Ο Πάνος κατέβασε το ενα χέρι του και της έβαλε δάκτυλο. Με το άλλο της έκλεισε το στόμα γιατί ήξερε ότι θα βογκουσε.
Πάνος: αν θες να συνεχίσω πρέπει να κάνεις ησυχία, εντάξει;
Η κατ κούνησε θετικά το κεφάλι της και έφυγε πίσω. Προσπαθούσε πάρα πολύ να μην της ξεφύγει κάποια βογκητο αλλά ήταν πολύ δύσκολο γιατί είχε μέσα της πλέον δύο δάκτυλα τα οποία την έκαναν να νιώθει υπέροχα.
Μετά από λίγο ο Πάνος έβγαλε τα δάκτυλα του και τα έβαλε στο στόμα της με αποτέλεσμα να τα γλύψει.
Η Κατερίνα έφτιαξε μια πρόχειρη κοτσίδα ενώ ο Πάνος την είχε ήδη βγάλει έξω και την έπαιζε.
Κατέβηκε και άρχισε να του παίρνει πίπα. Ο Πάνος εγυρε πίσω και ανάσαινε γρήγορα. Δεν άργησε να τελειώσει στο στόμα της.
Αφού κουμπωθηκε η Κατερίνα ξάπλωσε πάνω του και έβαλε πάλι τα ακουστικά της, αλλά μόνο το ένα γιατί το άλλο το είχε πάρει ήδη ο Πάνος.
Σε δύο ώρες περίπου έκαναν στάση στο Everest και πήραν κάτι να φανε.
Αφου έκατσαν πάλι στο λεωφορείο είχε αρχίζει να νυχτωνει. Μετά από λίγες ώρες η κατ ειχε αποκοιμηθει πάνω του και αυτός ενώ άκουγε Σκιαχτρο την κοιτούσε και χαμογελούσε.
Επιτέλους έφτασαν. Η Κατερίνα είχε ψιλοξυπνησει και ο Πάνος είχε σηκωθεί για να πάρει τις τσάντες.
Πάνος: ειι ξύπνα, φτάσαμε
Η Κατερίνα κάτι μουρμούρισε αλλά μετά σηκώθηκε και τον βοήθησε.
Κατέβηκαν κάτω να πάρουν τις βαλίτσες τους και έκατσαν σε ενα ταξι.
Πάνος: σ'αρέσει;
Κατ: κανονικά εγώ έπρεπε να σε ρωτήσω
Ο Πάνος γέλασε:
- Ναι ωραία είναι μέχρι στιγμής
Κατ: και εμένα μου αρέσει. Είναι πανέμορφη πόλη. Έχω πολλές αναμνήσεις εδώ
- κάθε ποτέ ερχόσουν;
- κάθε καλοκαίρι. Όταν ήμουν μικρή. Ο μπαμπάς μου είχε πολλούς φίλους εδώ γιατί εδώ μεγάλωσε
- οπότε έχει την γιαγιά και τον παππού σου εδώ;
- Όχι. Ο μπαμπάς μου δεν είχε άλλη οικογένεια εκτός από εμάς. Ζούσε σε οικοτροφείο και στα 18 έφυγε από την Αθήνα και βρήκε δουλειά εδώ.
- Και με την μαμά σου πως γνωρίστηκαν;
- είχε έρθει για έναν μήνα σε μια φιλη της ενα καλοκαίρι. Και γνωρίστηκαν. Μετά η μαμά μου έπρεπε να φύγει και έγραφαν γράμματα ο ένας στον άλλον για 2 χρόνια. Ο μπαμπάς μου τότε ήρθε στην πόλη της μαμάς μου και μετά από λίγους μήνες παντρεύτηκαν.
- οου. Καλή φάση
- Ναι, είπε και ακούμπησε το κεφάλι του στον ώμο του.
- σου λείπει ε;
- Ναι. Δεν τον θυμάμαι τόσο καλά. Αλλά μου λείπει. Έχω μερικές αναμνήσεις που με κάνουν να κλαίω κάθε φορά που τις θυμάμαι, είπε ενώ έκλεισε τα μάτια της
Ταξιτζης: φτάσαμε
Ο Πάνος την χάιδεψε στον ώμο
Πάνος: πόσα σας χρωστάμε;
- 8€
Πλήρωσε και βγήκαν έξω. Πήραν τις βαλίτσες τους και έμειναν εκεί για λίγο.
Πάνος: την πήρες τηλέφωνο;
- Ναι μου είπε ότι θα είναι εδώ οχτω μισή
- Και τώρα τι ώρα είναι;
- εννιά πάρα τέταρτο
- ντάξει θα έρθει που θα πάει, είπε και την πήρε αγκαλιά
Μετά από λίγα λεπτά είδαν μια κοπέλα να τρέχει προς αυτούς
Κατ: ΛΕΝΑ!
Λένα: ΚΑΤΕΡΊΝΑ
Έτρεξε και η Κατερίνα προς αυτήν και αγκαλιάστηκαν
Λένα: Αγάπη μου πόσο μου έλειψες.
- εμανα να δεις, είπε και την φίλησε στο μάγουλο
Ο Πάνος στεκόταν εκεί ακίνητος χωρις να ξέρει τι να κάνει
Λένα: οου εσύ είσαι ο Πάνος λοιπόν;
Πάνος: υποθέτω. Χάρηκα, είπε και της έδωσε το χέρι
- Και εγώ. Άντε πάρτε τα πράγματα να παμε σπίτι
Μπηκαν στο σπίτι. Δεν ήταν πολύ μεγάλο αλλά σίγουρα τους χωρούσε όλους. Είχε μια μικρή κουζίνα που ενωνόταν με το σαλόνι το οποίο είχε έναν μεγάλο καναπέ και μια τηλεόραση απέναντι του. Επίσης το σπίτι ήταν γεμάτο με διαφορά φυτά,κάτι που το έκανε πολύ όμορφο.Το σπίτι είχε δύο υπνοδωμάτια και ένα μπάνιο.
Λένα: Νιώστε σαν στο σπίτι σας.
Κατ: κάθε φορά που έρχομαι είναι όλο και πιο όμορφο
Η Λένα χαμογέλασε και για μια στιγμή σταμάτησε μπροστά τους αμήχανα
Κατ: όλα καλά;
- Ναι. Ουφ. Λοιπόν. Κατερίνα, Πάνο να σας συστήσω τον Μιχάλη. Το αγορι μου
Μιχάλης: Γεια
Κατ: Γεια, δεν μου είχες πει ότι έχει αγόρι
Λένα: Ναι. Ήθελα να στο πω από κοντά.
Κατ: καλά. Κατερίνα χάρηκα, είπε και έδωσε το χέρι της.
Ήταν ψηλός, μελαχρινός με γυμνασμένα μπράτσα και της άρεσε αμέσως
Μιχάλης: Επίσης
Πάνος: Πανος
Ο Μιχάλης του χαμογέλασε.
Λένα: λοιπόν ωραία πηγαίνετε στο δωμάτιο σας. Κατερίνα ξέρεις
Κατ: Ναι
Μπήκαν στο δωμάτιο και έκλεισαν την πόρτα
Πάνος: Πώς σου φάνηκε;
Κατ: πάλι μου κλέβεις ερωτήσεις. Έρχομαι κάθε χρόνο σχεδόν. Πάντα μου άρεσε πολύ
- Δεν εννοώ για το σπίτι. Ο Μιχάλης. Πώς σου φάνηκε;
-Γτφ, πως να μου φανεί; μην αρχίζεις
- Δεν αρχίζω κάτι. Μια ερώτηση έκανα απλά. Και ακόμα δεν έχεις απαντήσει
- Ε τι να σου πω δεν τον έχω γνωρίσει και καθόλου. Αλλά για να τον θέλει η Λένα θα είναι καλό παιδί
-μάλιστα
- Πώς σου φάνηκε το σπίτι δεν μου είπες;
- ωραίο είναι
- μόνο ωραίο;, είπε και έβαλε τα χέρια της γύρω από τον λαιμό του
- Ε. Είναι πολύ καλό
-η ξαδερφη μου;
-Καλή φαίνεται
-θες κονε;, είπε και του έκλεισε το μάτι
- Μην λες μαλακιες, είπε και έβγαλε την μπλούζα του
- ειι, μην γδύνεσαι ακόμα. Θα πάμε πάλι μέσα
- κρατάω το ακομα, είπε και την ξαναεβαλε.
Της έπιασε το χέρι και πήγαν στο σαλόνι.
Λένα: θα έχετε κουραστεί, είχατε μεγάλο ταξίδι
Πάνος: αντέχουμε ακόμα λίγο
Μιχάλης: παραγγείλαμε πίτσες, πάρτε
Κατ: αωω σας ευχαριστούμε. Αύριο κερνάμε εμείς
Όλοι έκατσαν στον καναπέ. Στην μια άκρη ο Πάνος με την κατ και στην άλλη η Λένα με τον Μιχάλη.
Μιχάλης: λοιπόν Κατερίνα, η Λένα μου έχει πει πολλά για εσένα
Κατ: Ναι. Είμαστε πολύ δεμένες. Έχουμε περάσει πολλά, είπε και γέλασαν
Κατ: εσύ Μιχάλη μίλησε μας για εσένα.
Μιχάλης: Είμαι 22. Σπουδάζω για καρδιολόγος.
Κατ: είσαι από Θεσσαλονίκη;
- Ναι.
-και πόσο καιρό είστε μαζί;
Λένα: κλείνουμε χρόνο σε έναν μήνα
Η Κατερίνα της πέταξε ένα μαξιλάρι
Κατ: Σαν δεν ντρέπεσαι και δεν μου είπες τίποτα
Μιχάλης: Η αλήθεια είναι ότι τους πρώτους μήνες δεν ήταν ακριβώς σχέση. Ήταν πολύ μπερδεμένη η όλη κατάσταση βασικά
Λένα: Ναι περάσαμε πολλά οπότε δεν ήθελα να σου πω για κάτι που δεν ήταν σίγουρο. Τώρα όμως από την στιγμή που μένουμε και μαζί είναι όλα καλά.
Σειρά σου Πάνο. Μίλησε μας για εσένα
Πάνος: εεεμ. Είμαι 17. Πάω 3η. Τι άλλο;
Λένα: Πώς γνωριστήκατε με την κατ;
Πάνος: είχαμε βγει μια φορά εγώ, ο κολλητός μου, η Δέσποινα και αυτή. Καπως έτσι
Μιχάλης: Ποια είναι η Δέσποινα;
Λένα: Η κολλητή της Κατερίνας
Κατ: εσείς πως γνωριστήκατε;
Η Λένα τότε κοίταξε τον Μιχάλη
Κατ: λοιπόν;
Λενα: δεν ξέρω πώς να στο πω
Κατ: ποιο πράγμα;
Λένα: ωραία θα στη πω άλλα μην το πεις πουθενά. Ιδικά στην θεία
Κατ: λεγε
Λένα: τα βράδυα δουλεύω σε ενα κλαμπ. Χορεύω εκεί
Κατ: στριπτιτζου;
Λένα: μπορείς να το πεις και έτσι
Ο Πάνος έμεινε με το στόμα ανοιχτό οπως και η Κατερίνα
Λένα: πες κάτι
Κατ: δεν το περίμενα η αλήθεια είναι. Αλλά γιατί; δεν πάει καλά η σχολή σου;
Λένα: καλά πάει. Αλλά από την στιγμή που έτσι κι αλλιώς θέλω να γινω χορεύτρια και μου αρέσει αυτό γιατί όχι; Παίρνω και αρκετά χρήματα οπότε δεν έχω παράπονο
Κατ: εντάξει τι να σου πω. Λοιπόν πως γνωριστήκατε;
Μιχάλης: ήρθα σε εκείνο το κλαμπ ένα βράδυ. Αφού πέρασα εκεί αρκετή ώρα όπως πήγα να φύγω είχε σχολάσει και η Λένα. Την είδα να περιμένει στον δρόμο το ταξί και της έπιασε την κουβέντα. Το ταξί αργούσε πολύ και της πρότεινα να την συνόδεψε εγώ σπίτι. Μέχρι να φτάσουμε σπίτι της, μιλούσαμε και ζήτησα το τηλέφωνο της. Από εκείνη την ημέρα την έπαιρνα τηλέφωνο και κανονίζαμε και βρισκόμασταν για καφέ κλπ. Πήγαινα και στο κλαμπ για να την δω.
Κατ: μάλιστα. Ωραία
Μετά από μια ώρα περίπου σηκώνεται ο Πάνος και λέει:
- παμε; είναι αργά
Μιχάλης: Ναι πάμε και εμείς δουλεύουμε αύριο
Κατ: πηγαίνετε εσείς εμείς θα κάτσουμε να μιλήσουμε λίγο
Ο Πάνος την κοίταξε με ένα βλέμμα απορίας
Κατ: άντε να κοιμηθείς
Αυτός είπε ένα ξερό καληνύχτα και κλείστηκε στο δωμάτιο.
Μιχάλης: είναι λίγο οξύθυμος
Κατ: λίγο
Ο Μιχάλης χαμογέλασε
- καλά πάω και εγώ να σας αφήσω να τα πείτε
Φίλησε την Λένα στο κεφάλι και τους καληνυχτισε
Αφού έφυγαν έμειναν επιτέλους μόνες τους
Η Κατερίνα την κοιτούσε με απορεία
Λένα: τι;
- στριπτιτζου; Όντως τωρα;
- σου τα εξηγησα πριν...
- μα η σχολή σου παει πολύ καλά
- Σπουδάζω ακόμα, πρέπει να κάνω κάτι παράλληλα. Και ξαναλέω από την στιγμή που θα γίνω χορεύτρια αποφάσισα να επιλέξω μια δουλειά που να σχετίζεται με αυτό
- το λες δουλειά;
- Γιατί τι είναι; Δεν κάνω σεξ με κανέναν. Απλα χορεύω
- ενώ σε κοιτάνε 10 50ριδες από κάτω
- έρχονται και νέοι. Μην με κρίνεις
- από την στιγμή που δεν σε κρίνει το αγόρι σου ποια ειμαι εγώ να σε κρίνω
- έλα ρε κατ μην αρπαζεσαι
- Δεν ασπάζομαι. Απλα δεν μπορω να το πιστέψω ακόμα. Αλλά όλα καλά αλήθεια. Χαίρομαι τουλάχιστον που βγάζεις λεφτά κάπως
-Ναι και εγώ. Σου πήρα και δώρο
- Δώρο; Τι δωρο;
- κλείσε τα μάτια σου
Τα έκλεισε και η Λένα έφερε ένα κουτί που ήταν κρυμμένο πίσω από μια μεγάλη γλάστρα
Λένα: ανοιξε τα
Η Κατερίνα τα άνοιξε και χαμογέλασε πλατιά. Άνοιξε το κουτί και έβγαλε από μέσα μια κολόνια που την ήθελε εδώ και πολύ καιρό αλλά ήταν πολύ ακριβή για να την παρει μόνη της.
Κατ: ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ! ΕΙΝΑΙ ΥΠΕΡΟΧΟ ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΏ ΠΟΛΥ, φώναξε και την πήρε αγκαλιά
- τίποτα αγάπη μου. Πήρα και για την θεία κάτι αλλά θα στο δώσω ενώ φεύγεις για να μην το χάσεις
- εντάξει. Σε ευχαριστώ και πάλι. Σε λατρεύω, είπε και της έδωσε ένα φιλι στο μάγουλο
Έμειναν για άλλο λίγο αλλά μετά αποφάσισαν να πανε για ύπνο.
Πριν μπουν στα δωμάτιά τους, η Κατερίνα την ρώτησε:
-τι κάνεις αύριο;
- το πρωί μέχρι τις 2 το μεσημέρι σχολή και μετά στις 10 το βράδυ θα πάω στο κλαμπ
- εντάξει οπότε θα σε δω
- Ναι άντε καληνύχτα
- καληνύχτα
Μπήκε στο δωμάτιο της σιγά για να μην ξυπνήσει τον Πάνο. Έβγαλε την μπλούζα και το τζιν της και φόρεσε κάτι πιο χαλαρό. Έβαλε ένα τι-σερτ του Πάνου που της έφτανε μέχρι λίγο πιο πάνω από τα γόνατα.
Ξάπλωσε στο κρεβάτι, τον φίλησε στον ώμο και άλλαξε πλευρό. Μετά από λίγο ο Πάνος γύρισε και την πήρε αγκαλιά κάτι που την έκανε να νιώσει πεταλούδες στο στομάχι.
Το άλλο πρωί η Κατερίνα ξύπνησε από κατι φωνές που άκουσε στην κουζινα.
Άνοιξε τα μάτια της και είδε ότι ο Πάνος δεν ηταν στο κρεβάτι. Ανασηκωθηκε λίγο και ούτε στο δωμάτιο δεν ήταν.
Σηκώθηκε έβαλε ένα σορτσάκι και ένα τοπ και πήγε προς της φωνές.
Λένα: κανε ότι θες βαρέθηκα, είπε δυνατά κλείνοντας την πόρτα πίσω της.
Ο Μιχάλης στεκόταν στην κουζίνα και έβαλε τα χέρια του στο κεφαλι.