησαν να τρέμουν. Ο οργασμός αυτός κράτησε πάρα πάνω από ότι συνήθως και τον ένιωσα πιο έντονα. Με κοίταξε και μου χαμογέλασε, ανέβηκε πάνω και τα χείλη της συνάντησαν τα δικά μου. Μέσα στο φιλί μας ένιωσα τα δάχτυλα της Έλενας να μπαίνουν μέσα μου με γρήγορη και σταθερή ταχύτητα ενώ το φιλί της έγινε βίαιο. Σε μόλις λίγα λεπτά ελευθέρωσα τον οργασμό μου πάνω στα δάχτυλα της. Μου έδωσε ξανά ενα γλυκό πεταχτώ φιλί και ελευθέρωσε τα χέρια μου που τόση ώρα τα είχε αιχμαλωτίσει με την ζώνη της. Έπειτα έπεσε στο κρεβάτι δίπλα μου λαχανιασμένη και οι δύο κοιτούσαμε το ταβάνι προσπαθώντας να ρυθμίσουμε τις ανάσες μας. Ύστερα γύρισε το σώμα της στο πλάι και με κοίταξε, το ίδιο έκανα και εγώ.
" Πρώτη φορά με βασάνισες τόσο" της είπα και την κοίταξα
"Χμμ το άξιζες για αυτά που είπες μικρή μου" είπε και γέλασε "Όμως το ευχαριστήθηκα να σε βλέπω να το θέλεις τόσο πολύ και εγώ να μην σου το δίνω. Μου αρέσει να σε βλέπω να τρελαίνεσαι " είπε και αμέσως χαμογέλασα, την φίλησα και ανέβηκα πάνω της.
" Δεν έχει άλλο τώρα μωρό μου πεινάω πάμε να φάμε" είπε και με έσπρωξε από πάνω της ελαφρά. Μου έκλεισε το μάτι πονηρά και χωρίς να προλάβω να την φέρω πίσω στο κρεβάτι ξεκίνησε να απομακρύνετε. Ξεφύσιξα και την ακολούθησα.
Κατέβηκα στην κουζίνα και η Έλενα ήδη είχε ξεκινήσει να σερβίρει. Φάγαμε το φαγητό συζητώντας για διάφορα πράγματα. Η ώρα πέρασε γρήγορα και πλέον είναι απόγευμα.
"Μωρό μου θα φύγω πρέπει και να διαβάσω αύριο γράφω φυσική" της είπα και σηκώθηκα από τον καναπέ
"Εντάξει μικρή μου θα τα πούμε αύριο στο σχολείο" είπε και με φίλησε.
Αφού με χαιρέτισε ανέβηκα στην μηχανή μου και ξεκίνησα για το σπίτι.
"Βρε βρε βρήκες το σπίτι?! " άκουσα την φωνή της μητέρας μου μόλις μπήκα στο σπίτι
"Έλα μην αρχίζεις μόλις ήρθα" απάντησα με ήρεμη φωνή με την ελπίδα να αποφύγω την γκρίνια
"Λείπεις όλη μέρα Δανάη που ήσουν?" ρώτησε νευριασμένη
"Ήμουν με την Μελίνα" απάντησα όσο πιο πειστικά μπορούσα
"Καλά θα φας?" ρώτησε πιο ήρεμα αυτή την φορά
"Όχι έχω φάει πάω στο δωμάτιο μου να διαβάσω και θα κοιμηθώ νωρίς έχω σχολείο αύριο. Καληνύχτα " είπα και ανέβηκα τα σκαλιά του σπιτιού
"Καληνύχτα" άκουσα την μαμά μου να λέει
Μπήκα στο δωμάτιο μου και άλλαξα αμέσως ρούχα. Κάθισα στο γραφείο μου και ξεκίνησα να διαβάζω φυσική. Ήταν αρκετά δύσκολα οπότε προσπάθησα να δώσω την απόλυτη προσοχή μου. Τρείς ώρες αργότερα αποφάσισα να σταματήσω το διάβασμα και να κοιμηθώ διότι η ώρα είχε πάει ήδη αργά. Μόλις ξάπλωσα στο κρεβάτι ο ύπνος δεν άργησε να με πάρει καθώς είχα ξυπνήσει νωρίς το πρωί και ένιωθα εξαντλημένη από το διάβασμα.
Τον ύπνο μου έκοψε ο ήχος του κινητού μου. Έτριψα τα μάτια μου προσπαθώντας να ξυπνήσω και κοίταξα το ρολόι στον κομοδίνο μου. Αμέσως έπιασα το κινητό στο χέρι και απάντησα ανήσυχη.
"Έλενα τι έγινε είσαι καλά?" ρώτησα γεμάτη φόβο
"Είμαι κάτω από το σπίτι σου μπορείς να βγείς λίγο?" ρώτησε με περίεργη φωνή
"Μα είναι τρείς το χαράματα πως θα βγω έξω θα με καταλάβουν. Πες μου τι έγινε?" ρώτησα με αγωνία
"Τίποτα δεν έγινε απλά θέλω να σε δω. Σε παρακαλώ Δανάη μόνο για πέντε λεπτά" μου είπε εκλιπαρώντας με
" Εντάξει σε 5' κατεβαίνω." είπα και τερμάτισα την κλήση
Σηκώθηκα από το κρεβάτι και ντύθηκα με ότι βρήκα μπροστά μου. Έβαλα το μπουφάν μου, τα παπούτσια και άνοιξα την πόρτα του δωματίου μου όσο πιο αθόρυβα μπορούσα. Κατέβηκα σιγά σιγά τις σκάλες και ξεκλείδωσα όσο πιο ήσυχα γινόταν την εξώπορτα. Αμέσως είδα την Έλενα στο αμάξι και κοιτούσε προς το μέρος μου. Με γρήγορα βήματα την πλησίασα.
"Μωρό μου τι έγινε?" ρώτησα ανήσυχα
"Δανάη μου σε ευχαριστώ που ήρθες. Δεν ξέρεις τι σημαίνει αυτό για εμένα" είπε και με έσφιξε στην αγκαλιά της
"Πες μου με τρομάζεις" της είπα χωρίς να την αφήσω
"Ήθελα να σε δω να σε πάρω μια αγκαλιά συγνώμη" είπε και πήγε να βγει από τα χέρια μου όμως δεν την άφησα
" Μην ζητάς συγνώμη δεν πειράζει απλά με τρόμαξες πολύ "είπα και την κράτησα ακόμα πιο σφιχτά. Μόλις το έκανα αυτό ξεκίνησε να κλαίει.
"Τι είναι κοριτσάκι μου γιατί κλαις πες μου σε παρακαλώ " της είπα και την κοίταξα. Δεν μου μιλούσε μονάχα έκλαιγε και ο ήχος αυτόν ήταν σαν να μου μαχαιρώνει την καρδιά. Την κράτησα στην αγκαλιά μου για ώρα και εκείνη έκλαιγε χωρίς σταματημό. Επιτέλους μετά από ώρα ηρέμησε. Κοίταξα τα κόκκινα μάτια της από το κλάμα και με τα δάχτυλα μου σκούπισα τα δάκρυα της.
"Τώρα που ηρέμησες θέλω να μου πεις τι έγινε" της είπα ήρεμα αν και η καρδιά μου έτρεμε από τον φόβο
"Απλά" είπε και πήρε μια βαθιά ανάσα
"Είδα ένα κακό όνειρο και ήθελα να σε δω" συμπλήρωσε
"Έλα τώρα αποκλείεται να ήρθες 3 τα χαράματα μέχρι εδώ μόνο για αυτό. Πες μου τι συμβαίνει " ρώτησα
" Είδα ότι δεν με αγαπάς πια" είπε και ξεκίνησε ξανά να κλαίει και να με αγκαλιάζει σφιχτά
"Μωρό μου όνειρο ήταν ηρέμησε είμαι εδώ. Τι θα έκανα εδώ τέτοια ώρα μαζί σου αν δεν σε αγαπούσα?! Επίσης νομίζα ότι ξέρεις πως νιώθω για εσένα " της είπα ειλικρινά
" Ναι απλά τρόμαξα δεν ξέρω πως να στο πω αλλά ήθελα πάρα πολύ να σε δω. Φίλησε με" είπε και με κοιτούσε στα μάτια.
Χωρίς να μπορώ να καταλάβω τον λόγο έκανα αυτό που μου ζήτησε. Στόχευα σε ένα απλό φιλί όμως εκείνη είχε άλλη άποψη. Πέρασε τα χέρια τις πίσω από το κεφάλι μου και ξεκίνησε να με φιλάει γεμάτη πάθος. Οι γλώσσες μας χόρευαν στους δικούς τους ρυθμούς και εγώ για ακόμα μια φορά ένιωθα πως μου κόβετε η ανάσα με το φιλί της. Σαν να ήρθα σε αυτόν τον κόσμο μονάχα για να φιλώ αυτό το στόμα, αυτά τα δύο χείλη που λάτρεψα από την πρώτη στιγμή. Να γεύομαι την γεύση της με τόση επιθυμία και να νιώθω σαν να τρώω το απαγορευμένο φρούτο που παρόλα αυτά είναι ότι πιο γευστικό υπάρχει πάνω στην γη. Πότε δεν θα βαρεθώ να την φιλάω να την αγγίζω να κάνουμε έρωτα. Πότε δεν θα βαρεθώ να με κοιτάζει αυτό το ζευγάρι πράσινα μάτια που κάνουν την καρδιά μου να χτυπάει ξέφρενα. Πότε δεν θα βαρεθώ την ίδια την Έλενα.
"Σ'αγαπάω μικρή μου πρώτη φορά νιώθω έτσι" είπε αφού σταματήσαμε το φιλί μας λόγο της ελλείψεις οξυγόνου
"Και εγώ Έλενα. Μην ανησυχείς όλα καλά θα πάνε" της είπα και ακούμπησα το κούτελο μου πάνω στο δικό της. Έκλεισε τα μάτια και πήρε μια βαθιά ανάσα
"Πρέπει να φύγω να σε αφήσω και να κοιμηθείς" είπε ήρεμα
"Όχι δεν χρειάζεται μια χαρά είμαι" Απάντησα
"Πρέπει να κοιμηθούμε και οι δύο, είμαι καλύτερα μην ανησυχείς" είπε και χαμήλωσε το βλέμμα της
"Σίγουρα? Εγώ δεν έχω πρόβλημα αλήθεια σου λέω" απάντησα ειλικρινά
" Ναι νιώθω κουρασμένη θα πάω σπίτι να κοιμηθώ όσο προλάβω " απάντησε
" Εντάξει τότε φιλάκια " της είπα και ένωσα για άλλη μια φορά τα χείλη μας. Μου χαμογέλασε και βγήκα από το αμάξι. Έκλεισα την πόρτα πίσω μου και ξεκίνησα να απομακρύνομαι. Καθώς προχωρούσα για το σπίτι άκουσα την φωνή της Έλενας
" Σ'αγαπάω μην το ξεχάσεις ποτέ. Να προσέχεις "είπε και γύρισα να την κοιτάξω
"Και εγώ πολύ. Και εσύ να προσέχεις. Τα λέμε αύριο" της είπα χαμογελαστή
"Τα λέμε" είπε και γύρισε το βλέμμα της μπροστά στον δρόμο.
Μπήκα όσο πιο αθόρυβα μπορούσα στο σπίτι και χώθηκα κάτω από τα σκεπάσματα του κρεβατιού μου. Άρχισα να σκέφτομαι την περίεργη συμπεριφορά της κοπέλας μου όμως αποφάσισα πως θα ξανά ρωτούσα αύριο και ίσως μου έλεγε. Με αυτές τις σκέψεις με πήρε ο ύπνος.