⍟HARLEY⍟
I sighed at saka umupo sa bakanteng bench na nandoon at binuksan ang libro na hawak ko.
I was at the infirmary garden since Lyka prohibited me to leave the vicinity, buti nga at pinayagan niya akong makalabas dito.
"Kaya pala wala ka sa kwarto mo kasi nandito ka." Tumingin naman ako sa nagsalita and it was Ken.
"Ken? you're here?" I asked in confusion.
He chuckled as he took a seat beside me.
"Nakita mo na ako kahapon ah?"
"I thought I was hallucinating." Sagot ko.
"Well, here I am. In flesh." Ani naman nito and I chuckled.
"Siraulo." I said and shake my head. "Nga pala, paano ka nakapask dito?" I asked.
"Oh, your superior called me. What's her name again?"
"Gemma?"
"Yes, that girl." Sagot niya. "She's scary by the way but also that's my type." He added.
"Yung totoo, pulis ka ba talaga or playboy?" Tanong ko sa kanya.
"Harley, I'm a single man at hindi na ako bumabata. Mas maganda maaga pa lang naghahanap ka na ng makakasama mo habang buhay."
"You're weird." Komento ko naman sa sinabi nito. "At isa pa, wag ka ng umasa doon kay Gemma." Dagdag ko.
"Huh? taken na ba siya?"
"Well...uhm...parang ganun na nga." I said.
Oh my God, I almost spill Gemma's relationship status into this guy. Ayoko pang mamatay!
"Nga pala, bakit ka niya tinawagan at pinapunta dito?" I asked trying to change the topic.
"She told me na gusto niya akong pasalamatan."
"Pasalamatan? for what?" I asked in confusion again.
I know Gemma, she is really strict kapag may bisita na pumupunta dito.
"I don't know, ngayon ko pa lang malalaman." He answered. "Oo nga pala, bakit nandito ka at wala sa kwarto mo?" He asked.
"I'm bored. Baka mabaliw ako lalo kapag nanatili lang ako sa kwarto, puro puti pa naman yung nakikita ko dun." I said and chuckled.
"Sure kang walang masakit sayo? di pa naman biro mabaril malapit sa puso." He said.
"I am fine don't worry." Sagot ko dito. "By the way, I discovered something from the evidence that we got from the previous inspector's house." Pag-inform ko.
"Really? what is it?"
"It was about the museum na pagmamay-ari ng mga Harata. Nabalitaan ko na magsasagawa pa rin sila ng party kahit na namatay na ang mga may-ari nito." I explained.
"Oh...that museum." He said in realization. "May maitutulong ba ako?" He asked
"I am currently formulating a plan, babalitaan na lang kita." I said at tumango-tango naman ito.
"I was so worried when Gemma told me na nabaril ka...I'm glad na okay ka na ngayon." He said.
Tumingin naman ako sa kanya and I smiled at him.
"Masamang damo to, mahirap mamatay." Sagot ko naman at dahil doon ay bahagyang natawa ito.
I chuckled also to my joke then I looked at the flowers nearby.
"Nag-usap na ba kayo ni Jack?" He asked.
I let out a sigh at saka umiling.
"I figured." He mumbled.
"What do you mean?" I asked in confusion.
"You know, I can say na pareho lang kayong naghihintay na may mag-first move. Sarap niyo rin pag-umpugin eh." He said.
"He clearly stated na gusto na niyang umalis..." I said whispering the last word. "Hindi pa rin ba siya umaalis?" I asked.
"Gemma and a man stopped him from leaving. I think they already convinced him."
"Oh." I mumbled. "Mabuti naman kung ganoon." I said at saka dahan-dahan na tumayo.
"Oh, pasaan ka?" He asked at saka tumayo na din.
"Babalik na sa kwarto ko, I really need to go back on my work." Paalam ko dito.
Akmang lalakad na sana ako pero humarang naman siya sa daanan amd he crouched habang nakaharap ang likod niya sa akin.
"What are you doing?" I asked in confusion.
"Hop in, libreng sakay." He joked.
"I can walk."
"Narinig ko na sabi ng doctor mo wag kang masyadong magpapagod."
"Ken, my room was just a couple blocks away."
"Sakay na, dami namang sinasabi." Reklamo naman nito.
I rolled my eyes at mukhang hindi siya tatayo mula sa pwesto niya kaya sumakay na ako sa likod niya.
Atleast di ko na kailangan maglakad. Medyo masakit pa ang mga muscles ko eh.
"Are you really going to work right now? hindi ka ba pinagbawalan?" He asked.
I chuckled and I lightly tapped his head.
"Hindi lang naman field missions ang ginagawa ko dito." I explained.
Napahinto naman ito sa paglalakad.
"Wait, don't tell me ikaw yung sinasabi nilang--"
"Legendary Hunter? ako nga." I said and chuckled again when I heard his small gasp. "Op! wag mo kong bibitawan!" I warned him.
"So you are the one who's sending us the information lalo na yung confidential." He said in realization at saka ipinagpatuloy ang paglalakad nito.
"Actually, hindi lang naman ako ang intel dito sa organization pero ako ang pinaka-kilala--"
"Ay wow, nagyayabang na ganun?" He joked again at dahil doon ay nakatanggap naman siya ng isa pang sapok mula sa akin. "Aray naman! pwede yung balikat ko yung hampasin mo? wag yung ulo ko." Pabirong reklamo naman nito.
"Bakit naaalog ba yung mga braincells mo?" I asked. "Actually, wala ka pala non." Pagputol ko sa kung ano man ang sasabihin nito.
"Grabe ka saken!" Reklamo ulit nito. "May malapit kaya na hukay or bangin dito?" He asked and start to look around.
"Oy! oy! anong gagawin mo?" I asked.
"Itatapon ka." Simpleng sagot nito. "But kidding aside, punta na tayo sa kwarto mo para makapag-pahinga ka na." He said at saka mas binilisan ang lakad nito.
"Buong araw na ako nagpapahinga." Reklamo ko naman.
"At mas galingan mo pa yung pagpapahinga mo."
"Alam mo, minsan di talaga kita gets. Paano ba tayo naging close?" Tanong ko dito.
Hindi ko naman pinansin ang mga nakakasalubong namin na kasama ko sa organisasyon at napapatingin saamin.
"Remember sa email tayo unang nagka-usap via phone?" He said and I chuckled ng maalala iyon.
"Yeah, ginawa lang naman nating messaging platform ang gmail." I said and rolled my eyes.
"Ang bilis mo nga mag-reply eh, I wonder kung may nakakausap ka na ibang tao."
"Una sa lahat, hindi ka tao."
"Talaga nga naman--"
"Pangalawa, ayokong mabitin ka sa usapan kaya sinasagot ko kaagad." I added.
"How did you know na ayaw kong nabibitin?"
"Based on your actions." Sagot ko naman sa kanya.
"You can read my actions?"
"We are trained for that."
"Oh, naalala ko na naman tuloy yung una nating pagkikita." He said and chuckled again.
"Pinagsisisihan ko na." I mumbled.
"Alam mo, ihahagis talaga kita tas sasabihin ko na self-defense ang nangyari." Banta nito at dahil doon ay natawa naman ako.
This man and his humor, kaya niyang makipag-sabayan saken infairness.
"Walang maniniwala na self defense ang nangyari."
"Oh, didn't I told you na magaling akong mangumbinsi?" Pagyayabang naman nito.
"Oh talaga? ba't di mo ko na-convince na tao ka?" Pambabara ko naman dito.
"Okay, that's it." He said at I screeched a little ng mag-iba ang direksyon ng nilalakaran nito.
"I'm just kidding!" Ani ko naman dito.
Huminto naman ulit ito sa paglalakad and he chuckled.
"Just kidding, ki-kidnap-in na lang kita." He said.
"Ha! Goodluck." I said and chuckled. "Madali kang nakapasok dito sa HQ pero mahihirapan kang lumabas." I added.
Umiling-iling naman ito at saka lumakad pabalik sa daan na tinatahak namin papasok ng mismong main building ng infirmary.
We have three buildings at nagkataon na nasa main building ang kwarto na na-assign sa akin which is malayo ng konti compare sa ibang buildings.
Ilang minuto pa ang nakalipas at nakarating na rin naman kami sa kwarto ko.
Ken slowly crouched para makababa ako mula sa likod niya.
"So, hanggang kailan ka magii-stay dito?" I asked.
"Pinapaalis mo na ako?"
"Oo." Sagot ko.
Ken pursed his lips and rolled his eyes. "Nakaka-drain makipag-barahan sayo, imposibleng matalo kita." He said and let out a sigh.
I chuckled and crossed my arms.
"So kailan nga?" Tanong ko ulit dito.
"I dunno, maybe after the wedding?"
"Wait what? invited ka rin sa wedding?" I asked in confusion.
"Yep, this weird and eccentric girl come towards me at saka binigyan ako ng invitation, she also told me na lahat ng kaibigan mo kaibigan niya na rin." He described.
Umiling-iling naman ako at saka binuksan ang pinto ng kwarto ko sa infirmary then walked inside.
"Ikaw ang bridesmaid pala no? finally, makikita kitang naka-gown." He said.
Tumingin naman ako sa kanya and I saw a winning smile in his face.
"Ewan ko sa inyo kung bakit gustong-gusto niyo kong nakikitang naka-dress." Reklamo ko naman at saka kinuha ang Macbook ko na nasa loob ng drawer bago umupo sa kama.
"Because it's a rare sight to see." He answered.
"Mga baliw."
"Be my date."
"What?"
"Alam kong hindi ka bingi." He said at nag-angat naman ako ng tingin mula sa screen.
"And why do you want me to date you on my friend's wedding?" I asked.
"Dami namang tanong, research ba to? ikaw panelist?" Reklamo ulit nito.
"Oo." Sagot ko.
Napakamot naman ito sa ulo niya.
"Well, you know...I just want to be with you in that time. Wala naman akong ibang kilala doon bukod sayo at kay Chris." He said.
Ilang segundo ko naman siya tinitigan bago sumagot.
"Okay, fair enough." Sagot ko at saka ibinalik ang tingin sa screen. Dinig ko naman ang pabulong niyang 'yes'.
"You know kidding aside." He said and I hummed in response. "Thank you."
Napa-angat naman ulit ako ng tingin mula sa monitor ng Macbook ko at tinignan siya.
"For what?" I asked in confusion.
"For what you did...because of those confidential files na ibinibigay mo samin marami na kaming buhay na naligtas." He said sincerely.
And I don't know why, something touched my heart when I heard that.
"It's my job." Sagot ko.
"Geez, just accept a simple thank you." Reklamo naman niya and I chuckled.
"Fine...you're welcome...and again, it's my job." I said and I earned a smile from him, again.
"Anyways, ayaw ko nang manggulo sayo. Gotta go, may meeting pa pala ako." He said at saka tumingin sa smartwatch na suot niya.
Napataas naman ang mga kilay ko nang makita ang smartwatch na suot niya.
"Where did you get that?"
"The what?"
"The smart watch."
"Oh." He said at saka ipinakita iyon sa akin. "Binigay sa akin ni Gemma, di ko nga alam kung para saan eh but it's cool by the way." He explained at tumango-tango naman ako.
"Wala naman, ang ganda lang." I commented at pilit na pinigilan ang sarili ko na matawa. "Sige na, layas na sa kwarto ko. Nadi-distract ako." I said, changing the topic.
"Nadi-distract ka? saan? sa ka-gwapuhan ko?" He asked.
"Nope, sa height mo. Pwede ka ng poste. Layas na!" I said at natatawag lumakad naman ito papunta sa pinto ng kwarto. "Oh, by the way. Can you check the developer of that smart watch?" I requested.
"Yeah sure, I'll just call you. Bye!" Paalam naman nito at saka tuluyang lumabas na ng kwarto ko.
I sighed again at saka nag-login na sa private website ng organisasyon and looked for my tasks.
Napahinto naman ako ng makita ang isang document file doon na nakapangalan kay Jack.
Should I do it?
I'll think about it.
Mga ilang segundo ko naman iyom tinignan before I let out a sigh again.
"Yep, I'll think about it." I mumbled at saka binuksan ang ibang documents na nandoon.
Ilang oras naman ang lumipas at naramdaman ko ang pag-vibrate ng phone ko. I slide the answer icon while still looking at my monitor.
"Hello?"
"You sneaky motherfucker." Napahinto naman ako ng marinig ang boses ni Ken sa kabilang linya.
"Uhhh..."
"Kaya pala pinatignan mo sa akin kung sino ang developer ng smart watch na to. Ikaw pala." He said and because of that I laughed loudly.
"Akala ko makakalimutan mo, tinignan mo talaga?" Natatawang tanong ko sa kanya.
"Kasi akala ko importante." Sagot naman nito. "I hate you." He said at saka ibinaba ang tawag.
Natatawang umiling-iling naman ako at saka inilapag ang cellphone sa side table.
Ken and I have a GOOD friendship.
.
.
Tumingin naman ako sa magkabilang part ng hallway bago lumakad papunta sa part ng infirmary kung saan may mga vending machine.
Because I was craving for something sour. Side effects ng mga gamot na iniinom ko.
Napahinto naman ako sa paglalakad ng makita kung sino ang makakasalubong ko di kalayuan sa akin.
It was Jack.
Napahinto din naman siya at bakas sa mukha nito ang gulat.
And with that, we just stare into each other for a minutes at katahimikan naman ang bumalot sa paligid.
I was about to say something but he turned his back on me at saka lumakad palayo.
I pursed my lips at pilit na pinigilan ang sarili ko na masaktan sa ginawa niya, kase sino ba naman ako sa buhay niya para masaktan sa mga actions niya?
I am just his guard who broke his trust.
I let out a sigh at saka lumapit sa vending machine then I pressed the number of the snacks I want to eat.
I guess I'll just enjoy my gummy worms and try no to be sad.
End of Chapter Fourteen
Hi hello, it's me, Reputation.
First, this will be my last update on Tuesday because my update schedule will be starting NEXT friday.
Second, there's a little change on the whole plot of the series kaya ang mangyayari ay magi-iba ang pagkakasunod-sunod ng mga story.
And it will look like this:
#1: The Marksman - Jaylene De Jesus
#2: The Assassin - Mikhail Villajuan
#3: The Fighter - Harley Santiago
#4: The Support - Jaypee Macaraeg
#5: The Mage - Lyka Vicente
#6: The Jungler - Kia Salvacion
#7: The Tank - Gemma Dimaano
Third, keep safe and stay at home. Love you all! <3
~REp