"Kuya, kumusta si Ate ganda pinutahan mo ba?"- tanong ni Emily sa akin habang nag-uusap kami through video call. She's with mom and dad. Nasa ibang bansa sila and since vacation nila ni Emily kaya kinuha siya nila mommy at nang makapamasyal naman siya kahit sandali. It was 2 weeks since umalis si Ely at kapag tumatawag siya ay si Angela ang palagi niyang kinukumusta. Palagi akong kinukulit na puntahan siya kagaya ngayon.
Umiling ako,"Hindi."- sagot ko.
"Kuya naman eh, mahirap ba 'yon. Kukumustahin mo lang naman."- nakanguso niyang sabi.
"Bakit ba, kung ikaw nalang ang tumawag sa kanya may number ka naman. Diba binigyan naman kita?"
"Wala akong load."- nakangisi niyang sagot.
"Edi magpa load ka."
"Wala akong pera."
"Edi manghingi ka kay mommy, problema ba 'yon?"
"Wala si mommy."
"Edi pag-uwi nalang nila."
"Walang nagtitinda ng load dito."
"Edi loloadan nalang kita."- nakangisi kong sabi. Sige magdahilan kapa.
"Nagpalit ako ng sim."
"Edi e send mo new number mo."
"Di ko alam number ko."- nanlaki ang aking mata.
"Dina ako natutuwa princess."- seryoso kung sabi.
" Ehh, diko nga alam ehh."- nakanguso niyang sabi. Arghh such a baby.
"Di naman ako nagloload."-dagdag niya.
" Fine, Tsk!"
"Ask her if she's ok."- nakangiti na niyang sabi.
"Magtatampo na talaga ako sayo Princess. You're always checking her while you never ask if I'm ok? You're unbelievable."- nagtatampo kunyaring sabi ko.
"Kuya you're so OA, I know you're ok."- pairap niyang sagot.
"Still, I'm your kuya kaya dapat lang na kumustahin mo ako."- nakasimangot kong sabi
"Hehehe I missed you kuya. Uwi na ako diyan next week. Birthday daw kasi ni kuya Henry and of course we're invited."- kwento niya kaya napangiti ako.
" I missed you too. Enjoy when you still there, you'll going back to school next next week."
"I will kuya."-nakangiti niyang sabi.
" Where's mom and dad?"- kapagkuway tanong ko.
"Work, as usual."
"Alright, send my greetings to mom and dad. I'll see you soon princess. Bye."- paalam ko.
" Bye kuya, you take care and tell ate ganda that I missed her. I'll visit her when I'm back there."- nakangiti niyang sabi at agad pinatay ang tawag at nang hindi ako makalikramo. Ohh, great!
Since Emily left in the country, hindi na ako pumunta sa salon. Anong gagawin ko 'don? Wala akong dahilan para pumunta 'don pag wala si Ely.
I was driving her home. She was very quite so I decided to broke the silence.
"Do you hate me?"- tanong ko at tiningnan siya sandali.
Nilingon niya ako. Ibinalik ko ang aking paningin sa daan at naghintay sa kanyang sagot.
"What do you mean?"
"I mean, when we first saw each other I felt that you hate me and maybe you knew me already?"- nag-aalangan kong sabi. Pakiramdam ko talaga ay kilala niya ako.
"Hindi kita kilala."-matipid niyang sagot kaya hindi nalang ako nagsalita. Marahil ay naiilang parin siya sa nangyari kanina.
"When did you first saw me?"- tanong niya kaya mahina akong natawa.
"Arghh, as far as I can remember that was in the parking lot."-tugon ko tsaka ko siya sinulyapan. Matipid siyang ngumiti. I can still remember how she confronted us for kissing in the parking lot.
"I guess."
"Bakit, nagkita naba tayo before? Anyway, I remember someone with your eyes. Though, I only remember her eyes coz' its dark that time."- sabi ko habang ang paningin ay nanatili sa daan.
Naramdaman ko ang paningin niya sa akin tsaka ko narinig ang kanyang mahinang tawa.
" Bakit mata pa naaalala mo? Saan mo nakita?"- sabi niya napangiti naman ako. I don't know why but I am at peace. I am very comfortable with her presence. I am comfortable talking to her seriously. This is not me. I used to like flirting when talking. Yeah, this is really not me.
Usually, I felt boring. But why does I felt happy talking to her under the sun?
"There was an accident- well that is not totally an accident kasi napigilan naman. She's one of the passenger."- sagot ko. Ilang araw ko rin iyong naaalala. The way she look at me, however it was so dark that I don't even saw her whole face.
"Ahh, baba mo nalang ako dito."-sabi niya kaya hininto ko kaagad ang sasakyan. Tumingin siya sakin at ngumiti kahit may konting pagkailang na nakikita at nararamdaman ko. The way she smile is just like how that girl smiled. How come I remembered her eyes and smile but I can't remember her face?
"Salamat sa paghatid sakin dito. Pasensya na sa abala. "- sabi niya.
"Angela, what happened a while ago-"
"It's ok, please forget it and pretend that it didn't happened dahil iyon din ang gagawin ko. It's nothing, count me in to those girls you kissed."-sabi niya habang hindi nakatingin sa akin. Tiningnan ko siya pero hindi parin siya tumingin sa akin sa halip ay tinanggal niya ang kanyang seatbelt.
"And, don't tell Emily about it."- dagdag niya tsaka niya ako tinignan. Bakit ang lungkot ng kanyang mga mata?
" Ok."-wala sa sariling sagot ko tsaka ko inilinga sa paligid ang aking paningin hinahanap kong saan siya possibleng nakatira.
"Right, good night salamat ulit."- tugon niya tsaka bumaba. Gumilid siya at tiningnan ako hinihintay ang pag-alis ko.
That was the last time na nagkita kami and until now hindi ko parin makakalimutan ang lambot ng kanyang labi. Hindi ko parin makakalimutan kung paano niya ako tiningnan.
After namin magkita that night ay diko na siya nakita pang muli, ayaw ko namang e text siya. Ano sasabihin ko? That I liked her kiss? That I can't forget her kiss and I can't go to sleep early because of her. Damn, I don't know what happened to me anymore.
Inaalala ko pa, since that night I never go out with someone else. I don't know why I lost interest.
"Hey bro."- sagot ko nang tumawag si Henry.
"Busy?"
"Ahhh glad I'm not."- nakangisi kong sagot.
"Asan na ba girls mo?"- tanong niya at hula ko ay nakangisi na siya ngayon.
"Fuck you bro, 2 weeks na nga akong walang girls eh. Tsk."- natatawa kong sabi.
" Wow, seryoso? Wait- si Anthon ba tong kausap ko?"
"Shut up Alster. Tsk."- sagot ko na tawa lang ang naging sagot niya.
"Parang alam ko na kung bakit, sinasabi ko na nga ba eh."
"Hoii, anong pinagsasabi mo? Teka nga ano ba kailangan mo at napatawag ka?"
"Hindi mo naman yata nakakalimutan birthday ko ano?"
"Yeah, bro."
"I'll be expecting you on my birthday, don't you dare give me a damn fucking reason Dela Rosa."- sabi niya.
"Oo na, invites more girls ah."- nakangisi kong sabi.
"Abnormal ka bro, makuntento kana."- natatawa niyang tugon.
"Tskk, not in my vocabulary."
"You will eat what you said, trust me."
"Yeye bro."- sabi ko ngunit tawa lang ang narinig ko kaya pinatay ko. Walangya talaga 'yon.
"OHHH!"
"Mom are here. She's in hold the party. I can't invite as long as she know who, pati si asawa ko walang na invite not even her bestfriend. Hindi nalang ako nangialam, para walang gulo."- he said. Henry and his parents are not in a good relationship.
" Ohhh, so limited?"
"Yeah, I'll hang up bro."
"Ge."- sagot ko.
Maliligo na sana ako nang tumunog muli ang cellphone ko.
"Walangya ka, bakit hindi ka makontak? May kausap ka no? Sino babae mo?"-nanlaki ang mata ko.
"FUCK YOU GABRIEL MARIANO! FUCK YOU!"- sigaw ko. Tangina, ang laswa.
"HAHAHAHAHAHAHAHAHA"- rinig ko sa kabilang linya. Shuta ang laswa ng animal. Pinatayan ko nga.
"ANO?!"- sagot ko nang tawagan niya ako ulit.
"Chill bro ang highblood mo. Hahaha!"- natatawa parin niyang sabi.
"Pag di ka titigil diyan sasapakin kita pag nagkita tayo."- banta ko.
" Ano ba babe ang sadista mo, pwede namang kiss-"
"Fuck you Gab!"
"Hahaha, anyway. Henry told me you had her number. Can I have her number?"- tanong niya.
"Who's her?"- kinakabahan kong tanong.
"You know what I mean Bro."-natatawa niyang sabi. Napalunok ako.
"Bakit?"
"I'll be inviting her to be my partner on Henry's Birthday."- tugon niya dahilan upang matigilan ako.
"Limited lang ang party bro, diba nasabi sayo? At tsaka wala na sakin number niya eh, kay Henry ka nalang magtanong."- sagot ko pero ang totoo ay nasa akin parin ang number niya. I'm not this territorial before and she's not even mine. I am really confused the way I act, it's very unsual.
"Awwts sige, may partner kana? Well, ofcourse. Hahaha sige bro."- sabi niya tsaka pinatay ang tawag.
Napatitig ako sa cellphone ko and right then napadpad ako sa messages. I opened our conversation and started to type a message.
Ilang minuto na ang nakalipas pero wala parin akong natatanggap na reply from her kaya tinawagan ko.
"Sino to?"- tanong niya.
"You didn't save my number."- saad ko. Nanahimik siya sandali, tinatansya kung sino ang kausap niya.
"A-anong kailangan mo?"
"Ahh.... nothing, sorry for calling. Bye."- sabi ko at agad pinatay ang tawag.
"WOAHHHH TANGINA!"- sigaw ko nang ako ay makapasok sa banyo.
Matapos kong maligo ay tinawagan ko naman si Rence.
"I'll call you back, nasa gang fight ako! Shit!"- nanlaki ang aking mga mata. What the hell? Ako yong kinakabahan sa kanya eh, bakit ba kasi gang leader pa siya. Ano bang napapala niya diyan? Bugbog at pasa, well hindi ko pa naman siya nakitang bugbog sarado usually pasa lang sa labi.
Napabuntong hininga ako.
To be continued,