"Αποφάσισα...να φύγω από την Ελλάδα" λέω και πετάγονται και οι δύο όρθιοι.
"ΤΙ;" φωνάζουν
"Πας καλά; Που θα πας; Για ένα αγόρι; Εισαι τρελή;" φωνάζουν και οι δύο μαζί διαφορα τέτοια.
"Παιδιά! Την πήρα την απόφαση μου, μόνο έτσι θα τον ξεχάσω!" λέω.
"Μα πως θα σπουδάσεις;"ρωτάει ο Στέλιος.
"Θα... Θα έρθω να κάνω εγγραφή και βλέπουμε. Στο κάτω κάτω μπορεί να μην περάσω καν"λέω
" Θα περάσεις, μάλιστα στην Αθήνα" λέει η Άννα.
"Όντως" συμφωνεί ο Στέλιος.
" Παιδιά δεν θα αλλάξω γνώμη, θα φύγω και το καλό που σας θέλω μην το μάθει κανείς μέχρι να φύγω "λέω
" Που θα πας; "ρωτάει ο Στέλιος
" Αυτό δεν θα το μάθετε "λέω
" Τα κορίτσια; "ρωτάει η Άννα.
" Θα το μάθουν την Πέμπτη. Θα κλείσω εισιτήρια για Παρασκευή ξημερώματα. "λέω και με αγκαλιάζουν.
"Θα μιλάμε, μην μας ξεχάσεις. "λέει η Άννα
" Εννοείται θα μιλάμε "λέω και ο μπαμπάς μου μπαίνει στο δωμάτιο.
" Παιδιά θα μου επιτρέψετε να μιλήσω με την Μελίνα; "ρωτάει
" Ναι ναι, ούτως άλλως και μεις φεύγαμε. Γεια σας "λένε και αφού με φιλησουν φεύγουν.
" Τι έγινε μπαμπά; Θα πεθάνω; Γιατι είσαι τόσο σοβαρός;"ρωτάω και το μόνο που κάνει είναι να με αγκαλιάσει.
Θα πεθάνουμε.
Σκασε Μαγδαλω,μην με αγχώνεις!
" Μπαμπά! Πες μου ότι και αν είναι! "λέω και με κοιτάει.
" Είσαι έγκυος" λέει και παγωνω στην θέση μου.
" Τι; " μουρμουριζω και γνέφει θετικά.
" Ναι."λέει και δεν μιλαει κάνεις.
"Τουλάχιστον ξέρεις ποιος είναι;" ρωτάει και γουρλώνω τα μάτια μου.
"Μπαμπά πως τολμάς να λες κάτι τέτοιο; Ξέρεις και εσύ ο ίδιος ότι ο μόνος άντρας που με έχει αγγίξει είναι ο Αχιλλέας! Σε ευχαριστώ πολύ που μου έχεις τόσο εμπιστοσύνη, να σαι καλά!" λέω ειρωνικά και σηκώνομαι από το κρεβάτι.
Με τραβάει από το χέρι και με ξανά βάζει στο κρεβάτι.
" Δεν εννοούσα κάτι κακό, μπορεί να ήταν του Γουίλιαμ,αυτο μόνο εννοούσα. Συγνώμη "λέει και τον αγκαλιάζω.
" Εγω συγνώμη "λέω και με σφίγγει στην αγκαλιά του.
"Λοιπόν θα γίνω παππούς ή όχι;" ρωτάει και γελάω.
"Μπαμπά ειλικρινά δεν ξέρω, έχουμε γίνει σκατα με τον Αχιλλέα, προσπαθώ να τον ξεχάσω και ένα παιδί θα το έκανε χειρότερο. Άσε που θα φύγω." λέω και με κοιτάει.
" Θα πας που;" ρωτάει
"Εξωτερικό" λέω
" Πας καλά παιδάκι μου; Πότε; Τι λες;"
"Μπαμπά θα φύγω, την Παρασκευή, θα κλείσω εισιτήρια, δεν θέλω να μάθει κανείς ότι θα φύγω. Και το κυριότερο ξέχνα την εγκυμοσύνη,δεν το αναφέρεις ούτε στην μαμά. "λέω και γνέφει πικραμένος.
"Εντάξει κορίτσι μου, τουλάχιστον μπορώ να μάθω που θα πας;" ρωτάει
" Λονδίνο, στο σπίτι του Γουίλιαμ. " λέω και γνέφει.
" Έχετε δεσμό; "ρωτάει
" Απαπα όλοι με φάγατε! Όχι δεν έχουμε. "λέω
" Καλά καλά μην με σκοτώσεις. Θα πάμε στην γυναικολόγο τουλάχιστον να κάνεις υπέρηχο;"ρωτάει και τον κοιτάω.
" Θα κάνεις είτε το κρατήσεις, είτε όχι" λέει
" Εντάξει πάμε τότε" λέω και πηγαίνουμε στην γυναικολόγο.
" Καλώς τους "λέει μόλις μας βλέπει.
" Κυρία Γκιουζελη αυτή την φορά είμαι για τα καλά έγκυος. "λέω και χαμογελάει.
"Το ξέρω με ενημέρωσε ο μπαμπάς σου. Πέρασε μέσα να ξεκινήσουμε. "λέει και πηγαίνω στο δωματιάκι.
Αφου μου βάλει αυτό το ζελέ στην κοιλιά αρχίζει να κάνει με το άλλο πραγματάκι κυκλικές κινήσεις στην κοιλιά μου. Παρακολουθουσα τις κινήσεις της από την τηλεόραση μπροστά μου μέχρι που σταματάει.
" Να το! "Λέει ενθουσιασμενη.
"Ποιο ;" ρωτάω και γελάει.
"Το μωρό σου φυσικά. Κοίτα το αυτό εδώ είναι" λέει και μου δείχνει κάτι σαν φασολάκι.
"Εμ γκχμ και σε περίπτωση που πρέπει να το...εμ αποβάλλω σε πόσο καιρό γίνεται;" ρωτάω και φαίνεται να στεναχωριέται.
"Μπορείς να το κάνεις οποιαδήποτε στιγμή, απλά μετά τους 3 μήνες είναι πιο επικίνδυνο για σένα" λέει και κοιτάω την οθόνη.
"Και αν αποφασίσω να το κάνω πόσο καιρό πρέπει να περιμένω; "ρωτάω.
" Άμεσα. "λέει
" Εσύ πότε μπορείς;" ρωτάω και σηκώνεται όρθια, πηγαίνει και ανοίγει ένα συρτάρι, βγάζει ένα τετράδιο και κάτι ψάχνει.
" Είμαι γεμάτη αυτή την εβδομάδα, εκτός από Σάββατο πρωί. "λέει.
" Την Παρασκευή το πρωί φεύγω "λέω
" Που θα πας;" ρωτάει και κάθεται ξανά στην καρέκλα κάνοντας κυκλικές κινήσεις στην κοιλιά μου με αυτό το πράγμα.
"Λονδίνο" λέω
"Έχει εξαιρετικούς γιατρούς. Μπορώ να σου προτείνω εγω μια φίλη μου αν θες. "λέει.
"Ναι, ευχαριστώ "λέω κοιτώντας το ταβάνι.
" Άψογα, τελειώσαμε. Είσαι έγκυος περίπου 5 εβδομάδες, δεν υπάρχει φόβος για την έκτρωση, οπότε αν κάνουμε τα χαρτιά θα μπορείς να το κάνεις άμεσα κ-"
" Εντάξει, θα το κάνω όταν πάω στο Λονδίνο. "λέω και γνέφει. Μου σκουπίζει την κοιλιά και σηκώνομαι.
Βγαίνουμε έξω και αφού ενημερώσει και τον μπαμπά μου φεύγουμε.
" Θα το ρίξεις τελικα; "ρωτάει προσπαθώντας να μην καταλάβω ότι στεναχωριέται.
" Μην λες θα το «ρίξω», απλά δεν θα το φέρω στην ζωή."λέω
"Το ίδιο μου κάνει εμένα"
"Αχ μπαμπά, δεν μπορώ να κρατήσω ένα παιδί μόνη μου 18 χρόνων κοπέλα!"
"Φυσικά και μπορείς! Εγώ πως σε κράτησα ;Εγω! Που ούτε γυναίκα ήμουν, ούτε μεγάλος,μωρό ήμουν και γω! Και δες σε τώρα! "λέει.
"Εγω ήμουν άλλο μπαμπά! Εμένα και εσύ με ήθελες και η μαμά , μετα κωλωσε."λεω
" Και εσείς αγαπουσατε ο ένας τον αλλο"
" Θες να μου πεις ότι ο Αχιλλέας δεν θα θέλει το μωρό και ότι δεν σε αγαπάει;"
"Αυτό ακριβώς και σταματάμε αυτή την συζήτηση εδώ. Δεν θα αλλάξω γνώμη. "λέω και παιρνω τα πράγματα μου από το δωμάτιο που ήμουν.
"Ξεροκέφαλη! "
" Ρε γαμωτο αφού θα κάνεις μωρό που είναι το πρόβλημα; "ρωτάω εκνευρισμένη.
" Ειναι διαφορετικό πράγμα το ένα με το άλλο! "λέει
" Μπαμπά να χαρείς, ξέχασε το. Στο κάτω κάτω, φαντάζεσαι να έχεις δύο μωρά στο σπίτι; Χαμός!" λέω και βγαίνουμε έξω από το δωμάτιο.
" Φεύγω τώρα, θα σου στείλω να έρθεις να μας πας στο αεροδρόμιο" λέω και γνέφει.
" Σε αγαπάω αστέρι μου"λέει
" Και γω σε αγαπάω μπαμπά μου "λέω και τον φιλαω.
" Να προσέχεις "λεει και φεύγω.
Πήρα ένα ταξί και του έδωσα την διεύθυνση του Γουίλιαμ. Ύστερα από δεκα λεπτά σχεδόν φτάσαμε, τον πλήρωσα και μπήκα γρήγορα στην πολυκατοικία. Ανέβηκα με το ασανσέρ και άνοιξα πολύ προσεκτικά την πόρτα του. Μπήκα βιαστικά στο διαμέρισμα και βρήκα τον Γουίλιαμ να τρώει.
"Εη γιατί δεν μου είπες να έρθω να σε πάρω;" ρωτάει και έρχεται να με αγακαλισει.
"Αρκετά σε ταλαιπώρησα." λέω και τον αγκαλιάζω.
"Τι είχες τελικά;" ρωτάει.
"Τίποτα, χαμηλό σίδηρο." λεω βιαστικά.
"Α εντάξει τότε, γιατί ανησύχησα" λέει και με κοιτάει στα μάτια. Χαμογελαω και κοιτάω αλλού.
" Όχι μην ανησυχείς για μένα." λέω και βγαίνω από την αγκαλιά του.
"Θα κλείσω εισιτήρια για την Παρασκευή τα ξημερώματα, σε βολεύει; "ρωτάω
"Τόσο γρήγορα;" αναρωτιέται.
" Ναι εκτός και αν έχεις δουλειές, τότε μπορώ να περιμένω." λέω
"Όχι όχι, κλείσε για την Παρασκευή "λέει και γνεφω.
Πηγαίνω στο γραφείο του, ανοίγω τον υπολογιστή και χωρίς να χάσω χρόνο κλείνω τα εισιτήρια. Τα εκτυπώνω και σηκώνομαι.
Τα αφήνω στο τραπεζακι της εισόδου μπροστά στην πόρτα και πηγαίνω στην κουζίνα.
" Έτοιμα τα εισιτήρια, τα άφησα στο τραπεζάκι." λέω και γνέφει.
"Τέλεια, θα φας τίποτα ή έτσι θα την βγάλεις;" ρωτάει
"Αμέ θα φάω" λέω και παίρνω να φτιάξω ένα τοστ.
"Θα σου κάνω έναν χυμό πορτοκάλι, πρέπει να πιεις στην κατάσταση που είσαι." λέει και γυρνάω να τον δω.
" Που το ξέρεις; "ρωτάω σοκαρισμένη και με κοιτάει μπερδεμένος.
" Εσύ μου το είπες "λέει
"Πότε;" αναρωτιέμαι
"Πας καλά; Όταν ήρθες δεν σε ρώτησα τι είχες και μου είπες ότι έχεις χαμηλό σίδηρο ;; "ρωτάει και σηκώνω τα φρύδια μου.
Καλά τα κατάφερες μπράβο!
" Α. Αυτό εννοούσες."
"Ε ναι τι άλλο;" αναρωτιέται.
"Τιποτα, απλά μπερδεύτηκα" λέω και χαμογελαω. Κουνάει το κεφάλι του γελώντας και γυρνάει για να μου κάνει τον χυμό.
Φιουυ, φθηνά την γλύτωσα.
Παρατριχα!
Οι μέρες περνάνε χωρίς να το καταλάβω και έχει ήδη φτάσει Πέμπτη.
" Θα πάω να αποχαιρετήσω τις φίλες μου"λεω στον Γουίλιαμ.
"Θες να σε πάω;" ρωτάει
"Όχι σε ευχαριστώ, είναι κοντά, έλα να με πάρεις κατά τη μία. "
"Εντάξει όμορφη" λέει και με φιλάει στο μάγουλο.
Βγήκα από την πολυκατοικία και πήγα στην στάση του λεωφορείου. Δεν άργησε ευτυχώς να έρθει. Κατεβαίνω μετά από 5 στάσεις και περπάτησα δύο λεπτά για να φτάσω στο σπίτι της Νεφέλης.
Χτυπάω το κουδούνι και η πόρτα ανοίγει.
"ΜΕΛΊΝΑ" φωνάζει η Νεφέλη και πέφτει στην αγκαλιά μου.
"ΜΟΥ ΕΛΕΙΨΕΣ ΠΆΡΑ ΠΟΛΎ" λέει και με σφίγγει πάνω της.
"Και μένα αγάπη μου, τώρα σταματά γιατί θα με σκάσεις" λέω και μπαίνουμε μέσα.
"Αγάπη μου!" λέει η Άρια και τρέχει να με αγκαλιάσει.
"Μωρο μου "λέω και την αγκαλιάζω πίσω.
"Ελάτε πάμε στο δωμάτιο μου "λέει η Νεφέλη και ανεβαίνουμε πάνω.
Αρχίσαμε να λέμε διάφορα μέχρι που ήρθε η συζήτηση εκεί που δεν ήθελα.
"Δεν θα τον συγχωρέσεις; "ρωτάει η Νεφέλη στεναχωρημενη και κουνάω αρνητικά το κεφάλι μου.
"Μα σε αγαπάει Μελ και το ξέρεις. "λέει η Άρια.
" Αν με αγαπούσε θα ήμασταν μαζί τώρα. Από ότι φαίνεται όμως η Στέλλα είναι καλύτερη."λεω και δεν μιλάνε.
"Πάντως δεν είναι με καμία, μόνο εσένα θέλει και το έχει δηλώσει, για σένα μιλάει όλη μέρα και είναι ράκος εδώ και τόσο καιρό κ-" λέει η Νεφέλη
"Δεν έχουν κανένα νόημα όλα αυτά τώρα Νεφ μου. Είναι πολύ αργά πλέον."λεω
" Δεν είναι αργά τι λες; Δ-"
"Φεύγω "λέω και με κοιτάνε και οι δύο.
" Μα είναι ακόμα μια η ώρα που θα πας από τώρα; Δεν θα κοιμηθείς εδώ μαζί μας; "ρωτάει η Άρια.
"Πετάω σε 4 ώρες"λεω πετάγονται όρθιες.
" ΝΑ ΠΑΣ ΠΟΥ; "φωνάζει η Νεφέλη
" Αυτό δεν το ξέρει κανείς, ούτε οι δικοί μου, ήρθα να σας δω και να σας αποχαιρετήσω" λέω και το κινητό μου ηχεί, σηκώνομαι όρθια και τις κοιτάω.
" Υποθέτω πρέπει να φεύγω, ήρθε ο συγκατοικος μου." λέω και βγαίνουμε από το δωμάτιο.
" Είσαι ηλιθια!" λέει η Άρια κλαίγοντας και με αγκαλιάζει.
" Θα συμφωνήσω "λέει η Νεφέλη και κάνουμε ομαδική αγκαλιά.
"Θα μου λείψετε" λέω και τις φιλαω.
"Και σε μας "λένε
" Μην κλαίτε, αντε φτάνει."λέω και σκουπιζω τα δάκρυα τους.
"Θα φύγεις για να πας δεν ξέρω και γω που και θα μας αφήσεις όλους μας πίσω! Είσαι κακία, τουλάχιστον μην μας ξεχάσεις και βρεις ξένες φίλες εκεί πέρα και μας μας γράψεις στα αρχιδια σου. "λέει η Νεφέλη και γελάω.
" Όχι, όχι μην μου αγχώνεστε κοριτσαρες μου θα μιλάμε, να μου φιλήσετε τα αγόρια " λέω.
" Και τον Αχιλλέα; "ρωτάει πονηρά η Άρια.
" Και τον Αχιλλέα "λέω και ξαφνιαζονται.
" Το ότι δεν μπορούμε να μαστε μαζί δεν σημαίνει ότι παυω να τον αγαπάω. Φεύγω τώρα, αντίο "λέω και βγαίνω έξω από την πόρτα. Μπαίνω στο αμάξι του Γουίλιαμ και ξεκινάει.
" Πως πήγε;"ρωτάει
"Δεν με βλέπεις;" ρωτάω γελώντας και χαμογελάει.
" Θα έρχεσαι όποτε θες, δεν σου το απαγορεύει κάνεις αυτό. "λέει και παρκάρει το αμάξι, μπαίνουμε μέσα στην πολυκατοικία και ύστερα στο διαμέρισμα.
"Πεινάω λίγο" λέω και ανοιγω τα ντουλάπια της κουζίνας.
" Σε πειράζει να φάω ένα κρουασάν;" ρωτάω
"Ναι με πειράζει πάρα πολύ. Φάε μωρέ ότι θες "λέει και πηγαίνει στο μπανιο.
Το κουδούνι χτυπάει και μένω ακίνητη. Βλέπω τον Γουίλιαμ να έρχεται σφαίρα και να με κοιτάει.
"Ποιος ειναιι;" φωνάζει
"Εγω είμαι αγόρι μου η Μαριάννα. Κλειδώθηκα απέξω και έχω τον μικρό μόνο του μέσα και κοιμάται. "φωνάζει.
"Κάνε ησυχία και πήγαινε κρυψου στο δωμάτιο. "ψιθυρίζει και γνεφω. Πηγαίνω στο δωμάτιο και καθομαι στο κρεβάτι.
Williams pov
Ξεκλειδωνω την πόρτα και την βάζω να περάσει μέσα.
" Αχ βρε αγόρι μου να σαι καλά "λέει και ακουμπάει στον τοίχο.
"Μισό λεπτό να βρω κάτι άλλο εκτός από την ταυτότητα μου" λέω και αρχίζω να ψάχνω για κάτι άλλο.
"Με συγχωρείς που ρωτάω αλλά θα φύγεις;" ρωτάει και γυρνάω να την δω.
"Ε...ναι" λέω και παιρνω μια κάρτα από τα ΦανκιΜπουντα (λολ), βγαίνουμε στον διάδρομο και της ανοιγω με τον κλασικό τρόπο την πόρτα.
" Σε ευχαριστώ πολύ αγόρι μου, καλό βράδυ, καλό ταξίδι "λέει
" Ευχαριστώ πολύ να είστε καλά" λέω και πηγαίνω σπίτι. Κοιτάω τα χαρτιά και χτυπάω το χέρι μου στον τοίχο.
"Τι έγινε;" ρωτάει η Μελίνα.
"Η Μαριάννα είδε τα εισιτήρια και πρώτο είναι το δικό σου "λέω και γουρλωνει τα μάτια της.
" Πλάκα μου κάνεις; Ω Θεε μου τώρα ξέρει και που πάμε" λέει αγχωμένη.
"Όχι όχι δεν το ξέρει, ήταν τα κλειδιά πάνω και δεν φαίνεται. "την καθησυχαζω.
"Θα πάρω τον μπαμπά να έρθει τώρα να μας πάρει "λεει και πηγαίνει στο δωμάτιο.
Μελίνας pov
Καλώ βιαστικά τον αριθμό του μπαμπά μου και το σηκώνει αμέσως.
"Μπαμπά έλα οσο πιο γρήγορα μπορείς, πρέπει να πάμε στο αεροδρόμιο."
"Καλα καλά ερχόμαστε" λέει εννοώντας και την μαμα.
" Έρχεται "λέω και καθομαι στον καναπέ.
"Τα πήρες όλα;" με ρωταει
"Ότι είχα σημειώσει τα έχω πάρει" λέω
"Εσύ;"
"Ναι τα πήρα" λέει και κάθεται δίπλα μου.
Το κινητό μου χτυπάει μετά από πέντε λεπτά και παίρνουμε τις βαλίτσες μας κατεβαίνουμε κάτω και ο μπαμπάς βγαίνει να μας βοηθήσει.
"Είσαι σίγουρη κοπέλα μου;" ρωτάει καθώς κλείνει το πορτπαγκαζ.
"Ναι μπαμπά, είναι ο μόνος τρόπος για να ξ-"
"ΜΕΛΊΝΑ!" ακούω και γυρνάω να δω.
Γαμω
Σαν να κλαίει;
"Μπαμπά φυγαμε!" λέω και μπαίνω στο αμάξι.
"Είσαι σίγουρη;"
"Ναι μπαμπά φύγε!" λέω και καλύπτω με τα χέρια μου το πρόσωπο μου.
Το τηλέφωνο μου χτυπάει και το κλείνω.
" Μελίνα μπορείς να μην φέρεσαι σαν ανώριμο κοριτσάκι;" λέει η Μαμά μου εκνευρισμένη.
" Μαμά κοφ'το"
"Νομίζω πως η μαμά σου εκεί δίκαιο Μελίνα. " λέει ο μπαμπάς.
"Δεν απάτησε εσάς, εμένα απάτησε, και ξέρω καλύτερα από εσάς τι κάνω!" λέω και το τηλέφωνο της μαμάς μου χτυπάει.
" Έλα αγόρι μου "λέει και την αγριοκοιτάζω.
"Δεν ξέρω αγόρι μου που θα πάει, δεν μας λέει, εμείς έξω από το αεροδρόμιο θα την αφήσουμε και θα φύγουμε. Να στην δώσω, αχ δεν ξέρω ρε Αχιλλέα, Μελίνα "λέει και μου κάνει νόημα να το πάρω.
Κοιτάω τον Γουίλιαμ και γνέφει θετικά.
"Τι θες;" ρωτάω κοφτά.
" Μελίνα γιατί μου το κάνεις αυτό; Με κάνεις να υποφέρω δεν το καταλαβαίνεις; Δεν έχεις καρδιά; "
" Φυσικά και έχω, απλά σε ένα εκατομμύριο κομμάτια και φρόντισες εσύ για αυτό, ο μόνος λόγος που φεύγω είναι για να σε ξεχάσω, οπότε απλά ασε με ήσυχη σε εκλιπαρώ Αχιλλέα, ξέχασε την ύπαρξη μου "
" Θα σε αφήσω ήσυχη αν αυτό θες μικρή μου, αλλά μην μου ζητάς να σε ξεχάσω, μου είναι αδύνατον. Εσύ είσαι η μία και η μοναδική γυναίκα της ζωής μου και το ξέρεις καλά αυτό, και ξέρω ότι είμαι μαλακας, αλλά ξέρω επίσης ότι σε αγαπώ πιο πολύ από μένα. Αν σε κάνει χαρούμενη το να φύγεις μακρυά μου τοτε χαίρομαι και γω για σένα, αλλά όχι για μένα, γιατί εγώ χωρίς εσένα είμαι κενός " λέει δεν μπορώ να απαντήσω εξαιτίας των δακρύων μου.
" Αντίο Αχιλλέα, να προσέχεις "λέω και το κλείνω, δίνω το κινητό στην μαμά μου και πηγαίνω στην αγκαλιά του Γουίλιαμ.
" Μελίνα αν θ-"
" Σταμάτα μπαμπά, θα φύγω και τέλος!" λέω και σκουπιζω τα μάτια μου.
ΓΕΙΆ ΣΑΣ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥΥ❤️
Τι μου κάνετε;
Πως είστε;
Φεύγει η Μελίνα 😔
Τελικά είναι έγκυος.
Ελεος μην αφήσετε να το πω εγώ αμέσως να σποιλαρετε😭😭😂😂
Λοβ γιου ολ να προσέχετε ❤️❤️