ΔανάηςPov
"Έλα έλα φτάνει με τα μέλια πρέπει να πάμε και σχολείο" έλεγα στην Μελίνα αλλά αυτή εδώ και δέκα λεπτά μου έλεγε τώρα τώρα και συνέχιζε να φιλάει τον Άλεξ
"Λύσαξες κοπέλα μου έρχομαι" είπε και ήρθε προς το μέρος μου
"Δεν φταίω εγώ κουκλίτσα σε 5 λεπτά μπαίνουμε και εμείς ήμαστε ακόμα εδώ "
" Πόσο γρήγορα περνάει η ώρα όταν δεν θες" είπε μουτρωμένη
"Σε εμένα το λες!?" απάντησα και συνεχίσαμε να περπατάμε για το σχολείο
Φτάσαμε επιτέλους και το κουδούνι είχε ήδη χτυπήσει. Όταν ήμασταν έξω από την πόρτα η Μελίνα χτύπησε ελαφρά.
" Περάστε " Ακούσαμε την καθηγήτρια να λέει από μέσα
" Συγνώμη για την καθυστέρηση " είπε η Μελίνα
"Δεν πειράζει καθίστε" είπε η Έλενα και μας χαμογέλασε
Η ώρα πέρασε πολύ γρήγορα και το μάθημα κύλησε ευχάριστα καθώς μας τα εξηγούσε πολύ αναλυτικά. Χτύπησε το κουδούνι και περίμενα να βγουν όλοι έξω για να την πλησιάσω.
" Τι κάνεις? " την ρώτησα γλυκά
" Καλά είμαι μικρή μου εσύ? Σε πλάκωσε το πάπλωμα σήμερα?" είπε πειράζοντας με
"Όχι η Μελίνα δεν έλεγε να ξεκολλήσει από το αγόρι της" είπα και την πλησίασα
"Ούτε εγώ μπορώ να ξεκολλήσω από εσένα" μου είπε και ακούμπησε τα χείλη της πάνω στα δικά μου όμως εγώ την έπιασα από την μέση και την έφερα κοντά μου δείχνοντας της ότι ήθελα να δώσω βάθος στο φιλί μας. Οι γλώσσα μου έλιωνε πάνω στην δική της και προσπαθούσα να γευτώ το φιλί της όσο περισσότερο μπορώ.
"Πρέπει να σταματήσεις να τα κάνεις αυτά μέσα στην τάξη" είπε λαχανιασμένη
"Γιατί?" ρώτησα πονηρά
"Φοβάμαι μην μπει κανείς"
"Και εγώ" είπα και την ξανά φίλησα
"Άμα λέω εγώ ότι είσαι σεξομανής να με ακούς" είπε και γέλασε
"Είναι κακό που σε θέλω?" ρώτησα δήθεν θιγμένη
" Όχι " απάντησε χαμογελαστή και με φίλησε εκείνη αυτή την φορά
" Θα βρεθούμε μετά? " Την ρώτησα
"Σήμερα θα βρεθώ με την Μαρία έχω μέρες να την δω"
" Και εγώ δεν θα σε δω δηλαδή καθόλου?" ρώτησα γεμάτη παράπονο
" Χμμ τι θα κάνω εγώ με εσένα" είπε παιχνιδιάρικα." Θα βρεθούμε πιο αργά για να προλάβω να την δω και αυτήν " συμπλήρωσε
" Έτσι μπράβο" είπα και την φίλησα
" Να έρθω με την μηχανή να σε πάρω? " ρώτησα
" Που θα πάμε? " ρώτησε
"Ταινία?" ρώτησα χαμογελαστή
" Τέλεια" είπε ενθουσιασμένη
Έφυγα από την τάξη χωρίς να θέλω. Σε λίγο θα χτυπούσε το κουδούνι αλλά ήθελα πολύ να την δω λίγο ακόμα. Καθώς έβγαινα από την τάξη λίγα μέτρα στον διάδρομο έπεσε κάποιος πάνω μου, με αποτέλεσμα όλος ο καφές να χυθεί στην μπλούζα μου. Κατευθείαν πήγα στην τουαλέτα ελπίζοντας να καθαρίσει ο καφέ λεκές που είχε σχηματιστεί πάνω της. Μπήκα μέσα και άνοιξα την βρύση, ξεκίνησα να τρίβω το λεκέ μέχρι που κάποιος άνοιξε την πόρτα και με κόλλησε στον τοίχο με δύναμη.
"Τι θες Γιώργο?" ρώτησα νευριασμένη
"Για πιο λόγο με απέρριψες και ήρθες με άλλους στο πάρτι?" ρώτησε νευριασμένος
"Αυτό δεν σε αφορά. Δεν ήθελα να έρθω μαζί σου και δεν ήρθα. Ποιό είναι το πρόβλημα?" Ρώτησα φανερά έξαλλη
"Το ξέρεις ότι οι φίλοι μου με δουλεύουν που συνέχεια σε κυνηγάω χωρίς να σε έχω πηδήξει? " ρώτησε και όλο με πλησίαζε. Με είχε φοβίσει πολύ αλλά προσπαθούσα να μην το δείχνω δεν ήθελα να του δώσω αυτή την χαρά
" Δεν σου ζήτησα ποτέ να με κυνηγήσεις και δεν με ενδιαφέρει καθόλου για το αν σε κοροϊδεύουν οι φίλοι σου ή όχι. Σε παρακαλώ άφησε με" είπα αλλά αυτός χτύπησε την γροθιά του δίπλα μου με δύναμη. Μου είχαν κοπεί τα πόδια από το φόβο μου όμως προσπαθούσα να είμαι δυνατή
" Δεν πρόκειται να γίνει αυτό " είπε και ξεκίνησε να με φιλάει. Προσπαθούσα να φύγω τον χτυπούσα με δύναμη όπου έβρισκα όμως ήταν πολύ πιο δυνατός από εμένα. Μου έβγαλε την μπλούζα και συνέχισε να με φιλάει αηδιαστικά στο στήθος. Φώναζα όσο μπορούσα αλλά μου έκλεισε το στόμα. Το κουδούνι ήδη έχει χτυπήσει για μέσα οπότε λογικά κάνεις δεν θα με βρεί εδώ. Τα δάκρυα μου ελευθερώθηκαν από τα μάτια μου χωρίς να μπορώ να τα κρατήσω άλλο.
"Σε παρακαλώ δεν θα το πω πουθενά άφησε με να φύγω" είπα μέσα στο κλάμα μου αλλά μάταια
"Σταμάτα να φωνάζεις θα σου αρέσει" είπε ο σιχαμένος άνθρωπος μπροστά μου. Αν βέβαια μπορώ να τον αποκαλώ άνθρωπο ακόμα
"Αυτό που κάνεις λέγετε βιασμός" φώναξα και τότε το χέρι του προσγειώθηκε με δύναμη στο μάγουλο μου και ύστερα με έπιασε από τα μαλλιά
" Μπορεί να γίνει με τον εύκολο ή με τον δύσκολο τρόπο εσύ αποφασίζεις. Αν είσαι καλό κορίτσι θα είμαι και εγώ καλός μαζί σου " είπε και συνέχισε να με φιλάει στο λαιμό μου
"Βοήθ.." πήγα να φωνάξω αλλά μου έκλεισε το στόμα ξανά και άλλη μια φορά το χέρι του βρέθηκε στο μάγουλο μου με μεγαλύτερη δύναμη. Άρχισα να ζαλίζομαι ήξερα πως δεν θα άντεχα πολύ ακόμα. Μου τράβηξε το σουτιέν και το έβγαλε με μια κίνηση από πάνω μου και ξεκίνησε να με φιλάει και στο στήθος μου ενώ εγώ συνέχιζα να τον βαράω όπου μπορώ.
"Δανάη" άκουσα μια φωνή δυνατή και αμέσως είδα την Έλενα να πέφτει πάνω του με δύναμη και να φωνάζει. Ένιωθα το κεφάλι μου να είναι πολύ βαρύ, τα μάτια μου να κλείνουν και παντού έπεσε σκοτάδι.
ΈλεναςPOV
Είχα κενό και αποφάσισα να πάω στο κυλικείο του σχολείου να πάρω έναν καφέ να διορθώσω και κάποια γραπτά για να μην τα έχω μετά αφού σήμερα είχα φορτωμένο πρόγραμμα. Πιο νωρίς είχα κανονίσει με την Μαρία να έρθει σπίτι μου και ύστερα θα βρισκόμουν με την Δανάη. Καθώς περνούσα έξω από της τουαλέτες των μαθητών για να κατευθυνθώ στο προαύλιο άκουσα φωνές από την τουαλέτα. Μου φάνηκε σαν κάποιος να πήγε να ζητήσει βοήθεια αλλά δεν ήμουν σίγουρη εάν άκουσα καλά. Χωρίς να το σκεφτώ άνοιξα απότομα την πόρτα και δεν περίμενα ποτέ να αντικρίσω αυτό το θέαμα. Ο Γιώργος είχε στριμώξει στον τοίχο την Δανάη και την φιλούσε, όπως επίσης την είχε αφήσει ημίγυμνη.
"Δανάη" Φώναξα και έπεσα με δύναμη πάνω του για να τον απομακρύνω. Μόλις τον έριξα κάτω δεν πρόλαβα να του κάνω τίποτα η Δανάη έπεσε στο πάτωμα. Τον έσπρωξα με δύναμη από πάνω μου και έτρεξα κοντά της. Ο Γιώργος εξαφανίστηκε αμέσως.
"Θα σε βρω όπου και αν πας " είπα χωρίς να ξέρω καν αν με άκουσε
"Δανάη μου μην μου το κάνεις αυτό σε παρακαλώ" της είπα και την πήρα στην αγκαλιά μου κλαίγοντας
"Σήκω κοριτσάκι μου πάνω σε παρακαλώ" Συνέχισα να λέω μέσα στο κλάμα μου. Λίγα λεπτά αργότερα έψαξα το κινητό στην τσέπη της και πήρα την Μελίνα δεν ήξερα τι άλλο να κάνω εκείνη την στιγμή. Ευτυχώς μετά από λίγο η Μελίνα το σήκωσε.
"Που είσαι ρε βλαμμένο έχουμε μάθημα " είπε χαμηλόφωνα
"Μελίνα έλα στις τουαλέτες γρήγορα η Δανάη δεν είναι καλά" είπα και ξεκίνησα πάλι να κλαίω. Η Μελίνα χωρίς καν να μου απαντήσει τερμάτισε την κλήση. Προσπάθησα να βάλω την μπλούζα της μήπως εκτός με την Μελίνα έρθει και κάποιος άλλος και δεν θέλω να σηκωθεί να δει τον εαυτό της γυμνό και να τρομάξει περισσότερο. Λίγα λεπτά και της την είχα βάλει αν και δυσκολεύτηκα λίγο.
"Δανάη. Τι έγινε?" ρώτησε η Μελίνα ανήσυχη και έπεσε στα γόνατα καθώς αγκάλιασε κατευθείαν την λιπόθυμη κοπέλα που κρατούσα στην αγκαλιά μου
"Δεν είχα αυτή την ώρα μάθημα πήγαινα να πάρω καφέ και άκουσα φωνές, μπήκα μέσα και είδα τον Γιώργο να την έχει στριμώξει στην γωνία να την έχει γδύσει από την μέση και πάνω και να την φιλάει και εκείνη να φωνάζει και να κλαίει. Μόλις μπήκα μέσα τον έσπρωξα από πάνω της και εκείνη λιποθυμήσε. Εγώ της φόρεσα την μπλούζα. Ποιός ξέρει τι θα της είχε κάνει το γουρούνι αν δεν έμπαινα μέσα εκείνη την ώρα "είπα και ξέσπασα σε δυνατά κλάματα
" Ηρέμησε Έλενα σε παρακαλώ η Δανάη μας θέλει δυνατές μην ξυπνήσει και σε δει σε αυτή την κατάσταση " είπε και με αγκάλιασε και εγώ ένευσα καταφατικά και προσπάθησα να σκουπίσω τα δάκρυα μου
" Έλενα ειδοποιήσεις την διευθύντρια?" ρώτησε ανήσυχη
"Όχι μέσα στον πανικό μου το ξέχασα. Η πρώτη σκέψη που έκανα ήσουν εσύ " είπα ειλικρινά
" Εντάξει θα πω ότι ήρθα τουαλέτα και σας βρήκα εδώ και κατευθείαν με έστειλες να ειδοποιήσω. Πηγαίνω μην την φιλήσεις ή της πεις κάτι σε λίγο θα έρθω με την Αναγνωστοπούλου "
" Πήγαινε γρήγορα " είπα και έφυγε τρέχοντας
" Άνοιξε τα ματάκια σου αγάπη μου" είπα και προσπαθούσα να μην κλάψω αλλά αδύνατον. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την εικόνα αυτή. Να μπαίνω μέσα και να την βλέπω έτσι. Αυτό το καθίκι θα το πληρώσει αυτό που έκανε
" Έλενα τι έγινε? "είπε η διευθύντρια ανήσυχη μόλις άνοιξε την πόρτα
" Περνούσα έξω από τις τουαλέτες και άκουσα φωνές μπήκα μέσα και είδα το Γιώργο Ζησόπουλο από το Γ'1 να έχει στριμώξει την Δανάη στον τοίχο να την φιλάει και την είχε γυμνή πάνω από την μέση. Πήγε να την βιάσει η Δανάη τον χτυπούσε" είπα και ξεκίνησα να κλαίω για άλλη μια φορά
" Ηρέμησε πάμε στο γραφείο να συνέλθει" είπε και αμέσως την σήκωσα στην αγκαλιά μου και την πήγα στο γραφείο. Έστειλα την Μελίνα να της πάρει φαγητό νερό και πορτοκαλάδα και περίμενα με ανυπομονησία να ξυπνήσει.
"Έλενα" άκουσα την φωνή της και αμέσως την αγκάλιασα
" Κοριτσάκι μου είσαι καλά?" την ρώτησα γεμάτη ανησυχία
"Πες μου πρόλαβε να με βιάσει?" είπε δυνατά και πήγε να σηκωθεί όμως την σταμάτησα
"Όχι Δανάη μου. Μπήκα μέσα και αμέσως τον έπραξα από πάνω σου ηρέμησε σε παρακαλώ" της είπα και ξεκίνησε να κλαίει
" Σταμάτα σε παρακαλώ δεν μπορώ να σε βλέπω να κλαίς, είμαι εδώ " είπα και την έσφιξα περισσότερο πάνω μου
"Αν δεν είχες έρθει θα με είχε βιάσει όμως" είπε μέσα στο κλάμα της
" Ήρθα όμως θα φροντίσω να μην σε ξανά πειράξει, άστον σε εμένα. Πες μου πως αισθάνεσαι? " ρώτησα παρηγορητικά
" Πονάει το κεφάλι μου και ζαλίζομαι. Ευτυχώς δεν πρόλαβε να με χτυπήσει πολύ μόνο δύο σφαλιάρες μου έδωσε δυνατές και τράβηξε τα μαλλιά μου"
"Θα τον σκοτώσω " είπα και έσφιξα τα δόντια μου
" Τίποτα δεν θα κάνεις θα πας φυλακή. Θα το κανονίσει η αστυνομία " είπε πιο ήρεμη
" Δανάη" είπε η Μελίνα μόλις μπήκε και έτρεξε στην φίλη της
" Μην ανησυχείς δεν πρόλαβε να μου κάνει τίποτα " είπε η Δανάη και προσπάθησε να χαμογελάσει στην φίλη της για να την ηρεμήσει
" Δεν το πιστεύω πόσο μαλάκας μπορεί να είναι. Να εύχεται να μην τον βρω μπροστά μου την γάμησε" είπε έξαλλη η Μελίνα
"Και εγώ αυτό είπα. Λοιπόν αισθάνεσαι καλύτερα μπορείς να σηκωθείς να πάμε στο νοσοκομείο?" ρώτησα την Δανάη
"Όχι πάλι νοσοκομείο είμαι καλά " είπε και μου ανέβασε το αίμα στο κεφάλι
" Δεν υπάρχει περίπτωση να μην σε πάω μπορεί να χτύπησες κάπου. Μελίνα πες στην διευθύντρια να έρθει αν μπορείς σε παρακαλώ να πάρουμε άδεια να φύγουμε" είπα και αμέσως έτρεξε να βρει την κυρία Αναγνωστοπούλου
Αφού πήραμε άδεια εγώ η Δανάη και η Μελίνα πήγαμε στο νοσοκομείο έκανε της απαραίτητες εξετάσεις και ευτυχώς όλα είναι καλά.
" Σε ευχαριστώ πολύ που με έφερες σπίτι και γενικά που ήσουν δίπλα μου" είπε η Δανάη πριν βγει από το αμάξι
"Μην το ξανά πεις αυτό. Θα τρελαθώ εάν σου συμβεί κάτι θέλω να προσέχεις πολύ" της είπα και την αγκάλιασα
"Θα προσέχω τώρα τελείωσε" είπε και χαμογέλασε ελάχιστα
" Θέλω να έρθεις σε εμένα να μείνεις λίγες μέρες να σιγουρευτώ ότι είσαι καλά να σε φροντίζω " της είπα ειλικρινά
" Δεν γίνετε αυτό και το ξέρεις " απάντησε και ένευσα καταφατικά. Ήξερα ότι είχε δίκιο.
"Θα έρθω το απόγευμα εντάξει? " ρώτησε και άνοιξε την πόρτα για να βγει
" Όχι θα έρθω εγώ με το αμάξι να σε πάρω και θα μείνουμε σπίτι. Κανόνισε με τους γονείς σου γιατί θα μείνεις σε εμένα σήμερα " είπα αποφασιστικά
"Εντάξει μιλάμε μετά θα σε πάρω τηλέφωνο να έρθεις να με πάρεις" είπε και έφυγε. Ήθελα τόσο πολύ να της δώσω ένα φιλί πριν φύγει αλλά ήμασταν έξω από το σπίτι της και αυτό δεν ήταν καθόλου καλή ιδέα.
Πήγα σπίτι μου και πήρα κατευθείαν την Μαρία να έρθει. Έκλαιγα χωρίς σταματημό με το που μπήκα μέσα. Τόση ώρα προσπαθούσα να κρατηθώ γιατί ήταν η Δανάη μαζί μου όμως δεν άντεξα για πολύ. Η Μαρία μέσα σε λίγη ώρα χτύπησε το κουδούνι. Άνοιξα και έπεσα στην αγκαλιά της. Αφού ηρέμησα λίγο της είπα ακριβώς ότι έγινε και είχε μείνει πραγματικά σοκαρισμένη.
"Δεν το πιστεύω αυτό που μου λες. Το κωλόπαιδο" έλεγε έξαλλη και αυτή
"Αν τον πιάσω στα χέρια μου θα τον σκοτώσω. Όσο σκέφτομαι τι θα μπορούσε να είχε πάθει εάν δεν είχα μπει εκείνη την στιγμή τρελαίνομαι" φώναξα
"Μην κάνεις καμιά χαζομάρα θα πας φυλακή. Άσε την αστυνομία να κάνει την δουλειά της. Θα πληρώσει μην ανησυχείς" είπε και με αγκάλιασε. Εκείνη την στιγμή χτύπησε το τηλέφωνο
" Δανάη μου είσαι καλά? "ρώτησα ανήσυχη
" Ναι ηρέμησε σε παρακαλώ. Θα έρθεις να με πάρεις τελικά? " ρώτησε
" Ναι έρχομαι σε 20 λεπτά θα είμαι εκεί " απάντησα και έκλεισα το τηλέφωνο
Είπα στην Μαρία να μείνει να πάμε μαζί να πάρουμε την Δανάη όμως προτίμησε να μας αφήσει μόνες μας με όλα αυτά που έχουν γίνει. Ξεκίνησα για το σπίτι της Δανάης και ανυπομονώ να την δω τόσο πολύ. Μου λείπει και ας την είδα και σήμερα και γενικά αυτές τις μέρες. Όσο και να την δω όμως δεν μου φτάνει. Λίγες ώρες περνάνε μακριά της και πονάει η καρδιά μου που δεν την βλέπω. Έφτασα και ήταν ήδη απέξω και με περίμενε.
"Δανάη μου" είπα και πήγα να την φιλήσω, μου έχουν λείψει τόσο πολύ τα απαλά της χείλη όμως με σταμάτησε
"Όχι εδώ δεν θέλω να μας δει κανείς" είπε. Της χαμογέλασα και ξεκίνησα για το σπίτι μου. Λίγη ώρα αργότερα και φτάσαμε.
"Το είπες στους γονείς σου? " ρώτησα
"Ναι έγινε χαμός σπίτι. Οι γονείς μου αναστατώθηκαν πολύ αύριο πρωί πρωί θα πάνε στην αστυνομία να τον καταγγείλλουν "
" Έλα εδώ θέλω να είσαι στην αγκαλιά μου, μου έλειψες" της είπα και την τράβηξα κοντά μου
"Και εμένα πολύ " είπε και με φίλησε. Πόσο μου έλειψε το φιλί της. Είναι σαν να αναπνέω μέσα από το στόμα της. Η γεύση της το ναρκωτικό μου
" Θέλω να σου δώσω κάτι" της είπα και με κοίταξε
" Τι? " ρώτησε ενθουσιασμένη
"Αυτό εδώ" της είπα και έβγαλα το μενταγιόν από τον λαιμό μου.
"Είναι ένα φυλαχτό που φοράω πάντα. Η νεράιδα που έχει πάνω αντιπροσωπεύει την λάμψη και την ελευθερία. Ο κρύσταλλος που έχει στο πάνω μέρος της συμβολίζει την επιτυχία, την αυτοπεποίθηση και σωματική - ψυχολογική δύναμη" απάντησα και της το έδωσα
"Έλενα δεν θέλω να κρατήσω εγώ κάτι που είναι τόσο σημαντικό για εσένα " είπε ήρεμη
" Δανάη μου θέλω να το κρατήσεις να έχεις κάτι δικό μου" της είπα γλυκά
" Σε ευχαριστώ πάρα πολύ " είπε και με φίλησε γλυκά
Η ώρα μας πέρασε πολύ γρήγορα στην αγκαλιά η μία της άλλης να βλέπουμε ταινίες να γελάμε, να τρώμε, να μιλάμε για την ζωή μας. Το βράδυ με βρήκε στην αγκαλιά της. Στην αγκαλιά του Έρωτα μου.