Unicode
********
Baby Bunny ရဲ့သတင်းရပြီဆိုတဲ့စကား
ကြားသည်နှင့် မာန် အလုပ်တွေအကုန်ပစ်ချ
ကာ Baby ရှိတဲ့နေရာကိုအမြန်ဆုံးထွက်လာ
ခဲ့သည် ။ ဘုန်းမင်း ပေးလာတဲ့သတင်းအချက်
အလက်တွေအရတော့ Baby ကအခုချိန်ဆို
ကျောင်းမှာဘဲရှိနေလောက်သည် ။
မာန် တို့ကားတွေကျောင်းရှေ့ကိုရောက်သွား
ချိန်မှာတော့ ကျောင်းမှာလူပင်မရှိတော့ချေ ။
သို့ပေမယ့် မာန့် စိတ်ထဲမှာ Baby ကအနီးနား
မှာဘဲရှိနေတယ်လို့ခံစားနေရတာကြောင့် ဒီနေ
ရာမှာအရင်ရှာပြီး Baby မရှိဘူးဆိုတာသေချာ
မှတခြားနေရာတွေကိုဆက်ရှာရမည် ။
ကျောင်းဝင်းတစ်ခုလုံးလူအင်အားသုံးပြီးရှာ
ဖွေခဲ့ပေမယ့် မာန့် Baby Bunny ကိုတော့ရှာ
မတွေ့ခဲ့ပေ...။ Baby ကျောင်းမှာမရှိလောက်
တော့ဘူးလို့စဥ်းစားမိနေစဥ်မှာဘဲ မာန့် လူတစ်
ယောက်ပို့လာတဲ့သတင်းအစအနလေးကို
လက်ခံရရှိခဲ့သည် ။
ကျောင်းအဆောင် ၂ မှာ Baby ရဲ့နာမည်ပါတဲ့
စာအုပ်တွေနဲ့ သွေးတွေကိုရှာတွေ့တယ်ဆိုတဲ့
သတင်းစကားကြောင့် မာန် စိတ်တွေမွန်းကြပ်
လာခဲ့သည် ။ အဲ့ဒီသွေးတွေက Baby သွေး
တွေသာဖြစ်နေခဲ့ရင်ဆိုတဲ့စိတ်နဲ့ မာန် အသက်
ရှူပင်မဝတော့...။
" ဒီနေရာတစ်ခုလုံးမြေလှန်ပစ်ရမယ်ဆိုရင်
တောင် Baby Bunny ကိုရအောင်ရှာ!!! "
မာန့် လူတွေကိုအမိန့်ပေးပြီးတာနဲ့ မာန် ကိုယ်
တိုင်လည်းကျောင်းအနောက်ဘက်အပြင်တွေ
အထိလိုက်ရှာနေခဲ့သည် ။ မာန် လိုက်ရှာနေစဥ်
ကျောင်းနောက်ကလမ်းငယ်လေးထဲမှာလှမ်း
မြင်လိုက်သည့် သေးငယ်တဲ့ပုံရိပ်လေးကြောင့်
မာန် စိတ်လှုပ်ရှားစွာဖြင့် အမြန်ပြေးသွားခဲ့မိ
သည် ။
အနီးနားရောက်ခါနီးလေးမှာ မျက်ရည်တွေရွဲ
ကာလှည့်ကြည့်လာတဲ့ပုံရိပ်လေးက မာန့် ရင်
ကိုအစိမ်းလိုက်ခွဲဖို့ ကြိုးစားချင်နေသလိုပင် ။
အညိုမဲစွဲနေတဲ့လက်လေးနှစ်ဖက်ကို မာန့် ဆီ
ကမ်းပေးကာလဲကျသွားတဲ့ Baby Bunny ရဲ့
ခန္ဓာကိုယ်လေးကိုအရှိန်ဖြင့်ပြေးကာဖမ်းပွေ့
ထားလိုက်ရသည် ။
မာန် ဘဝတစ်လျှောက်လုံးရှာဖွေခဲ့ရတဲ့ Baby
Bunny လေးကအခုလိုနွမ်းလျစွာနဲ့ရှင်သန်ခဲ့ရ
သည်တဲ့...။ သန့်ရှင်းနေပေမယ့်ဟောင်းနွမ်းစ
ပြုနေပြီဖြစ်တဲ့အဝတ်လေးတွေနဲ့ မာန့် လက်
တစ်ပွေ့စာဘဲရှိတဲ့ခန္ဓာကိုယ်လေးက ဒီနှစ်တွေ
ထဲမှာ Baby ဘယ်လိုရှင်သန်ခဲ့ရသလဲဆိုတာ
မြင်သာစေသည် ။ Baby က မာန့် ကိုရင်ကွဲနာ
ကျပြီးသေသွားစေချင်နေပြီထင်ပါရဲ့...။
အနှစ်နှစ်အလလကလွမ်းနေခဲ့ရတဲ့ Baby
Bunny လေးကို မာန့် ရင်ခွင်ထဲဆွဲပွေ့လိုက်
တော့ ခန္ဓာကိုယ်သေးသေးလေးကရင်ခွင်ထဲ
မှာအံ့ဝင်ခွင်ကျဖြစ်လျှက်...။ Baby နဲ့ဝေးခဲ့ရ
ပြီးနောက်ပိုင်းမှာ တစ်ခါမှကျခဲ့ခြင်းမရှိတော့တဲ့ မာန့် မျက်ရည်တွေကအခုချိန်မှာတော့
Baby ပါးပေါ်တစ်စက်ချင်းကျနေခဲ့သည် ။
မာန် ရင်ခွင်ထဲမေ့မျောနေတဲ့ Baby Bunny
လေးကိုပွေ့ချီလိုက်စဥ် Baby လည်တိုင်ပေါ်
ကနီရဲနေသည့်ကိုက်ရာအကွင်းလိုက်ကို မြင်
လိုက်ချိန်မှာတော့ မာန် စိတ်တွေထိန်းမရဖြစ်
လာခဲ့သည် ။ မာန့် ပိုင်ဆိုင်ရာလေးကိုလက်
တင်ရဲတဲ့ဘယ်အမျိုးယုတ်ကိုမဆို မာန် ကိုယ်
တိုင်ခြေမွပစ်မှာပင် ။
" ဘုန်းမင်း ဒီနေ့ကိစ္စကိုစုံစမ်းထားလိုက် "
" ဟုတ်ကဲ့..... Boss "
မာန့် လက်ထဲမှာတင်သတိလစ်မေ့မျောသွား
ရှာတဲ့ Baby Bunny လေးကိုစံအိမ်ရောက်
တဲ့အချိန်ထိ မာန့် လက်ထဲကမချနိုင်ခဲ့...။
ဆရာဝန်ရောက်လာပြီး ဆေးထိုးတာ ၊ ဆေး
ချိတ်ပေးတာတွေလုပ်နေစဥ်တောင် မာန့်
Baby လေးကိုရင်ခွင်ထဲမှာဘဲပွေ့ပိုက်ထားခဲ့
သည် ။
အနက်ရောင်မွေ့ယာပေါ်ခပ်လျောလျောမှီ
ထိုင်နေတဲ့ မာန့် ရင်ခွင်ထဲအိပ်ပျော်နေသည့်
Baby Bunny ကဖြူစင်သန့်ရှင်းနေသည် ။
အရင်ကလိုပါးဖောင်းဖောင်းလေးတွေအစား
ပိန်သွယ်သည့်မျက်နှာကျလေးကနေရာယူ
လာပြီး အရင်ကနို့ခဲလေးလိုအသားအရည်
လေးက အခုတော့စွဲမက်စရာကောင်းလောက်
အောင်ဖြူဖြူနုနုလေးဖြစ်လာသည် ။
မာန့် Baby Bunny ကဘုရင်တစ်ပါးလိုမြင့်
မြတ်တဲ့နေရာမှာရှင်သန်ရရင်တောင်မလုံ
လောက်တာ.... အခုလိုအခြေအနေဖြစ်စေတဲ့
လူတွေကို မာန် တစ်ယောက်မှမလွတ်ပေးမှာ
မဟုတ်ဘူး ။ Baby Bunny နဲ့ပြန်တွေ့ခဲ့သည့်
အချိန်ကိုစဥ်းစားမိတာနဲ့ မာန် စိတ်တွေဂနာမ
ငြိမ်ဖြစ်လာရသည် ။
............................
" Bunny လေးရေ...ဘာလို့အကြာကြီးအိပ်နေ
တာလဲကွာ...ကိုယ်..မင်းကိုအရမ်းလွမ်းနေပြီ..."
Baby Bunny အိပ်ပျော်နေတဲ့ ၂ ရက်လုံး
မာန် ဘယ်မှမသွားနိုင်သလို ဘာအလုပ်မှ
လည်းမလုပ်နိုင်ပေ..။ Baby အနားမှာဘဲတစ်
ချိန်လုံးကပ်နေပြီး ပါးလေးနမ်းလိုက် နဖူးလေး
နမ်းလိုက်ဖြင့်ကျေနပ်နေခဲ့ရသည် ။
** ဒေါက်....ဒေါက် **
တံခါးခေါက်ကာသတိပေးပြီးနောက် ဘုန်းမင်း
အခန်းထဲတန်းဝင်လာလိုက်သည် ။ Boss က
ဒီနှစ်ရက်လုံးအစားလဲသေချာမစားသလို
သေချာလည်းအနားမယူသေးဘူး...။ တစ်ချိန်
လုံး အဲ့ဒီကလေးကိုသာတစိမ့်စိမ့်ထိုင်ကြည့်
နေခဲ့တာပင်...။ ဒီတိုင်းသာဆက်သွားရင် Boss
ခန္ဓာကိုယ်ကခံနိုင်တော့မှာမဟုတ်...။
" Boss....ခဏလောက်အနားယူပါဦး..
ကျွန်တော် သခင်လေး ကိုစောင့်ပေးပါ့မယ် "
" မရဘူး!!...မင်းတို့က Baby ကိုထပ်ပြီး
ပျောက်သွားအောင်လုပ်လိုက်မှာ..."
နက်ရှိုင်းအေးစက်နေသည့်မျက်လုံးတွေဖြင့်
စိုက်ကြည့်ကာအော်ဟစ်လာတဲ့ Boss ကစိတ်
လွတ်နေဟန်ဖြင့်.....။ သခင်လေး နဲ့အတူ
ရှိနေစဥ်ကပုံမှန်အတိုင်းဖြစ်နေသည့် Boss က
တခြားလူချဥ်းကပ်လာတာခံစားမိတာနဲ့ လုံးဝ
ကိုပြောင်းလဲသွားခဲ့သည် ။
ကြည့်ရတာ Boss ကိုဆေးအကူအညီမပါဘဲ
ထိန်းချုပ်နိုင်တဲ့သူဆိုလို့ သခင်လေး ဘဲရှိတဲ့ပုံ
ပင်...။
" Boss ဘယ်မှသွားစရာမလိုပါဘူး သခင်လေး
ဘေးမှာဘဲအနားယူလို့ရပါတယ်... Boss ဒီ
ထက်ပိုပြီးပင်ပန်းလာရင် အိပ်ရာထဲလဲသွား
လိမ့်မယ် "
ဘုန်းမင်း စကားကိုအနည်းငယ်စဥ်းစားနေ
ဟန်ဖြင့်ငြိမ်သက်စွာတွေးတောနေပြီးနောက်
သခင်လေး ရဲ့ဘေးနားမှာငြင်သာစွာလှဲချ
လိုက်သည် ။ ဒါပေမယ့်အခုလိုဘေးချင်းကပ်
အနေအထားမှာတောင်စိတ်ချမှုမရှိတဲ့ Boss
က သခင်လေး ကိုခပ်ဖွဖွသိုင်းဖက်ထားသေး
သည် ။
" ကိုယ်တို့ခဏလောက်အိပ်ရအောင်..."
မာန် တကယ်ပင်ပန်းနေတာခံစားမိပေမယ့်
Baby Bunny အနားမှာမရှိစဥ်တုန်းကလည်း
မာန် သေချာအိပ်ပျော်တဲ့နေ့ဆိုတာအရမ်းရှား
ခဲ့တာဘဲမို့ ထူးထူးခြားခြားပြောင်းလဲသွားတာ
တော့မရှိ...။ သို့ပေမယ့်အခုချိန်မှာတော့ Baby
လည်ပင်းကြားလေးထဲ တိုးဝေ့ကာအိပ်စက်
လိုက်သည် ။
...............................................................
" မေမေ... ဟိုအကောင် အိမ်ပြန်မလာတာ ၂
ရက်ရှိပြီနော် "
ဧည့်ခန်းမှာထိုင်ပြီး လက်သည်းနီဆိုးနေတဲ့
ဒေါ်စိုးနန်းစံ က သမီးဖြစ်သူပြောလာတဲ့စကား
ကိုခေါင်းတစ်ဆက်ဆက်ငြိမ့်ကာ ထောက်ခံ
ဟန်ပြုလိုက်သည်။
" မလာတော့ပိုတောင်ကောင်းသေး...အကုန်
ကျလဲသက်သာတယ်...ပြန်ကိုမလာတော့ရင်
သူ့အတွက်ပေးခဲ့တဲ့အမွေတွေ ေမမေတို့ယူ
လိုက်ရုံဘဲ "
အမွေကိစ္စပါလာတာကြောင့် သော်နန်းစံ
စိတ်သိပ်မကြည်ချင်တော့...။ လက်ထဲကဖတ်
လက်စဝတ္ထုစာအုပ်ကိုစားပွဲပေါ်ဆောင့်ချပစ်
လိုက်ပြီး သေသွားတဲ့အဖေဖြစ်သူကိုအပြစ်
တင်လိုက်သည်။
" မဟုတ်သေးပါဘူး....အဖေကဘာကိစ္စ လမ်း
ဘေးကကောက်လာတဲ့ကောင်ကို သမီးတို့နဲ့
တန်းတူအမွေခွဲပေးခဲ့တာလဲ...အဓိပ္ပါယ်မရှိတာ
အရမ်းလုပ်တာဘဲ "
" အဲ့တာပြောတာလေ...သေတာတောင်ကောင်း
ကောင်းမသေဘူး...ခွေးလိုကောင်ကိုအမွေပေး
ခဲ့ရတယ်လို့အေ.....အံ့ဘ...အံ့ဘ...."
" အိမ်မှာနေခွင့်ပြုထားသေးတယ်...မေမေရာ
နှင်ထုတ်လိုက်ပါတော့လား..."
" မရလို့ပေါ့ဟယ်....သွားလေသူကြီးက သူ့
ရှေ့နေဆီမှာသေချာအပ်သွားတာ...အဲ့ခွေး
ကောင်အသက် ၁၈ ပြည့်မှ ရှေ့နေကအမွေ
ကိစ္စလာလုပ်ပေးမှာဟဲ့ အခုချိန်သွားနှင်ထုတ်
လိုက်ရင် ညည်းပါအမွေမရဖြစ်သွားမှာပေါ့ "
* တီး....တီး....တီး....တီး...*
ခြံရှေ့ကကားဟွန်းတီးသံကြောင့် ဒေါ်စိုးနန်းစံ
တို့စကားစပြတ်သွားခဲ့ကြသည်။ သမီးဖြစ်သူ
ခြံတံခါးသွားဖွင့်ပေးနေစဥ် ဒေါ်စိုးနန်းစံ လည်း
လက်သည်းနီဆိုးနေတာကိုရပ်ထားလိုက်သည် ။
ခြံဝင်းထဲဝင်လာသည့်ကားအဖြူကြီးကတော်
ရုံလူစီးနိုင်သည့်ကားမျိုးမဟုတ်..။ အဲ့ထက်အ
ရေးကြီးတာက ဒေါ်စိုးနန်းစံ တို့အသိထဲမှာဒီ
လောက်ချမ်းသာတဲ့သူမရှိတာဘဲ..။
" ဒါ..ရှိုင်းစေ ဆိုတဲ့ကောင်လေးအိမ်လား.."
ကားပေါ်ကဆင်းလာသည့်အမျိုးသမီးက
တော်တော်လေးအဆင့်တန်းရှိပုံပေါ်သည် ။
စကားပြောတာကအစ အထက်စီးဆန်ဆန်
ဖြင့်...။
" ဟုတ်တယ်....ဒါပေမယ့် အဲ့ကောင်ကိုလာရှာ
တာဆိုရင်တော့မရှိဘူး...အိမ်ပြန်မလာတာ ၂
ရက်ရှိပြီ "
ဘောက်ဆတ်ဆတ်ပြန်ပြောလိုက်တဲ့ သော်
နန်းစံကို ထိုမိန်းမကပြုံးရုံသာကြည့်နေခဲ့ပြီး
ကားပေါ်ကအသက်ငယ်ငယ် မိန်းကလေးတစ်
ဦးထပ်ဆင်းလာခဲ့သည်။
" သမီး..လူကြီးတွေကိုအိမ်ထဲအရင်ခေါ်ပါလား "
မဖိတ်ခေါ်ဘဲရောက်လာသူတွေကို အနည်းငယ်
အကဲခတ်ပြီးနောက် သော်နန်းစံ အိမ်ထဲဖိတ်
ခေါ်လိုက်တော့သည် ။ သော်နန်းစံ နဲ့အတူအိမ်
ထဲဝင်လာသည့် အမျိုးသမီးနှစ်ယောက်နဲ့
ယောက်ျားကြီးတစ်ယောက်ကို ဒေါ်စိုးနန်းစံ
ကြိုဆိုခြင်းမပြုခဲ့သလို ထိုင်ရာကပင်မထခဲ့..။
" ဘယ်သူတွေလဲ...သမီး..."
သော်နန်းစံ လည်းမသိဘူးဆိုတဲ့ပုံဖြင့်ပုခုံးတွန့်
ပြကာ အမေဖြစ်သူဘေးမှာခြေချိတ်ကာဝင်
ထိုင်နေလိုက်သည် ။ ဧည့်သည်အဖြစ်ရောက်
လာသူတွေကလည်း အိမ်ရှင်တွေရဲ့မတူမတန်
ဆက်ဆံခြင်းတွေကိုဂရုစိုက်ပုံမပေါ် အိမ်ရှင်
တွေရှေ့ကခုံမှာပင်ဝင်ထိုင်လိုက်ကြသည် ။
ပထမဆုံးစကားစပြောလာသူက တစ်ကိုယ်
လုံး စိန်တွေဝတ်ထားသည့်အမျိုးသမီးမဟုတ်
ပေ..။ အသက်နည်းနည်းပိုငယ်ပုံရသည့်အ
မျိုးသမီးက ဒေါ်စိုးနန်းစံ အိမ်ကိုလာရခြင်း
အကြောင်းကိုစတင်ပြောဆိုလာသည် ။
" အန်တီ က ရှိုင်းစေ နဲ့ဘာတော်တာလဲသိပါ
ရစေ "
ရှိုင်းစေ ဆိုတဲ့နာမည်ကြားတာနဲ့ ဒေါ်စိုးနန်းစံ
ကမဲ့ရွဲ့ကာဖြင့် မနှစ်မျိို့တဲ့ပုံစံကိုပြသသည်။
" မွေးစားအမေပါ...ဘာလို့လဲ "
" ဟုတ်ကဲ့...ကျွန်မက ရှိုင်းစေ ရဲ့ကျောင်းက
ဆရာမ ပါဒီဘက်ကတော့ ကျောင်းအုပ်ဆရာ
ကြီးပါ...."
အမျိုးသမီးငယ် မိတ်ဆက်လာသည့်အခါမှ
ဒေါ်စိုးနန်းစံ အနည်းငယ်လေးစားဟန်ပြလိုက်
သည် ။
" ဪ....ဟုတ်ကဲ့...ကျွန်မက ရှိုင်းစေ ရဲ့
တရားဝင်အုပ်ထိန်းသူပါဘဲ...ဆရာမတို့လာ
ရင်းကိစ္စသာပြောပါ "
ဒေါ်စိုးနန်းစံ နဲ့ဤမျှအချိန်ယူရတာလေးကို
တောင် ဘေးမှာရှိနေတဲ့အမျိုးသမီးကြီးက
စိတ်မရှည်တော့ဟန်ဖြင့် မျက်ခုံးတွေတွန့်ချိုး
နေခဲ့သည် ။
" ကျောင်းအုပ်ကြီး ကိစ္စမြန်မြန်ရှင်းရအောင်
လာရင်းကိစ္စကိုသာပြောပြလိုက်ပါ "
ထိုမိန်းမရဲ့စကားက ကျောင်းအုပ်ဆရာကြီး
ဆိုတဲ့လူကို တွန့်ခနဲဖြစ်သွားစေသည်။
" ဟုတ်ကဲ့...ကျွန်တော့်လာရင်းကိစ္စက ရှိုင်းစေ
နဲ့ဒီဘက်က ဒေါ်ဧကရီ ရဲ့သားနဲ့ပြဿနာနည်း
နည်းဖြစ်သွားတာကြောင့် ကလေးတွေကိစ္စ
အစ်မ တို့နဲ့လာတိုင်ပင်တာပါ။ ပြီးတော့ဒီကိစ္စ
ကိုလဲဒီမှာဘဲပြီးစေချင်လို့ပါ "
တကယ်တမ်း ပြဿနာဖြစ်စေခဲ့တာက ဒေါ်
ဧကရီ ရဲ့သား မင်းခ ဖြစ်ပေမယ့်အကြောင်း
ရာအပြည့်စုံမသိသေးတဲ့ ဒေါ်စိုးနန်းစံ ထိုင်နေ
တဲ့ခုံကို လက်သည်းရှည်နဲ့ခေါက်ရင်းပြတ်
ပြတ်သားသားငြင်းဆိုလိုက်သည် ။
" ဘာလဲ... ရှိုင်းစေ ပြဿနာအတွက်လျော်
ကြေးလာတောင်းတာလား....ဒါဆိုရင်တော့
လာရာလမ်းအတိုင်း လှည့်ပြန်သွား....ကျွန်မ
တို့ကသူ့အတွက် အလျော်ပေးစရာဘာအ
ကြောင်းမှမရှိဘူး "
ဒေါ်စိုးနန်းစံ ရဲ့အဖြေက ဒေါ်ဧကရီ ကိုပျော်ရွှင်
သွားစေသည်။ သူလိုချင်တာကလည်း ဒီလိုလူ
မျိုးဘဲ....။ ပိုက်ဆံသာပုံပေးရင်လူသတ်ထား
ရင်တောင်ဖုံးပစ်လို့ရတယ် ။ ဒေါ်ဧကရီ ကခပ်
ပြုံးပြုံးပင်လက်ကိုင်အိတ်ထဲက တစ်သောင်း
တန်အုပ်တွေအထပ်လိုက်ကို စားပွဲပေါ်ပစ်တင်
ပေးလိုက်သည် ။
" အေလျာ်တောင်းဖို့မဟုတ်ပါဘူး....အရင်ဆုံး
အစ်မတို့ဒီ CCTV ကရိုက်မိထားတာလေးကို
ကြည့်ပေးပါ "
ဒေါ်ဧကရီ ရဲ့ခွင့်ပြုချက်စောင့်နေသည့်ကျောင်း
အုပ်ကြီးကလည်း CCTV ဖွင့်ပြဖို့ပြောလိုက်
သည်နှင့် ဖုန်းထဲက Video တစ်ပုဒ်ကိုဖွင့်
ပြီး ဒေါ်စိုးနန်းစံ ရှေ့ချပေးလိုက်သည် ။
CCTV မှာမြင်နေရသည့်ပုံရိပ်တွေက ရှိုင်းစေ
ကိုကျောင်းသား ၅ ယောက်ကဆွဲလားရမ်းလားလုပ်နေပြီးထိုလုပ်ရပ်ကမဖွယ်မရာလုပ်
ရပ်ကိုကျူးလွန်ဖို့ဆိုတာသိသာနေခဲ့သည် ။
မိနစ်အနည်းငယ်ကြာပြီးနောက် ရှိုင်းစေ က
ကိုယ့်ကိုကိုယ်ကာကွယ်ဟန်ဖြင့် ချုပ်ထားတဲ့
ကြားကရအောင်ရုန်းထွက်ကာ ကျောင်းသား
တစ်ယောက်ကိုတွန်းပစ်လိုက်သည် ။
အတွန်းခံလိုက်ရတဲ့ကျောင်းသားက လှေကား
အစွန်းမှာရပ်နေတာကြောင့် လှေကားပေါ်က
လိမ့်ကျသွားခဲ့ပြီး ငြိမ်သက်သွားခဲ့သည် ။
Video ပြီးသွားချိန်မှာတော့ ဒေါ်စိုးနန်းစံ က
ဖုန်းကိုစားပွဲပေါ်ပြန်ချလိုက်ကာ ကျောင်း
အုပ်ကြီးဆိုသူကိုလှမ်းကြည့်လိုက်သည်။
" ဆိုတော့...ကျောင်းအုပ်ကြီးကဘယ်လိုဖြစ်
စေချင်တာလဲ.."
" ကျွန်တော်ကတော့ ဒီကိစ္စကိုဒီမှာဘဲပြီးစေ
ချင်တာပါ...ဒါပေမယ့် ဒါကကျွန်တော်တစ်
ယောက်တည်းဆုံးဖြတ်လို့ရတဲ့ကိစ္စမဟုတ်
ဘူးဖြစ်နေတယ် ။ ဒီကိစ္စကိုမထင်မှတ်ဘဲ
ကျောင်းကောင်စီအဖွဲ့ကသိသွားတော့ ရုံးတင်
ပြီးဖြေရှင်းဖို့လုပ်နေတယ် ။ အဲ့တာကြောင့်
အစ်မ တို့ကဘဲဒီကိစ္စကိုကျောင်းသားအချင်း
ချင်းအခန့်မသင့်လို့ရန်ဖြစ်ရင်းဒဏ်ရာရသွား
တာပါ လို့ဖြေရှင်းပေးစေချင်တယ်။ အဲ့အ
တွက်လဲ အစ်မတို့မနစ်နာစေရပါဘူး "
ကျောင်းအုပ်ကြီးပြောတဲ့စကားကရိုးရှင်းလွန်း
တာကြောင့် ဒေါ်စိုးနန်းစံ နားလည်ဖို့အချိန်မယူ
လိုက်ရပေ ။ ဒေါ်ဧကရီ ကလဲ ဒေါ်စိုးနန်းစံကို
သေချာကြည့်ပြီး အခြေနေကောင်းမှန်းရိပ်
မိလေသည်။
" ဒီကိစ္စသာရုံးတော်ရောက်သွားရင် နောက်နှစ်
ပညာတော်သင်သွားဖို့စီစဥ်ထားတဲ့ ကျွန်မသား
ကအများကြီးနှစ်နာသွားမှာ... အစ်မတို့ဘက်
ကဘာမှဖြစ်သွားတာလဲမဟုတ်တော့ ဒီပိုက်ဆံ
ယူပြီးကျေအေးပေးလိုက်ပါ မလုံလောက်ရင်
လဲပြောအားမနာပါနဲ့ "
ဒေါ်ဧကရီ ကစကားလည်းပြောရင်း အဆင်
သင့်ယူလာတဲ့ ပိုက်ဆံထည့်ထားတဲ့အိတ်ကို
ပါစားပွဲပေါ်တွန်းပို့လိုက်သည် ။ ဟန်ဆောင်
နေခြင်းတောင်မရှိတဲ့ ဒေါ်စိုးနန်းစံ ကထိုပိုက်
ဆံအိတ်ကိုချက်ချင်းဆွဲယူကြည့်နေခဲ့သည် ။
ပိုက်ဆံကအရာရာကိုဖြေရှင်းနိုင်တယ်ဆိုတာ
သိပ်မှန်သည် ။ ကြည့်ပါလား... သူတို့ရဲ့မွေး
စားသားရဲ့ဂုဏ်သိက္ခာနဲ့လဲပြီးမှရလာတဲ့ပိုက်
ဆံတွေကို ငမ်းငမ်းတက်ရေတွက်နေလိုက်ကြ
တာ...။ ေဩာ် မွေးစားသားဆိုတော့လည်းတန်
ဖိုးမရှိဘူးထင်ပါရဲ့...။
" လုံလောက်တာပေါ့...လုံလောက်တာထက်ကို
ပိုနေပြီ....အစ်မတို့ဖြစ်စေချင်တဲ့အတိုင်းဖြစ်
စေရမယ် စိတ်ချပါ..ဟင်း..ဟင်း..."
သိန်း ၁၀၀ ထက်မနည်းတဲ့ပိုက်ဆံတွေပိုင်ဆိုင်
လိုက်ရပြီမို့ ဒေါ်စိုးနန်းစံ အပြုအမူတွေချို
သာပျော့ပျောင်းသွားခဲ့သည် ။
" ဒါဆို ကျွန်တော်တို့ကိုခွင့်ပြုပါဦး ပြီးတော့
ရှိုင်းစေ ကိုလဲဒီကိစ္စကိုကျောင်းမှာရော အပြင်
မှာပါတစ်ခွန်းမှမဟမိစေဖို့သေချာမှာထားပေး
ပါ "
" စိတ်ချပါ..စိတ်ချပါ...ရှိုင်းစေ တစ်ခွန်းမှ
မပြောစေရပါဘူး....ဟင်း...ဟင်း..."
မထင်မှတ်ဘဲငွေထုတ်ကြီးလာပေးတဲ့သူတွေ
ကိုခြံရှေ့ထိပြန်လိုက်ပို့ရင်း ဒေါ်စိုးနန်းစံ အ
ပျော်တွေဖုံးမရဖိမရဖြစ်နေခဲ့သည် ။
" ကဲ....မေမေ သမီးတစ်အုပ်ယူသွားမယ်နော်
Shopping မထွက်ရတာကြာပြီ သွားဖြုန်း
လိုက်ဦးမယ်...."
အိမ်ထဲပြန်ဝင်လာသည်နှင့်တန်းမြင်လိုက်ရတဲ့
သမီးဖြစ်သူပြုံးရွှင်နေတဲ့မျက်နှာလေးကြောင့်
ဒေါ်စိုးနန်းစံ နှလုံးသားထဲထိကြည်နူးသွားခဲ့
သည် ။ သူ့ဘဝမှာ သူ့သားသမီးတွေရဲ့ပျော်
ရွှင်မှုကအရေးကြီးဆုံးဘဲ ဘာနဲ့မှမလဲနိုင်ဘူး ။
" ယူသွား...ယူသွား....သမီးအကိုအတွက်လဲယူ
သွားပြီးတော့ ဘဏ်ဝင်ပြီးငွေဖြည့်ပေးလိုက်
ဦး "
" ကောင်းပါပြီရှင့်...ဟစ်..ဟစ်..."
________________________________________________________________________
မြတ်နိုးခြင်းများစွာဖြင့်.... Aster
#22.1.2021
Zawgyi
********
Baby Bunny ရဲ႕သတင္းရၿပီဆိုတဲ့စကား
ၾကားသည္ႏွင့္ မာန္ အလုပ္ေတြအကုန္ပစ္ခ်
ကာ Baby ရွိတဲ့ေနရာကိုအျမန္ဆုံးထြက္လာ
ခဲ့သည္ ။ ဘုန္းမင္း ေပးလာတဲ့သတင္းအခ်က္
အလက္ေတြအရေတာ့ Baby ကအခုခ်ိန္ဆို
ေက်ာင္းမွာဘဲရွိေနေလာက္သည္ ။
မာန္ တို႔ကားေတြေက်ာင္းေရွ႕ကိုေရာက္သြား
ခ်ိန္မွာေတာ့ ေက်ာင္းမွာလူပင္မရွိေတာ့ေခ် ။
သို႔ေပမယ့္ မာန့္ စိတ္ထဲမွာ Baby ကအနီးနား
မွာဘဲရွိေနတယ္လို႔ခံစားေနရတာေၾကာင့္ ဒီေန
ရာမွာအရင္ရွာၿပီး Baby မရွိဘူးဆိုတာေသခ်ာ
မွတျခားေနရာေတြကိုဆက္ရွာရမည္ ။
ေက်ာင္းဝင္းတစ္ခုလုံးလူအင္အားသုံးၿပီးရွာ
ေဖြခဲ့ေပမယ့္ မာန့္ Baby Bunny ကိုေတာ့ရွာ
မေတြ႕ခဲ့ေပ...။ Baby ေက်ာင္းမွာမရွိေလာက္
ေတာ့ဘူးလို႔စဥ္းစားမိေနစဥ္မွာဘဲ မာန့္ လူတစ္
ေယာက္ပို႔လာတဲ့သတင္းအစအနေလးကို
လက္ခံရရွိခဲ့သည္ ။
ေက်ာင္းအေဆာင္ ၂ မွာ Baby ရဲ႕နာမည္ပါတဲ့
စာအုပ္ေတြနဲ႕ ေသြးေတြကိုရွာေတြ႕တယ္ဆိုတဲ့
သတင္းစကားေၾကာင့္ မာန္ စိတ္ေတြမြန္းၾကပ္
လာခဲ့သည္ ။ အဲ့ဒီေသြးေတြက Baby ေသြး
ေတြသာျဖစ္ေနခဲ့ရင္ဆိုတဲ့စိတ္နဲ႕ မာန္ အသက္
ရႉပင္မဝေတာ့...။
" ဒီေနရာတစ္ခုလုံးေျမလွန္ပစ္ရမယ္ဆိုရင္
ေတာင္ Baby Bunny ကိုရေအာင္ရွာ!!! "
မာန့္ လူေတြကိုအမိန့္ေပးၿပီးတာနဲ႕ မာန္ ကိုယ္
တိုင္လည္းေက်ာင္းအေနာက္ဘက္အျပင္ေတြ
အထိလိုက္ရွာေနခဲ့သည္ ။ မာန္ လိုက္ရွာေနစဥ္
ေက်ာင္းေနာက္ကလမ္းငယ္ေလးထဲမွာလွမ္း
ျမင္လိုက္သည့္ ေသးငယ္တဲ့ပုံရိပ္ေလးေၾကာင့္
မာန္ စိတ္လႈပ္ရွားစြာျဖင့္ အျမန္ေျပးသြားခဲ့မိ
သည္ ။
အနီးနားေရာက္ခါနီးေလးမွာ မ်က္ရည္ေတြ႐ြဲ
ကာလွည့္ၾကည့္လာတဲ့ပုံရိပ္ေလးက မာန့္ ရင္
ကိုအစိမ္းလိုက္ခြဲဖို႔ ႀကိဳးစားခ်င္ေနသလိုပင္ ။
အညိုမဲစြဲေနတဲ့လက္ေလးႏွစ္ဖက္ကို မာန့္ ဆီ
ကမ္းေပးကာလဲက်သြားတဲ့ Baby Bunny ရဲ႕
ခႏၶာကိုယ္ေလးကိုအရွိန္ျဖင့္ေျပးကာဖမ္းေပြ႕
ထားလိုက္ရသည္ ။
မာန္ ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လုံးရွာေဖြခဲ့ရတဲ့ Baby
Bunny ေလးကအခုလိုႏြမ္းလ်စြာနဲ႕ရွင္သန္ခဲ့ရ
သည္တဲ့...။ သန့္ရွင္းေနေပမယ့္ေဟာင္းႏြမ္းစ
ျပဳေနၿပီျဖစ္တဲ့အဝတ္ေလးေတြနဲ႕ မာန့္ လက္
တစ္ေပြ႕စာဘဲရွိတဲ့ခႏၶာကိုယ္ေလးက ဒီႏွစ္ေတြ
ထဲမွာ Baby ဘယ္လိုရွင္သန္ခဲ့ရသလဲဆိုတာ
ျမင္သာေစသည္ ။ Baby က မာန့္ ကိုရင္ကြဲနာ
က်ၿပီးေသသြားေစခ်င္ေနၿပီထင္ပါရဲ႕...။
အႏွစ္ႏွစ္အလလကလြမ္းေနခဲ့ရတဲ့ Baby
Bunny ေလးကို မာန့္ ရင္ခြင္ထဲဆြဲေပြ႕လိုက္
ေတာ့ ခႏၶာကိုယ္ေသးေသးေလးကရင္ခြင္ထဲ
မွာအံ့ဝင္ခြင္က်ျဖစ္လွ်က္...။ Baby နဲ႕ေဝးခဲ့ရ
ၿပီးေနာက္ပိုင္းမွာ တစ္ခါမွက်ခဲ့ျခင္းမရွိေတာ့တဲ့ မာန့္ မ်က္ရည္ေတြကအခုခ်ိန္မွာေတာ့
Baby ပါးေပၚတစ္စက္ခ်င္းက်ေနခဲ့သည္ ။
မာန္ ရင္ခြင္ထဲေမ့ေမ်ာေနတဲ့ Baby Bunny
ေလးကိုေပြ႕ခ်ီလိုက္စဥ္ Baby လည္တိုင္ေပၚ
ကနီရဲေနသည့္ကိုက္ရာအကြင္းလိုက္ကို ျမင္
လိုက္ခ်ိန္မွာေတာ့ မာန္ စိတ္ေတြထိန္းမရျဖစ္
လာခဲ့သည္ ။ မာန့္ ပိုင္ဆိုင္ရာေလးကိုလက္
တင္ရဲတဲ့ဘယ္အမ်ိဳးယုတ္ကိုမဆို မာန္ ကိုယ္
တိုင္ေျခမြပစ္မွာပင္ ။
" ဘုန္းမင္း ဒီေန႕ကိစၥကိုစုံစမ္းထားလိုက္ "
" ဟုတ္ကဲ့..... Boss "
မာန့္ လက္ထဲမွာတင္သတိလစ္ေမ့ေမ်ာသြား
ရွာတဲ့ Baby Bunny ေလးကိုစံအိမ္ေရာက္
တဲ့အခ်ိန္ထိ မာန့္ လက္ထဲကမခ်နိဳင္ခဲ့...။
ဆရာဝန္ေရာက္လာၿပီး ေဆးထိုးတာ ၊ ေဆး
ခ်ိတ္ေပးတာေတြလုပ္ေနစဥ္ေတာင္ မာန့္
Baby ေလးကိုရင္ခြင္ထဲမွာဘဲေပြ႕ပိုက္ထားခဲ့
သည္ ။
အနက္ေရာင္ေမြ႕ယာေပၚခပ္ေလ်ာေလ်ာမွီ
ထိုင္ေနတဲ့ မာန့္ ရင္ခြင္ထဲအိပ္ေပ်ာ္ေနသည့္
Baby Bunny ကျဖဴစင္သန့္ရွင္းေနသည္ ။
အရင္ကလိုပါးေဖာင္းေဖာင္းေလးေတြအစား
ပိန္သြယ္သည့္မ်က္ႏွာက်ေလးကေနရာယူ
လာၿပီး အရင္ကနို႔ခဲေလးလိုအသားအရည္
ေလးက အခုေတာ့စြဲမက္စရာေကာင္းေလာက္
ေအာင္ျဖဴျဖဴႏုႏုေလးျဖစ္လာသည္ ။
မာန့္ Baby Bunny ကဘုရင္တစ္ပါးလိုျမင့္
ျမတ္တဲ့ေနရာမွာရွင္သန္ရရင္ေတာင္မလုံ
ေလာက္တာ.... အခုလိုအေျခအေနျဖစ္ေစတဲ့
လူေတြကို မာန္ တစ္ေယာက္မွမလြတ္ေပးမွာ
မဟုတ္ဘူး ။ Baby Bunny နဲ႕ျပန္ေတြ႕ခဲ့သည့္
အခ်ိန္ကိုစဥ္းစားမိတာနဲ႕ မာန္ စိတ္ေတြဂနာမ
ၿငိမ္ျဖစ္လာရသည္ ။
............................
" Bunny ေလးေရ...ဘာလို႔အၾကာႀကီးအိပ္ေန
တာလဲကြာ...ကိုယ္..မင္းကိုအရမ္းလြမ္းေနၿပီ..."
Baby Bunny အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ ၂ ရက္လုံး
မာန္ ဘယ္မွမသြားနိုင္သလို ဘာအလုပ္မွ
လည္းမလုပ္နိုင္ေပ..။ Baby အနားမွာဘဲတစ္
ခ်ိန္လုံးကပ္ေနၿပီး ပါးေလးနမ္းလိုက္ နဖူးေလး
နမ္းလိုက္ျဖင့္ေက်နပ္ေနခဲ့ရသည္ ။
** ေဒါက္....ေဒါက္ **
တံခါးေခါက္ကာသတိေပးၿပီးေနာက္ ဘုန္းမင္း
အခန္းထဲတန္းဝင္လာလိုက္သည္ ။ Boss က
ဒီႏွစ္ရက္လုံးအစားလဲေသခ်ာမစားသလို
ေသခ်ာလည္းအနားမယူေသးဘူး...။ တစ္ခ်ိန္
လုံး အဲ့ဒီကေလးကိုသာတစိမ့္စိမ့္ထိုင္ၾကည့္
ေနခဲ့တာပင္...။ ဒီတိုင္းသာဆက္သြားရင္ Boss
ခႏၶာကိုယ္ကခံနိုင္ေတာ့မွာမဟုတ္...။
" Boss....ခဏေလာက္အနားယူပါဦး..
ကြၽန္ေတာ္ သခင္ေလး ကိုေစာင့္ေပးပါ့မယ္ "
" မရဘူး!!...မင္းတို႔က Baby ကိုထပ္ၿပီး
ေပ်ာက္သြားေအာင္လုပ္လိုက္မွာ..."
နက္ရွိုင္းေအးစက္ေနသည့္မ်က္လုံးေတြျဖင့္
စိုက္ၾကည့္ကာေအာ္ဟစ္လာတဲ့ Boss ကစိတ္
လြတ္ေနဟန္ျဖင့္.....။ သခင္ေလး နဲ႕အတူ
ရွိေနစဥ္ကပုံမွန္အတိုင္းျဖစ္ေနသည့္ Boss က
တျခားလူခ်ဥ္းကပ္လာတာခံစားမိတာနဲ႕ လုံးဝ
ကိုေျပာင္းလဲသြားခဲ့သည္ ။
ၾကည့္ရတာ Boss ကိုေဆးအကူအညီမပါဘဲ
ထိန္းခ်ဳပ္နိုင္တဲ့သူဆိုလို႔ သခင္ေလး ဘဲရွိတဲ့ပုံ
ပင္...။
" Boss ဘယ္မွသြားစရာမလိုပါဘူး သခင္ေလး
ေဘးမွာဘဲအနားယူလို႔ရပါတယ္... Boss ဒီ
ထက္ပိုၿပီးပင္ပန္းလာရင္ အိပ္ရာထဲလဲသြား
လိမ့္မယ္ "
ဘုန္းမင္း စကားကိုအနည္းငယ္စဥ္းစားေန
ဟန္ျဖင့္ၿငိမ္သက္စြာေတြးေတာေနၿပီးေနာက္
သခင္ေလး ရဲ႕ေဘးနားမွာျငင္သာစြာလွဲခ်
လိုက္သည္ ။ ဒါေပမယ့္အခုလိုေဘးခ်င္းကပ္
အေနအထားမွာေတာင္စိတ္ခ်မႈမရွိတဲ့ Boss
က သခင္ေလး ကိုခပ္ဖြဖြသိုင္းဖက္ထားေသး
သည္ ။
" ကိုယ္တို႔ခဏေလာက္အိပ္ရေအာင္..."
မာန္ တကယ္ပင္ပန္းေနတာခံစားမိေပမယ့္
Baby Bunny အနားမွာမရွိစဥ္တုန္းကလည္း
မာန္ ေသခ်ာအိပ္ေပ်ာ္တဲ့ေန႕ဆိုတာအရမ္းရွား
ခဲ့တာဘဲမို႔ ထူးထူးျခားျခားေျပာင္းလဲသြားတာ
ေတာ့မရွိ...။ သို႔ေပမယ့္အခုခ်ိန္မွာေတာ့ Baby
လည္ပင္းၾကားေလးထဲ တိုးေဝ့ကာအိပ္စက္
လိုက္သည္ ။
...............................................................
" ေမေမ... ဟိုအေကာင္ အိမ္ျပန္မလာတာ ၂
ရက္ရွိၿပီေနာ္ "
ဧည့္ခန္းမွာထိုင္ၿပီး လက္သည္းနီဆိုးေနတဲ့
ေဒၚစိုးနန္းစံ က သမီးျဖစ္သူေျပာလာတဲ့စကား
ကိုေခါင္းတစ္ဆက္ဆက္ၿငိမ့္ကာ ေထာက္ခံ
ဟန္ျပဳလိုက္သည္။
" မလာေတာ့ပိုေတာင္ေကာင္းေသး...အကုန္
က်လဲသက္သာတယ္...ျပန္ကိုမလာေတာ့ရင္
သူ႕အတြက္ေပးခဲ့တဲ့အေမြေတြ ေမမေတို့ယူ
လိုက္႐ုံဘဲ "
အေမြကိစၥပါလာတာေၾကာင့္ ေသာ္နန္းစံ
စိတ္သိပ္မၾကည္ခ်င္ေတာ့...။ လက္ထဲကဖတ္
လက္စဝတၳဳစာအုပ္ကိုစားပြဲေပၚေဆာင့္ခ်ပစ္
လိုက္ၿပီး ေသသြားတဲ့အေဖျဖစ္သူကိုအျပစ္
တင္လိုက္သည္။
" မဟုတ္ေသးပါဘူး....အေဖကဘာကိစၥ လမ္း
ေဘးကေကာက္လာတဲ့ေကာင္ကို သမီးတို႔နဲ႕
တန္းတူအေမြခြဲေပးခဲ့တာလဲ...အဓိပ္ပါယ်မရှိတာ
အရမ္းလုပ္တာဘဲ "
" အဲ့တာေျပာတာေလ...ေသတာေတာင္ေကာင္း
ေကာင္းမေသဘူး...ေခြးလိုေကာင္ကိုအေမြေပး
ခဲ့ရတယ္လို႔ေအ.....အံ့ဘ...အံ့ဘ...."
" အိမ္မွာေနခြင့္ျပဳထားေသးတယ္...ေမေမရာ
ႏွင္ထုတ္လိုက္ပါေတာ့လား..."
" မရလို႔ေပါ့ဟယ္....သြားေလသူႀကီးက သူ႕
ေရွ႕ေနဆီမွာေသခ်ာအပ္သြားတာ...အဲ့ေခြး
ေကာင္အသက္ ၁၈ ျပည့္မွ ေရွ႕ေနကအေမြ
ကိစၥလာလုပ္ေပးမွာဟဲ့ အခုခ်ိန္သြားႏွင္ထုတ္
လိုက္ရင္ ညည္းပါအေမြမရျဖစ္သြားမွာေပါ့ "
* တီး....တီး....တီး....တီး...*
ၿခံေရွ႕ကကားဟြန္းတီးသံေၾကာင့္ ေဒၚစိုးနန္းစံ
တို႔စကားစျပတ္သြားခဲ့ၾကသည္။ သမီးျဖစ္သူ
ၿခံတံခါးသြားဖြင့္ေပးေနစဥ္ ေဒၚစိုးနန္းစံ လည္း
လက္သည္းနီဆိုးေနတာကိုရပ္ထားလိုက္သည္ ။
ၿခံဝင္းထဲဝင္လာသည့္ကားအျဖဴႀကီးကေတာ္
႐ုံလူစီးနိုင္သည့္ကားမ်ိဳးမဟုတ္..။ အဲ့ထက္အ
ေရးႀကီးတာက ေဒၚစိုးနန္းစံ တို႔အသိထဲမွာဒီ
ေလာက္ခ်မ္းသာတဲ့သူမရွိတာဘဲ..။
" ဒါ..ရွိုင္းေစ ဆိုတဲ့ေကာင္ေလးအိမ္လား.."
ကားေပၚကဆင္းလာသည့္အမ်ိဳးသမီးက
ေတာ္ေတာ္ေလးအဆင့္တန္းရွိပုံေပၚသည္ ။
စကားေျပာတာကအစ အထက္စီးဆန္ဆန္
ျဖင့္...။
" ဟုတ္တယ္....ဒါေပမယ့္ အဲ့ေကာင္ကိုလာရွာ
တာဆိုရင္ေတာ့မရွိဘူး...အိမ္ျပန္မလာတာ ၂
ရက္ရွိၿပီ "
ေဘာက္ဆတ္ဆတ္ျပန္ေျပာလိုက္တဲ့ ေသာ္
နန္းစံကို ထိုမိန္းမကၿပဳံး႐ုံသာၾကည့္ေနခဲ့ၿပီး
ကားေပၚကအသက္ငယ္ငယ္ မိန္းကေလးတစ္
ဦးထပ္ဆင္းလာခဲ့သည္။
" သမီး..လူႀကီးေတြကိုအိမ္ထဲအရင္ေခၚပါလား "
မဖိတ္ေခၚဘဲေရာက္လာသူေတြကို အနည္းငယ္
အကဲခတ္ၿပီးေနာက္ ေသာ္နန္းစံ အိမ္ထဲဖိတ္
ေခၚလိုက္ေတာ့သည္ ။ ေသာ္နန္းစံ နဲ႕အတူအိမ္
ထဲဝင္လာသည့္ အမ်ိဳးသမီးႏွစ္ေယာက္နဲ႕
ေယာက္်ားႀကီးတစ္ေယာက္ကို ေဒၚစိုးနန္းစံ
ႀကိဳဆိုျခင္းမျပဳခဲ့သလို ထိုင္ရာကပင္မထခဲ့..။
" ဘယ္သူေတြလဲ...သမီး..."
ေသာ္နန္းစံ လည္းမသိဘူးဆိုတဲ့ပုံျဖင့္ပုခုံးတြန့္
ျပကာ အေမျဖစ္သူေဘးမွာေျခခ်ိတ္ကာဝင္
ထိုင္ေနလိုက္သည္ ။ ဧည့္သည္အျဖစ္ေရာက္
လာသူေတြကလည္း အိမ္ရွင္ေတြရဲ႕မတူမတန္
ဆက္ဆံျခင္းေတြကိုဂ႐ုစိုက္ပုံမေပၚ အိမ္ရွင္
ေတြေရွ႕ကခုံမွာပင္ဝင္ထိုင္လိုက္ၾကသည္ ။
ပထမဆုံးစကားစေျပာလာသူက တစ္ကိုယ္
လုံး စိန္ေတြဝတ္ထားသည့္အမ်ိဳးသမီးမဟုတ္
ေပ..။ အသက္နည္းနည္းပိုငယ္ပုံရသည့္အ
မ်ိဳးသမီးက ေဒၚစိုးနန္းစံ အိမ္ကိုလာရျခင္း
အေၾကာင္းကိုစတင္ေျပာဆိုလာသည္ ။
" အန္တီ က ရွိုင္းေစ နဲ႕ဘာေတာ္တာလဲသိပါ
ရေစ "
ရွိုင္းေစ ဆိုတဲ့နာမည္ၾကားတာနဲ႕ ေဒၚစိုးနန္းစံ
ကမဲ့႐ြဲ႕ကာျဖင့္ မႏွစ္မ်ိို႔တဲ့ပုံစံကိုျပသသည္။
" ေမြးစားအေမပါ...ဘာလို႔လဲ "
" ဟုတ္ကဲ့...ကြၽန္မက ရွိုင္းေစ ရဲ႕ေက်ာင္းက
ဆရာမ ပါဒီဘက္ကေတာ့ ေက်ာင္းအုပ္ဆရာ
ႀကီးပါ...."
အမ်ိဳးသမီးငယ္ မိတ္ဆက္လာသည့္အခါမွ
ေဒၚစိုးနန္းစံ အနည္းငယ္ေလးစားဟန္ျပလိုက္
သည္ ။
" ဪ....ဟုတ္ကဲ့...ကြၽန္မက ရွိုင္းေစ ရဲ႕
တရားဝင္အုပ္ထိန္းသူပါဘဲ...ဆရာမတို႔လာ
ရင္းကိစၥသာေျပာပါ "
ေဒၚစိုးနန္းစံ နဲ႕ဤမွ်အခ်ိန္ယူရတာေလးကို
ေတာင္ ေဘးမွာရွိေနတဲ့အမ်ိဳးသမီးႀကီးက
စိတ္မရွည္ေတာ့ဟန္ျဖင့္ မ်က္ခုံးေတြတြန့္ခ်ိဳး
ေနခဲ့သည္ ။
" ေက်ာင္းအုပ္ႀကီး ကိစၥျမန္ျမန္ရွင္းရေအာင္
လာရင္းကိစၥကိုသာေျပာျပလိုက္ပါ "
ထိုမိန္းမရဲ႕စကားက ေက်ာင္းအုပ္ဆရာႀကီး
ဆိုတဲ့လူကို တြန့္ခနဲျဖစ္သြားေစသည္။
" ဟုတ္ကဲ့...ကြၽန္ေတာ့္လာရင္းကိစၥက ရွိုင္းေစ
နဲ႕ဒီဘက္က ေဒၚဧကရီ ရဲ႕သားနဲ႕ျပႆနာနည္း
နည္းျဖစ္သြားတာေၾကာင့္ ကေလးေတြကိစၥ
အစ္မ တို႔နဲ႕လာတိုင္ပင္တာပါ။ ၿပီးေတာ့ဒီကိစၥ
ကိုလဲဒီမွာဘဲၿပီးေစခ်င္လို႔ပါ "
တကယ္တမ္း ျပႆနာျဖစ္ေစခဲ့တာက ေဒၚ
ဧကရီ ရဲ႕သား မင္းခ ျဖစ္ေပမယ့္အေၾကာင္း
ရာအျပည့္စုံမသိေသးတဲ့ ေဒၚစိုးနန္းစံ ထိုင္ေန
တဲ့ခုံကို လက္သည္းရွည္နဲ႕ေခါက္ရင္းျပတ္
ျပတ္သားသားျငင္းဆိုလိုက္သည္ ။
" ဘာလဲ... ရွိုင္းေစ ျပႆနာအတြက္ေလ်ာ္
ေၾကးလာေတာင္းတာလား....ဒါဆိုရင္ေတာ့
လာရာလမ္းအတိုင္း လွည့္ျပန္သြား....ကြၽန္မ
တို႔ကသူ႕အတြက္ အေလ်ာ္ေပးစရာဘာအ
ေၾကာင္းမွမရွိဘူး "
ေဒၚစိုးနန္းစံ ရဲ႕အေျဖက ေဒၚဧကရီ ကိုေပ်ာ္႐ႊင္
သြားေစသည္။ သူလိုခ်င္တာကလည္း ဒီလိုလူ
မ်ိဳးဘဲ....။ ပိုက္ဆံသာပုံေပးရင္လူသတ္ထား
ရင္ေတာင္ဖုံးပစ္လို႔ရတယ္ ။ ေဒၚဧကရီ ကခပ္
ၿပဳံးၿပဳံးပင္လက္ကိုင္အိတ္ထဲက တစ္ေသာင္း
တန္အုပ္ေတြအထပ္လိုက္ကို စားပြဲေပၚပစ္တင္
ေပးလိုက္သည္ ။
" အေလျာ်တောင်းဖို့မဟုတ်ပါဘူး....အရင္ဆုံး
အစ္မတို႔ဒီ CCTV ကရိုက္မိထားတာေလးကို
ၾကည့္ေပးပါ "
ေဒၚဧကရီ ရဲ႕ခြင့္ျပဳခ်က္ေစာင့္ေနသည့္ေက်ာင္း
အုပ္ႀကီးကလည္း CCTV ဖြင့္ျပဖို႔ေျပာလိုက္
သည္ႏွင့္ ဖုန္းထဲက Video တစ္ပုဒ္ကိုဖြင့္
ၿပီး ေဒၚစိုးနန္းစံ ေရွ႕ခ်ေပးလိုက္သည္ ။
CCTV မွာျမင္ေနရသည့္ပုံရိပ္ေတြက ရွိုင္းေစ
ကိုေက်ာင္းသား ၅ ေယာက္ကဆြဲလားရမ္းလားလုပ္ေနၿပီးထိုလုပ္ရပ္ကမဖြယ္မရာလုပ္
ရပ္ကိုက်ဴးလြန္ဖို႔ဆိုတာသိသာေနခဲ့သည္ ။
မိနစ္အနည္းငယ္ၾကာၿပီးေနာက္ ရွိုင္းေစ က
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ကာကြယ္ဟန္ျဖင့္ ခ်ဳပ္ထားတဲ့
ၾကားကရေအာင္႐ုန္းထြက္ကာ ေက်ာင္းသား
တစ္ေယာက္ကိုတြန္းပစ္လိုက္သည္ ။
အတြန္းခံလိုက္ရတဲ့ေက်ာင္းသားက ေလွကား
အစြန္းမွာရပ္ေနတာေၾကာင့္ ေလွကားေပၚက
လိမ့္က်သြားခဲ့ၿပီး ၿငိမ္သက္သြားခဲ့သည္ ။
Video ၿပီးသြားခ်ိန္မွာေတာ့ ေဒၚစိုးနန္းစံ က
ဖုန္းကိုစားပြဲေပၚျပန္ခ်လိဳက္ကာ ေက်ာင္း
အုပ္ႀကီးဆိုသူကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္သည္။
" ဆိုေတာ့...ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးကဘယ္လိုျဖစ္
ေစခ်င္တာလဲ.."
" ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့ ဒီကိစၥကိုဒီမွာဘဲၿပီးေစ
ခ်င္တာပါ...ဒါေပမယ့္ ဒါကကြၽန္ေတာ္တစ္
ေယာက္တည္းဆုံးျဖတ္လို႔ရတဲ့ကိစၥမဟုတ္
ဘူးျဖစ္ေနတယ္ ။ ဒီကိစၥကိုမထင္မွတ္ဘဲ
ေက်ာင္းေကာင္စီအဖြဲ႕ကသိသြားေတာ့ ႐ုံးတင္
ၿပီးေျဖရွင္းဖို႔လုပ္ေနတယ္ ။ အဲ့တာေၾကာင့္
အစ္မ တို႔ကဘဲဒီကိစၥကိုေက်ာင္းသားအခ်င္း
ခ်င္းအခန့္မသင့္လို႔ရန္ျဖစ္ရင္းဒဏ္ရာရသြား
တာပါ လို႔ေျဖရွင္းေပးေစခ်င္တယ္။ အဲ့အ
တြက္လဲ အစ္မတို႔မနစ္နာေစရပါဘူး "
ေက်ာင္းအုပ္ႀကီးေျပာတဲ့စကားကရိုးရွင္းလြန္း
တာေၾကာင့္ ေဒၚစိုးနန္းစံ နားလည္ဖို႔အခ်ိန္မယူ
လိုက္ရေပ ။ ေဒၚဧကရီ ကလဲ ေဒၚစိုးနန္းစံကို
ေသခ်ာၾကည့္ၿပီး အေျခေနေကာင္းမွန္းရိပ္
မိေလသည္။
" ဒီကိစၥသာ႐ုံးေတာ္ေရာက္သြားရင္ ေနာက္ႏွစ္
ပညာေတာ္သင္သြားဖို႔စီစဥ္ထားတဲ့ ကြၽန္မသား
ကအမ်ားႀကီးႏွစ္နာသြားမွာ... အစ္မတို႔ဘက္
ကဘာမွျဖစ္သြားတာလဲမဟုတ္ေတာ့ ဒီပိုက္ဆံ
ယူၿပီးေက်ေအးေပးလိုက္ပါ မလုံေလာက္ရင္
လဲေျပာအားမနာပါနဲ႕ "
ေဒၚဧကရီ ကစကားလည္းေျပာရင္း အဆင္
သင့္ယူလာတဲ့ ပိုက္ဆံထည့္ထားတဲ့အိတ္ကို
ပါစားပြဲေပၚတြန္းပို႔လိုက္သည္ ။ ဟန္ေဆာင္
ေနျခင္းေတာင္မရွိတဲ့ ေဒၚစိုးနန္းစံ ကထိုပိုက္
ဆံအိတ္ကိုခ်က္ခ်င္းဆြဲယူၾကည့္ေနခဲ့သည္ ။
ပိုက္ဆံကအရာရာကိုေျဖရွင္းနိုင္တယ္ဆိုတာ
သိပ္မွန္သည္ ။ ၾကည့္ပါလား... သူတို႔ရဲ႕ေမြး
စားသားရဲ႕ဂုဏ္သိကၡာနဲ႕လဲၿပီးမွရလာတဲ့ပိုက္
ဆံေတြကို ငမ္းငမ္းတက္ေရတြက္ေနလိုက္ၾက
တာ...။ ေဩာ် ေမြးစားသားဆိုေတာ့လည္းတန္
ဖိုးမရွိဘူးထင္ပါရဲ႕...။
" လုံေလာက္တာေပါ့...လုံေလာက္တာထက္ကို
ပိုေနၿပီ....အစ္မတို႔ျဖစ္ေစခ်င္တဲ့အတိုင္းျဖစ္
ေစရမယ္ စိတ္ခ်ပါ..ဟင္း..ဟင္း..."
သိန္း ၁၀၀ ထက္မနည္းတဲ့ပိုက္ဆံေတြပိုင္ဆိုင္
လိုက္ရၿပီမို႔ ေဒၚစိုးနန္းစံ အျပဳအမူေတြခ်ိဳ
သာေပ်ာ့ေပ်ာင္းသြားခဲ့သည္ ။
" ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုခြင့္ျပဳပါဦး ၿပီးေတာ့
ရွိုင္းေစ ကိုလဲဒီကိစၥကိုေက်ာင္းမွာေရာ အျပင္
မွာပါတစ္ခြန္းမွမဟမိေစဖို႔ေသခ်ာမွာထားေပး
ပါ "
" စိတ္ခ်ပါ..စိတ္ခ်ပါ...ရွိုင္းေစ တစ္ခြန္းမွ
မေျပာေစရပါဘူး....ဟင္း...ဟင္း..."
မထင္မွတ္ဘဲေငြထုတ္ႀကီးလာေပးတဲ့သူေတြ
ကိုၿခံေရွ႕ထိျပန္လိုက္ပို႔ရင္း ေဒၚစိုးနန္းစံ အ
ေပ်ာ္ေတြဖုံးမရဖိမရျဖစ္ေနခဲ့သည္ ။
" ကဲ....ေမေမ သမီးတစ္အုပ္ယူသြားမယ္ေနာ္
Shopping မထြက္ရတာၾကာၿပီ သြားျဖဳန္း
လိုက္ဦးမယ္...."
အိမ္ထဲျပန္ဝင္လာသည္ႏွင့္တန္းျမင္လိုက္ရတဲ့
သမီးျဖစ္သူၿပဳံး႐ႊင္ေနတဲ့မ်က္ႏွာေလးေၾကာင့္
ေဒၚစိုးနန္းစံ ႏွလုံးသားထဲထိၾကည္ႏူးသြားခဲ့
သည္ ။ သူ႕ဘဝမွာ သူ႕သားသမီးေတြရဲ႕ေပ်ာ္
႐ႊင္မႈကအေရးႀကီးဆုံးဘဲ ဘာနဲ႕မွမလဲနိုင္ဘူး ။
" ယူသြား...ယူသြား....သမီးအကိုအတြက္လဲယူ
သြားၿပီးေတာ့ ဘဏ္ဝင္ၿပီးေငြျဖည့္ေပးလိုက္
ဦး "
" ေကာင္းပါၿပီရွင့္...ဟစ္..ဟစ္..."
________________________________________________________________________
ျမတ္နိုးျခင္းမ်ားစြာျဖင့္.... Aster
#22.1.2021