♀️Έρωτας♀️

By Maria_love7

38.7K 1.5K 137

Η Δανάη είναι μαθήτρια της 3ης Λυκείου με δύσκολη προσωπικότητα χωρίς να αφήνει κανέναν να περάσει τους τοίχ... More

1ο Κεφάλαιο
2ο Κεφάλαιο
3ο Κεφάλαιο
4ο Κεφάλαιο
5ο Κεφάλαιο
6ο Κεφάλαιο
7ο Κεφάλαιο
8ο Κεφάλαιο
10ο Κεφάλαιο
11ο Κεφάλαιο
12ο Κεφάλαιο
13ο Κεφάλαιο
14ο Κεφάλαιο
15ο Κεφάλαιο
16ο Κεφάλαιο
17ο Κεφάλαιο
18o Κεφάλαιο
19ο Κεφάλαιο
20ο Κεφάλαιο
21ο Κεφάλαιο
22ο Κεφάλαιο
23ο Κεφάλαιο
24ο Κεφάλαιο
25ο Κεφάλαιο
26ο Κεφάλαιο
27ο Κεφάλαιο
28ο Κεφάλαιο
29o Κεφάλαιο
30o Κεφάλαιο
31ο Κεφάλαιο
32ο Κεφάλαιο
33ο Κεφάλαιο
34o Κεφάλαιο
35ο Κεφάλαιο
36ο Κεφάλαιο
37ο Κεφάλαιο
38ο Κεφάλαιο
39o Κεφάλαιο
40ο Κεφάλαιο
41ο Κεφάλαιο
42ο Κεφάλαιο
43ο Κεφάλαιο
44ο Κεφάλαιο
45ο Κεφάλαιο
46ο Κεφάλαιο
Παγιδευμένες Ψυχές

9ο Κεφάλαιο

835 35 4
By Maria_love7

ΔανάηςPOV

" Δεν το πιστεύω αυτό που έγινε το Σάββατο αλήθεια" έλεγε η Μελίνα ταραγμένη.

"Αυτό δεν ήθελες? Τώρα τι έγινε το μετάνιωσες?" Ρώτησα την φίλη μου που μου μιλούσε σοκαρισμένη από αυτό που έγινε με εκείνη και τον Άλεξ

"Ναι ρε Δανάη αυτό ήθελα αλλά όχι έτσι, να γίνει επειδή είχα πιεί λίγο πάρα πάνω.

" Δεν είχες πιεί μόνο λίγο πάρα πάνω, πολύ θα έλεγα αλλά τέλος πάντων. Όμως και αυτός το ήθελε γιατί ενώ ξεκίνησες να χορεύεις πάνω του, αυτός δεν τραβήχτηκε και όταν τον φίλησες ανταπέδωσε. Μια χαρά τον είδα να σε φιλάει εγώ πάντως" είπα στην φίλη μου με ήρεμη φωνή

" Όμως εχθές ήταν εξαφανισμένος τον πήρε ο Δημήτρης τηλέφωνο να έρθει από το σπίτι να παίξουνε fifa και δεν ήρθε. Του είπε ότι είχε δουλειά. Πάω στοίχημα ότι με αποφεύγει" είπε η Μελίνα και συνέχισε." Εε Δανάη με ακούς η μόνη μου μιλάω?" ρώτησε σταυρώνοντας τα χέρια μπροστά στον στερνό της.

" Ναι ρε Μελίνα σε ακούω "είπα και γύρισα την προσοχή μου στην φίλη μου. Είχε εφημερία η Ιωάννου σε αυτό το διάλειμμα και περπατάει πάνω κάτω και που και που μου ρίχνει κλεφτές ματιές.

" Είσαι σίγουρη? Δανάη δεν είμαι χαζή κάτι μου κρύβεις. Από την μέρα που άνοιξε το σχολείο είσαι ότι να ναι. Θα μου πεις επιτέλους τι έχεις?" ρώτησε η Μελίνα φανερά ανήσυχη. Δεν είχαμε συνηθίσει να έχουμε μυστικά μεταξύ μας αλλά τώρα ήταν μια εντελώς διαφορετική περίπτωση. Να τις έλεγα τι? Ότι πηδήχτηκα με την καθηγήτρια μας μέσα στην τάξη και φασωθήκαμε στην τουαλέτα του μπαρ παθιασμένα?δεν λέγονται αυτά.

"Ναι Μελίνα είμαι σίγουρη απλά έχω συνέχεια νεύρα χωρίς λόγο δεν ξέρω τι με έχει πιάσει. Έχω και το άνχος με την μαθηματική εταιρία και με έχει επηρεάσει πολύ αυτό" είπα και προσπάθησα να είμαι πειστική

"Σίγουρα είναι μόνο αυτό?" μίλησε σηκώνοντας το φρύδι της και με κοιτούσε προσπαθώντας να καταλάβει εάν λέω την αλήθεια

" Κοίτα δεν είμαι έτοιμη ακόμα να μιλήσω για αυτό όμως κάποια στιγμή θα το κάνω απλά θέλω λίγο χρόνο. Δεν μου είναι εύκολο να ανοίγομαι και το ξέρεις πολύ καλά αυτό" της είπα και την κοιτούσα απολογητικά.

"οκ οπότε νιώσεις έτοιμη μπορείς να μου μιλήσεις" μου είπε γλυκά

" το ξέρω και σε ευχαριστώ για αυτό " είπα και την έβαλα στην αγκαλιά μου. Χτύπησε το κουδούνι και μπήκαμε στην τάξη, ο καθηγητής μιλούσε όμως εγώ δεν τον άκουγα καν. Σκεφτόμουν συνέχεια την Ιωάννου. Δεν φτάνει που έχει τον γκόμενο της χαριεντίζεται και με τον γυμναστή. Είμαι σίγουρη ότι μετάνιωσε για ότι έγινε και το σκηνικό στις τουαλέτες ήταν απλά γιατί ήταν μεθυσμένη δεν ξέρω καν αν το θυμάται. Όμως εγώ δεν μπορώ να το ξεχάσω. Πως θα μπορούσα άλλωστε. Η καρδιά μου ήταν έτοιμη να σπάσει το μυαλό μου είχε μουδιάσει. Ήταν τόσο τέλεια τόσο έντονα εκείνη την μέρα.
Τις σκέψεις μου της διέκοψε ένα χτύπημα στην πόρτα της αίθουσας.

"Παρακαλώ περάστε" είπε ο καθηγητής και μπήκε η διευθύντρια κυρία Αναγνωστοπούλου στην τάξη

"Συγνώμη που διακόπτω το μάθημα σας όμως ήθελα να μιλήσω στην δεσποινίς Χρηστίδου" είπε η διευθύντρια στον καθηγητή και έπειτα γύρισε προς το μέρος μου. Στα λόγια της πανικοβλήθηκα και έμεινα ακίνητη. Τι ήταν αυτό που ήθελε να μου πει και τόσο επείγον ώστε να διακόψει το μάθημα και να έρθει εδώ να με βρει. Μήπως έμαθε τι έγινε ανάμεσα σε εμένα και την Ιωάννου? Μήπως κάποιος είδε ή άκουσε κάτι? Πήρα μια βαθιά ανάσα και μίλησα στην διευθύντρια που με κοιτούσε.

"Παρακαλώ πείτε μου" είπα με τρεμάμενη φωνή

"Μίλησα πριν λίγο με την κυρία Ιωάννου και κανονίσαμε να πας στο σπίτι της το απόγευμα να κάνετε μάθημα και ήρθα να σε ενημερώσω. Είπε θα σε περιμένει στης επτά"

"Έντάξει κυρία Αναγνωστοπούλου θα είμαι εκεί" απάντησα και ένιωσα μια μεγάλη ανακούφιση μέσα μου. Ευτυχώς δεν είχε μάθει τίποτα.

Οι ώρες περνούσαν βασανιστικά ήμουν τόσο αγχωμένη που το στομάχι μου είχε γίνει κόμπος. Δεν μπορώ να είμαι στον ίδιο χώρο μαζί της και πόσο μάλλον οι δυο μας να κάνουμε μάθημα. Πως θα την κοιτάξω τι θα πω όταν πάω σπίτι της πως να φερθώ. Αυτά βασάνιζαν το μυαλό μου και μέχρι της 6 το απόγευμα πήγαινα πέρα δώθε νευρικά στο δωμάτιο μου κρατώντας το κινητό μου στο χέρι. Σκεφτόμουν να το ακυρώσω. Δεν είμαι έτοιμη να την αντιμετωπίσω. Όχι Δανάη γιατί είσαι τόσο κότα έλεγα στον εαυτό μου. Εσύ είσαι δυνατή δεν κολλάς πουθενά δεν θα της κάνεις την χάρη να της δείξεις ότι σε επηρεάζει. Σχημάτισα μια σφιχτή γροθιά στο χέρι μου από τα νεύρα που είχα για τον ίδιο μου τον εαυτό και ξεκίνησα να ετοιμάζομαι. Αποφάσισα να φορέσω ένα μπλέ στενό τζιν που ίσως τόνιζε παραπάνω από όσο πρέπει τα οπίσθια μου και μια μαύρη μπλούζα απλή. Έβαλα τα μαύρα vans παπούτσια μου πήρα το κράνος μου και έφυγα για το σπίτι της. Αποφάσισα να πάω με την μηχανή πάρα το γεγονός ότι μέναμε πολύ κοντά. Είχα σκοπό μετά το μάθημα να πάω βόλτα. Πάντα με ηρεμούσε μια βόλτα το βράδυ με την μηχανή στους δρόμους της Αθήνας. Κατέβηκα από την μηχανή άφησα το κράνος στην σέλα έφτιαξα λίγο τα μακριά μαύρα μαλλιά μου και πλησίασα την εξώπορτα της Ιωάννου. Μπορείς είπα από μέσα μου έσφιξα με δύναμη τα δόντια μου και χτύπησα γρήγορα το κουδούνι πριν το μετανιώσω. Άκουσα βήματα από μέσα να πλησιάζουν και μόλις άνοιξε η πόρτα έμεινα με το στόμα ανοιχτό και ακίνητη. Δεν πίστευα στα μάτια μου. Δεν μπορεί κάποιος μου κάνει πλάκα.

"Καλησπέρα" Άκουσα να λέει ο κύριος που στεκόταν μπροστά μου με ένα πλάτη χαμόγελο και βαριά φωνή. Είναι ψιλός μελαχρινός με πράσινα μάτια. Φακ είναι ωραίος. Σίγουρα η Έλενα είναι ερωτευμένη μαζί του σκέφτηκα

"Γειά σας" απάντησα εγώ με χαμηλή φωνή που βγήκε με το ζόρι από μέσα μου

"Παρακαλώ πέρασε" είπε ευγενικά και άνοιξε  περισσότερο την πόρτα για να μπω.

"Ευχαριστώ πολύ" είπα και μπήκα μέσα.
"η κυρία Ιωάννου είναι εδώ?" Ρώτησα και κάθισα στον μεγάλο καναπέ στο σαλόνι.

"Ναι είναι πάνω ντύνεται μισό λεπτό και κατεβαίνει" είπε και έκανε μια παύση. "θα ήθελες να σε κεράσουμε κάτι?" συνέχισε ρωτώντας με χαμογελαστά

" Λίγο νερό αν είναι εύκολο" απάντησα

" Αμέσως" είπε και ξεκίνησε να πηγαίνει στην κουζίνα.

Ένιωθα πολύ άβολα πρώτη φορά στην ζωή μου. Σκεφτόμουν ότι ίσως την αγαπάει και πόσο πολύ θα μπορούσε να πληγώθει εάν μάθαινε ότι η κοπέλα του τον απάτησε με μια μαθήτρια της.

" Ορίστε "είπε χαμογελαστός και μου έδωσε το ποτήρι με το νερό. Ήπια λίγο μήπως και κατάφερνα να κατεβάσω τον κόμπο που είχε ο λαιμός μου. Καθώς έπινα το νερό μου είδα την Ιωάννου να κατεβαίνει τις σκάλες.

"Καλώς ήρθες Δανάη τι κάνεις? Γνώρισες τον Λούκα?" είπε και ο μελαχρινός κύριος με το όνομα Λούκας μου έτεινε το χέρι του για χειραψία.

"Χάρηκα Δανάη" είπα και κουνήσαμε τα χέρια.

"Παρομοίως" είπε και έκανε ένα βήμα πίσω. "Εγώ θα κάτσω στον καναπέ θα μείνω ήσυχος να κάνετε το μάθημα σας" συνέχισε να λέει

"Ναι δεν μας ενοχλείς καθόλου εγώ με την Δανάη θα πάμε στην κουζίνα εκεί έχω και το λάπτοπ" είπε η Έλενα και ξεκίνησε να περπατάει προς την κουζίνα και εγώ την ακολούθησα

Κάναμε μάθημα και η Ιωάννου με βοηθούσε οπότε χρειαζόταν με τις ασκήσεις μετά από δύο ώρες αποφάσισα να φύγω. Μόλις σηκώθηκα για να φύγω άκουσα τον Λούκα να λέει στην Έλενα ότι θα βγει με ένα φίλο του και δεν θα αργήσει πολύ να επιστρέψει. Έτσι φύγαμε μαζί αυτός πήρε το αμάξι και έφυγε και εγώ καβάλησα την μηχανή μου και πήγα να αράξω στην παραλία. Είχε πανσέληνο απόψε και ήθελα πολύ να πάω κάπου ήσυχα να δω το φεγγάρι. Αυτό είναι κάτι που συνηθίζω να κάνω τα τελευταία χρόνια. Έφτασα στην παραλία και έκατσα στην άμμο κοιτώντας πότε την θάλασσα και πότε το φεγγάρι και σκεφτόμουν πως θα είναι η ζωή μου από εδώ και πέρα. Αν θα περάσω μαθηματικός αν θα βρω κάποτε την αληθινή αγάπη που όλοι ψάχνουμε αλλά ελάχιστη καταφέρουν να την βρουν. Χωρίς να το καταλάβω ξεκίνησαν τα δάκρυα από τα μάτια μου  να τρέχουν στα μάγουλα μου και τα άφησα ελεύθερα. Ίσως το είχα ανάγκη. Πρέπει και να μιλήσω στην Μελίνα. Να τις πω όλα όσα έχουν γίνει να μου πει την γνώμη της, είναι φίλη μου και πάντα ήταν δίπλα μου ελπίζω και τώρα. Είχα σκεφτεί πολλές φορές να της μιλήσω όμως φοβόμουν δεν ήθελα να την χάσω αλλά ούτε και να χαλάσει η γνώμη της για εμένα. Όμως έπρεπε να το κάνω είναι φίλη μου και την εμπιστεύομαι. Σκούπισα με τα χέρια μου τα δάκρυα μου και έψαξα στις τσέπες του τζιν μου να βρω το κινητό μου. Αρέσει και σε εκείνη πολύ το φεγγάρι οπότε σίγουρα θα έρθει. Έψαχνα στις τσέπες αλλά το κινητό μου δεν είναι πουθενά. Δεν το πιστεύω. Γαμώτο πόσο ηλίθια είμαι θα το ξέχασα στο σπίτι της Ιωάννου. Με βαριά καρδιά σηκώθηκα πήγα να πάρω την μηχανή για να πάω σπίτι της. Ελπίζω να μην ενοχλήσω είπα και πάτησα γκάζι και έφυγα.

ΈλεναςPOV

Αφού έφυγε η Δανάη με τον Λούκα αποφάσισα να γεμίσω το τζακούζι με νερό και το αγαπημένο μου αφρόλουτρο μήπως και καταφέρω να ηρεμήσω λίγο. Τις τελευταίες μέρες έγιναν πολλά που ακόμα δεν έχω καταφέρει να εμπεδώσω. Έβγαλα τα ρούχα μου φόρεσα το λευκό μου μπουρνούζι και μεταφέρθηκα με γρήγορα βήματα στο μπάνιο.

Έβγαλα το μπουρνούζι και ξάπλωσα το σώμα μου. Ένιωθα να χαλαρώνω να αδειάζει το μυαλό μου και να φεύγει όλη η κούραση που ένιωθα. Καθώς ήμουν ήρεμη και πλατσούριζα στο νερό άκουσα να χτυπάει το κουδούνι. Μα ποιος είναι τέτοια ώρα? Ο Λουκάς θα είναι σκέφτηκα και φόρεσα πρόχειρα το μπουρνούζι μου και έτρεξα να ανοίξω την πόρτα. Μόλις άνοιξα την πόρτα είδα μια Δανάη να με κοιτάζει με ανοιχτό στόμα και γουρλωμένα ματιά από πάνω μέχρι κάτω και αμέσως κοκκίνησε.

"Εμ συγνώμη για την ενόχληση ξέχασα το κινητό μου εδώ πριν" είπε η Δανάη

"Ναι πέρασε να δούμε που το άφησες" είπα και μπήκε μέσα και εγώ έκλεισα την πόρτα.

"Στην κουζίνα λογικά που καθόμασταν πριν" είπε και κατευθύνθηκαμε στην κουζίνα.

"Είσαι μόνη σου? " Ρώτησε η Δανάη

" Ναι ο Λουκάς δεν έχει επιστρέψει ακόμα. Λοιπόν κάτσε να ρίξω μια ματιά στον πάγκο μήπως είναι εκεί" είπα και της γύρισα την πλάτη και έψαχνα με τα μάτια μου να το βρω.
Άκουσα βήματα πίσω μου και πριν προλάβω να γυρίσω ένιωσα την Δανάη να με πλησιάζει και να κολλάει το σώμα της πάνω στο δικό μου, το στήθος της να ακουμπάει την πλάτη μου και η βουβωνική της περιοχή τα οπίσθια μου. Έφερε το πρόσωπο της στα μαλλιά μου και ένιωσα την βαριά ανάσα της στον λαιμό μου. Χωρίς να μπορώ καν να μιλήσω αλλά ούτε να κουνηθώ από την θέση μου εκείνη έπιασε τα μαλλιά μου τα έβαλε από την άλλη μεριά και ξεκίνησε να μου δίνει υγρά φιλιά στον λαιμό μου και κατέβαινε όλο και πιο κάτω στην περιοχή του λαιμού μου, προσπάθησα να κρατήσω έναν αναστεναγμό όμως απέτυχα παταγωδώς. Μόλις με άκουσε σταμάτησε να με φιλάει και με γύρισε προς το μέρος της. Όλη η διέγερση που ένιωθε είχε μεταφερθεί στο βλέμμα της. Με κοιτούσε και ένιωθα να καίγομαι ολόκληρη. Μου ήταν αδύνατο να της αντισταθώ όσο και αν προσπάθησα. Με κοίταξε για λίγο στα μάτια και έπειτα κατέβασε το βλέμμα της στα χείλη μου δαγκώνοντας αισθησιακά τα δικά τις. Χωρίς να μπορώ να κρατηθώ κόλλησα το σώμα μου πάνω στο δικό της και ένωσα τα χείλη μας. Αμέσως ανταπέδωσε με πολύ περισσότερο πάθος από ότι περίμενα. Τα δύο τις χέρια έπιασαν με δύναμη τα οπίσθια μου και με ανέβασε στον πάγκο της κουζίνας χωρίς να σταματήσει λεπτό να με φιλάει. Αφού συνεχίσαμε το φιλί μας όλο και πιο παθιασμένα με σήκωσε στην αγκαλιά της τύλιξα τα πόδια μου στην μέση της και ανεβαίνοντας τα σκαλιά μπήκαμε στο υπνοδωμάτιο μου. Έκλεισε την πόρτα με την βοήθεια του ποδιού της και με ξάπλωσε στο κρεβάτι με δύναμη. Κατευθείαν ανέβηκε πάνω μου με προσοχή και με φίλησε ξανά ταυτόχρονα το ένα της χέρι μου έλυνε το μπουρνούζι. Μου το άνοιξε και έμεινε λίγο να με κοιτάζει σε όλο μου το σώμα. Έβαλα τα χέρια  μου στα μάγουλα τις και αμέσως τα γαλάζια της ματιά κοίταξαν τα δικά μου. Της χαμογέλασα και την φίλησα γλυκά. Με το πέρασμα τον δευτερολέπτον το φιλί μας μετατράπηκε σε πιο βίαιο. Ξεκίνησε να με φιλάει στο λαιμό κατευθυνόμενη προς το στήθος. Με το ένα της χέρι έπιασε το ένα μου στήθος το έβαλε στο στόμα της και ξεκίνησε να το γλύφει αργά δαγκώνοντας μου την ρώγα ελαφρά. Έβγαιναν δυνατοί αναστεναγμοί από το στόμα μου και τα χέρια μου ήταν μέσα στα μαλλιά τις και την έφερνα πιο κοντά μου. Το ίδιο συνέχισε και στο άλλο ώσπου καθώς με έγλυφε το χέρι της μεταφέρθηκε στο αιδοίο μου και έβγαλα έναν βάθη αναστενάγμο. Κουνούσε το χέρι της με αργούς ρυθμούς και ένιωθα την καρδιά μου να είναι έτοιμη να σπάσει.

"Μην με βασανίζεις άλλο" είπα ανάμεσα στους αναστεναγμούς μου με τρεμάμενη φωνή.

"Πες μου τι θες?" με ρώτησε με αισθησιακή φωνή.

Χωρίς να πάρει τα μάτια τις από πάνω μου και χωρίς να μπορώ να απαντήσω άνοιξε τα πόδια ελαφρώς και έβαλε ένα δάχτυλο μέσα μου. Το έβαζε και το έβγαζε με αργές κινήσεις. Ξεκίνησε να με φιλάει στην κοιλιά και έβαλε και άλλο δάχτυλο μέσα μου καθώς επιτάχυνε την ταχύτητα. Κουνούσε τα δάχτυλα τις μέσα μου και βογγούσε και η ίδια από την ένταση της στιγμής. Σταμάτησε να κουνάει τα δάχτυλα της και ύστερα τα έβγαλε από μέσα μου, και με κοίταξε σε όλο μου το κορμί. Το βλέμμα της πάνω μου με έκαιγε. Έμεινα για μια στιγμή να την κοιτάζω χωρίς να μπορώ να καταλάβω τι κάνει. Μου έριξε ένα τελευταίο διαπεραστικό βλέμμα έσκυψε και ένιωσα την γλώσσα καυτή στην κλειτορίδα μου και με έγλυφε πάνω κάτω και πάνω κάτω. Κρατούσα με τα δύο μου χέρια σφιχτά τα σεντόνια και είχα τα μάτια κλειστά προσπαθώντας να μετριάσω τα βογγήτα μου πράγμα αδύνατο. Ένιωσα την γλώσσα της να εισχωρεί μέσα μου και μην αντέχοντας άλλο ελευθέρωσα όλο μου τον οργασμό στο στόμα της φωνάζοντας δυνατά το όνομα της.
Ήρθε και ξάπλωσε δίπλα μου κοιτώντας το ταβάνι καθώς προσπαθούσαμε και οι δύο να βρούμε τις ανάσες μας. Πριν προλάβω να πω κάτι άκουσα το αναθεματισμένο κουδούνι να χτυπάει. Κοιταχτήκαμε με ανήσυχο βλέμμα και σηκωθήκαμε γρήγορα από το κρεβάτι. Εγώ βρήκα γρήγορα ρούχα από την ντουλάπα για να ντυθώ και η Δανάη έφτιαξε λίγο τα μαλλιά και τα ρούχα τις βιαστικά και αφού ντύθηκα κατεβήκαμε γρήγορα κάτω. Άνοιξα την πόρτα και ήταν ο Λουκάς.

"Εμ καλησπέρα δεν έφυγες πριν εσύ?" ρώτησε την Δανάη με πονηρό ύφος

"Ναι απλά ξέχασα εδώ το κινητό μου και γύρισα να το πάρω. Καλό σας βράδυ" είπε η Δανάη και βγήκε έξω, καβάλησε την μηχανή της και αφού μου έριξε ένα τελευταίο διαπεραστικό βλέμμα έφυγε. Έμεινα λίγο να κοιτάζω τον άδειο δρόμο και ύστερα μπήκα μέσα και έκλεισα την πόρτα.

"Μην μου πεις ότι είναι αυτό που νομίζω"
Είπε ο Λουκάς γεμάτος αγωνία

"Παράτα με" είπα και έτρεξα στο δωμάτιο μου έκλεισα την πόρτα και ξάπλωσα στο κρεβάτι. Το μαξιλάρι είχε το άρωμα της που μπορούσε να με τρελάνει. Έπιασα το μαξιλάρι το έφερα κοντά μου και με δύναμη το έσφιξα στην αγκαλιά μου και χωρίς να μπορώ να κρατηθώ άλλο ξεκίνησα να κλαίω δυνατά μέχρι που κάποια στιγμή με πήρε ο ύπνος αγκαλιά με το μαξιλάρι μυρίζοντας το άρωμα της.

Continue Reading

You'll Also Like

468K 28.9K 55
''Θα σου μάθω εγώ.'' μου είπε και έσμιξα τα φρύδια μου. ''Τι πράγμα;''τον ρώτησα με απορία. ''Να φιλάς ρε Μητσάκο.''μου είπε σαν να ήταν αυτονόητ...
216K 9.6K 30
-Σε μισώ πούστρα! Είπε και μου έδωσε μπουνιά στη μύτη. -Με μισείς επειδή με γουστάρεις Άρη. Όσες και να πηδήξεις δεν μπορείς να το κρύβεις για πάντα...
13.9K 550 15
Μία ιστορία μεταξύ δυο κοριτσιών γεμάτη από περιπέτειες και έντονα συναισθήματα. Θα καταφέρουν να νικήσουν τα εμπόδια και να είναι μαζί παρά τις δυσ...
101K 4.7K 42
Οπτική επαφή: Ο τρόπος με τον οποίο η ψυχή παίρνει φωτιά (L)GBT story #1 in lesbian (out of 419 stories) #1 in lgbt (out of 517 stories) #1 in lgbtq...