Chapter 24
Tukso
In just a flash .. I was broken. I don't know if I will ever be rebuilt.
Nakatulog ako sa balikat ni Felix ng mga sandaling iyon. Pagkamulat ko ay nasa isang yacht na kaming dalawa o baka ngayon ko lang napansin na nakaupo na ako sa kama sa loob ng yacht dahil sa lalim ng pag iisip ko.
"You brought this yacht?" tanong ko.
Tinitigan niya ako habang nag aayos siya ng aming kakainin na nasa mesang maliit aa gilid.
"Pinabili ko lang sa kakilala ko dito dahil kakailanganin natin to. We'll spend our night here tsaka tayo patungong Batangas.."
Ngumisi ako ng malungkot. "Uhm..why are you doing this?"
Huminga siya ng malalim kinuha ang alak sa mesa at pumutok iyon ng buksan niya.
Tinitigan ko siyang binuhos sa wine glass ang laman nun tsaka niya binigay sakin ang isa.
Umupo siya sa aking tabi at tinungga ang sa kanya.
"Bloom.. Nakita kitang lumaki. You are more than friend for me. Let's just cheers alright?"
Ngumuso ako at binangga namin ang aming wine.
Wala akong dalang damit kaya hindi na ako nagtaka ng hubarin ni Felix ang kanyang polo at pinasuot iyon sa akin. May kinuha naman siyang sando at sinuot iyon.
Kakagaling ko lang sa banyo at sinuot ang kanyang polo nang makita ko siyang papalabas.
"Saan ka?"
When he turned to me. His eyes were bloodshots. Kinagat ko ang aking labi.
"Sa taas lang, magpapahangin." hinila niya ako ng hindi ako kumibo. Nakaakbay siya sa akin nang lumipat kami sa mataas na deck.
Sumabog at kumalat ang aking buhok nang hampasin ito ng malakas na hangin. I shivered but Felix heat was enough to tampered the cold wind.
Mayroon doong isang couch kaya pinagkasya namin doon ang aming sarili. Busog kaming dalawa sa dami ng aming kinain kanina sa kuwarto.
"So there's something between you two huh?" tukoy ko kay Addelyn.
He smirked arrogantly. Nangunot ang aking noo dahil doon.
"I'm serious..damn serious." ulit ko.
Hindi siya sumagot. Imbes ay kumuha siya ng sigarilyo at sinindihan iyon. Here he comes again. His old habbit.
"Ano ba talaga? We are childhood friends pero hindi ko alam tungkol kay Addelyn."
"You still do not know much about me." aniya at ibinuga ang usok. Ngumuso ako at tumango.
"Yeah.. you are right."
Tama siya. Bukod sa kilala ko siya noon pa man, grupo siya ng isang frat noon pero nag aaral bilang isang guro.
Ganon ka kumplikado noon ang buhay niya. Parang hindi mapag tagpi tagpi tapos nalaman ko na lang na Mondragon pala siya. Kilala rin siya nila mama at papa noon. Kahit na palipat lipat kami, Felix did everything para lang makausap ako o makita man lang.
"Kalaban ng mga Mafia ang ama nila Diego at Addelyn." panimula ni Felix.
Alam ko ang tungkol doon. Kaya nga bihag ang ama nila ngayon.
"Bata pa lang sila nang mawalay si Addelyn sa tunay nyang pamilya. I was somewhere in Manila province for my studies.."
"Barumbado ka kasi noon kaya ka palipat lipat."
Hindi niya iyon pinansin.
"First year college when I first met her." naging seryoso siya habang titig na titig ako sa kanya. Parang kumikirot ang puso ko. Pakiramdam ko..nasasaktan rin ngayon si Felix. Hindi ko lang alam kung bakit.
"Ako naman ay bumalik lang sa lugar na iyon dahil sa misyon ko sa Fraternity. Nagrerecruit na rin. I... I can't resist her..then I took advantage."
"What advantage huh?"
Kinagat niya ang kanyang labi at inakbayan ako at humilig kami sa sandalan.
"Tied her while she's begging for her. life. "
Naningkit ang aking mga mata.
"Really huh? Ano pa.." niyugyog ko pa siya para udyukin na magsalita pa pero ayaw na niya.
"Ayoko nang sabihin.."
"Ang damot. Kwento lang naman.."
"Trying to forget the pain eh?" tukso niya sakin. "Wag kang mag alala. Mamahalin naman kita kung ayaw sayo ni Diegong gago.."
Mas siniksik ko ang aking ulo sa kanyang dibdib.
"You are way better than him.." wala sa sarili kong sinabi. Ngumuso ako at nilagay ang aking kamay sa kanyang abs.
Yung tipong nasa bingit na ang hawak ko at may makakapa na akong hotdog.
"Stay there baby..." halakhak niya.
Umirap ako. "Hinihipuan lang kita kasi namiss ko katawan ni Diego.."
Tumawa siya ng malakas. Yung tipong yumugyog ang couch dahil sa hagalpak niya.
"So this is all a rebound huh?" aniya pagkatapos.
Umiling ako. "No. Noon pa man alam ko nang walang patutunguhan ang pag ibig ko sa kanya. Parang nasa ere ako at walang alam tungkol sa lahat. Yun pala yung kambal ko ang mahal niya. I am the rebound. Lahat ng pinakita niya para iyon lahat kay Melissa."
Nangingilid ang luha ko ng maalala yung mga binili niya sakin. Pilit niya akong pinasuot ng t shirt at sneakers para mag mukhang si Melissa.
So, hindi talaga ako sa simula pa lang.
Si Melissa yung Maria Clara at ako yung kontrabida. The blacksheep.
Yumugyog ang aking balikat dahil sa aking pinipigilang luha. Hinagilap ni Felix ang aking baba at pinaharap sa kanya. Pinunasan ng likod ng kanyang palad ang aking mga luha habang ako ay halos humiga na sa kanyang ibabaw dahil sa pagkakayakap niya sa aking baywang.
" Makakaya ko naman to. T-this is just a stupid puppy love.." I cried more.
Seryoso niya naman akong tinititigan.
"Gusto kong pawiin lahat ng sakit na nararamdaman mo.." bumaba ulit ang kanyang kamay sa aking baba. Hinawakan niya iyon at hinimas.
Naluluha akong tumitig sa kanya. Ngumiti siya at hinaplos ang aking pisngi.
"I can be your boyfriend. Even just a rebound. I wont mind. Wag ka lang malungkot."
"Kaya mo?" pumiyok ang aking boses. Hindi ko alam kung maiiyak ba ako lalo o masisiyahan sa mga sinabi niya. Lagi na lang siyang ganito..nagpapaubaya..nagbibigay.
"Paano si Addelyn?"
"She's engaged. She don't even love me."
Oh..kaya pala pareho kaming duguan ngayon.
Hinila niya ako pataas kaya nakapatong na ako sa kanya. Parang hinihele ako ng haplusin niya ang aking buhok na para bang kanya akong pinapatulog.
"Thank you so much Felix.." ngumiti ako habang titig na titig sa madidilim ng mga tingin. Nakatingin lang rin siya sakin ng malamlam na tila ba ayaw niyang madagdagan ang aking mga pighati.
He just nodded and look at my lips. Nang mailang ako ay kinagat ko ang aking labi.
Unti unti niya akong hinila pataas para maglebel ang aming mukha at hinawakan ang aking pisngi bago pumikit nang maramdaman ang kanyang labi.
Isang patak lamang iyon at hiniga niya ako sa couch. Siya na ngayon ang nakapatong sakin.
Hindi ko mabatid kung ano itong nararamdaman ko.
Imbes na halikan niya ako sa labi ay bumaba ang kanyang halik sa aking panga at dibdib. Humigpit ang hawak ko sa kanyang buhok nang halikan at dilaan niya ako sa leeg.
Nang tumigil siya at magkatinginan kaming dalawa ay punong puno na nang tukso ang aming mga mata.