#Φωτογραφία Άλεξ
Το επόμενο πρωινό βρήκε την Δανάη να κοιμάται βαθιά και ηλιαχτίδες να πέφτουν και να φωτίζουν το πρόσωπο της όμως καθώς κοιμόταν χτύπησε το κινητό της και με κλειστά μάτια ξεκίνησε να το ψάχνει από εκεί που ακουγόταν ο ήχος. Το σήκωσε χωρίς καν να δει ποίος είναι και απάντησε αμέσως.
"Ναι" είπε η Δανάη κοιμισμένα
" Δεν το πιστεύω ότι ακόμα κοιμάσαι είναι 7:45 σε ένα τέταρτο χτυπάει το κουδούνι" είπε η Μελίνα στην φίλη της
"Κλείσε πήγαινε σχολείο και έρχομαι" είπε η Δανάη και το έκλεισε βιαστικά. Πετάχτηκε πάνω σε μερικά δευτερόλεπτα και άνοιξε την μεγάλη ξύλινη ντουλάπα της κοιτώντας τα ρούχα της. Ξεκίνησε να τα πετάει δεξιά και αριστερά ψάχνοντας το τι θα φορέσει.
Κατέληξε σε ένα τζιν μπλε και ένα φούτερ μαύρο. Αφού ντύθηκε κατέβηκε στην κουζίνα και ένα χαρτί στο τραπέζι της τράβηξε την προσοχή. Αν και δεν είχε χρόνο αποφάσισε να το διαβάσει γρήγορα πριν φύγει για το σχολείο.
"καλημέρα Δανάη. Ήρθαμε στο χωριό στην γιαγιά σου θα γυρίσουμε την Δευτέρα λεφτά έχει στο κομοδίνο ότι χρειαστείς πάρε μας τηλέφωνο. Να προσέχεις" το είχε γράψει η μαμά της μπορούσε να αναγνωρίσει τον γραφικό της χαρακτήρα. Χαμογέλασε στο γράμμα αυτό. Θα ήταν 3 μέρες μόνη της στο σπίτι και θα ηρεμούσε. Τέλεια σκέφτηκε και με ένα χαμόγελο έκλεισε βιαστικά την εξώπορτα του σπιτιού της. Σε 5 λεπτά θα χτυπούσε το κουδούνι έτσι για πιο γρήγορα αποφάσισε να πάει με την μηχανή της. Αφού έφτασε στο σχολείο έτρεξε γρήγορα προς την τάξη της. Χτύπησε την πόρτα και άκουσε μια φωνή να της λέει να περάσει. Άνοιξε την πόρτα και είδε την Έλενα να κάθεται στην έδρα με μια ανοιχτή άσπρη μπλούζα τονίζοντας το στήθος της αλλά όχι υπερβολικά και ένα σακάκι μαύρο. Τα μαλλιά της τα είχε αφήσει κάτω ενώ είχε ένα ελαφρύ βάψιμο. Ήταν πολύ όμορφη και η μπλούζα ήταν πολύ σέξυ.
"Εμ συγνώμη για την καθυστέρηση μπορώ να περάσω?" ρώτησε η Δανάη που κοιτούσε πάρα πάνω ώρα από όσο έπρεπε την καθηγήτρια της.
"Ναι να μην ξανά επαναληφθεί" είπε η Έλενα με αυστηρή φωνή καθώς παρατήρησε ότι η μικρή μαθήτρια την κοιτάζει στο στήθος. Άναψε η αλήθεια είναι από τον τρόπο που την κοιτούσε αλλά από την στιγμή που η Δανάη δεν έδωσε καν μια ευκαιρία στο να γνωριστούν αποφάσισε πως δεν κάνει για αυτήν, την στιγμή που δεν μπαίνει στο κόπο να την διεκδίκηση και δειλιάζει.
Η Δανάη προχώρησε αμήχανα και έκατσε στο θρανίο της δίπλα από την Μελίνα. Της μίλησε απότομα η Ιωάννου και ένιωσε άσχημα. Η φίλη της την κοιτούσε παράξενα όμως η ίδια αποφάσισε να μην ρωτήσει και έβγαλε το βιβλίο της από την τσάντα προσπαθώντας να κάνει όσο ησυχία μπορεί.
"Τι έχεις?" Ρώτησε η Μελίνα χαμηλόφωνα την φίλη της που από την ώρα που μπήκε στην τάξη δεν έκανε τον κόπο να της μιλήσει καν.
"Τίποτα" απάντησε κοφτά και συνέχισε να κοιτάζει στον πίνακα αδιάφορα
"Δανάη" είπε η φίλη της με τόνο που έδωσε στην Δανάη να καταλάβει ότι δεν θα της ξεφύγει τόσο εύκολα.
"Η Ιωάννου μου μίλησε πολύ αυστηρά πριν και δεν μου άρεσε αυτό" είπε λυπημένη η Δανάη
"Ε λογικό το έκανε επειδή είναι όλη η τάξη μπροστά μην την παρεξηγείς και εσύ αυτό θα έκανες στην θέση της." απάντησε η κοκκινομάλλα κοπέλα με ήρεμη φωνή
Η Δανάη δεν συνέχισε την συζήτηση με την Μελίνα και συνέχισε να κοιτάζει τον πίνακα καθώς χάθηκε στις σκέψεις τις. Χωρίς καν να το καταλάβει χτύπησε το κουδούνι και οι μαθητές ξεκίνησαν να βγαίνουν προς τα έξω. Καθώς περνούσε η Δανάη με την Μελίνα μπροστά από την έδρα για να μεταφερθούν στο προαύλιο μια φωνή τις σταμάτησε.
"Δανάη εσύ μείνε" είπε η Ιωάννου με αυστηρό τόνο
Η Μελίνα κοίταξε συμπονετικά την κολλητή της και βγήκε έξω κλείνοντας την πόρτα. Η Δανάη πήρε μια βαθιά ανάσα και πλησίασε την Ιωάννου.
"Παρακαλώ πείτε μου" είπε η Δανάη και την κοίταξε στα μάτια. Της είχε λείψει να βλέπει από τόσο κοντά τα πράσινα μάτια της και να μπαίνει με βία στα πνευμονία τις το μεθυστικό άρωμα της Έλενας.
"Το Σάββατο δίνεις είσαι σίγουρη ότι είσαι έτοιμη? Μπορούμε αν θες να κανονίσουμε και κάποια έξτρα ιδιαίτερα δεν μου κάνει κόπο" είπε η Έλενα κοιτάζοντας την Δανάη.
"Ναι κυρία είμαι έτοιμη έχω λίγο άνχος όμως ελπίζω να πάνε όλα καλά." απάντησε η μαυρομάλλα κοπέλα χαμογελώντας
" Όπως νομίζεις. Αν όμως αλλάξεις γνώμη μπορείς να με πάρεις σε αυτό το κινητό " είπε η Έλενα και έδωσε ένα χαρτάκι στην Δανάη με τον αριθμό της
" εντάξει κυρία ευχαριστώ " είπε η Δανάη, έβαλε το χαρτάκι στην τσέπη του τζιν της και βγήκε από την τάξη. Έκανε μερικά βήματα και σταμάτησε απότομα. Γύρισε πίσω στην τάξη και έκατσε λίγο εκεί πίσω από την πόρτα σαν να κρυβόταν. Κοιτούσε την Έλενα που συμπλήρωνε το βιβλίο ύλης. Πήγε να φύγει αλλά η Έλενα της μίλησε. Η Δανάη ταράχτηκε λίγο γιατί πίστευε πως η Έλενα δεν την είχε δει να την κρυφό κοιτάζει.
"θες κάτι?" ρώτησε η Έλενα με ήρεμη φωνή χωρίς καν να κοιτάξει την μαθήτρια
"πως με κατάλαβες?" ρώτησε με απορία
"μπες μέσα και κλείσε την πόρτα" είπε η Έλενα χωρίς να απαντήσει στην ερώτηση της Δανάης και μόνο όταν άκουσε την πόρτα να κλείνει σήκωσε το βλέμμα της και κοίταξε την Δανάη στα μάτια. Η Δανάη όταν τα μάτια τις συναντήθηκαν με τα δικά της ένιωσε σαν να έχει πεταλούδες στο στομάχι. Έμεινε εκεί να κοιτάζει βαθιά στα μάτια της Έλενας μην μπορώντας να αρθρώσει λέξη. Αφού η Έλενα είδε την μαθήτρια να μην μιλάει αποφάσισε να πάρει αυτή τον λόγο.
"τι θέλεις Δανάη?" ρώτησε και πήρε μια βαθιά ανάσα και ακούμπησε το σώμα της μπροστά από την έδρα και σταύρωσε τα χέρια της μπροστά από το στήθος της
"Εσείς δεν μου απαντήσατε όμως" είπε η Δανάη
"Σε τι να απαντήσω?" ρώτησε η Έλενα μην μπορώντας να καταλάβει που αναφέρετε
"Πως με καταλάβατε?" Ξανά ρώτησε η Δανάη καθώς δεν είχε χάσει λεπτό την οπτική επαφή με τα μάτια της καθηγήτριας
"Αν σου απαντήσω ειλικρινά θα κάνεις και εσύ το ίδιο?" ρώτησε η Έλενα
" Ναι" απάντησε η Δανάη.
"Πάντα όταν με κοιτάζεις το καταλαβαίνω. Νιώθω τα μάτια σου πάνω μου" απάντησε η Έλενα ειλικρινά. "Σειρά σου" συμπλήρωσε
"Εγώ δεν έχω να πω κάτι " είπε η Δανάη και αμέσως κοίταξε το πάτωμα
"Δανάη μου υποσχέθηκες" απάντησε η Έλενα
" Δεν έχει σημασία " είπε συνεχίζοντας να κοιτάζει κάτω.
" Για εμένα έχει. Πες μου "επέμενε η καθηγήτρια. Η Δανάη καθόταν ακίνητη και αμίλητη.
"Κοίταξε με " είπε η Έλενα και με τα δάχτυλα τις σήκωσε το κεφάλι της Δανάης για να την αντικρίσει
"Πες μου" έκανε μια παύση." Σε παρακαλώ πες μου" συνέχισε να λέει.
"Εσένα " είπε η Δανάη με τόσο χαμηλή φωνή που δεν ήξερε και η ίδια εάν την άκουσε η Έλενα.
Η Έλενα την κοιτούσε για μερικά δευτερόλεπτα ώσπου έβαλε τα χέρια τις γύρω από την μέση της μαθήτρια για να την φέρει πιο κοντά της και ένωσε το κούτελο της με αυτό της Δανάης. Η μια ένιωθε την αναπνοή της άλλης να χτυπάει με δύναμη στο στόμα τους όμως καμία δεν έκανε πίσω. Η Έλενα μην μπορώντας να κρατηθεί άλλο ένωσε τα χείλη της με την κοπέλα απέναντι της και ξεκίνησαν ένα γλυκό αλλά παθιασμένο φιλί. Γρήγορα όμως οι ορμές και των δύο κοριτσιών δυνάμωσαν με αποτέλεσμα το φιλί τους να γίνει πιο βίαιο. Η Έλενα δάγκωσε το κάτω χείλος της Δανάης μέσα στο φιλί τους με αποτέλεσμα η Δανάη να βγάλει έναν βαθύ αναστεναγμό απολαύσεις από το στόμα της. Μόλις την άκουσε η Έλενα ξεκόλλησε τα χείλη τους και προσπαθούσε να βρει την αναπνοή της. Η Δανάη έμεινε να την κοιτάζει για λίγο όμως την πλησίασε και πήγε να την φιλήσει ξανά αλλά η ξανθιά κοπέλα όμως την απομάκρυνε.
"Πρέπει να φύγεις σε λίγο θα χτυπήσει το κουδούνι" είπε η Έλενα και πήγε στην έδρα να μαζέψει τα πράγματα τις. Η Δανάη χωρίς καν να απαντήσει βγήκε έξω αμέσως και έκλεισε την πόρτα με δύναμη. Η Έλενα ένιωσε να πονάει με την κίνηση της μαθήτριας. Νευρίαζε με τον εαυτό της που για ακόμα μια φορά δεν μπόρεσε να της αντισταθεί. Μα πως να της αντισταθώ θεέ μου? Ρώτησε τον εαυτό της και έφυγε και αυτή από την τάξη ενώ προσπαθούσε να κρατήσει τα δάκρυα τις χωρίς να τα αφήνει να βγουν στην επιφάνεια.
Η Δανάη βγήκε έξω στο προαύλιο και έψαχνε την φίλη της. Αφού την είδε να κάθεται στο γνωστό τους σημείο που αράζουν συνήθως την πλησίασε και την κοίταξε. Η Μελίνα αμέσως κατάλαβε ότι δεν ήταν καλά και την πήρε μια ζεστή αγκαλιά. Αφού χωρίστηκαν η Μελίνα μίλησε πρώτη.
"Τι έγινε γιατί είσαι έτσι τι σε ήθελε?"
Ρώτησε με απορία
"Να με ρωτήσει εάν χρειάζομαι και άλλα ιδιαίτερα πριν δώσω και αν την χρειαστώ να την πάρω τηλέφωνο. Επίσης έφυγα από την τάξη αλλά ξανά γύρισα πίσω μην με ρωτήσεις γιατί δεν ξέρω να σου απαντήσω. Με ρώτησε τη θέλω και εγώ της είπα ότι θέλω εκείνη και φιληθήκαμε" είπε και πέρασε τα χέρι της ανάμεσα στα μαλλιά τις αναστατωμένη
" Μην στεναχωριέσαι όλα καλά καλά θα πάνε " απάντησε η Μελίνα με γλυκιά φωνή
" Λοιπόν έστειλα μήνυμα στον αδερφό σου και όπως υπολογίσαμε μου πρότεινε τον Αλέξ οπότε το απόγευμα στις 6 θα έρθουν. Εσύ όμως θα έρθεις νωρίτερα" είπε η Δανάη στην φίλη της αλλάζοντας θέμα.
" Εντάξει έγινε. Θέλω απλά να τον δω τίποτα άλλο. Και αν δεν καταφέρουμε να μείνουμε μόνοι μας δεν πειράζει απλά λίγο να τον δω. "απάντησε η Μελίνα
" Εντάξει θα κάνω ότι μπορώ " απάντησε η μελαχρινή κοπέλα και μπήκαν μέσα στο σχολείο καθώς χτύπησε το κουδούνι για την επόμενη ώρα.
Αφού τελείωσαν το σχολείο η Δανάη πήγε σπίτι της και αμέσως ανέβηκε στο δωμάτιο της πετώντας την τσάντα της με δύναμη στο πάτωμα. Είχε νεύρα με τον εαυτό της που έμπλεξε με την καθηγήτρια της. Πως μπόρεσε να το κάνει αυτό. Αποφάσισε να κάνει ένα μπάνιο για να ηρεμήσει. Τελευταία ένιωθε ότι τα γεγονότα και οι καταστάσεις τρέχουν με μεγάλη ταχύτητα χωρίς αυτή να προλαβαίνει τις εξελίξεις. Δύο ώρες αργότερα χτύπησε το κουδούνι και έτρεξε να ανοίξει την πόρτα. Ήξερε ότι ήταν η κολλητή της.
"Ελα μπες" είπε και έκλεισε την πόρτα και κατευθύνθηκαν τα δύο κορίτσια στον πάνω όροφο που ήταν το δωμάτιο της Δανάης
"Οι γονείς σου?" ρώτησε η Μελίνα
"Έχουν πάει στην γιαγιά μου θα γυρίσουν σε 3 μέρες" απάντησε η μαυρομάλλα κοπέλα και τότε άκουσε το κουδούνι να χτυπάει
"Ωχ ήρθαν τι θα κάνουμε?" Ρώτησε η Μελίνα πανικόβλητη την φίλη της και αμέσως σηκώθηκε και ξεκίνησε να περπατάει νευρικά πάνω κάτω στο δωμάτιο.
" Ηρέμησε θα πω ότι σε φώναξα εγώ γιατί ήμουν μόνη μου σπίτι καθώς οι γονείς μου λοιπόν. Άστα όλα σε εμένα" είπε και βγήκε από το δωμάτιο κατεβαίνοντας τις σκάλες.
Άνοιξε την πόρτα και είδε τον Άλεξ και τον Δημήτρη με ένα χαμόγελο. Η Δανάη πλησίασε τον Δημήτρη και τον αγκάλιασε ενώ με τον Άλεξ απλά έκαναν μια χειραψία καθώς δεν τον γνωρίζει καλά. Τον Δημήτρη λόγο της Μελίνας τον γνωρίζει πολλά χρόνια και τον συμπαθεί ιδιαίτερα μιας και εκτός από καλό παιδί είναι και πολύ ώριμος για την ηλικία του και στάθηκε πολλές φορές στην Μελίνα οπότε το χρειάστηκε, αυτό ήταν κάτι που δεν μπορούσε να μην του το αναγνωρίσει. Αφού τους υποδέχτηκε έκλεισε την πόρτα και τους οδήγησε στον πάνω όροφο. Τα αγόρια χαιρέτισαν την Μελίνα ο κάθε ένας με τον τρόπο του και ο Άλεξ κάθησε στην καρέκλα μπροστά από τον υπολογιστή ανοίγοντας τον.
"Τι πρόβλημα έχει?" Ρώτησε ο Αλέξ την Δανάη
"Κολλάει υπερβολικά πολύ και τον χρειάζομαι επειγόντως διότι πρέπει να κάνω κάποια τεστ για την μαθηματική εταιρία" Απάντησε ψέμματα η Δανάη
"Με ένα format θα είναι σαν καινούργιος" απάντησε χαμογελαστός ο Άλεξ
" Τέλεια σε ευχαριστώ πολύ και πάλι" είπε η Δανάη στον Αλέξ
" Δημήτρη μπορείς να με πας μέχρι το σούπερ μάρκετ να πάρουμε χυμό και πατατάκια για όλους? Και αν θέλετε μπορείτε μετά να μείνετε να δούμε ταινία. Θα πήγαινα με την μηχανή αλλά έχει ξεφουσκώσει το πίσω λάστιχο και φοβάμαι "συνέχισε η Δανάη κοιτώντας τον Δημήτρη και ευχόταν μέσα της να δεχτεί να την πάει. Ο Δημήτρης με μεγάλη του χαρά σηκώθηκε ρώτησε τα παιδιά αν θέλουν κάτι συγκεκριμένο και έπειτα βγήκαν από το σπίτι μαζί με την Δανάη.
Μελίνας Pov
Μόλις άκουσα την εξώπορτα να κλείνει ένιωθα την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά και το άνχος μου να κορυφώνεται που ήμουν σε ένα δωμάτιο μόνη με τον Άλεξ. Σηκώθηκα από το κρεβάτι της Δανάης και μίλησα στον Άλεξ
"Πάω να πιώ λίγο νερό στην κουζίνα μήπως θέλεις και εσύ?" ρώτησα αμήχανα
"Ναι αν μπορείς" μου απάντησε και αυτός αμήχανα και γύρισε το βλέμμα του γρήγορα στον υπολογιστή.
Κατέβηκα τις σκάλες του σπιτιού και πήγα στην κουζίνα και έπαιρνα βαθιές αναπνοές. Από την αμηχανία μου ήμουν έτοιμη να ανοίξω την πόρτα και να φύγω όμως ήξερα ότι θα το μετανιώνω μια ζωή. Γέμισα ένα ποτήρι με νερό και ήπια προσπαθώντας να κατεβάσω τον κόμπο που ένιωθα ότι είχα στο λαιμό μου. Γέμισα ένα άλλο ποτήρι με νερό και ανέβηκα τα σκαλιά. Καθώς πήγα να μπω στο δωμάτιο έπεσα πάνω σε κάποιον με αποτέλεσμα όλο το νερό να χυθεί πάνω του. Ο Άλεξ είχε σηκωθεί μάλλον για να έρθει και αυτός στην κουζίνα σκέφτηκα.
"Χίλια συγνώμη κατά λάθος" είπα ανήσυχα στον Άλεξ
"Δεν πειράζει νερό είναι θα στεγνώσει" Είπε και έβγαλε την μπλούζα του.
Εγώ έμεινα να τον κοιτάζω ακίνητη οι κοιλιακοί του έκαναν την εμφάνιση τους και ξερό κατάπια στο θέαμα. Αμέσως γύρισα από την άλλη καθώς ντρεπόμουν να τον βλέπω χωρίς μπλούζα.
" Γύρνα δεν με πειράζει " είπε και μου χαμογέλασε.
"Πάω να φέρω κάτι να στεγνώσω την μπλούζα σου" απάντησα και πήγα να φύγω όμως με έπιασε από το μπράτσο και με κόλλησε πάνω του
"Δεν χρειάζεται σε λίγο θα στεγνώσει. Πρέπει να μιλήσουμε" είπε και με κοιτούσε στα μάτια
" Εμ έγινε κάτι?" ρώτησα με τρεμάμενη φωνή. Τον είχα τόσο κοντά μου και ένιωθα να μην μπορώ να αναπνεύσω σωστά.
"Αυτό που έγινε στο μπαράκι δεν το συζητήσαμε ποτέ" είπε και άφησε το μπράτσο μου
"Νόμιζα πως δεν το θυμώνουν" απάντησα και κοίταξα κάτω. Ντρεπόμουν τόσο πολύ
"Και βέβαια το θυμάμαι. Θέλω να σε ρωτήσω κάτι όμως" είπε και το άνχος μου μεγάλωσε
"Αν μπορώ να απαντήσω " είπα και περίμενα με αγωνία να με ρωτήσει αυτό που θέλει
"Γιατί με φίλησες? " ρώτησε και με κοιτούσε στα μάτια
"Γιατί ανταπέδωσες?" ρώτησα πίσω χωρίς να σκεφτώ καν τα λόγια μου
" Γιατί εκείνη την στιγμή αυτό ήθελα" είπε και συμπλήρωσε" εσύ γιατί? "
" Μάλλον για τον ίδιο λόγο" είπα βιαστικά
"Μάλλον?" ρώτησε και ήρθε πιο κοντά μου
"Άλεξ τι θέλεις?" ρώτησα με αγανακτισμένη φωνή
" Δεν έχει σημασία τι θέλω. Είσαι η αδερφή του κολλητού μου" απάντησε και κοίταξε κάτω
"Και τι με αυτό?" ρώτησα με απορία
" Δεν θέλω να τσακωθώ με τον Δημήτρη είναι φίλος μου" απάντησε
"Αν δεν ήταν ο Δημήτρης αδερφός μου?" ρώτησα περιμένοντας μια ειλικρινή απάντηση
" Είναι όμως " απάντησε
" Αν δεν ήταν όμως τι θα έκανες?" ρώτησα και τον κοιτούσα στα μάτια. Έβλεπα ότι τον είχα κομπλάρει και μου άρεσε πολύ αυτό
" Θα ήταν όλα αλλιώς" είπε
" Πως δηλαδή? " είπα με πονηρή φωνή και τον πλησίασα πολύ κοντά. Τα χείλη μας τα χώριζε μια πολύ μικρή απόσταση. Ήθελα να τον προκαλέσω με άναβε να τον βλέπω να τα χάνει και να φταίω εγώ για αυτό
"Μελίνα" είπε και έκλεισε τα μάτια του
" Άλεξ" είπα και τον φίλησα. Αμέσως με φίλησε πίσω με πάθος με σήκωσε στα χέρια του και με έριξε με δύναμη στο κρεβάτι. Σταματήσαμε το φιλί μας γιατί ο αέρας δεν μας έφτανε και έπειτα ξανά ένωσε τα χείλη μας καθώς τα χέρια του τα είχε στα οπίσθια μου. Εγώ τύλιξα τα πόδια μου στην πλάτη του για να τον φέρω πιο κοντά μου και τον φιλούσα το ίδιο παθιασμένα με αυτόν. Μου έβγαλε την μπλούζα και ξεκίνησε να με φιλάει στον λαιμό μου. Προσπάθησα να κρατήσω έναν αναστεναγμό αλλά δεν τα κατάφερα. Συνέχισε να με φιλάει για λίγο όταν ξαφνικά σταμάτησε χωρίς να καταλαβαίνω γιατί. Μόλις σταμάτησε και βρήκα την ανάσα μου άκουσα φωνές από κάτω. Η Δανάη είχε επιστρέψει με τον αδερφό μου. Γρήγορα σηκώθηκε από πάνω μου μου έδωσε την μπλούζα και την έβαλα βιαστικά. Η Δανάη μας φώναξε να κατέβουμε κάτω και έτσι κάναμε. Μόλις κατεβήκαμε η φίλη μου με κοιτούσε διακριτικά αλλά με πονηρό ύφος και εγώ της χαμογέλασα. Ήξερα ότι είχε καταλάβει.
"Συγνώμη εγώ πρέπει να φύγω" είπε ο Άλεξ απότομα κερδίζοντας όλα τα βλέμματα πάνω του
"Δεν θα κάτσεις ρε?" ρώτησε ο αδερφός μου απορημένα
"θα το ήθελα πολύ αλλά προέκυψε κάτι θα το κανονίσουμε όμως" είπε βιαστικά
"Εντάξει τότε" είπε ο Δημήτρης
"Δανάη ο υπολογιστής σου είναι έτοιμος" είπε κοιτάζοντας την φίλη μου
"τέλεια σε ευχαριστώ πάρα πολύ μισό λεπτό να σε πληρώσω "είπε η φίλη μου και έβγαλε το πορτοφόλι της
"Δεν χρειάζεται μην το ξανά πεις αυτό " είπε και μετά συμπλήρωσε " Πρέπει να φύγω Δημήτρη θα έρθεις?" είπε κοιτάζοντας τον αδερφό μου
" Ναι πάμε "είπε ο Δημήτρης
Αφού μας χαιρέτισαν μου έριξε μια ματιά διάρκειας και έκλεισαν την πόρτα πίσω τους. Η Δανάη με πήρε αγκαλιά και εγώ ξεκίνησα να της λέω ότι έγινε με κάθε λεπτομέρεια και εκείνη με άκουγε με προσοχή.