Chapter 37
Samantha’s POV
“Cloud Breeze.” I said with full of authority kaya bigla naman syang napababa sa kandungan ng isang nurse na tuwang tuwa sa kanya.
“Hi Mom! You have a new nurse po pala I met her and she’s pretty I told her she waits for me kasi liligawan ko pa po sya pag laki ko.” Proud na sabi pa ng anak ko kaya hindi ko maiwasang hindi sumimangot saan ka naman kasi naka kita 3 years old pero kapag nakakakita ng sexy at maganda nililigawan na at imbes na magalit ang mga tao sa kanya mas natutuwa pa. *face palm*.
“Thanks Nurse kuhain ko na ang mabait kong anak.” Note the sarcasm. Wala naman nagawa si Cloud kung hindi ang sumunod sa akin dahil alam nya kapag galit na ako at hindi nya yun gusto. Araw araw kasama ko sya pero kapag umaga nasa Daddy nya sya at tanghali naman ipapahatid na papunta sa akin pero madalas wala pang tanghali nandito na kasi suko na ang daddy nya sa mga kalokohan ni Cloud.
“I told you not to go somewhere at babalik rin ako agad pero hindi ka nakinig, do you think tama ang ginawa mo?” My son is like phoenix sobrang kulit pero susko! Mas sobra lang sya kasi nanliligaw na may makita lang syang maganda at sexy liligawan nya na. Oh God please tell me nasa genes lang nila yun!
“I know Mom but its boring here, your all patients here they are all pregnant! They are not sexy ,they are like walking pears with heads and legs.” Gusto kong gumulong kakatawa sa sinabi ng anak ko pero syempre hindi pwede kaya tumalikod na lang ako at minasahe ang panga ko at mukha ko.
I composed myself at saka humarap sa kanya, being a mom hindi ko pwedeng tawanan lahat ng sinasabi lalo na kapag mali. “Honey they are not walking pears with heads and legs they are pregnant means they have a baby inside their tummy and after nine months lalabas na yung baby na yun at isa na syang bata na katulad mo sobrang kulit at hindi marunong sumunod sa sinasabi ng Mommy nila at Daddy kaya pag katapos ganto gagawin nila.” Nilapitan ko sya at inulinan sya ng halik kaya ang ingay namin.
“Mom hahaha please stop haha I’ll behave na po I promise!” Tinaas nya pa yung mga maliliit nyang kamay ang sarap amuy amuyin ng anak ko ang bango bango nya at ang lambot ng katawan mas maarte pa sa akin ‘to eh palaging naka baby lotion mana sa tatay haha.
“Doc, nandyan na po ang next patient.” Tinaguhan ko lang ang secretarya ko at saka hinarap ulit ang makulit kong anak pero saksakan ng gwapo.
“Behave okay? Kapag nag behave ka until matapos ni Mommy ang work nya I promise bibilhan kita ng baby back ribs sa Stephanie’s okay ba yun?” nagthumbs up pa sya, kung ang ibang bata chicken joy ang gusto ang anak ko naman baby back ribs na barbeque favorite nya yun kahit ata araw araw nyang kainin hindi nagsasawa.
“Iya, papasukin mo na.” I said. Si Cloud naman tahimik sa gilid ko busy sa tablet nya ganyan yan basta napangakuan haha.
I gritted my teeth ng makita ko kung sino yung pumasok pati sya nagulat ng makita ako of all people hindi ko iniiexpect ‘to, small world. Huminga muna ako bago nagsalita.
“Please sit down.” Formal na sabi ko sa kanya, she looks pale and tense.
“I-I d-didn’t know your OB na.” she’s a patient at professional ako hindi ko dapat dinadala sa trabaho ang problema ko.
“Yes, I fulfilled one of my dreams thanks to my supportive husband and my family.” I smile genuine smile, dahil kung hindi dahil sa asawa ko hindi ko matutupad lahat ng gusto ko pati na sa parents ko na super supportive sa akin.
“I-I’m glad to hear that, a-ano aalis na lang ako.” She said tatalikod na sana sya ng pinigilan ko.
“You don’t have to, I’m a professional doctor trabaho ko ang tumingin ng pasyente, kung ano man ang problema ko sayo labas yun sa oras ng trabaho ko, Megumi.” Her eyes it’s not the same like before ngayon ang lungkot lungkot nya at parang ang bigat ng problema.
Yes it’s Megumi pero hindi sya buntis or maybe nasa early stage pa lang sya ng pregnancy nya kaya hindi pa halata.
“So let’s start.” Tinanong ko na sya ng kung ano anong bagay related sa trabaho ko, she’s 8 weeks pregnant and healthy ang baby nya.
I don’t feel anything towards her or her mother matagal ko nang kinalimutan yun gusto kong gumawa ng bagong chapter ng buhay ko kasama ang tunay kong pamilya ng walang kahit na anong galit sa puso ko, but like what I’ve said before the scars remain. Ngayon na nasa harap ko sya I can finally say na naka move on na ako sa lahat ng hirap at sakit na naranasan ko noon.
“I’m sorry for all the things I’ve done to you, I was immature and selfish before sorry naiingit kasi ako sayo because dad loves you so much at ikaw ang favorite nya, I’m sorry… I’m really, really sorry… sana someday kahit hindi ngayon sana mapatawad mo ako.” Nagulat ako sa sinabi nya tiningan ko sya eye to eye and I can feel her sincerity in her every words malapit na rin syang umiyak. Should I believe her? *sighed*
“Believe me or not napatawad na kita, kayo… From the moment na tinungtong ko ang paa ko sa bahay ng magulang ko pinatawad ko na kayo kasi I want to make a new life and memories na walang hatred sa inyo o kanino man. But the scars remain and it forever be here.” Sabay turo sa puso ko.
“Thank you. I’m really sorry for everything… is he your?” Umiiyak na sya ngayon pero this time naka ngiti sya habang nakatingin kay Cloud na walang pakielam sa mundo dahil busy sa tablet nya.
“Ah yes, Thunder and I son, Cloud honey can you come here for a second?”
I can feel her sincerity o kung plastic man sya nasa kanya na yun hindi na naman nila ako magagawan ng masama kasi kahit saan kami magpunta na mag-ina may kasunod na kaming bodyguard. Lumapit sa akin si Cloud at nagpakandong.
“Honey she’s Megumi please say hi.” Nakangiti lang ako kay Cloud at saka tiningnan si Megumi na nakatingin lang sa amin at malungkot.
“Hi po.” Sinilip lang ni Cloud si Megumi at ikinabit na ang braso nya sa leeg ko means inaantok na sya.
“Hello, ang gwapo ng anak mo, Sam… si Dad pala…” I’m not yet ready para sa balita sakanya.
“Who’s the lucky guy?” masayang tanong ko sa kanya at the same time pag iiba ko na rin sa usapan namin. About Dad I’ll cross the bridge when I get there.
“Isa syang regular employee lang sa business ni Dad duon kami nagkakilala, I fell in love with him at sumama sa kanya nag live-in kami for 3 years pero hindi kami magkaanak, he got tired and find another woman then saka ko lang nalaman na buntis na pala ako, nakakatawa lang kasi kung kelan magkakaanak na kami saka pa kami nagkahiwalay…” pilit nyang pinapasaya yung boses nya pero nanduon pa rin yung lungkot and I don’t know why.
“Sinabi mo na ba sa kanya? How about your Mom? And your D-dad?” parang nagka lumps ang lalamunan ko ng sinabi ko ang pangalang Dad. I’m really concern sa kanya at saka alam ko kung gaano kahirap ang magbuntis.
“Tinakwil nila ako ng sumama ako kay Jack, wala na rin akong balita ngayon kay dad. I guess they are right kasi iniwan na nga ako ngayon ni Jack at pinagpalit sa ibang babae maybe this is my karma for being a bitch to you before.” Never kong pinangarap na makasakit ng iba kahit na nasaktan ako ng sobra sobra.
“Don’t say that, life is full of surprises, trials and sacrifices isipin mo na lang pagsubok lang ‘to to make you stronger at kailangan mo ring magpakatatag for your baby.”
“Why are you like that? Kahit na naging masama ako sayo before nagawa mo pa akong patawarin at maging mabait sa akin? Paano pala kung may masama akong balak sayo? Bat ang bait bait mo? Damn hormones.” binigay ko na sa kanya yung tissue box ko di na rin ako makagalaw ng maayos kasi tulog na si kulit na nakayakap sa akin.
“Everyone deserves a second chance, I know hindi mo na ako gagawan ng ganyan you’re too old for your selfishness at saka magkakaanak anak ka na rin mas iisipin mo ang kaligtasan ng baby mo kesa sa pansaring kagustuhan mo lang. I am not kind it’s just… I choose to forgive and give everyone another chance than to hate them for the rest of my life.”
Mabait ako? I’m not ako na nga ata ang pinakamaldita dahil palaban ako at hindi nagpapaapi pero ganun pala yun habang nagkakaedad ka mas nagiging matured ka at nakakapagisip ng tama, hindi na padalos dalos ang bawat desisyon mo.
“Now I know why dad loves you so much… Mauna na ako thank you so much, hindi na ako magtatagal maghahanap pa kasi ako ng bagong apartment nakakahiya mang aminin pinaalis na kasi ako sa dati kong tinitirahan dad cuts off my cards and allowances.” Her eyes nanduon lahat ng sakit at hirap na dinadanas nya ngayon kaya pala ang payat nya ngayon.
“Saan ka nags-stay ngayon? Look I know you’re not lying kasi kitang kita sa ayos mo at sa lagay ng baby mo although healthy sya pero hindi appropriate sa months nya ang timabang mo, do you need help wag ka nang mahiya okay?” she look at her feet, kahit na hindi kami sabay na lumaki at hindi kami madalas na magkasama I know when she’s lying and when she is telling the truth tulad ngayon mannerism nya ang galawin ang mga daliri nya sa paa kapag tense sya or nahihiya.
Iba na nga talaga ang mundo ngayon, dati inaapi api nya lang ako ngayon sya naman ang nakararanasan ng hirap. Kung sya lang magisa pababayaan ko na sya kahit na mamalimos pa sya kaso may baby sya ang I know how it feels kapag anak na ang paguusapan.
“Wag na okay lang ako, kailangan kong magpakatatag for my baby at malagpasan lahat ng ‘to.”
“Why don’t you tell your d-dad?” I know hindi sya matitiis noon.
Humuko sya at nagpunas ng pisngi. “He’s mad, my Mom died dahil sa heart attack because of me dahil sumama ako kay Jack and before I leave he told me wag na akong bumalik kasi hindi nya na ako mapapatawad at tatanggapin ulit I’m on my own now.” Ang hirap naman ng kalagayan nya.
“I have a condo you can stay there don’t worry about the rent you can stay there for free until you give birth and find a job, is it okay with you?” Nagangat sya ng mukha at para bang nakarinig ng isang good news sa buhay nya.
“Hindi na ako mahihiya, wala akong tutulugan ngayon kung magiinarte ako, thank you so much pero okay lang ba sa asawa mo? I know he’s mad and I cannot blame him.” Oh shocks! Si thunder nga pala pero maiintindihan nya naman ata ako.
“Don’t worry about him akong bahala sa kanya, mabait ang asawa ko at understanding don’t worry.”