Nakapagtrabaho ako sa isang salon malapit sa palengke namin. Natustusan ko ang pangangailangan ng aking pamilya. Naging maganda ang trabaho ko doon at unti-unti kong nakasanayan ang mga iyon.
Nagsisimula rin akong mag desenyo ng mga damit.
Naging regular ako at nakasundo ko ang may-ari at mga trabahante. May naging suki ako, may mga naghahanap na sa akin dahil nagustuhan nila ang aking serbisyo. Lumaki ang aking sahod ngunit sapat lang para sa pangangailan namin, ni hindi ko maibigay ang kanilang mga gusto buti nalang at may mga mayayaman akong naging suki na binibigyan ako ng tip sa tuwing bibisita sila sa salon lalo na yong isang dalagita na talagang gustong gusto na ako ang gagawa sa kanyang kuko at pagkukulay ng kanyang buhok na talagang binibigyan ako.
"Ate ganda, alam mo may kuya ako bagay kayo hehehe."- sabi niya habang ako at kinukulayan siya ng buhok. Siya ang sinasabi ko.
"Nako Emily wag mo na yang e reto at may minamahal na 'yan. Samin nalang kuya mo. Ahmm."- sabi ng kaibigan kong bakla at nakipag appear pa sa kapwa nitong bakla. Yeah, they knew. Well, pinilit nila akong sabihin. Kasihudang hindi sila naniniwalang wala akong boyfriend sa itsura ko kaya napipilitan akong sabihin sa kanila. Mga walangya, napaamin ako ng di oras mga baklang to.
"Boyfriend mo?"- nakasimangot niyang tanong habang nakatingin sa akin gamit ang salamin.
"Hindi."- sagot ko.
"Ohhh cool. Pakilala ko sayo kapatid ko sooner."- nakangiti niyang sabi kaya nginitian ko siya.
"Ilang taon na ba ang kapatid mo beh?"
"28. He's turning 29 already tapos walang girlfriend."
"Ohh, why? Baka torpe?"-nakangiti kong tugon.
"No way! Hindi 'yon torpe, sadyang allergy siya sa commitment. Fling fling lang siya like that, ewan ko ba at kailan 'yon magbabago."-nakasimangot na naman niyang sabi. "Kaya nga gusto kitang ipakilala sa kanya at baka sayo yon mainlab."- nakangiti na niyang dagdag sa sinabi.
Napatigil ako sa aking ginagawa. Fling²?
"Paiba-iba ng babae?"-tanong ko dahilan upang mabaling ang atensyon ng mga bakla sa akin.
"Yeah, he's so babaero but don't get me wrong he is the best kuya ever. I can't ask for more. Talagang ayaw niya lang sa commitment."
"And, mga babaeng dinadala niya sa house di ko gusto napaka maarte and clingy kaya ni rereal talk ko. "-pairap niyang sabi.
"Just like him."- mahina kong sabi.
"What do you mean?"
"Uhhh, nothing. Just forget it."- sagot ko at nginitian siya.
Week passed, my routine is just the same. Trabaho, uuwi sa bahay, magtatrabaho ulit kinabukasan. I haven't heard about him already not even with Andrew. He's so busy and so I am. Lily is also busy hence we don't have time to bond. Ngayon nga hindi ko alam kong ano na nangyari kay Lily. Diko naman matawagan dahil di yon nag cellphone. Si Andrew naman, di na nadalaw sa bahay. Mukha sinisipagan talaga ang pag-aaral para kay Lily. Iba pag in love. Napangiti ako sa aking iniisip.
Napadaan ako sa parking lot ng mall. Usually dito ako dumadaan, di kasi matao less hassle. I was about to pass the parking lot when I heard a moan. What the hell is that? Hinanap ko kung saan nanggaling 'yon at agad napasigaw.
"AYY PUT*NG *NA!"- sigaw ko. Biruin mong naglaplapan sa parking lot? Ayy respeto naman, pero nagulat ako ng makita ko kung sino ang lalaking kaharap ko ngayon. Tila natigil ang pag-ikot ng mundo. Hindi ko alam kong ano ang magiging reaksyon ko. There's still pain. I'm still hurt. For so long, ngayon ko nalang siya nakita ulit and talagang ito pa makikita ko.
Nagugulat man ay hindi ko pinapahalata, bagaman tiningnan ko sila na parang nanunuya. I need to maintain my posture, like I don't give a damn.
"Are you one of my fling babe? Sorry, you know I can't say no."-nakangisi niyang sabi. Di niya ako natandaan for sure. Wala na yong glasses ko at maayos na buhok ko. Tiningnan ko siya mula ulo hanggang paa. Mas lalo siyang naging gwapo. Naging mas malakas ang kanyang dating. His hair is messy and it was so fucking attractive. Tiningnan ko ang babae at tinaasan ng kilay. Bahala kayong malito at sabihing pakialamira. I don't want to leave yet. I want to stay even for a while just to see him a little longer.
"Excuse me, mukha ba akong pumapatol sa isang katulad mo? A womanizer? No way."-pairap kong sabi. Seryoso Angela? Hindi ka talaga papatol? Lokohin mo sarili mo. Marupok ka.
"Ehh bakit parang naiingit ka?"- nakangisi niyang sabi. Oo, inggit na inggit. Walangya.
"Excuse me again, lalaking babaero hindi ako naiingit at hindi ako maiinggit. At tsaka pwede ba, maghanap naman kayo ng private place kung may gagawin kayong kababalaghan. PARKING LOT kasi to, paradahan ng kotse, a public place. Baka naintindihan?"- pairap ko paring sabi. I crossed my arms but I avoided his eyes scanning me head to toe. Shit.
"Hey! What's your problem? Can you mind your own business!?"- sabat ng babae. Yeah, naistobo yata wala naman akong paki. Buti nga sayo.
"Nyenye- baka sabihin ko mawindag ka at pwede ba wag mo akong ma English English. Tsk, wala akong problema sa inyo. Wala akong paki, my concern is nasa public place kayo paano kung bata makakita sa inyo? Duh, bahala nga kayo dyan malalate na ako."-sabi ko habang nanatili silang nakatingin sa akin. I was about to leave ngunit lumingon ulit ako tsaka ngumisi shit ang sakit talaga. Bakit ba kasi ayaw mawala nito? Minsan din tong puso pahamak.
"Ohh, piece of advice girl baka kasi nakalimutan mong babae ka. Know your worth. Mga ganyang klaseng lalaki hindi tumatagal at hindi marunong makuntento wag mong gawing tanga sarili mo. Wake up girl, you deserve someone better. Ayon lang bahala kana kung gagawin mo, 'yon kung di ka marupok. Chao!"-nakangisi kong sabi tsaka umalis. Right from that moment, my tears fell. You made your own heartache Angela, bare it. Pinahiran ko ito tsaka naglakad ng mabilis at sumakay ng jeep papunta sa pinagtatrabahuan ko.
Nandoon ako, pero wala ako sa sarili. It's like, I was there but my mind isn't. Buti nalang walang masyadong customer at baka makalbo ko pa at masugatan kuko nila. Ayaw kong masibak jusmeyoo.
"Bili lang ako coffee mga bakla."- paalam ko at agad lumabas tinawag pa ako ngunit hindi ko na lamang pinansin. Ohh, broken na naman. Palagi nalang. Natatawa ako na ano, broken don sa taong di alam ang nararamdaman ko.
It's like, he is the universe that surrounded by many stars. I am just a small stars behind those stars who he never notice coz' there's someone who is brighter than me. There is someone who is more adorable and beautiful to see.
It's like, I am a common and simple flower that he will never pick coz' there are more beautiful than me.
It's like, I am a simple wine he'll never try because I'm not his taste.
Nakabili na ako ng kape. Tamang tama ito, mapait. Kasing pait ng nadarama ko. May bitbit ako kaya nahihirapan akong buksan ang pinto. I was about to open the door ngunit napanganga ako ng biglang may nagbukas at natamaan ang dala kong kape at natapon iyon kasabay ng pagkatapon ng cellphone nito.
"Ohh My God, I'm so sorry. I'm sorry. Shit!"- sabi ko habang pinupunasan siya tsaka ang cellphone na ngayon ay hawak ko na. Shit, napakainit siguro nito kape pa naman pero nanghihinayang ako. Favorite coffee ko to eh, at last serve nalang ito.
"Can you please stop. You make me hard."- I heard a masculine voice and my eyes widened.
"Wha-what?! Manyak!"- sigaw ko at dali daling tumayo tsaka ko siya hinampas gamit ang aking kamay. Nanlaki ang aking mga mata nang makilala ko siya. What a coincidence. Sa loob ko ay sumisigaw na ako. Baka destiny na namin to.
Charot, di ako marupok.
"IKAW!"- napatigil ako at napasigaw. Habang nakangisi naman siya sa akin. Shit, kung hindi lang ganito ang nangyari ay kikiligin na ako.
"Yes? May problema ba?"-tanong niya. Napalunok ako at umiwas ng tingin. Nakakaakit ang mata niya, bwesit.
"Ahh hehehehe sorry about dito pero patanga tanga ka rin naman eh. Dika tumingin sa dinadaanan mo natapon tuloy coffee ko."- sabi ko, habang nakalihis parin ang aking paningin.
"Wow. Just wow, ikaw na nga may kasalanan may gana kapang manisi sa akin pa talaga? Alam mo ba kung gaano ka mahal yan?"- nakangisi niyang sabi.
"Tsk, mahal tapos masisira ng ganon lang? Magkano ba, babayaran ko?"-pairap kong sabi.
"40 thousand."- sagot niya na ikinalaki ng aking mga mata. What the hell?!
"B-bat ang mahal naman ata? Paano ko 'yan babayaran, jusmeyooo."- bulong ko.
"That's ok, just be my girl."-nakangisi niyang sabi na ikinalaki ulit ng aking mata. Did I heard it right? Be his girl?
Biglang sumakit yong puso ko, God knows how I wanted to be his girl but not this way. I know my worth, I deserve more than this. I will never let myself be fooled even how I wish to be with this guy.
He's like asking me a fucking 1 peso. He's like asking me a favor.
"Nagbibiro ka ba? Para yan lang? Ano ako tanga? Tsk!"
"Do I look like I'm joking babe? And aren't you attracted to me? I mean all of them want me."- inosente niyang sabi. Yes, everyone want you and that's include me but I'm not just a girl. I am Angela Gracia, isang sadista na nagmahal sa isang babaero pero hinding hindi magiging kanya sa ganitong paraan.
"Ha! Ang kapal ng mukha nito. Pwes, ibahin mo ako hindi ako attracted sa iyo at kahit kailan hindi ako papatol sa isang tulad mo!"- sigaw ko ngunit hindi parin nakatingin sa kanya. Iyon ang sabi ng isip ko pero salungat iyon sa sinasabi ng puso ko. Nakaka frustrate.
"Excuse me sir and ma'am, I am the manager here. With all due respect, nakakaabala na kasi kayo sa mga customers ehh tsaka nakaharang kayo sa daan. Can you please talk it outside, kung ano mang pinag-awayan niyo?"- sabi ng manager na lumapit sa amin.
"We're very sorry for the trouble sir, may konting hindi lang pagkakaintindihan but maayos naman."- umirap ako.
"Sumama ka sakin sa labas."- seryoso niyang sabi tsaka niya dinampot ang phone niya at isinilid sa bulsa. Hinablot niya ang aking kamay tsaka niya ako hinila palabas. Hindi ko alam kong bakit may kung ano akong naramdaman ng maglapat ang aming mga kamay. Tila may kuryenteng dumadaloy sa buo kong katawan.
"Sandali lang naman! Makahila ka wagas ahh? Bitawan mo nga kamay ko! Pagnabalian ako ipapasalvage kita!"- impit kong sigaw. Kinakabahan ako na ewan.
Nang makalabas kami ay binitawan niya ako.
"Ano na, payag kaba? Ayaw mo non, magiging girlfriend kita tapos hindi kana magbabayad. Pabor 'yon sayo."- nakangiti niyang sabi. Tiningnan ko siya.
"Anong pabor sakin? Sabihin mo malas ko. Hindi ako papayag. Hinding hindi."- determinado kong sabi. Hinding hindi unless pipilitin mo ako.
"Well, I guess tatawag ako ng police?"- nakangisi niyang sabi kaya ngumisi ako. Kala mo hindi sira cellphone niya.
"Sige, tawagan mo nga?"- nakangisi kong sagot. Tiningnan niya ako at ngumisi kasabay ng pagkuha niya sa isang phone niya sa bulsa ng kanyang jacket.
"What the hell! Hindi naman sadya 'yon at tsaka kaya ko yan bayaran noh, hindi nga lang buo."
"Be my girl so you don't need to pay for it. That's easy."-nakangisi niyang sabi. Aba at proud pa sa ginagawa.
"Gagu ka ba? Kanina nga lang may kahalikan ka tapos ngayon gagawin mo rin akong babae mo? Namarn, lakas mo ah?!"- hindi ko napigilan ang sarili ko. Nakakababae na siya eh, napakababa ko kung papayag ako.
"Fine, what's your name then?"
"Bakit gusto mo malaman? Erereport mo 'ko? Magbabayad nga ako, hindi nga lang buo wala akong pera ok?"- nakasimangot kong sabi.
"I don't care about that fucking phone though, I can buy a new one if I want to."-seryoso niyang sabi.
"Ayon naman pala eh-"
"Your name?"- seryoso parin niyang sabi.
"A-Angela."- mahina kong sagot.
"Hey Love! What are you doing.. here? At sino yang pangit na babae na 'yan?!"- ahhh shit! Pangit? Ako?
Emodmod ko kaya yang mukha niya sa semento.
"Wow nanglait kapa. Salamat ah, ang ganda mo naman."- pairap kong sabi.Tsaka ako humarap sa kanya tsaka ngumiti ng napakaganda. Walang halong kaplastikan.
"I'm sorry for what happened, hindi ko sinasadya. Nice to meet you Mr.Dela Rosa."-sabi ko. Nanlaki ang kayang mga singkit na mata, marahil nagtataka siya kung bakit alam ko ang apelyido niya.
"Wag kang assuming, nasa name plate mo. Tsk."- agad kong sabi tsaka nagsimulang maglakad. Napangisi ako at lumingon ulit.
"Boyfriend mo? Good luck ahhh, ang dami niyo kasi."-nakangisi kong sabi bago tuluyang umalis. Damn.
To be continued,