ΔανάηςPOV
Έχει περάσει μια εβδομάδα από τότε που πρώτο είδα την Ιωάννου για πρώτη φορά. Δεν έχω σταματήσει να την σκέφτομαι δεν μπορώ να συγκεντρωθώ ούτε στα μαθήματα ούτε σε τίποτα. Σκέφτομαι συνέχεια την Ιωάννου. Πως μπορώ να μην την σκέφτομαι. Όμως έχω παρατηρήσει ότι με κοιτάζει και αυτή αλλά μόλις καταλάβει ότι την βλέπω γυρίζει απότομα το κεφάλι της και κοιτάζει αλλού. Γιατί το κάνει αυτό? Γιατί με κοιτάζει? Πρέπει να παραδεχτώ επιτέλους ότι μου αρέσει ότι κάθε φορά που την βλέπω νιώθω ένα κόμπο στον στομάχι μου. Όμως εμένα ποτέ δεν μου άρεσαν οι γυναίκες τι έχω πάθει. Αλλά η αλήθεια είναι ότι η Έλενα δεν είναι απλά μια γυναίκα. Είναι πανέμορφη. Είναι τόσο σεξυ που τρελαίνει το μυαλό μου. Την θέλω πολύ κάθε φορά που την βλέπω θέλω να την ακουμπήσω να βάλω τα δάχτυλα μου πάνω της και να εξερευνήσω όλο της το σώμα. Θέλω να ακουμπήσω τα χείλη της. Γαμώτο πρέπει να την ξεχάσω είναι καθηγήτρια μου και σιγά μην ασχοληθεί μαζί μου. Έβγαλα αυτές τις σκέψεις από το μυαλό μου πρέπει να ηρεμήσω. Ευτυχώς σήμερα είναι Κυριακή και δεν έχω σχολείο. Σηκώθηκα από το κρεβάτι έκανα ενα μπάνιο βούρτσισα τα δόντια μου και κατέβηκα στην κουζίνα.
'' καλημέρα κοριτσάκι μου'' είπε ο μπαμπάς μου και μου έδωσε ενα τρυφερό φιλί στο μάγουλο.
'' καλημέρα μπαμπά μου η μαμά? ''
"έχει πάει στην θεία σου δεν νομίζω να αργήσει.
'' εντάξει εγώ θα φύγω έχει πολύ ωραία μέρα σήμερα θα πάω για καφέ με την Μελίνα φιλάκια '' είπα και χαιρέτισα τον μπαμπά μου. Στο δρόμο πηγαίνοντας σπίτι της Μελίνας για να την πάρω να πάμε βόλτα σκεφτόμουν τι έπρεπε να κάνω. Να της πω ότι μου αρέσει η Ιωάννου η όχι? Και αν θυμώσει? Αν νομίζει ότι γουστάρω και αυτήν? Εαν δεν μου ξανά μιλήσει? Εαν το πει κάπου? Τρομάζω και μόνο στην σκέψη ότι μπορεί να μάθει κάποιος το ενδεχόμενο να είμαι bi. Η μήπως είμαι λεσβία. Δεν ξέρω ούτε εγώ. Πότε ξανά δεν μου άρεσε καμία κοπέλα στο παρελθόν ούτε ένιωσα ποτέ κάτι διαφορετικό. Η μόνη που μου έχει κλέψει το μυαλό είναι η Ιωάννου. Επιτέλους έφτασα έξω από το σπίτι της Μελίνας . Χτύπησα το κουδούνι και περίμενα. Άνοιξε η πόρτα και βγήκε η Μελίνα αγκαλιαζοντάς με.
"καλημέρα μικρό που πάμε?" είπε η φίλη μου και ξεκινήσαμε για το μετρό.
"όπου θέλεις όμορφη. Θέλω απλά να πιω καφεεε δεν μπορώ" είπα και γελάσαμε και οι δύο. Τελικά αποφασίσαμε να πάμε σε μια καφετέρια στο Μοναστηράκι. Ερχόμαστε συχνά εδώ μας αρέσει που έχει πολύ κόσμο. Κάτσαμε και αρχίσαμε να μιλάμε πίνοντας τον καφέ μας.
"πως σου φαίνεται ρε η Ιωάννου λίγο στριμένη δεν είναι? " μου είπε Μελίνα κοιτάζοντας με.
"όχι ρε εντάξει απλά προσπαθεί να φαίνεται έτσι να μην της πάρουμε τον αέρα, καλά κάνει" είπα και την σκέφτηκα για άλλη μια φορά να μας κάνει μάθημα με το ανοιχτό πουκάμισο της. Γαμωτο τη μου την θύμισε πάλι.
" ναι δεν έχεις άδικο. Λοιπόν για πες τι θα γίνει με τον Γιώργο ποτέ θα του κάτσεις επιτέλους από πέρσι σε παρακαλάει"
" δεν ξέρω ρε δεν μου πολύ αρέσει ''
" μα τον Γιώργο τον θέλουν όλες. Όλα τα κοριτσάκια τρέχουν από πίσω του"
" ε εγώ δεν τον θέλω τι να σου πω" είπα και κοίταξα την Μελίνα . Με κοιτούσε περίεργα με ελαφρός σηκωμένο το φρύδι της σαν να με τεστάρει με το βλέμμα της.
"δεν μου λες μικρή για πες ποιον γουστάρεις "είπε η Μελίνα και με κοίταζε με το ίδιο βλέμμα με πριν.
"κανέναν ρε πας καλά? Αν ήταν κάτι θα στο έλεγα" Γαμωτο γιατί λέω ψέμματα στην κολλητή μου σκέφτηκα και ένιωσα τύψεις. Άλλα τι να της έλεγα.
"καλά καλά ότι πεις. Δανάη μου σε ξέρω τόσα χρόνια ξέρω να σε διαβάζω αρκετά καλά και καταλαβαίνω ότι κάτι έχεις. Εδώ και μια εβδομάδα είσαι στα χαμένα στο σχολείο σου μιλάω και δεν απαντάς καν και προσπαθείς να μου δείξεις ότι όλα είναι καλά. Όμως εγώ σε αγαπάω και ας είσαι κλειστή σαν χαρακτήρας σε αντίθεση με εμένα που δεν μπορώ ποτέ να μην πω αυτά που σκέφτομαι. Όμως αλήθεια δεν με πειράζει. Πάρε όσο χρόνο θες και να θυμάσαι πως ότι γίνει εγώ είμαι εδώ '' μου είπε και μου χαμογέλασε γλυκά.
" σε ευχαριστώ πάρα πολύ γλυκούλα αλλά είμαι καλά απλά δεν κοιμάμαι καλά τις τελευταίες μέρες αυτό είναι όλο'' δικαιολογήθικα και της χαμογέλασα. Θα της το έλεγα κάποια στιγμή απλά δεν ήξερα πως. Φοβάμαι την αντίδραση της δεν θέλω να την χάσω.
" ρε η Ιωάννου είναι αυτή?" ρώτησε η Μελίνα και πάγωσα στα λόγια της. Γύρισα σιγά σιγά το κεφάλι μου και την είδα να κάθετε σε ένα τραπέζι λίγα μέτρα μακριά μας και να γελάει συζητώντας με μια κοπέλα. Μάλλον φίλη της σκέφτηκα. Καθώς την κοιτούσα κάτι της είπε η φίλη της και γύρισε προς το μέρος μου.
Έλενας pov
Εκεί που μιλούσα με την Μαρία και μου έλεγε για έναν μαθητή της που έκανε όλο βλακείες στην τάξη η Μαρία κοίταξε πίσω μου και με απορημένη φωνή μου είπε.
"ρε ποιες είναι αυτές πίσω μας? Μας κοιτάνε λίγο περίεργα ή είναι ιδέα μου?"
"που ρε?" και γύρισα να δω και προς μεγάλη μου έκπληξη είδα την Δανάη με την Μελίνα να έχουν γυρίσει και οι δύο και να μας κοιτάνε. Χαμογέλασα στα κορίτσια και σηκώθηκα να πάω να χαιρέτισω.
" γειά σας κορίτσια "είπα με ένα χαμόγελο ζωγραφισμένο στα χείλη μου. Παρατήρησα την Δανάη να με κοιτάζει στα χείλη και να δαγκώνει τα δικά της αισθησιακά. Με αυτή και μόνο την κίνηση της άναψα χωρίς να μπορώ να το ελέγχω.
" γειά σας κυρία Ιωάννου τι κάνετε "είπε η Μελίνα ενώ η Δανάη συνέχιζε να με κοιτάζει μια στα χείλη και μια στο στήθος. Μα καλά γιατί με κοιτάει εκεί.
"εσύ Δανάη δεν θα μου μιλήσεις μόνο θα με κοιτάς?" της είπα παιχνιδιάρικα και περίμενα την αντίδραση της. Κοκκίνισε και σήκωσε τα γαλάζια τις ματιά και κλείδωσαν με τα δικά μου. Οχ χριστέ μου έχει Κοκκινίσει ολόκληρη.
"εμ συγνώμη κυρία Ιωάννου τι κάνετε?" είπε ντροπαλά και μου χαμογέλασε. Το στόμα μου άρχισε να μιλάει μόνο του χωρίς να μπορώ να ελέγξω αυτά που λέω.
" τι κοιτούσες πάνω μου και σε έκανε να αφαιρεθείς τόσο πολύ?" είπα με πονηρό τόνος στην φωνή μου και την κοιτούσα έντονα.
" εμμ...εγώ... "είπε και Κοκκίνισε ακόμα πιο πολύ.
"χαχαχα έλα πλάκα κάνω σε πειράζω. Λοιπόν κορίτσια θα τα πούμε στο σχολείο" είπα χαμογελαστά και γύρισα στο τραπέζι μου.
ΔανάηςPOV
" καλά ε πολύ όμορφη η Ιωάννου" είπε η Μελίνα μόλις απομακρύνθηκε η καθηγήτρια.
" ναι είναι" είπα και γύρισα να την κοιτάξω. Μόλις τα μάτια μου πήγαν σε αυτήν γύρισε με κοίταξε και μου χαμογέλασε. Χαμογέλασα και εγώ αμήχανα και γύρισα μπροστά μου. Γαμωτο πόσο καβλα είναι.
"δεν μου λες έχει γίνει κάτι μεταξύ σας?" ρώτησε η φίλη μου κοιτάζοντας με στα μάτια.
"σαν τι να έχει γίνει ρε τι εννοείς?" ρώτησα και καλά αδιάφορη. Μέσα μου όμως ένιωθα την καρδιά μου να χτυπάει δυνατά με αυτή την συζήτηση. Ένιωθα άβολα και λίγες τύψεις που αναγκάζομαι να κρύβω πράγματα από την κολλητή μου.
"έχω παρατηρήσει ότι κάθε φορά που είσαι στον ίδιο χώρο μαζί της δεν είσαι ο εαυτός σου"
"χαχαχα ούτε καν ρε ιδέα σου είναι" είπα και της χαμογέλασα. Συνεχίσαμε να μιλάμε για άσχετα και μετά φύγαμε. Η Ιωάννου είχε φύγει νωρίτερα από το μαγαζί. Γυρνώντας σπίτι έφαγα και ανέβηκα στο δωμάτιο μου να διαβάσω. Καθώς διάβαζα σκέφτηκα την Έλενα και αυτά που είπαμε λίγες ώρες πριν. Λες να είδε ότι κοιτάζω το στήθος της? Μπα αποκλείετε.
Την επομένη μέρα είχα αρκετά καλή διάθεση προς μεγάλη μου έκπληξη. Φόρεσα ένα στενό μαύρο τζιν μια κόκκινη μπλούζα τα vans μου και αποφάσισα να πάρω την μηχανή μου. Πήγα να πάρω την Μελίνα από το σπίτι της και ξεκινήσαμε για το σχολείο. Καθώς πάρκαρα την μηχανή η Έλενα βγήκε απο το αμάξι της που είχε παρκάρει λίγο πιο πίσω και μας πλησίασε.
''καλημέρα κορίτσια" είπε και έκανε μια παύση. Έπειτα συνέχισε κοιτάζοντας με στα μάτια.
" Δανάη δεν ήξερα ότι οδηγάς μηχανή " είπε και μου χαμογέλασε
" ναι δεν την παίρνω συχνά γιατί μου αρέσει να περπατάω αλλά σήμερα είπα να έρθω με αυτήν "
" ωραία κορίτσια τα λέμε την 4 ώρα" είπε και έφυγε πηγαίνοντας στο σχολείο. Μπήκα και εγώ με την Μελίνα μέσα και πήγαμε στην τάξη μας. Έδινα αρκετή σημασία στα μαθήματα καθώς είχα μείνει πίσω και δεν διάβαζα και πολύ . Η ώρες πέρασαν γρήγορα ώσπου ήρθε η 4 ώρα.
" γεια σας παιδιά παρακαλώ καθίστε να ξεκινήσουμε" είπε η Έλενα βγάζοντας το βιβλίο από την τσάντα της.
"σήμερα θα κάνουμε άλγεβρα ανοίξτε όλη τα βιβλία σας στην σελίδα 26" συνέχισε να λέει ανοίγοντας και αυτή το βιβλίο της. Προσπαθούσα να μείνω συγκεντρωμένη όμως μου ήταν δύσκολο. Καθώς έβλεπα την Ιωάννου να μας μιλάει τα γαλάζια μου μάτια την κοιτούσαν επίμονα. Την έγδυνα με τα μάτια μου δεν μπορούσα να αντισταθώ όσο και αν προσπαθούσα. Σήμερα φόραγε μια μαύρη κολλητή μπλούζα με ένα πουκάμισο ασπρο. τα ξανθά της μαλλιά ελαφρώς κυματατιστά και η φωνή της ηχούσε στο μυαλό μου σαν μια μελωδία. Ένιωθα να ζαλίζομαι από την σεξυ φωνή της και την παρουσία της. Τελείωσε το μάθημα και πήγα να φύγω μαζί με την Μελίνα όμως μια φωνή με σταμάτησε.
" Δανάη μπορείς να μείνεις μισό λεπτό?" μου είπε με αυστηρό τόνο
"μάλιστα πείτε μου" απάντησα και περίμενα να μου πει τι με ήθελε.
"σε όσα μαθήματα έχουμε κάνει έχω προσέξει πως με κοιτάς αλλά νομίζω δεν καταλαβαίνεις το μάθημα. Έχεις κάποια απορία?" είπε η Ιωάννου συνεχίζοντας να με κοιτάζει στα μάτια.
"όχι κυρία είστε πολύ μεταδοτική και σας καταλαβαίνω" είπα και την κοίταζα στα χείλη. Νομίζω ότι τα χείλη της με έχουν στοιχειώσει δεν μπορώ να πάρω τα μάτια μου από πάνω τους. Είδε ότι την κοιτάζω στα χείλη πήρε μια βαθιά ανάσα και μίλησε.
" Δανάη θέλω να σε ρωτήσω και κάτι άλλο "
Είπε κάπως διστακτικά.
" ναι κυρία εννοείτε" είπα και την κοίταξα στα μάτια.
"σηκώθηκε από την έδρα με πλησίασε με αργό βήμα και αφού έφτασε πολύ κοντά μου, μου είπε σχεδόν ψιθυριστά.
" γιατί με κοιτάζεις έτσι? "
Πάγωσα. Δεν ήξερα τι να της πω. Τι να έλεγα ότι νιώθω να χάνομαι δίπλα της? Ότι μου έχει πάρει το ηλιθιο μυαλό μου? Ότι ζαλίζομαι όταν την κοιτάζω? Έδιωξα αυτές της σκέψεις από το μυαλό μου και της είπα.
"Απλά... Νιώθω λίγο άβολα" είπα και αμέσως κατέβασα το βλέμμα μου κάτω. Είμαι σίγουρη ότι κοκκίνισα. Γαμωτο γιατί πρέπει να κοκκινίζω συνεχεία. Με πλησίασε και άλλο και ένιωσα την καρδιά μου έτοιμη να σπάσει. Ένιωθα υγρή τόσο πολύ που τα πόδια μου άρχισαν να τρέμουν.
" πες μου γιατί" είπε και με κοιτούσε στα μάτια σε απόσταση αναπνοής. Είχε κοκκινίσει και αυτή και δεν ήξερα τον λόγο. Ένιωθα ότι ήθελα να την βάλω πάνω στην έδρα και να την φιλάω με πάθος. Έπρεπε να κρατηθώ όμως.
"δεν ξέρω κυρία απλά όταν δεν ξέρω κάποιον καλά νιώθω περίεργα" είπα και προσπάθησα να ακουστώ πειστηκή.
"εντάξει λοιπόν μπορείς να πηγαίνεις" είπε και κάθισε στην έδρα σαν να μην συμβαίνει τίποτα και μάζευε την τσάντα της χωρίς να με κοιτάει.
"γειά σας κυρία Ιωάννου " είπα και βγήκα από την τάξη. Καθώς προχωρούσα στο προαύλιο μου φώναξε η Μελίνα.
"εε τι έγινε τι σε ήθελε? " είπε και με κοίταξε με ένα βλέμμα απορίας. Της εξήγησα χωρίς να επεκταθώ στο ότι με πλησίασε και στο τι ένιωθα όταν ήταν κοντά μου. Δεν ήμουν έτοιμη να μιλήσω εδώ δεν ήξερα ούτε εγώ τι μου συμβαίνει.Χτύπησε το κουδούνι για μέσα. Οι υπόλοιπες ώρες πέρασαν με εμένα να σκέφτομαι ξανά και ξανά το ποσό κοντά ήρθαμε. Το άρωμα της το βλέμμα της με έκανε να χάνω την λογική μου. Πήγα σπίτι χαιρέτισα την μαμά μου και πήγα κατευθείαν για τρέξιμο. Έπρεπε να βρω έναν τρόπο να ηρεμήσω. Γύρισα σπίτι και ξάπλωσα να κοιμηθώ όμως πάλι το μυαλό μου γυρνούσε σε αυτήν. Τι μου έχει κάνει. Με άναβε τόσο πολύ που δεν μπορούσα να συγκρατηθώ. Ξεκούμπωσα το τζιν μου και ξεκίνησα να με αγγίζω έξω από το εσώρουχο μου. Σκεφτόμουν να την πλησιάζω και να την χουφτώνω παντού. Αυτόματα έβαλα το χέρι μου μέσα από το εσώρουχο μου και ξεκίνησα να πιέζω με τα δάχτυλα μου την βουβονική μου περιοχή. Συνέχισα να σκέφτομαι ότι την φιλάω στο λαιμό και ταυτόχρονα κουνούσα το χέρι μου πιο γρήγορα και πιο γρήγορα μέχρι που έφτασα στην κορύφωση βγάζοντας έναν δυνατό αναστεναγμό. Έπειτα από λίγο με πήρε ο ύπνος. Ξύπνησα 2 ώρες αργότερα έφαγα απογευματινό μίλησα λίγο με τους γονείς μου και ανέβηκα στο δωμάτιο μου άκουγα μουσική χαμένη στις σκέψεις μου ώσπου κοιμήθηκα.