Fortesque's Obsession

RTP_20 द्वारा

19.6K 5.2K 1.5K

Klay Jose Montano, an ordinary young woman with an ordinary life fell into the trap of Fortesque's obsession... अधिक

Fortesque's Obsession
Simula
Chapter 1: Alone
Chapter 2: He's Insane
Chapter 3: Grand Daughter
Chapter 4: Cousin
Chapter 5: Welcome Party
Chapter 6: Focus On Me
Chapter 7: First Love
Chapter 8: Reminiscence
Chapter 9: Aya
Characters
Chapter 10: Shade of Memories
Chapter 11: Undiscovered Hidden Past
Chapter 12: Familiar
Chapter 13: Nightmares
Chapter 14: Confession
Chapter 15: Coincidence
Author's Note
Chapter 16: Fuck
Chapter 17: Solita Ubaldez
Chapter 18: Secretive
Chapter 19: Jealous
Chapter 20: Bitch
Chapter 21: It Hurts
Chapter 22: ?
Chapter 24: She's Mine
Chapter 25: Who am I?
Chapter 26: At last
Chapter 27: Obsessed
Chapter 28: Close Your Eyes
Chapter 29: Inlove Mode
Chapter 30: Find Her
Chapter 31: The Truth: Kimura
Chapter 32: The past
Chapter 33: England
Chapter 34: I'm Sorry
Chapter 35: I'm Giving Up
Chapter 36: Just Wait
Chapter 37: Family Bonding
Chapter 38: Summer Vacation
Chapter 39: Promises
Chapter 40: Help Me!
Chapter 41: I'm Back
Chapter 42: Five Minutes
Wakas
Special Chapter

Chapter 23: Marry Her

256 99 21
RTP_20 द्वारा

Xander's Point of View


AFTER this last request which is to take Klay to her grand mother, i think it's time to let her go. Fuck it. Umabot ako sa punto kung saan hindi ko na alam kung ano ang desisyon ko.

I want to fight my love for her but how? She doesn't even care about me. And yeah, hindi ako makapaniwala. Hindi ako makapaniwalang kaya pala itong gawin sa'kin ni Xero. I don't know what to do. It fucking hurts.

And now seeing her while she's sleeping...mas lalo lang akong nahuhulog sa kaniya. It's sad. Masyadong mataas ang expectation ko sa sarili ko. Ang hirap palang ipaglaban ang pag-ibig mo para sa taong hindi ka rin mahal.


I think it's selfish to keep her around me. Yeah, kung saan siya masaya i will support her. Klay, i'm sorry for being me.


I sighed.


I slowly removed my jacket at itinakip ito sa kaniya. Umupo ako sa dulo ng kama, hinawi ko ang buhok na nakatakip sa mukha niya. Siguro ito na ang huling pagsasama naming dalawa. Siguro ito na ang tamang oras na bumalik sa bahay ko kung saan ako nakatira.


She doesn't need me. Tama nga si Rylan, there's no need to force dahil masasaktan lang ako and besides masasaktan din si Klay. So it's better to let her go.


Tumayo na lang ako at umupo sa sahig sabay sandal sa pader, giniginaw ako. Mataas ang lagnat ko ngayon at masakit din ang ulo ko. Pero malayo naman ito sa bituka kaya okay lang ako.


I stared her for a while. I'm sleepy but i don't want to sleep. Gusto ko siyang bantayan. Walang signal dito at wala ring masyadong dumadaang sasakyan sa lugar na'to. Bumibigat na ang mga talukap ko pero ayokong ipikit ang mga mata ko.



Ilang oras na ang lumipas pero nanatili pa rin akong gising, nakatitig sa maamong mukha ni Klay. Hindi ako magsasawang titigan siya.


Napansin kong gumalaw ang kamay niya, kahit madilim ang paligid at kahit inaantok na ako ay nakikita  ko pa rin siya. Kita kong kinuha niya ang jacket at dahan-dahang bumalikwas sa kama.


"Xander?" aniya, I took a deep breath before i answer her. "Klay...gutom ka na ba? Kumain ka na." Mahinang tugon ko sa kaniya. "Busog pa ako. Teka, bakit gising ka pa?" Tanong niya at bumaba sa kama.



"Binabantayan kita." Tipid na sagot ko. Nilapitan niya ako at hinawakan ang noo ko, "A-Ang init mo." Pabulong na sambit niya. Klay, stop doing this to me. If not, mas lalo lang akong umaasa sa'yo.



"I'm fine." I answered firmly. Tiningnan niya ako ng masama, "Here" Wika ko at inabot sa kaniya ang supot na may lamang dalawang snack container. She raised her brows.



"Ayoko." aniya at tinabig ang supot. Hinawakan niya ang braso ko kaya napaangat ang tingin ko sa kaniya, "Tumayo ka nga." Inis na saad niya at pilit na hinihila ang braso ko.


I slowly stood up while staring at her.



"Umupo ka d'yan." Utos niya sa'kin habang nakaturo sa kama. Agad ko naman siyang sinunod.


She placed her arms around her chest, "Matulog ka." Tipid na sabi niya sabay kuha ng jacket ko at inabot niya sa'kin.



"Klay," I utterrd as i held her hand instead of my jacket. Mukhang nagulat siya sa ginawa ko. Damn, i can't even control my feelings kapag kaharap ko siya.



"We have to talk." Mahinaong wika ko. Marahan ko siyang hinala papalapit sa'kin at pinapaupo sa tabi ko. "Ano? Xander, kailangan mong magpahinga ngayon." aniya habang nakukunot ang kaniyang noo.



Nakatitig lang ako sa mga mata niya.


My heart beats faster.


"No need."


"Ano naman ang pag-uusapan natin?" Takang tanong niya, binitawan ko ang kamay niya at ibinaling ang tingin sa labas ng bintana.


Tanging  buwan lamang ang nagsisilbing ilaw namin ngayon. At maliban sa'ming dalawa ngayong gabi, mga insekto lamang ang naririnig namin.


"After this, i just want to say thank you and i'm really sorry." Paninimula ko, hindi niya ako sinagot. "Salamat dahil nakilala kita. And i'm really sorry kung nadamay ka pa sa mga plano ko." I said to her.


After i threw those words, medyo lumuwag ang pakiramdam ko.

"You're kind, caring and understanding. Kahit sa loob ng madaling panahon..at least naiparamdam mo sa'king mahalaga rin pala ako." I added.


"Xander, diretsuhin mo ako." aniya, napatawa ako ng mahina. Napatingin naman siya sa'kin, "That's all what i felt. Uh, you're important to me." Dugtong ko at ngumisi.


"Sabihin mo sa'kin ang totoo." Seryosong sabi niya. I took a deep breath, "There's no need to tell you the truth because the truth is in front of you, Klay. Forget what i have told you, forget my feelings. Don't feel pity on me. Okay?" I said, nanatili lang siyang tahimik.


Ilang minuto na ang lumipas pero tahimik pa rin siya kaya babasagin ko na sana ang katahimikan nang bigla niya akong naunahan.



"Xander, malaki ang utang na loob ko sa'yo. May gusto rin akong sabihin." aniya, tinanguan ko naman siya.


"Gusto ko lang sabihin sa'yo na...na..." aniya sa mahinang boses. Gusto niyang magsalita pero pinipigilan niya ang sarili niya.


"Say it..i'll listen." I said.



She was about to speak when she held her head. Napahawak din siya sa balikat ko, "What happen?" I asked her. Nakita kong nakahawak siya sa kaniyang ulo, mukhang nasasaktan siya ngayon.


"A-Aray...a-ang sakit ng ulo ko." Nasasaktang sambit niya kaya umusog ako papalapit sa kaniya. I place my hands on her head to massage it slowly, "X-Xander...nanlalabo na ang mga paningin ko.." Nasasaktang sambit pa rin niya.


I don't know what to do. Wala akong ibang ginawa kundi niyakap siya, hinagod ko ang ulo niya pababa sa likuran niya. "Klay, i'm here." I whispered to her ears.


"H-Hindi ko maintindihan...s-sino siya? B-Bakit kilala niya ako? T-Teka...parang nabibiyak ang ulo ko sa sobrang sakit."



Sunod-sunod na pumatak ang mga luha niya. My brows furrowed, ano'ng sinasabi niya? 


Ramdam na ramdam  ko ang bawat pagpatak ng mga luha niya sa kaliwang balikat ko. She's crying. She's in pain.


"Klay..i'm here...i'm here." Mahinaong wika ko. "A-Ano'ng nangyari sa'kin?" Garalgal ang boses na sambit niya. Napapikit na lang ako ng mariin dahil nasasaktan din ako kapag  sa oras na makita ko siyang nasasaktan.


Halos sabunutan na niya ang ulo niya pero pinapakalma ko siya. Ano ba'ng nangyari sa kaniya?


Pinapatahan ko na lang siya. Mukhang takot na takot din siya. Ang daming sinasabi niya pero hindi ko masyadong maintindihan dahil halos pabulong niya itong sinasabi.


Lumipas ang ilang minuto hanggang mapansin kong bumibigat ang balikat ko, tumigil na rin siya sa pag-iyak.  I took a deep breath. "Klay?" Tawag ko sa kaniya pero naramdaman ko na lang ang kamay niya na nakahawak sa batok ko.


"Are you okay?" Tanong ko sa kaniya. I cupped her face as i wiped her tears. Tahimik lang siyang nakatingin sa'king mga mata, namumuo pa rin ang luha sa mga mata niya.

"Klay...matulog ka na muna—"

My heart skipped a beat.

This time, nagulat ako sa ginawa niya.

She kissed me.

She held my nape softly.

Fuck. I don't know why she always doing this to me.

No. She's not drunk.


Ramdam ko ang malalambot at maiinit niyang labi na nakadikit sa mga labi ko. I think i die because of a heart attack.

Marahan kong hinawakan ang magkabilang balikat niya at ilalayo ko na sana ang sarili ko sa kaniya nang mahigpit niyang hinawakan ang batok ko gamit ang dalawang kamay niya.


Kaunti na lang at hindi ko na mapigilan ang sarili ko. Klay, you're giving me a fucking hard time.


Idiniin niya ang mga labi niya sa mga labi ko at nagsimula nangg gumalaw ang mga labi niya. Pinagpapawisan ako sa ginawa niya. Mas lalong tumaas ata ang temperatura ng lagnat ko ngayon dahil sa ginawa niya.


I took so many deep breaths before i wrapped my hands around her waist. I slowly pulled her head towards me to deepen the kiss. She's  making me wild.

Ramdam ko ang init sa'ming katawan ngayon. This..this feels so good. Klay, you're not drunk..i knew you know what you're doing. But why?


"Hmm" Klay moaned as i gently licked her lip asking for entrance, napahigpit ang pagkakahawak ko sa baywang niya when her tongue met mine.


Her tongue explored my mouth and massage my tongue at mas inilapit pa niya ako sa kaniya. Fuck! Did i just disrespected her? This is not right. Hindi ito ang tama, pero ba't parang nababaliw ako sa mga halik niya? Puta.


"Hmm..Xander.."  She moaned softly. Parang mas ginanahan ako dahil sa ginawa niya.


I broke our kiss and slowly pushed her on the bed, i immediately straddle her, holding her nape and kissed her torridly again. My kisses then went to her cheek, down to her neck, kissing it romantically dahilan para mapaiktad siya't mapahawak sa batok ko.

My body feels hot and tense. Pero unti-unti akong napukaw ng katotohanan. This isn't me. I'm not like this. Hindi ako ganitong klase ng tao gaya ng binabato nila sa'kin.


I stopped.


Dumistansya ako sa kaniya.



"What the hell?" Bulalas niya nang matauhan siya. Her eyes widen, she couldn't believe it. Tumalikod siya sa'kin, "X-Xander, i'm sorry." Pabulong na wika niya at biglang sinabunutan ang ulo niya, "Ano'ng nangyayari sa'kin? B-Ba't siya?" She uttered as she slapped her face.



She's hurting herself. Nilapitan ko siya at pinigilan, "Let's forget what happened tonight." I said to her.


***

Yuna's Point of View


MY PATIENCE is running out. I'm waiting for Xero to come down. It's been two hours but he still didn't come out of his room.


"Yuna?"

I stood up.


"Tita Wine?" Surprisingly, nagsulputan sina Rylan, Tracy, at Tito Max. "It's nice to see you!" Tita Wine said while approaching me. I kissed her cheek, "You know tita..i'm here for Xero. But he's still upstairs. I think he doesn't want to see me." I mumbled.



"'Wag kang mag-alala hija, masyadong busy ngayon si Xero sa kompanya niya." Tito Arson insisted.

"Yeah, you know him very well." Rylan said and smiled.



"Aren't you tired of waiting for him?" Tracy interrupted, i raised my right brow. "Why would i?" I answered her. I looked at tina Wine who's smiling at me, "Hija, umupo ka muna d'yan. Aakyat ako sa kuwarto niya." She said, i only nodded at her at umupo sa couch.


"How's your parents, hija?" Napatingin ako kay tito Max.


I laughed.


"As usual..they're always busy." I said, tito Arson just nodded. I'm a little bit confuse, ba't napaaga sila rito?



"Tito, are you here to visit your son?" I askee him, "Obvious naman." Tracy interrupted, whatever. "Goy, behave yourself." Saway sa kaniya ni Rylan.


She just rolled her eyes. I also rolled my eyes, i don't like this girl.


"Oo at may pag-uusapan lang kami." He answered, i nodded. By the way, i didn't see Xander and Klay here. Urgh, i don't care.

"Wala si Xero sa kuwarto niya. Saan kaya nagpunta ang batang iyon?" Tita Wine said as she walked down the stairs.



"That's impossible tita. Maaga akong dumating dito, inaabangan ko siya rito sa sala. " I uttered filled with confusion.


Tumango si tita Wine, "Okay. I'll call him—"



"I'm here." Sabay-sabay kaming napalingon lahat sa main door.


Xero had just entered the main door, I stood up when I saw him   holding Klay's hands. And behind them was Xander who was silent.  They seemed surprised by what they saw. That bitch!


"Gosh. Seryoso ba si kuya Xero?" I heard Tracy whispered to his brother. "Xander..." Rylan also whispered to himself.




I can't believe...



"Ma, pa" Mano ni Xero sa kina tita Wine at tito Max. Nakayuko lang si Klay.



And me, i'm holding my anger. Nanginginig ako sa galit. Gusto kong sabunutan ngayon si Klay pero i'm thinking about Xero. Mas lalo lang siyang magagalit sa'kin.



"Xander.. let's talk." Tita Wine said, "I'm tired mom. I have to sleep." Mahinang tugon ni Xander at umakyat sa hagdan. Tumayo naman si Rylan at Tracy at sinundan si Xander.




"Xero, can't you see me? I've been waiting here for you for almost three hours!" Padabog na sambit ko at lumapit sa kaniya, kumapit ako sa braso niya.


"And Klay? Why are you holding his hand? Stay away from him!" Matigas na utos ko sa kaniya but then i realized, si Xero nga pala ang nakahawak sa kamay ni Klay.



"Yuna, stay away from me." Xero said coldly. Nanigas ako sa kinatatayuan ko. Did i just heard it right?




"W-What?" I only uttered, tinanggal ni Xero ang kamay ko sa braso niya at masama akong tiningnan, "Ma, pa," Putol na saad ni Xero, naluluha akong nakatingin kay Klay.


That bitch is getting on my nerves.




"I want to clarify something about me and Klay." aniya at ibinaling ang tingin kay Klay.


I'm holding my anger and tears.

"X-Xero...what do you mean?" Kinakabahang tanong ko sa kaniya, tahimik lang na nakatingin sa'min si tito Max.


Xero didn'r answer me.





"I will marry her. I will marry Klay Montano  next week." Xero said dahilan para mapaupo ako sa sahig.

पढ़ना जारी रखें

आपको ये भी पसंदे आएँगी

4M 88.1K 58
Evangeline Yu went back to the Philippines only to find out that her house was sold, her sister had ran away with her money and her mother was in com...
969K 20.3K 39
Six years ago when Mandie has this infatuation over her childhood family friend Xandrei. Ginawa niya ang lahat para mapansin siya nito. But it seems...
348M 7.1M 80
This work of fiction may include potentially disturbing readings, scenes and discussions around topics such as sexual, self-harm, physical violence...
886 98 71
Jude finally decided to confess his feelings to his best friend Mariel. But will he get the happiness that he wants or it will just vanish like a clo...