Dışarıda donmamak adına eve geçmiştik. Ben ve Meriç ortada tüm herkes başımızdaydı. Kısaca kimlerin olduğundan bahsedeyim merak etmeyin. Ah ne kadar düşünceliyim. Canım anam ve babam, küçük mal kardeşim Emre, Selim abim ve Aylin yengem. Maşallah sorguda gibiyiz anasını satayım.
Annem aniden yanıma yanaşıp elini başıma getirmişti ardından "Kız ne halt ettin de başın bu hâle geldi."diye söylenmişti.
O an kendimi pencereden atasım gelmişti. Allah bilir Meriç ne düşünmüştür. Herhalde annemin beni ne kadar çok sevdiğini falan düşünmüştür!
"Nil ne oldu başına?"
Soruyu soran abimdi ve soru sırası yengemdeydi. "Nereye gittiniz?"
Şimdi de babam soru sırasını almıştı. "İkiniz neler çeviriyorsunuz? Bu çocukta kim?"
Ve mal Emre eksik olmaz o da sormuştu aklınca bir soru. "Siz sevgili misiniz?"
Cidden iyice boka sarmaya başladı he. Ben tam konuşacakken Aylin yengem bir konuyu açıklığa kavuşturmuştu. Allah razı olsun kendisinden.
"Meriç benim kardeşim Nil'le aynı okuldalar yani sadece arkadaşlar."deyince herkes tatmin olmuştu. İşte sıra bende hadi bakalım yalancı Nil konuş.
"Kafamın halini gördünüz onun da çok acı bir hikayesi var."dediğimde herkes suratıma anlamsız anlamsız bakmıştı Meriç'te dahil olmak üzere. Ne yani yalan mı? Acı bir hikayesi tabii ki var.
Hafiften gözlerimi doldurdum ve başladım anlatmaya.
"Şimdi ben öğle yemeği için çıktım sınıftan ardından beni bilirsiniz sakin sakin inerim merdivenlerden işte şimdi de öyle sakin sakin indim ama inmez olsaydım." Herkes ağzımın içine bakıyordu görende hikaye anlatıyorum sanardı.
"Ee ne oldu?" Meriç merakla bu soruyu sormuştu mal bu çocuk he djjdjd
"Dur bir anlatıyorum işte. He nerde kalmıştık inmez olsaydım diyordum. Usul usul inerken bir kaç tane öğrenci yemek aşkına koştur koştur merdivenlerden inmeye başladı sen gel bana çarp ben yuvarlanayım kafamı da merdivene çakayım sonra Aylin yengemin kardeşi Meriç, sen beni öyle kanlar içerisinde gör feryat figan ağla o korkuyla kimseye haber veremeden yakındaki hastaneye götür."
"Ağladım mı?"diye sorunca Meriç, sırıtıp "O biraz abartılı anlatım sen sus duyacaklar."demiştim.
Herkes hayretle suratıma bakmıştı valla haklılardı sapasağlam burada olmam bile mucizeydi anlattığım şeye bak. Çüş yanim çüş devenin nalı!
"Nil neler yaşamışsın canım ee sonra ne oldu?" Aylin yengem meraklı çıktı tabi güzel hikaye sizde haklısınız.
"İşte hastaneye geldik kan kaybından ölmeden şaka şaka fazla kan kaybetmedim hemen pansuman felan yaptılar ardından benim karnım guruldasın Meriç sen de duy sonra bana acı, de ki eniştemin kardeşini nasıl aç gönderirim al beni götür dürümcüye dürüm yedir sonra zor bela eve getir. O kargaşada telefonu da duyamamışız. İşte olay tam olarak böyle oldu."
Abim ters ters suratıma bakıp "Yani böyle oldu diyorsun?"diye sormuştu. Adam her şeyi sorguluyor amk. Abi bir kere inansan şu doğru sözlü kardeşcağızına.
He kesin doğru sözlüdür!
"Abi başka ne olabilir ki istersen yara bandını açayım da gör kafamın ne hale geldiğini belki sonra inanırsın."
Yüzümü asıp söylediğim için herkes inanmıştı zaten bana inanmayan da ne bilim eheheh
Meriç kulağıma doğru yaklaşıp "Seni gerçekten tebrik ediyorum buralarda harcandığını da belirtmek isterim."deyince kahkaha atasım gelmişti çocuk haklı buralarda harcanıyorum yanim.
Sağ olsun canım ailem başıma toplaşıp "şimdi nasılsın? Acıyor mu?"gibi şeyler sormayıp her biri farklı telden çalmaya başlamıştı. Bu sevgileri gözlerimi yaşartıyor.
Allahım sevilmeyen evlat olmak böyle bir şeymiş demek? Ah ne kadar yazığım.
Meriç kalkmak isteyince annem zorlana yemeğe kalmasını söylemişti. Zaten zahmet olacak kalsın ablasıyla birlikte gider ne acelesi var aq?
Birlikte sofraya geçip oturduk ben ve Meriç yan yana oturmuştuk.
"Nil şurdan tuzu uzatsana."deyince Meriç, dişlerimi sıkıp Meriç'in hemen önünde duran tuzu eline vermiştim. Cidden abimden beter biri kendisi. İnsan dibindeki şeyi ister mi ya? Şansıma tüküreyim.
"Sağ ol Nil."deyip yemeğine tuz eklemişti. Ona dönüp "Ne demek rica ederim."demiştim.
Bizi böyle gören mal kardeşim Emre hemencecik o fındık burnunu sokmuştu. Yanımda olsa ağzının ortasına çakardım vallaha. Ortalığı karıştırmak için elinden geleni yapıyor bücürük.
"Selim abi gördün mü Nil ablam ve yanındaki çocuk çok şüpheli davranıyor bence aralarında bir şey var."
Emre böyle söyleyince Meriç'i kuru bir öksürük tutmuştu beline vurup su uzattım. Meriç suyu içtikten sonra "Oha Nil! İçimi dışıma çıkardın."demişti.
Cidden kimseye iyilik yaramıyor boğulacaktı çocuğu kurtardım hâlâ laf ediyor.
Abim ikimizi iyice bir süzüp "Emrecim öyle bir şey olamaz bunu ikisi de iyi biliyor o yüzden şüphelenmene falan gerek yok."deyince moralim alt üst olmuştu. Ne yani ikimiz neden olamayız ki? Sanki siz evlenince biz kardeş oluyoruz da o yüzden sevgili falan olmamız imkansız gibi konuşuyor.
Emre atılıp "Neden olamaz ki abi?"deyip yanıt beklemişti bu sırada ben ve Meriç'te bir birimize umutsuzca bakıyorduk. Abim boğazını temizleyip "Emre çok konuşma da yemeğini ye."deyince sonunda salak kardeşim susmuştu. Canım annem de ben ve Meriç'i çoktan göz hapsine almıştı.
Meriç fark etmiş olacak ki kulağıma eğilip "Annen neden kötü kötü bize bakıyor?"diye sormuştu. Sessizce yanıt vermiştim.
"Kulağıma eğilmeye devam edersen daha çok bakar o yüzden önüne dön ve yemeğini ye!"
Meriç hemencecik yemeğine odaklanmıştı. Babamın konuşmasıyla hepimiz ona döndük.
"Aylin kızım diyoruz ki yakında seni istemeye gelelim ne dersin?"
Ne? Bu ne hız? Oha abim evleniyor mu? Evde kaldım dostlar.
Gören benden küçük kardeşim evleniyor sanar bu ne tepki Nil?
Aylin yengem utanarak başını eğmişti. Kız dünden razı. Meriç boğazını temizleyip kendini belli etmişti. Hayırdır gibisinden bakışlar yolladım herhalde evliliğe mani olmak gibi bir niyeti var.
Yok be bunda o cesaret yok. Hem abimle aşık atamaz eheheh ne kadar da iyi tanıyorum maşallah.
Aylin yengem bekletmeden cevap verdi.
"Kenan amcacım aslında iyi olur ama biz düşündük ki sınav haftasını atlatıp öyle istemeyi yapalım. Size uygun olur mu?"
"Bize uygun olur kızım, sınavlar ne zaman başlıyor?"
Abim atılmıştı "Bugün duyurular yapıldı haftaya başlıyor."deyince, ben ve Meriç birbirimize bakıp "Ne!? Sınavlar haftaya mı başlıyor?"diye bağırmıştık.
Sınavları sevmediğimizi bu kadar belli etmemiz de ne bilim.
Abim ikimize birden bakıp "Eğer okulda olsaydınız öğrenmiş olurdunuz."cevabını vermişti.
O kadar hayal kırıklığına uğramıştım ki kafamı masaya çakasım gelmişti. Meriç'e baktığımda benden farksız görünmüyordu. Sınava biz mi gireceğiz yoksa o mu bize girecek merak konusuydu.
Ben oyumu ikinciden yana kullanmak istiyorum. Sınav bize girecek nokta.com
"Oğlum vallaha biz bu kızı boşa okutuyoruz sınav olmadan bu hâle geldiyse sınavda ne halt eder merak konusu. Yol yakınken biz bunu okuldan alalım."
Annemin sözü üzerine Meriç kıs kıs gülmüştü alttan cimcik atıp susmasını söylemiştim. Abim konuşacakken yengem atılmıştı.
"Ben Nil'e güveniyorum bence çok iyi sonuçlar alacak ama Meriç umutsuz vaka gibi bir şey."
Bunu duyunca kahkaha atmıştım. Öyle bir gülmüştüm ki masadaki herkes susup beni izlemeye başlamıştı az önceki kahkaha sesimden eser kalmamıştı utanarak susmuştum. Benim bu halim cidden içler acısıydı kendimi nerden atmam gerekiyordu acaba?
Tamam fazla gülmüştüm ama ne yapayım Meriç'te bana güldü.
Annem bu halimi görünce "Aylin görüyorsun kimin umutsuz vaka olduğunu o yüzden bu konu tartışmaya kapalıdır."deyince yüzümü asıp yemek yemeğe devam ettim. Meriç'te ayağıyla ayağıma çakıp sırıtıyordu annemin bana laf çakması hoşuna gitti herhal hayvanın.
Yemek yedikten sonra babam ve abim içeri geçmişti biz de sofrayı toplamıştık Meriç'te illa size yardım edeceğim diye tutturmuştu. Umarım göze girmek için yapmıyordur diye de düşünmeden edemedim. Eğer öyleyse var ya döverdim onu.
Ay düşünsenize ben bu çocuk hamarat diye evleniyorum ardından fıs çıkıyor. Vallaha baba evine geri yollarım he.
Bok yollarsın.
Ne kadar terbiyesiz bir iç ses yetiştirmişim pü bana.
Çayı üzerine koyduktan sonra hep birlikte içeri geçip oturmuştuk. Emre dikkatimi çekmişti şu an amele sümüğü gibi Meriç'e yapışmıştı. Belli ki bir şeyler planlıyordu yoksa bok gider otururdu yanına. Allah bilir ne haltlar çeviriyor.
Babam konuşunca hepimiz babamı dinlemeye başlamıştık harbi çok iyi dinleyiciyiz pü pü maşallah.
"Meriç ileride hangi işle uğraşmak istiyorsun bakalım?"
Bu sefer tüm gözler Meriç'e dönmüştü. Meriç bu soruyu beklemediği için tıkanmıştı. Lan insan ilerideki işini düşünmez mi?
Hahahaha diyene bak. Sen çok biliyorsun ya Nil hanım.
Benim olayım farklı. Bak yine konuştu yeminle satacağım ya!
Meriç en kün edip sonunda konuşmuştu.
"Şimdi şöyle ki ileride değişik planlarım var. Mesela çok çok ileride..."deyip durmuştu. Biraz daha düşünüp "Çok çok ileride... Aslında olay şu ki hayallerim çok yönlü bu yüzden henüz karar veremedim."deyip susmuştu.
İçimden rezil diyesim gelmişti insan bu kadar da kendini dibe batırmazdı. Ah ah babam artık hiç vermez beni sana. La bir dakika bu çocuk beni istiyor mu ki? Ahahaha aslında asıl mesele zaten bu, vay anasını sayın seyirciler vay istenmeyen gelin gibiyim.
Babam başını salladıktan sonra gözleri gözlerimi bulmuştu belli ki ikinci dalga bana doğru yol almıştı. Allahım neden ben nedeeennn diye içimden bağırmıştım malum gerisi aşar bizi.
"Ee kızım sen karar verdin mi ilerideki mesleğine?"
Babam böyle sorunca havalı bir bakış yollayıp "Tabii ki babacım." demiştim. Halbuki henüz karar vermemiştim bir şekilde yalan bulurduk dimi ama?
Annem şaşkınlıkla "Kız doğru mu duydum sen? Ve kendine göre bir iş bulmak.?"deyince istifimi bozmadan "Ne sandın bebeğim."demiştim. Ki annemin terliği çıkartıp suratıma çakması bir oldu. Bari misafir varken yapma be kadın! Utancımdan öldürmek mi istiyorsun beni?
O kadar utanmıştım ki Meriç'e bakamamıştım bile. Elimle yüzümü okşayıp acılar içerisinde söyleniyordum. Şu an kendimi merdivenlerden yuvarlamak, millete karışıp dövülmek, sevgilileri ayırıp kötü kız olmak ve de kendimi pencereden atmak istiyorum. Aa bir dakika pencereden düşersem kesin sakat kalırım o yüzden olmaz o.
Yengem annemi görünce kesin vazgeçmiştir evlenmekten. Zaten vazgeçmeyen de ne bilim bu ne biçim anne böyle?
Meriç tepkisizce suratıma bakmıştı ardından korkuyla anneme bakıp bir şey demesini bekledi. Canım annem "Bir daha bebeğim dersen bu sefer kafanı kırarım."diye çıkışmıştı.
Üzgün üzgün bakıp "Bari yengemlerin yanında yapma! Kız senin yüzünden abimle evlenmek istemeyecek."dediğimde, abimin yüzünü endişe kaplamıştı oh olsun kardeşin dayak yerken bu kadar korkmamıştın o yüzden hak ettin Selim Bey!
"Gelinim beni bilir o yüzden sen o tatsız canını sıkma."
Anne anne değil hakaret kraliçesi. Kesinlikle evlatlık alındım başka açıklaması olamaz.
"Anne doğruyu söyle hangi yetimhaneden aldınız beni? Söyleyin de gidip annemi bulayım."dediğimde herkes gülmüştü annemse anlamlı bir sırıtış atarak "Kızım inan yetimhaneden birini alsaydık o sen olmazdın."deyince evde 'Oo' sesleri yükselmişti.
Bugün yeterince rezil olmuştum ve artık Meriç'in beni sevme ihtimali yüzde sıfıra düşmüştü. Zaten sevmiyordu artık minnacık sevme ihtimali bile yok oldu sağ olsun canım ailem sayesinde.
Suratımı asıp hızla odama girdim kendimi yüz üstü yatağa atıp bir süre çırpındım. Anneme içimden saymayı ihmal etmiyordum derken biri kapımı çalmıştı. Kesin annem dayanamayıp gelmiştir tabi beni çok üzdüğünü fark etti şimdi de özür dileyecek ama o çok bekler hayatta özrünü kabul etmem. La benim annem kapıyı çalmaz ki acep kafasına bir şey mi düştü?
"Anne girme."dediğimde kapı açılmıştı. Ah bu kadın ne dersem tersini uygulamayı çok seviyor.
Yanıma gelip baş ucumda durdu tabi benden fırsat bulamamıştı konuşmaya. Hemen saymaya başladım.
"Anne cidden beni rezil ettin. Allah aşkına Aylin yengem ve Meriç'in yanında ne diye yerin dibine sokuyorsun beni? O kadar utandım ki Meriç'in yüzüne bakacak yüz kalmadı bende. Of ya offf valla intihar edeceğim."
Ben bu kadar laf saymışken annemden çıt dahi çıkmamıştı. Yüzümü anneme doğru çevirdim odanın ışığı sönük olduğu için kapkaranlıktı.
Ayağa kalktığım gibi dip dibe gelmiştik nefesinin yüzüme çarptığını hissediyordum titrek bir sesle "Anne sen misin?"diye sormuştum. Elimi karşımadaki kişinin yüzünde ve başında gezdirdim çok geçmeden onun Meriç olduğunu anlamıştım. İyi de neden buradaydı daha da yerin dibine girmem için mi gelmişti?
"Meriç sensin."deyip sustum Meriç aramızdaki mesafeyi kapatıp kulağıma doğru eğilmişti ardından usulca konuştu.
"Yerin dibine girmene gerek yok. Ve benden utanmana da gerek yok."diyerek hızla sarılmıştı.
Bu neydi şimdi?
Bölüm sonu.
Canlarım bir haberim var şöyle ki günlerim yoğun geçmeye başladı bu yüzden bölüm sık sık yazamayacağım diyorum ki haftada iki gün belirleyin ona göre ben de atayım. Herkes iki gün belirlesin ben en uygununu bulup sizlere duyuracağım lütfen takipte kalın.
Sevdim, öptüm, gittim 💙