ဘာလိုလိုနဲ့ တစ်လပြည့်သွားပြီ Hyung မျက်နှာလေးကို အမြတ်တနိုး ကြည့်နေမိတော့ ချောင်ကျသွားတဲ့ မျက်နှာလေး အရင်ဆိုသေသေသပ်သပ်ဆံသားလေးတွေကလည်း ကပိုကရို နဖူးပေါ်တွင်ဝဲကျလျက် နှုတ်ခမ်းလေးတွေက အရင်လို ရဲဖူးမနေပေမယ့် ဆွဲဆောင်မှုကအပြည့်
ငါ့ရဲ့ ကလေးကြီးက နေမကောင်းတာတောင် ချောနေတုန်းပဲ
လက်ကလေးတွေမှာတော့ အပ်ပေါက်ရာလေးတွေနဲ့ ဆေးရုံတတ်ကာစကဆို သွေးလေးတွေတောင်စို့တယ် အပ်ပေါက်ေတွေက
လက်ချောင်းလေးတွေကို ယူကာ နှိပ်နယ်ပေးနေရင်း
Jk - Hyung ဒီနေ့လည်း ရာသီဥတု သာယာတယ်သိလား အတူတူ Date လို့ကောင်းမယ့်နေ့လေးပဲ
Jk - ဒီနေ့လည်း Hyung ကြိုက်တဲ့ စတော်ဘယ်ရီလေးတွေ ဝယ်ထားသေးတယ်နော်
Jk - ဒီနေ့ နှင်းဆီကတော့ ပန်းရောင်လေး Hyung
စကားပြောရင်း နှိပ်ပေးနေရာမှ ရုတ်တရက် ဆုတ်ကိုင်ခံလိုက့ရတယ်
Hyung မျက်နှာလေးကို မော့ကြည်မိတော့ မျက်လုံးအိမ်တို့က ရွေ့လျားလျက်
Jk - Hyung.... Hyung သတိရပြီလား ခဏနော် ကျနော်ဆရာဝန်ခေါ်ပေးမယ်
ပြောပြောဆိုဆိုနဲ့ ဆရာဝန် အပြေးအလွှား သွားခေါ်တဲ့ Jk
Yg - Jk ဘာ..ဘာဖြစ်လို့လဲ
jk - Jin သတိ..သတိရပြီ ထင်တယ်
Yg - ဟေ.....
--------------------------------------
မျက်လုံးတွေကို အားယူကာဖွင့်လိုက်တော့ စူးရှတဲ့ အလင်းရောင် မျက်နှာကျက်အဖြူရောင် ပြီးတော့ ဆေးအနံ့ ကျန်သေးတယ် ပန်းအနံ့
Koo..koo အသံရောပဲ
ပြီးတော့ ပြန်တိတ်ဆိတ်သွားတယ်
လက်မှာလည်း နာလိုက်တာ
* သတိရလာပြီပဲ အခြေအနေကောင်းတယ်
ဝမ်းသာပါတယ်*
ဆရာဝန် အခြေအနေကြည့်ပြီးတာနဲ့ ပြန်ထွက်သွားတော့
ကျနော့ဘေးနားလာရပ်တဲ့ Yg
Jin - Yg yah......
Yg - Jin လေး မင်းနေနိုင်တယ်ကွာ ငါတို့ ဘယ်လောက် စိတ်ပူရလဲ မင်းသိလား......
မျက်ရည်တို့ကလည်း အချေကိုယ်တော့ဆိုတဲ့ဘွဲ့နဲ့မလိုက်အောင် တပေါက်ပေါက်
ပြီးတော့ နောက်ထပ်လူ မျက်ရည်တွေဝဲနေပေမယ့် အပြုံးအောက်မှာ နက်ဝင်သွားတဲ့ Dimple ကြီးနဲ့သူ မြင်ဖူးသယောင်ယောင်
Nj - Jin ဘယ်လိုနေလဲ သက်သာရဲ့လာယ
Jin - ဟုတ်ကဲ့
ထပ်ရှာကြည့်မိတယ် မတွေ့ အဓိကတွေ့ချင်တဲ့သူ Koo.....
Jin - Kooo ရော Koo ရောဟင် ဘယ်သွားနေတာလဲ
Jin အမေးကို တစ်ယောက်မှမဖြေကြ
Jin - Yg yah ငါမေးနေတယ်လေ Koo ရောလို့
Yg - ဟို... ဟို...
Nj - company ခဏပြန်သွားတယ်
Jin - awww.....
ဒါဆို သတိရတုန်းက ကြားလိုက်တာ Koo အသံမဟုတ်ဘူးလား Koo ပါ Koo အစစ်ပါ မှတ်မိတာပေါ့
တကယ်တော့ ဆရာဝန်ခေါ်ပြီးတာနဲ့ အခန်းထောင့်လေးမှာ ရပ်ကြည့်နေခဲ့တဲ့ Jk ဆရာဝန်တွေနဲ့ အတူ လိုက်ထွက်သွားပြီး Jin မျက်နှာကို တဝကြီး ငေးပြီးမှ ထွက်သွားတဲ့ Jk
Jk ရဲ့ နှုတ်မဆက်ပဲ ထွက်သွားတာကိုတော့ jin ကလဲွဲပြီး နှစ်ယောက်လုံးမြင်လိုက်သည်
ဒါပေမယ့် မတတ်နိုင် Jk ကြိုပြောထားတာဆိုတော့လည်း အခုအချိန်မှာ Jin ကိုသာ စိတ်ပျော်အောင် ထားပေးရဦးမည်
------------------------------
Jin သတိပြန်ရတာ ငါးရက်ရှိပြီ koo သတင်းအစအန ဘာမှမသိရ လာလည်းမတွေ့ ဖုန်းလည်းမကိုင် koo အကြောင်းမေးရင်လည်း စကားရှောင်တတ်တဲ့ YG နဲ့ NJ
ဘာတွေ ဖြစ်နေကြမှန်းလဲမသိ
အခုလို ဆေးရုံတတ်ရတာကလည်း ဒေါ်လေးရဲ့ ကြံစည်မှုဆိုတာပဲ သိရတယ် ပြီးတော့ တရားရုံးကပေးတဲ့ အပြသ်ဒဏ်ခံနေတယ်တဲ့
တစ်လလောက် သတိမရလိုက်တာနဲ့ လောကကြီးနဲ့ အဆက်အသွယ် ပြတ်သွားသလိုပဲ
နေမကောင်းတဲ့ လူနာမို့ ဖုန်းလည်း Yg က ပေးမသုံးဘူး
Kok ဆီဖုန်းခေါ်ရုံသက်သက်သာ သူရှိတဲ့အချိန်ပေးခေါ်တယ်
ဆေးရုံမြန်မြန်ဆင်းရမှဖြစ်မယ် အဲ့ဒါမှ ကိုယ်တိုင် Koo ဆီ သွားလို့ရမှာ Koo က လာမတွေ့လည်း ကိုယ်တိုင်သွားတွေ့မှာမို့ မြန်မြန်နေကောင်းမှ ဖြသ်မယိ
* Kim Seok Jin Fighting*
-------------------------------------
Yg - Nj yah.Jk အကြောင်းဘာကြားလဲ
Nj - အခုထိ မကြားဘူး အဲ့နေ့ဆေးရုံကထွက်သွားပြီးကတည်းက ဘယ်သွားမှန်းလဲ မသိရဘူး
အိမ်မှာ အဝတ်စားတချို့ ပြန်ယူသွားတယ်လို့တော့ကြားတယ်
Yg - ဧကန္တ Tae ဆီများ လိုက်သွားတာလား
Nj - ဟုတ်ပါ့မလား မဖြစ်နိုင်ဘူးထင်တယ်
Yg - အဲ့တာထက့ Jin ကို ဘယ်လောက်ထိ လျှို့ဝှက်ထားရမှာလဲ Jin က နေ့တိုင်းမေးနေတာ
Nj - ငါလည်း အဲ့တာပဲ စိတ်ပူတာ မနက်ဖြန်ဆို ဆေးရုံကဆင်းပြီ ငါတို့ ဘယ်လောက်များ ဖုံးကွယ့နိုင်မှာလဲ
Yg - အမှန်အတိုင်း မနက်ဖြန် ပြောလိုက်ရမလား
Nj - ဖြစ်ပါ့မလား Jin သိလို့........
Jin- ငါသိလို့ မရတာ ဘာရှိလို့လဲ
Nj / Yg - ဟင် Jin
အိပ်ရာကနိုးလာေတာ့ဆေးရုံအခန်းရှေ့မှာ စကားထိုင်ပြောနေတဲ့ နှစ်ယောက်ကြောင့် သူတို့နဲ့ အတူ စကားပြောချင်လို့ ထွက်လာတာ ဒီရောက်တော့ တစ်ခုခု လျို့ဝှက်ထားသလိုပုံစံတွေနဲ့
Jin - မေးနေတယ်လေ ဘာကိစ္စလဲလို့
Yg - ဟို..... တကယ်တော့ မပြောတာမဟုတ်ပါဘူး မပြောပြဖြစ်သေးတာပါ Jin ရယ်
Jin - ဆက်ပြောလေ
Yg - jk လာမတွေ့ဘူးဆိုတာက ငါတို့လည်း ရှာမတွေ့တာ ပြီူတော့ အခု ကိစ္စမှာ Jk အဖေလည်းပါတယ်
Jin - မဖြစ်နိုင်တာကြီး
Nj - ဟုတ်တယ် မင်း အဆင်မပြေမှာဆိုးလို့ မပြောပြတာ
Yg - Jk က သူ့မှာ အပြစ်ရှိတယ်လို့ ခံစားရတယ်ဆိုပြီး မင်းသတိမရသေးခင်အချိန်ထိ နေ့တိုင်ူအနားမှာ ရှိနေပါတယ် Jin သတိရတဲ့နေ့မှာပဲ သူက ထွက်သွားတာ အဲ့ကတည်းက ငါတို့လည်း သူ့အကြောင်း မသိရတာ
Jin - အာ့ဆို koo က ငါ့.....ငါ့အနားကနေ..ထွက်သွားတာပေါ့
Jin - အဟက်........ အခုလိုမျိုး ထွက်သွားရင် ရမယ်တဲ့လားကွာ
လေသံတို့က ဒေါသ သံစွက်နေပေမယ့် မျက်ဝန်းတို့ကတော့ ဝမ်းနည်းချင်းအတိ သူတို့နှသ်ယောက်ရှေ်မှာ မငိုချင်တာကြောင့် ကုတင်ရှိရာကိုသာ ပြန်လှည့် ခဲ့လိုက့သည်
ကုတင်ပေါ်ရောက်မှ ငိုချင်စိတ်တို့ကို လွှတ်ချကာ
Jin * ဘယ်သူက အခုလို သွားခွင့်ပြုလို့ သွားတာလဲ Koo ရအောင်ရှာမှာမို့ ဘယ်မှ သွားခွင့်မပြုဘူး Koo*
-------------------------------------------------
ဒီနေ့ ဆေးရုံဆင်းပြီဆိုတော့ Koo မှာ တစ်နေရာရာကနေ စောင့်ကြည့်နေမလားဆိုပြီး ရှာကြည့်မိသေးတယ် ဒါပေမယ့် Koo နဲ့တူတာ တစ်ယောက်မှ မတွေ့
ဆေးရုံဆင်းတာကနေ အိမ်ရောက်တဲ့ အထိ YG အကုန်တောက်လျောက် လုပ်ပေးနေပေမယ့် လူကတော့ ပင်ပန်းနေသလို တကယ်တမ်းက စိတ်ပင်ပန်းတာ နှလုံးသားလေးပင်ပန်းနေတာ
တွေ့ချင်လှပါရဲ့ ဆိုတဲ့သူကို မတွေ့ရတာ အရမ်းပင်ပန်းတယ်
Jin - Yg ငါ Koo ကို သွားရှာချင်တယ်
Yg - ဒီနေ့လား... နောက်နေ့မှ သွားရှာလေနော် ငါလိုက်ပို့ပေးမယ် ဒီနေ့က အခုမှ ပြန်ရောက်တာကို...
Jin - Hmmmmmmm အေးပါ
ပြောလဲ ရမှာမဟုတ်တာကြောင့် ဆက်မပြောတော့ပဲ အိပ်ခန်းလေးရှိရာသို့သာ တက်ခဲ့လိုက်သည်
ဖုန်းလေးကို ဖွင့်တော့ Wallpaper မှာထားထားတဲ့ Koo နဲ့ ပုံလေး
Gallery ထဲက Koo ပုံလေးတွေကို ထုတ်ကြည့်ရင်း
* Koo ဘယ်ရောက်နေတာလဲ Hyung တွေ့ချင်နေတာကို သိတယ်ဆိုရင် ပြန်လာခဲ့ပါကွာ*
ဖုန်းမျက်နှာပြင်ပေါ်သို့ မျက်ရည်စက်လေးများက တစ်တောက်တောက်
ဒါတွေကို Jk သိနေနိုင်မှာလား?
❤K