SAMANTHA'S POV
kanina pa ako nagtataka eh, lunok ng lunok yung lalaki na ang pangalan ay 'David' tapos minsan sinusulyapan pa ako.
baka hindi talaga ako namamalikmata baka nakita niya nga talaga ako-
"Okay! Class dismiss!"nag sitayuan ang mga students at ganun din ako.
isa isang nagsialisan ang mga estudyante at ng lahat na sila ay nakalabas at si David na lang ang naiwan ay humarang ako sa pintuan
pag nilampasan niya ako ibig sabihin nun hindi niya ako nakikita pero pag huminto siya ibig sabihin nakikita niya ako
Mabilis akong pumunta sa pintuan at humarang doon tapos hinarap si David.
"Hi?"tinaas ko ang isa kong kilay at nginitian ito
Nagpapapansin ako dito, malay niyo diba siya na maging tulay para malaman ko kung nagpakamatay ba talaga ako o pinatay.
"Hoy!"agad ko itong hinawakan pero tumagos lang ako, ano ba naman kasi bigla bigla na lang tumakbo palabas
bumuntong hininga ako at tinanaw siya na tumatakbo pa din sa hallway.
baka di niya talaga ako nakita
anyways ano ba pinagmamadalian nun? heh
hindi na ako nagaksaya pang humabol sa kanya kasi alam ko pa din namang di ako makakalabas
common sense people- I'm a ghost who died INSIDE this section, so hindi ako makakalabas, makakalabas lang ako kung may mag-aya o magsama sa'king tao palabas.
"hoy! Bumalik ka nga!" sigaw ko dito, pero wala talaga eh
Nagbabakasakali lang naman ako baka kasi marinig ako diba haha di wala talaga hindi niya ako narinig.
Ano bang nakakatakot sakin? MABAIT naman akong multo hehe joke hindi pala.
A/N:still short hmm?