Bugün yeterince yorulmuştum. Dersler zordu, herkes gıcıktı ve arkadaşlarım beni geriyordu. Şu an ise okuldan çıkarak arkadaşlarım ile birlikte evime doğru gidiyorduk. Sohbet ediyor ve ileriye dönük konuşuyorduk. Bu akşam bizde yemek yiyecekleri için bize geliyorlardı. "Yemekten sonra film izleyelim mi?" Dedi Taehyung. Kendisi benimle aynı yaştaydı ve benden daha deli dolu biriydi. "Korku filmi izlemem ben." Dedim.
"Sırf korkudan ağlamanı görmek için izlerdim." Taehyung ile pek kişiliklerimiz uyuşmasa da anlaşıyorduk bir şekilde. "Bence filmi bırakıp derslerimize odaklanmalıyız." Dedi Namjoon hyung. Kendisi üniversite son senesindeydi ve Taehyung ile kardeşti. Bize göre daha olgun, daha efendi biriydi. Onu birçok konu da örnek alıyordum.
Eve gelmiş ve arkadaşlarım salona geçerken ben annemi öpücük yağmuruna tutmuştum. Mutfaktan sevdiğim yemek kokuları geliyordu çünkü. O her bunu yaptığında teşekkür edip ona iltifatlar ediyordum. "Jungkook geldi mi?" Dedim anneme. Kendisi benim haylaz ve bir o kadar da çalışkan kardeşimdi. Kendisi tarih kitapları okumaya bayılırdı. Ben ise onunla bu konuda dalga geçiyordum. Çoğu efsaneydi ama o gerçek olduğuna inanıyor ve beni azarlıyordu. Sonra da birbirimize giriyorduk.
"Yarım saate gelecekmiş. Arkadaşlarıyla biraz takılacağını söyledi." Jungkook lise sona gidiyordu ve her gün gereği kadar çalışıyor, kendisini strese sokmuyordu. Her konuda iyiydi. Benden bile iyi olduğunu söyleyebilirim. Birçok iş elinden geliyordu çünkü. "Tamam." Diyerek arkadaşlarımın yanına geçtim. Namjoon hyung notlarını karıştırırken Taehyung ise Jungkook'un okuduğu tarih kitaplarına bakıyordu.
"Şu yüzü yaralı olan kral Jungkook'un dikkatini çekmiş sanki." Taehyung kendi kendine konuşurken yaklaşmış ve incelediği kitapta gözlerimi gezdirmiştim. "Evet bayılıyor o krala." Ben pek sevmiyordum onu. Okuyasım da gelmiyordu. "Ben de merak ettim. Jungkook'a sorsam bana verir mi okumam için?" Kardeşimi az çok tanıyordu. Bence kendisi tahmin etse daha iyi olurdu.
"Bilmiyorum Taehyung ama vermek istemez gibi geliyor bana." Kitabı kapattı ve rafa geri koydu. "Çok acıktım Hoseok. Ne zaman yiyeceğiz?" Dedi fısıldayarak. "Büyük ihtimalle Jungkook'un gelmesini bekleyeceğiz. Annem o gelmeden sofrayı kurmaz." Dudaklarını büktü ve koltuğa oturdu. Bebek gibi görünüyordu. Dış görünüşü ciddi bir beyefendi gibi dursa da içi tamamen bir çocuktu.
"Jungkook ne zaman gelecek?" Ben de yanına oturdum ardından. "Yarım saat kadar sonra gelecekmiş." Dedim. Taehyung gibi ben de acıkmıştım ama sabretmemiz gerekiyordu. "Gelmeden önce de kesin kitapçıya uğrar." Jungkook böyleydi. Sayısal okuyup tarihe merak saran biriydi. İlginçti açıkçası.
"Eee çocuklar nasılsınız?" Dedi annem. Neşeli ve capcanlı gözüküyordu. Bu aralar kendisine iyi bakıyordu. Benden bile genç görünüyordu. "İyiyiz anne." Taehyung gülümsemiş ve az önceki halinden eser kalmamıştı. "Siz nasılsınız?" Diye sormuştu. "İyiyim Taehyung." Namjoon hyung notlarından başını kaldırıp "Bugün neler pişirdiniz? Harika kokuyor da." Dedi.
Annem cevap vermek için dudaklarını araladığında kapı çaldı ve Taehyung ellerini birbirine sürttü, dudaklarını yaladı. Acıktığını çok belli ediyordu. "Jungkook erken geldi galiba." Diyerek annem kapıyı açmaya gitti. "Annelerin en güzeli!" Jungkook bağırarak anneme sarılırken ben ve Taehyung kahkaha atmıştık. Günü güzel geçmişti demek ki.
"Nasılsınız gençler?" Diyerek çantasını kenara bıraktı ve üzerindeki hırkayı çıkardı. "İyiyiz Jungkook." Dedi Namjoon hyung. "Hadi yemekler hazır gelin gençler!" Annemi duyar duymaz hepimiz salondan çıkarak mutfağa geçmiştik. Tüm bunları hangi ara hazırlamıştı?
Ben ve Namjoon hyung, Jungkook ve Taehyung'ta karşı karşıya oturmuştu. Hepimiz yiyeceğimiz şeyleri tabağımıza koyup yemeye koyulmuştuk. "Jungkook neden erken geldin?" Dedi annem. Kardeşim ağzındaki lokmayı bitirdikten sonra "Arkadaşlarımın aniden işi çıktı. Biz de başka güne erteledik." Dedi ve yemeğine gömüldü. Çok acıkmış gibiydi.
"Kitapçı da istediğimi bulamadım." Dedi boğuk sesiyle. Yüzünü astı. Günlerdir bir kitap aradığını biliyordum. Eve dönerken de birkaç yere uğrayıp soruyor ancak bulamıyordu. "Hyung yarın cumartesi sen de benimle aramak için gelir misin?" Bana umutla bakıyordu. Hemen karşılığında bir şey istemeliydim. "Benimle gelirsen sana hamburger alırım." Aferin Jungkook'a. Beni çok iyi tanıyordu.
"Tamam gelirim." Taehyung birkaç kez öksürdü ve "Jungkook okuduğun tarih kitaplarını bana da verir misin? Merak ediyorum da. Sen büyük bir istekle okuyunca benim de okuyasım geldi." Dedi temkinlice. Hepimiz atarlı ergen Jungkook'a baktık. Bir dediği bir dediğini tutmuyor ve kafasına eseni yapıyordu. "İstediğini alabilirsin Tae hyung."
"Teşekkür ederim Jungkook." Taehyung heyecanla yemeğine geri dönmüştü. Benim dokunmama bile izin vermiyordu ama Taehyung'un okuması için izin vermişti. Gıcık Jungkook! "Ama kitabı verdiğim gibi geri alırım. Yani ona iyi bak." Diye ekledi. "Ben de okumak istiyorum. Bana verir misin?" Dediğimde kardeşim bana kısa bir bakış atarak "Hayır." Demişti. Kaşlarımı çattım. "Bana ne! Taehyung'a veriyorsan bana da vereceksin!"
"Sana asla vermem hyung. Tae hyung okuduğum kitaplara saygı duyuyor ama sen hep dalga geçip duruyorsun. Sana güvenmiyorum." Tabakta duran yemeğimin son lokmasını alıp masadan kalkmıştım. Tamam vermek istemiyorsa vermesin. Meraklısı değildim. "Ellerine sağlık anneciğim. Hepsi çok güzel olmuş." Diyerek salona geçtim.
Bu aptal kitaplardan ne anlıyordu? Hepsi uydurmacaydı. Ya da gerçek olsa bile eline ne geçecekti? Kitaplardan birini elime alarak içini açtım. Silik fotoğraflar içeriyordu. Göz kısmında yara olan biri vardı. Bu o hayran olduğu kral olmalıydı. Yüzü tam gözükmüyordu ama yakışıklı biri gibi duruyordu. Kesin öyledir de. Hemen sonra fotoğrafın altındaki yazıyı okudum.
"Kral Min her zaman istediğini yapmıştı."
"Hah! Bir kral elbette istediğini yapar." Jungkook yanıma geldi ve kitabın bir ucunu tuttu. "Evet bir kral istediğini yapar ama Kral Min farklı biriydi hyung. O babası öldükten sonra başa geçip ülke de birçok değişiklik yaptı." Gülümseyerek kitabı yerine bıraktım. "Kitaplarımı okuyabilirsin." Aslında ilgilimi çekmiyordu. Hoşuma da gitmiyordu ama bir an için okuyasım gelmişti. Sanırım ben de etkileniyordum bu tür şeylerden.
"Hayır gerek yok." Dedim. Sonra Taehyung yanımıza gelmiş ve "Bu Kral Min'in hikayesini bana özetler misin Jungkook? Ona göre okuyacağım." Dedi. Mesela okumak yerine bunu dinleyebilirdim. Bu iyi bir fikirdi. "Kral Min her istediğini elde eden biri ama günün birinde bir erkeğe aşık oluyor. O zaman kendi cinsinden birine aşık olanlar öldürülüyordu. Böyle bir şeydi. Bu kitabı 4 seri şekilde yazmışlar ama sonuncusunu bulamıyorum işte. Merak ediyorum kavuşup kavuşmadıklarını." Benim için yeterli bir özetti.
"O zaman sen sonuncusunu bul. Ben senden alıp öyle okuyayım. Sonra bulamazsan meraktan çatlarım." Dedi Taehyung. Ben de bu kısmı merak etmiştim. Acaba kavuşacaklar mıydı? "Hadi gidiyoruz Tae!" Namjoon hyung mutfaktan çıkıp Taehyung'a seslendiğinde arkadaşım istemeyerek bize veda etmiş ve gitmişlerdi. Film izlememiştik. Bu iyi olmuştu.
"Çok mu istiyorsun o kitabı?" Dediğimde kardeşim "Evet hyung çok istiyorum. Hem de çok." Dedi.
"O zaman yarın gidip kitabı bulalım Jungkook." Dedim. "Tamam hyung." Dudakları kıvrıldı ve gülümsemeye dönüştü. Birbirimize sarıldık sıkıca. İkimizin arasında geçen kısa konuşma sonrası odalarımıza çekildik. Artık ders çalışmamız gerekiyordu.
Bugün işlediğimiz konuların üstünden geçtikten sonra yatağıma geçmiş ve gözlerimi kapatmıştım. Biraz dinlenmeliydim. Bakalım o kitabı bulabilecek miydik?
Bakalım bulacaklar mı?
Konuyu anladığınızı düşünüyorum. Başka shipler için bu konu yazılmış olabilir ama Sope için olmadığını düşünerek yazmaya karar verdim💖
Umarım bu kurguyu seversiniz🥺
Ve bir de mini bölümlere sahip bir mini fic olacak